Ο καναπές σου, η συνενοχή σου!

Λιαρετίδου Ευθυμία (Φαίη)
Υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος με τον συνδυασμό της Ριζοσπαστικής Αριστερής Ενότητας- Ανατροπή στην Κεντρική Μακεδονία

Βρισκόμαστε για τα καλά πλέον στην τελική φάση του προεκλογικού αγώνα ‘δρόμου’. Γευόμενη για πρώτη φορά αυτήν την εμπειρία δεν έχω παρά να σταθώ σε κάποια αξιοπρόσεκτα σημεία και να τα σχολιάσω ενδελεχώς. Από την ημέρα ανακοίνωσης της υποψηφιότητας μου με τον συνδυασμό της Ριζοσπαστικής Αριστερής Ενότητας, έρχομαι αντιμέτωπη με ποικίλες αντιδράσεις , αλλά αυτές που πάντα μαγνητίζουν την σκέψη μου, είναι όσες προέρχονται από τους συνομήλικους φίλους και γνωστούς και την ευρύτερη νεολαία. Ένα σημαντικό ποσοστό εμμένει στο γιατί να κάνει κάποιος αυτήν την κίνηση, ενώ μια άλλη μερίδα σπεύδει μοιρολατρικά να αναρωτηθεί τι επιζητάς και μπλέκεσαι, αφού έτσι κ αλλιώς όλοι ίδιοι είναι (!), άρα για ποιον λόγο να ‘σαπίσεις’ και εσύ μαζί τους; Υπάρχει όμως και ένα σημαντικό νεολαιίστικο κομμάτι που κοιτά με θέρμη και αισιοδοξία μια τέτοια πολιτική κίνηση, είτε προέρχεται από εμένα προσωπικά είτε από οποιονδήποτε άλλο νέο υποψήφιο.

Είναι αδιαμφισβήτητα σημαντικό και ελπιδοφόρο το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές , πολλοί νέοι ανέλαβαν πρωτοβουλία και δράση, δηλώσαν υποψηφιότητες και μπήκαν στα ‘δύσκολα’ από νωρίς. Ωστόσο, αυτό που πολλές φορές άσκοπα ή σκόπιμα προσπερνιέται και κρύβεται είναι το γεγονός της υπαρκτής συμμετοχικότητας και δράσης με συγκεκριμένους πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους. 

Με άλλα λόγια, τίθεται απλά θέμα συμμετοχής ή συγχρόνως ανάγκης ανατροπής των δεδομένων ζοφερών καταστάσεων στην κοινωνία; Διότι αν ισχύει ο δεύτερος όρος, τότε σίγουρα η συμμετοχή της νεολαίας πλάι στις πουλημένες ηγεσίες που τόσα χρόνια κυβερνούσαν τοπικά και πανελλαδικά μετατρέποντας αυτοδιοίκηση αλλά και κράτος σε τσιφλίκια τους, είναι κυριολεκτικά μια βουτιά στο κενό.

Σαφώς και δεν είναι κανείς ικανός να προσηλυτίσει ή να πάρει από το χεράκι την άνανδρη νεολαία αυτού του τόπου και να της υποδείξει την σωστή πορεία. Αυτό όμως που με όλη την δύναμη μας μπορούμε και οφείλουμε να κάνουμε είναι να φωτίσουμε και αναδείξουμε την προέλευση της λύσης σε αυτήν την συμμετοχή. Και η λύση αυτή δεν πηγάζει παρά από τα Αριστερά! 

Η Αριστερά είναι καιρός ,όσο πότε άλλοτε, να ενωθεί και να θέσει σε ισχύ την ίδια της την ιδεολογία. Είναι καιρός να πείσει και να πρωτοστατήσει, αφού μόνο μέσα από αυτήν μπορεί να γίνει παρελθόν κάθε νεοφιλελεύθερη πολιτική, κάθε καπιταλιστική τακτική και κάθε φασιστική απειλή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως η παγιωμένη απολιτίκ στάση των νέων επιβάλλεται από τις ίδιες τις κυρίαρχες δυνάμεις αλλά υπό άλλες όψεις (βλ. ΟΝΝΕΔ-ΔΑΠ, ΠΑΣΠ). 

Γιατί είναι αυτοί που θα φροντίσουν για εμάς χωρίς εμάς, εκτελώντας χρέη επιμελητών και δομώντας μια νεολαία παθητικό αποδέκτη εντολών και προεξοφλημένων αποφάσεων για την εργασία, την υγεία, την πρόνοια και εντέλει για την ίδια την ζωή της.

Είναι στο χέρι μας , λοιπόν να αντι-Δράσουμε, να ανατρέψουμε κάθε μεγαλεπήβολο σχέδιο των από πάνω (είτε μιλώντας για την κυβέρνηση, είτε για τους υπερασπιστές της) και να οργανωθούμε από την βάση, από την κάθε γειτονιά και από την κάθε πλατεία. Μέσα από μια διαρκή συζήτηση και ‘αλληλομόλυνση’ ιδεών και προβληματισμών, θα καταστεί εφικτό να θέσουμε κοινές αφετηρίες που θα μας οδηγήσουν στην δημιουργία μιας ορατά πολιτικοποιημένης και ενεργής νεολαίας σε κάθε χώρο δραστηριοποίησης της. Όσο απέχουμε, άλλο τόσο συνέχουμε!