Πρωτοβουλία Ευθύνης και Συμμετοχής, αλλα..ΖΩ
Ένα ακόμα περιστατικό στην προεκλογική πορεία του παραλογισμού, ένα ακόμα σκαλοπάτι στην καθοδική πορεία της αισθητικής μας, ακόμα μια πρόκληση στη νοημοσύνη μας.
Παρασκευή μεσημέρι ήταν, στο εκλογικό κέντρο κάποιου υποψηφίου Δημάρχου. Νταούλια ανακατεμένα με «παράδοση», οπαδικές κραυγές δίπλα σε κουστουμαρισμένους «ενεργούς πολίτες», αυτάρεσκα χαμόγελα και άκρατη σημειολογία. Για την προοπτική των επενδύσεων που έρχονται, με προϋπόθεση μοναδική την υπερψήφιση του υποψηφίου Δημάρχου… Με μέσο τη στόχευση στο θυμικό του Πόντιου συνδημότη , του Παοκτσή φιλάθλου.
Αναρωτιέται κανείς που αρχίζει το τραγικό, που σταματάει το γελοίο…
Αν το επικίνδυνο φαινόμενο του Μπερλουσκόνι εμφανίζεται σαν κακέκτυπο με όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του στην Ελλάδα (Μαρινάκης- Μώραλης στον Πειραιά) αλλά και στον τόπο μας (;). Αν ποδοσφαιρικοί μεγαλοπαράγοντες σε ρόλο Σωτήρα-επενδυτή που εμπνεόμενοι από τα ιδανικά της φυλής και όψιμες κοινωνικές ευαισθησίες σπεύδουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς τα κεφάλαιά τους.
Ο υποψήφιος Δήμαρχος, τα πρόσωπα και οι δυνάμεις που τον στηρίζουν οφείλουν ΤΩΡΑ να απαντήσουν! Αν δηλαδή περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα της παράταξής τους σχέδιο ιδιωτικών επενδύσεων και αν ναι, σε ποια πεδία και υπό ποιες συνθήκες επέμβασης του ιδιώτη επενδυτή στη Δημοτική Αρχή. Αν τούτες οι επενδύσεις αφορούν σε Δημόσια αγαθά και ειδικότερα δομές πρόνοιας, καθαριότητας, περιβάλλοντος, ....
Εμείς από την πλευρά μας θα είμαστε- όπως πάντα- ξεκάθαροι. Κάθε επένδυση που σέβεται το περιβάλλον, τα εργατικά δικαιώματα, την αξιοπρέπεια των Δημοτών και την αυτονομία των Τοπικών Αρχών, που μειώνει το τραγικό επίπεδο ανεργίας της περιοχής και δίνει διέξοδο στην παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, είναι καλοδεχούμενη. Θα έχει στο μέτρο των δυνατοτήτων μας την στήριξη και τη συμπαράστασή μας. Στο κάτω κάτω της γραφής και Πόντιοι πολλοί από εμάς είμαστε, και Παοκτσήδες …
Αν ωστόσο το "επενδυτικό μενού" περιλαμβάνει ξεπούλημα Δημόσιας περιουσίας, ληστρικές συμβάσεις,βιασμό του περιβάλλοντος και παραχώρηση Δημοτικών δικαιωμάτων θα μας βρούνε σθεναρά, αποφασιστικά απέναντι. Σε τούτη τη δύσκολη πορεία προς τις Δημοτικές εκλογές συνειδητοποιήσαμε πως ένα τεράστιο κύμα αγωνίας και αγανάκτησης των συμπολιτών μας είναι έτοιμο να εκφραστεί. Πρώτα στην κάλπη και έπειτα στη θέληση τους να πάρουν την τύχη αυτού του τόπου στα χέρια τους. Με αίσθημα ευθύνης, με διάθεση για συμμετοχή.
Το πιθανότερο βέβαια είναι να μην ισχύει τίποτα απ’ όλα αυτά. Να πρόκειται για μια ακόμα χολυγουντιανού τύπου φούσκα εντυπώσεων, που θα σπάσει εκκωφαντικά την επομένη των εκλογών και θα ξεχαστεί γρήγορα. Μαζί με την αποκαθήλωση της γιγαντοαφίσας, των χαμογελαστών υποψηφίων στις εφημερίδες, των περίεργων συναλλαγών.
Μόνο που τα προβλήματα θα παραμείνουν. Σκληρά και μακροχρόνια, πιεστικά και αδυσώπητα. Γιατί όπως πετυχημένα το λαϊκό τραγούδι απαντάει στο τοπικό show της Παρασκευής, «άλλο Βούδας και άλλο Κούδας…»
Παρασκευή μεσημέρι ήταν, στο εκλογικό κέντρο κάποιου υποψηφίου Δημάρχου. Νταούλια ανακατεμένα με «παράδοση», οπαδικές κραυγές δίπλα σε κουστουμαρισμένους «ενεργούς πολίτες», αυτάρεσκα χαμόγελα και άκρατη σημειολογία. Για την προοπτική των επενδύσεων που έρχονται, με προϋπόθεση μοναδική την υπερψήφιση του υποψηφίου Δημάρχου… Με μέσο τη στόχευση στο θυμικό του Πόντιου συνδημότη , του Παοκτσή φιλάθλου.
Αναρωτιέται κανείς που αρχίζει το τραγικό, που σταματάει το γελοίο…
Αν το επικίνδυνο φαινόμενο του Μπερλουσκόνι εμφανίζεται σαν κακέκτυπο με όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του στην Ελλάδα (Μαρινάκης- Μώραλης στον Πειραιά) αλλά και στον τόπο μας (;). Αν ποδοσφαιρικοί μεγαλοπαράγοντες σε ρόλο Σωτήρα-επενδυτή που εμπνεόμενοι από τα ιδανικά της φυλής και όψιμες κοινωνικές ευαισθησίες σπεύδουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς τα κεφάλαιά τους.
Ο υποψήφιος Δήμαρχος, τα πρόσωπα και οι δυνάμεις που τον στηρίζουν οφείλουν ΤΩΡΑ να απαντήσουν! Αν δηλαδή περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα της παράταξής τους σχέδιο ιδιωτικών επενδύσεων και αν ναι, σε ποια πεδία και υπό ποιες συνθήκες επέμβασης του ιδιώτη επενδυτή στη Δημοτική Αρχή. Αν τούτες οι επενδύσεις αφορούν σε Δημόσια αγαθά και ειδικότερα δομές πρόνοιας, καθαριότητας, περιβάλλοντος, ....
Εμείς από την πλευρά μας θα είμαστε- όπως πάντα- ξεκάθαροι. Κάθε επένδυση που σέβεται το περιβάλλον, τα εργατικά δικαιώματα, την αξιοπρέπεια των Δημοτών και την αυτονομία των Τοπικών Αρχών, που μειώνει το τραγικό επίπεδο ανεργίας της περιοχής και δίνει διέξοδο στην παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, είναι καλοδεχούμενη. Θα έχει στο μέτρο των δυνατοτήτων μας την στήριξη και τη συμπαράστασή μας. Στο κάτω κάτω της γραφής και Πόντιοι πολλοί από εμάς είμαστε, και Παοκτσήδες …
Αν ωστόσο το "επενδυτικό μενού" περιλαμβάνει ξεπούλημα Δημόσιας περιουσίας, ληστρικές συμβάσεις,βιασμό του περιβάλλοντος και παραχώρηση Δημοτικών δικαιωμάτων θα μας βρούνε σθεναρά, αποφασιστικά απέναντι. Σε τούτη τη δύσκολη πορεία προς τις Δημοτικές εκλογές συνειδητοποιήσαμε πως ένα τεράστιο κύμα αγωνίας και αγανάκτησης των συμπολιτών μας είναι έτοιμο να εκφραστεί. Πρώτα στην κάλπη και έπειτα στη θέληση τους να πάρουν την τύχη αυτού του τόπου στα χέρια τους. Με αίσθημα ευθύνης, με διάθεση για συμμετοχή.
Το πιθανότερο βέβαια είναι να μην ισχύει τίποτα απ’ όλα αυτά. Να πρόκειται για μια ακόμα χολυγουντιανού τύπου φούσκα εντυπώσεων, που θα σπάσει εκκωφαντικά την επομένη των εκλογών και θα ξεχαστεί γρήγορα. Μαζί με την αποκαθήλωση της γιγαντοαφίσας, των χαμογελαστών υποψηφίων στις εφημερίδες, των περίεργων συναλλαγών.
Μόνο που τα προβλήματα θα παραμείνουν. Σκληρά και μακροχρόνια, πιεστικά και αδυσώπητα. Γιατί όπως πετυχημένα το λαϊκό τραγούδι απαντάει στο τοπικό show της Παρασκευής, «άλλο Βούδας και άλλο Κούδας…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.