Στις 3 Ιουλίου 2020 στις 11 π.μ. πήγα στην γειτονική χώρα (Σκόπια) για προσωπική δουλειά και λίγο έξω από το Γεύγελη ενεπλάκη το όχημα μου σε τροχαίο. Σταμάτησε το πρώτο αυτοκίνητο για λόγους που δεν γνωρίζω, σταμάτησε το δεύτερο, σταμάτησα κι εγώ (τρίτο αυτοκίνητο) με κανονικό φρενάρισμα γιατί είχα απόσταση από το τρίτο αυτοκίνητο και η απόσταση που είχα μετά το φρενάρισμα ήταν τα ένα μέτρο και μέχρι να καταλάβω τι έγινε ένα τέταρτο αυτοκίνητο με χτύπησε με τέτοια δύναμη που το αυτοκίνητο μου κύλησε και χτύπησε με φόρα το τρίτο αυτοκίνητο.
Όλα καλά μέχρι στιγμής γιατί δεν χτύπησε κανείς ούτε εγώ, αλλά από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε το μαρτύριο το δικό μου, ήμουν ο μοναδικός Έλληνας, τα άλλα τρία οχήματα ήταν της χώρας τους.
Έγιναν τα καθιερωμένα γι αυτούς και για μένα, στην γλώσσα τους, ούτε καν στα Αγγλικά και ευτυχώς ο πατέρας της κοπέλας που οδηγούσε το τρίτο αυτοκίνητο ήξερε Ελληνικά μου συμπαραστάθηκε και μου εξηγούσε τι γινόταν, μου έδωσε νερό να πιω και μου είπε να μην ανησυχώ και όλα θα πάνε καλά, αλλά δυστυχώς δεν πήγαν γιατί η ταλαιπωρία μου μόλις ξεκινούσε.
Μου ανακοίνωσαν ότι θα πάω σε αυτόφωρο δικαστήριο και επειδή η πρόεδρος είχε πολλή δουλειά θα περιμένω στο τμήμα μέχρι τις 4 το απόγευμα, δεν θα είμαι μέσα στο τμήμα αλλά έξω στο προαύλιο και μάλιστα άμα θέλω να κάτσω και στο απέναντι καφέ.
Έγιναν τα καθιερωμένα γι αυτούς και για μένα, στην γλώσσα τους, ούτε καν στα Αγγλικά και ευτυχώς ο πατέρας της κοπέλας που οδηγούσε το τρίτο αυτοκίνητο ήξερε Ελληνικά μου συμπαραστάθηκε και μου εξηγούσε τι γινόταν, μου έδωσε νερό να πιω και μου είπε να μην ανησυχώ και όλα θα πάνε καλά, αλλά δυστυχώς δεν πήγαν γιατί η ταλαιπωρία μου μόλις ξεκινούσε.
Μου ανακοίνωσαν ότι θα πάω σε αυτόφωρο δικαστήριο και επειδή η πρόεδρος είχε πολλή δουλειά θα περιμένω στο τμήμα μέχρι τις 4 το απόγευμα, δεν θα είμαι μέσα στο τμήμα αλλά έξω στο προαύλιο και μάλιστα άμα θέλω να κάτσω και στο απέναντι καφέ.
Ρώτησα για ποιο λόγο θα δικαστώ αφού δεν έφταιγα και μου είπαν ότι επειδή είσαι από άλλη χώρα και ενεπλάκης στο ατύχημα θα πρέπει να δικαστείς και να πληρώσεις πρόστιμο 150,00 Ευρώ.
Δεν είχα άλλη επιλογή και αναγκαστικά έκατσα στο προαύλιο του αστυνομικού τμήματος Γευγελή και έκοβα βόλτες και στο απέναντι καφέ. Ήδη έχουν περάσει 3 ώρες μοναξιάς, απελπισίας και κάποια στιγμή βλέπω στο καφέ κάθονται 3 άτομα που μιλούσαν Ελληνικά, σηκώνομαι και πάω στο τραπέζι τους και τους ζητάω ευγενικά να καθίσω στο τραπέζι τους, φυσικά με δέχτηκαν και άρχισα να τους εξιστορώ την μέχρι τότε ταλαιπωρία μου.
Δεν είχα άλλη επιλογή και αναγκαστικά έκατσα στο προαύλιο του αστυνομικού τμήματος Γευγελή και έκοβα βόλτες και στο απέναντι καφέ. Ήδη έχουν περάσει 3 ώρες μοναξιάς, απελπισίας και κάποια στιγμή βλέπω στο καφέ κάθονται 3 άτομα που μιλούσαν Ελληνικά, σηκώνομαι και πάω στο τραπέζι τους και τους ζητάω ευγενικά να καθίσω στο τραπέζι τους, φυσικά με δέχτηκαν και άρχισα να τους εξιστορώ την μέχρι τότε ταλαιπωρία μου.
Αυτοί συγκλονίστηκαν με αυτά που άκουσαν και επειδή πλησίαζε η ώρα για το δικαστήριο πρότειναν να με περιμένουν και να με γυρίσουν στην Ελλάδα. Στις 3 μ.μ. (δική τους ώρα) πήγα στο τμήμα για να ρωτήσω τι γίνεται με την «δίκη» μου, η απάντηση ήταν ότι το δικαστήριο θα γίνει στις 6 μ.μ. γιατί η πρόεδρος είχε δουλειά.
Περίμενα άλλες 3 ώρες, έφυγε και η παρέα των Ελλήνων και έμεινα ξανά ολομόναχη. Στις 6 πράγματι ένας αστυνομικός με οδήγησε στο δικαστικό μέγαρο στην πόλη του Γευγελή και περιμέναμε μέχρι τις 6:30 για να έρθει η δικαστής. Μου έφεραν και διερμηνέα, ευτυχώς, και ξεκίνησε η δίκη.
Αφού ρώτησαν τα στοιχεία μου, όνομα, δ/νση, ρώτησαν τι μισθό παίρνω στην Ελλάδα, αν έχω σπίτι κ.λ.π. η πρώτη μου ερώτηση ήταν για πιο λόγο κατηγορούμαι, η απάντηση της προέδρου ήταν ότι ενεπλάκην σε ατύχημα και από υπαιτιότητα δική μου προκλήθηκαν υλικές ζημιές.
Περίμενα άλλες 3 ώρες, έφυγε και η παρέα των Ελλήνων και έμεινα ξανά ολομόναχη. Στις 6 πράγματι ένας αστυνομικός με οδήγησε στο δικαστικό μέγαρο στην πόλη του Γευγελή και περιμέναμε μέχρι τις 6:30 για να έρθει η δικαστής. Μου έφεραν και διερμηνέα, ευτυχώς, και ξεκίνησε η δίκη.
Αφού ρώτησαν τα στοιχεία μου, όνομα, δ/νση, ρώτησαν τι μισθό παίρνω στην Ελλάδα, αν έχω σπίτι κ.λ.π. η πρώτη μου ερώτηση ήταν για πιο λόγο κατηγορούμαι, η απάντηση της προέδρου ήταν ότι ενεπλάκην σε ατύχημα και από υπαιτιότητα δική μου προκλήθηκαν υλικές ζημιές.
Απάντησα ότι εγώ σταμάτησα έγκαιρα και μάλιστα σε απόσταση ενός μέτρου, η απάντηση της ήταν ότι θα έπρεπε να έχω μεγαλύτερη απόσταση από ένα μέτρο, προσπαθώ να εξηγήσω ότι το ένα μέτρο ήταν μετά το φρενάρισμα μου και όχι ότι είχα κατά την οδήγηση ένα μέτρο. Δεν το δέχτηκαν με τίποτα και μου είπαν ότι άμα έχω αντίρρηση για αυτό θα μείνω κρατούμενη τους το βράδυ και την επόμενη μέρα θα πάω στο δικαστήριο των Σκοπίων.
Η επόμενη ερώτηση μου ήταν που αποσκοπεί αυτή η δίκη και η ταλαιπωρία μου, η απάντηση ήταν για να πληρωθεί το πρόστιμο των 150,00 Ευρώ. Απαντώ τα δέχομαι όλα και το μόνο που θέλω είναι να φύγω. Όταν τελείωσαν όλες οι διαδικασίες η ώρα πήγε 9 μ.μ. δική τους, 10:00 μ.μ. δική μας.
Όταν έφτασα στο Τελωνείο Ευζώνων η ώρα ήταν 11:00 μ.μ. Η πρώτη μέρα ταλαιπωρίας τελείωσε αλλά ξεκινούσε ένας άλλος Γολγοθάς για το αυτοκίνητο.
Η επόμενη ερώτηση μου ήταν που αποσκοπεί αυτή η δίκη και η ταλαιπωρία μου, η απάντηση ήταν για να πληρωθεί το πρόστιμο των 150,00 Ευρώ. Απαντώ τα δέχομαι όλα και το μόνο που θέλω είναι να φύγω. Όταν τελείωσαν όλες οι διαδικασίες η ώρα πήγε 9 μ.μ. δική τους, 10:00 μ.μ. δική μας.
Όταν έφτασα στο Τελωνείο Ευζώνων η ώρα ήταν 11:00 μ.μ. Η πρώτη μέρα ταλαιπωρίας τελείωσε αλλά ξεκινούσε ένας άλλος Γολγοθάς για το αυτοκίνητο.
Τα χαρτιά από το αστυνομικό τμήμα τα πήρα την Δευτέρα, πλήρωσα και 10:00 ευρώ για να τα πάρω, φυσικά δεν πήγα εγώ γιατί ορκίστηκα ότι ποτέ στην ζωή μου δεν θα πατήσω το πόδι μου στην χώρα τους, το είπα και στο δικαστήριο και στο αστυνομικό τμήμα και σε όλους.
Ο λόγος που τα έγραψα όλα αυτά είναι για να τα διαβάσετε όλοι εσείς που τους επισκέπτεστε καθημερινά και ενισχύετε την οικονομία τους με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτοί μας βλέπουν μόνο σαν Ευρώ.
Και μην νομίζετε ότι η ταλαιπωρία μου τελείωσε, έχω συνέχεια με τις ασφαλιστικές για την αποζημίωση μου.
Ο λόγος που τα έγραψα όλα αυτά είναι για να τα διαβάσετε όλοι εσείς που τους επισκέπτεστε καθημερινά και ενισχύετε την οικονομία τους με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτοί μας βλέπουν μόνο σαν Ευρώ.
Και μην νομίζετε ότι η ταλαιπωρία μου τελείωσε, έχω συνέχεια με τις ασφαλιστικές για την αποζημίωση μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.