Γράφει η Αιμιλία Γουλτίδου
"Πάντα πίστευα ότι ήταν φτιαγμένη από αλλιώτικο υλικό, όχι ανθρώπινο… Θα έπαιρνα όρκο ότι ήταν ένας άγγελος επί γης που κυκλοφορούσε ανάμεσά μας και βρισκόταν σε ειδική αποστολή.
"Πάντα πίστευα ότι ήταν φτιαγμένη από αλλιώτικο υλικό, όχι ανθρώπινο… Θα έπαιρνα όρκο ότι ήταν ένας άγγελος επί γης που κυκλοφορούσε ανάμεσά μας και βρισκόταν σε ειδική αποστολή.
Η κυρία Ευδοξία υπήρξε ο πιο δοτικός και ο πιο ανιδιοτελής άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Ήταν η ίδια η προσωποποίηση του καλού. Χωρίς καμία διάθεση αντιπαροχής προσέφερε αφειδώς, πρωτίστως την αστείρευτη αγάπη της αλλά και ό,τι άλλο περνούσε από το χέρι της σε όποιον το είχε ανάγκη.
Είχε μονίμως τις κεραίες της τεντωμένες μήπως και τη χρειαζόταν κάποιος, γνωστός ή άγνωστος – μικρή σημασία είχε; γι αυτήν. Αν ένας άνθρωπος είχε ανάγκη ήταν θέμα χρόνου να επιστρατεύσει όλες της τις δυνάμεις προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα, ρούχα, τρόφιμα.
Πάντα περήφανη και αξιοπρεπής, έβαζε στην άκρη το προσωπικό της πρόβλημα κι έτρεχε να βάλει πλάτες στα προβλήματα των άλλων. Πάντα με το χαμόγελο και τη γλυκιά κουβέντα στα χείλη, πάντα αισιόδοξη και ευδιάθετη. «Δόξα τω Θεώ» έλεγε, όταν άλλοι στη θέση της θα έλεγαν «γιατί σε μένα;».
Ήταν ολόκληρη μία αγκαλιά που χωρούσε όλο τον κόσμο, μα πάνω από όλα τα παιδιά της. Υπήρξε υποδειγματική μανούλα, τρυφερή, στοργική, μελίρρυτη, με μία έμφυτη σοφία.
Είμαστε ευλογημένοι όσοι είχαμε την τύχη να σας γνωρίζουμε. Κρατώ σαν φυλαχτό όλες τις συμβουλές και τα λόγια σας.
Ο Θεός ας αναπαύσει τη χρυσή, κρυστάλλινη ψυχούλα σας."
Πάντα περήφανη και αξιοπρεπής, έβαζε στην άκρη το προσωπικό της πρόβλημα κι έτρεχε να βάλει πλάτες στα προβλήματα των άλλων. Πάντα με το χαμόγελο και τη γλυκιά κουβέντα στα χείλη, πάντα αισιόδοξη και ευδιάθετη. «Δόξα τω Θεώ» έλεγε, όταν άλλοι στη θέση της θα έλεγαν «γιατί σε μένα;».
Μιλούσε για την αρρώστια της γενναία και πάσχιζε να ενημερώσει όσο περισσότερο κόσμο μπορούσε προκειμένου να τον βοηθήσει να βγει από την άγνοια, να ψαχτεί, να εξεταστεί.
Ήταν ολόκληρη μία αγκαλιά που χωρούσε όλο τον κόσμο, μα πάνω από όλα τα παιδιά της. Υπήρξε υποδειγματική μανούλα, τρυφερή, στοργική, μελίρρυτη, με μία έμφυτη σοφία.
Τα λάτρευε τα κορίτσια της, μιλούσε για αυτά και έπαιρνε φως το πρόσωπό της. Δεν την είδα ποτέ να λυγίζει εξαιτίας της αρρώστιας της. Την είδα όμως να βουρκώνει μιλώντας για τα παιδιά της και το πόσο περήφανη ήταν για αυτά…
Είμαστε ευλογημένοι όσοι είχαμε την τύχη να σας γνωρίζουμε. Κρατώ σαν φυλαχτό όλες τις συμβουλές και τα λόγια σας.
Ο Θεός ας αναπαύσει τη χρυσή, κρυστάλλινη ψυχούλα σας."
Συγχαρητήρια για το άρθρο και τα όμορφα λόγια για την Κυρία Ευδοξία, της αξίζουν αυτά και πολύ περισσότερα. Δεν παρακολούθησα από κοντά το έργο της αλλά αυτούς τους ανθρώπους τους ξεχωρίζεις από μακριά, ανθρώπους με τεράστια ψυχικά αποθέματα, που το μόνο που ξέρουν είναι να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους. Από τη μικρή μας γνωριμία δε χρειάστηκαν πολλά για να αντιληφθώ το μεγαλείο της καρδιάς αυτής της γυναίκας. Τα συλλυπητήρια μου στην οικογένειά της. Αιωνία της η μνήμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΕΣΙΔΗΣ Χ. ΠΑΥΛΟΣ
Πραγματικά όσοι την γνώρισαν ξέρουν πόσο ευγενική καλοσυνάτη και γενεά ήταν ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει . Συγχαρητήρια για το άρθρο που αφιερώσατε . Καζακιδης Νικολαος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΤΑΝ ΘΑΒΕΙΣ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΤΗ ΣΚΕΠΑΖΕΙΣ ΜΕ ΛΥΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ.ΓΙΑΤΗ ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ ΖΕΙ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ. ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΕΥΔΟΞΙΑ. ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ. ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις εχθές το πληροφορήθηκα και είμαι συγκλονισμένος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνώριζα την κυρία Ευδοξία πολλά χρόνια και έρχομαι να επιβεβαιώσω τους προηγούμενους για το πόσο εξαιρετικός άνθρωπος είναι..
Καλό ταξίδι να έχει και είμαι σίγουρος πως και από εκεί επάνω θα μας προσέχει..
Τα συλληπητήρια μου στην οικογένεια της