Υπογράφει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών «Η Παρέμβαση» Στη περσινή ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, αναφέρεται ότι η τοπική αυτοδιοίκηση στη χώρα μας έρχεται Δεύτερη με ποσοστό 12,6 σε προβλήματα κακοδιοίκησης. Υπάρχει λοιπόν επιτακτική αναγκαιότητας λειτουργίας ενός παρόμοιου θεσμού και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αυτό που στατιστικά διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη , και όχι πρώτη φορά, έρχεται ο Νομοθέτης και επιχειρεί να το διορθώσει με τη δημιουργία ενός αντιστοίχου θεσμού σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, τον Συμπαραστάτη του Δημότη – Πολίτη και της Επιχείρησης.
Όμως φαίνεται πως δεν αρκεί απλά η επιθυμία του Νομοθέτη , ισχύει και εδώ το «από νόμους δεν πάσχουμε, η εφαρμογής τους είναι το πρόβλημα». Πριν καν ξεκινήσει ο θεσμός, οδηγείται σε ναυάγιο. Οδηγείται στο να μείνει «στα χαρτιά», αδικώντας τους πολίτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να προστρέχουν σε αυτόν για τα εκατοντάδες προβλήματα κακοδιοίκησης στην τοπική αυτοδιοίκηση και να αναζητούν το δίκιο τους χωρίς κόστος, μέσα από έναν αξιόπιστο και νομοθετικά κατοχυρωμένο θεσμό.
Η μη ανάπτυξη του θεσμού του Συμπαραστάτη στους περισσότερους Δήμους και περιφέρειες ανά την Ελλάδα ασφαλώς και δεν οφείλεται στην έλλειψη ικανών ατόμων στις κοινωνίες αυτές.
Τι είναι όμως τελικά εκείνο που εμποδίζει την υλοποίηση του θεσμού ;
Είναι η έλλειψη κατανόησης της σημαντικότητας του θεσμού; Είναι η έλλειψη κουλτούρας για τη σημαντικότητα των διαδικασιών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που είναι ευρωπαϊκό κεκτημένο και που σε άλλα κράτη αποτελεί ισχυρό μηχανισμό υποβοήθησης του πολίτη που δεν αναγκάζεται, με το πρώτο, να τρέχει στην χρονοβόρα και δαπανηρή δικαιοσύνη;
Είναι ένας φόβος που διακατέχει τους εκλεγμένους για μια ανεξάρτητη αρχή που θα παρακολουθεί το έργο υπηρεσιών του Δήμου – της Περιφέρειας και που θα διορθώνει τις στρεβλές πρακτικές, και θα περιορίσει τη γάγγραινα του πολιτικού μας συστήματος που λέγεται πελατειακές σχέσεις;
Είναι το πολιτικό σύστημα που δεν έχει μάθει να συνεργάζεται μακριά και έξω από κομματικές και παραταξιακές σκοπιμότητες και που πρέπει υπερβαίνοντας τις αντιπαλότητες του να διαβουλευτεί για το συμφέρον των πολιτών επιλέγοντας πρόσωπο πέρα και πάνω από αυτές;
Σε καμία περίπτωση όμως για χάρη της διευκόλυνσης στη λήψη απόφασης δεν θα πρέπει να αλλάξει ο νόμος και να απαιτείται μια απλή πλειοψηφία για την εκλογή του Συμπαραστάτη. Πρέπει να είναι απόλυτα ανεξάρτητος από την ταύτιση ελέγχοντος και ελεγχόμενου. Σε άλλη περίπτωση δεν θα έχουμε παρά έναν ακόμα υπάλληλο της Δημαρχίας - Περιφέρειας, ο οποίος θα εκδιώκεται όταν γίνεται ενοχλητικός και δυσάρεστος όταν ασκεί πραγματικό έλεγχο στην Διοίκηση και στις υπηρεσίες της.
Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε διαπιστώσει την παθογένεια της Δημόσιας Διοίκησης.
Οικτίρουμε την αδυναμία της να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου κράτους.
Η αβελτηρία και η ραστώνη κάποιες φορές των δημοσιών υπαλλήλων ακυρώνει νόμους και δικαιώματα των πολιτών έλλειψης σοβαρής εποπτείας των υπηρεσιών που τις καθιστά πολλές φορές ανενεργές.
Όμως πρόβλημα είναι και η έλλειψη παιδείας για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών που και οι ίδιοι οι πολίτες δεν ξέρουν πώς να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Είναι και αυτό μια παράμετρος που επιδεινώνει την κατάσταση. Ότι και να φταίει υπάρχει λόγος να το παλέψουμε να διορθωθεί, με ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι λοιπόν περίεργη αν όχι άδικη για τους πολίτες κάθε σκέψη για την κατάργηση του Συμπαραστάτη.
Οι Ενώσεις Καταναλωτών - μέλη της Π.ΟΜ.Ε.Κ «Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ»:
Ε.Κ.ΠΟΙ.Ζ.Ω.: 210 3304444
ΝΕΟ ΙΝΚΑ: 210 6469950
ΒΙΟΖΩ: 210 5222323
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ (ΕΛ.ΚΕ.ΚΑ): 210 3803116
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΛΕΣΒΟΥ (ΕΝ.ΚΑ.Λ): 22510 25738
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ (ΕΝ.Κ.ΚΑ.): 2510 223000
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ (Ε.Π.ΚΑ.Σ.): 23210 22518
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΙΛΚΙΣ (ΕΝΩ.Π.ΚΑ): 23410 28061
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ (ΙΝ.Π.ΚΑ. ΗΠΕΙΡΟΥ): 26510 65178
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ: 2810 381911
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΧΙΟΥ: 22710 82977
Αυτό που στατιστικά διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη , και όχι πρώτη φορά, έρχεται ο Νομοθέτης και επιχειρεί να το διορθώσει με τη δημιουργία ενός αντιστοίχου θεσμού σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, τον Συμπαραστάτη του Δημότη – Πολίτη και της Επιχείρησης.
Όμως φαίνεται πως δεν αρκεί απλά η επιθυμία του Νομοθέτη , ισχύει και εδώ το «από νόμους δεν πάσχουμε, η εφαρμογής τους είναι το πρόβλημα». Πριν καν ξεκινήσει ο θεσμός, οδηγείται σε ναυάγιο. Οδηγείται στο να μείνει «στα χαρτιά», αδικώντας τους πολίτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να προστρέχουν σε αυτόν για τα εκατοντάδες προβλήματα κακοδιοίκησης στην τοπική αυτοδιοίκηση και να αναζητούν το δίκιο τους χωρίς κόστος, μέσα από έναν αξιόπιστο και νομοθετικά κατοχυρωμένο θεσμό.
Η μη ανάπτυξη του θεσμού του Συμπαραστάτη στους περισσότερους Δήμους και περιφέρειες ανά την Ελλάδα ασφαλώς και δεν οφείλεται στην έλλειψη ικανών ατόμων στις κοινωνίες αυτές.
Τι είναι όμως τελικά εκείνο που εμποδίζει την υλοποίηση του θεσμού ;
Είναι η έλλειψη κατανόησης της σημαντικότητας του θεσμού; Είναι η έλλειψη κουλτούρας για τη σημαντικότητα των διαδικασιών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που είναι ευρωπαϊκό κεκτημένο και που σε άλλα κράτη αποτελεί ισχυρό μηχανισμό υποβοήθησης του πολίτη που δεν αναγκάζεται, με το πρώτο, να τρέχει στην χρονοβόρα και δαπανηρή δικαιοσύνη;
Είναι ένας φόβος που διακατέχει τους εκλεγμένους για μια ανεξάρτητη αρχή που θα παρακολουθεί το έργο υπηρεσιών του Δήμου – της Περιφέρειας και που θα διορθώνει τις στρεβλές πρακτικές, και θα περιορίσει τη γάγγραινα του πολιτικού μας συστήματος που λέγεται πελατειακές σχέσεις;
Είναι το πολιτικό σύστημα που δεν έχει μάθει να συνεργάζεται μακριά και έξω από κομματικές και παραταξιακές σκοπιμότητες και που πρέπει υπερβαίνοντας τις αντιπαλότητες του να διαβουλευτεί για το συμφέρον των πολιτών επιλέγοντας πρόσωπο πέρα και πάνω από αυτές;
Σε καμία περίπτωση όμως για χάρη της διευκόλυνσης στη λήψη απόφασης δεν θα πρέπει να αλλάξει ο νόμος και να απαιτείται μια απλή πλειοψηφία για την εκλογή του Συμπαραστάτη. Πρέπει να είναι απόλυτα ανεξάρτητος από την ταύτιση ελέγχοντος και ελεγχόμενου. Σε άλλη περίπτωση δεν θα έχουμε παρά έναν ακόμα υπάλληλο της Δημαρχίας - Περιφέρειας, ο οποίος θα εκδιώκεται όταν γίνεται ενοχλητικός και δυσάρεστος όταν ασκεί πραγματικό έλεγχο στην Διοίκηση και στις υπηρεσίες της.
Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε διαπιστώσει την παθογένεια της Δημόσιας Διοίκησης.
Οικτίρουμε την αδυναμία της να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου κράτους.
Η αβελτηρία και η ραστώνη κάποιες φορές των δημοσιών υπαλλήλων ακυρώνει νόμους και δικαιώματα των πολιτών έλλειψης σοβαρής εποπτείας των υπηρεσιών που τις καθιστά πολλές φορές ανενεργές.
Όμως πρόβλημα είναι και η έλλειψη παιδείας για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών που και οι ίδιοι οι πολίτες δεν ξέρουν πώς να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Είναι και αυτό μια παράμετρος που επιδεινώνει την κατάσταση. Ότι και να φταίει υπάρχει λόγος να το παλέψουμε να διορθωθεί, με ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι λοιπόν περίεργη αν όχι άδικη για τους πολίτες κάθε σκέψη για την κατάργηση του Συμπαραστάτη.
Οι Ενώσεις Καταναλωτών - μέλη της Π.ΟΜ.Ε.Κ «Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ»:
Ε.Κ.ΠΟΙ.Ζ.Ω.: 210 3304444
ΝΕΟ ΙΝΚΑ: 210 6469950
ΒΙΟΖΩ: 210 5222323
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ (ΕΛ.ΚΕ.ΚΑ): 210 3803116
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΛΕΣΒΟΥ (ΕΝ.ΚΑ.Λ): 22510 25738
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ (ΕΝ.Κ.ΚΑ.): 2510 223000
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ (Ε.Π.ΚΑ.Σ.): 23210 22518
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΙΛΚΙΣ (ΕΝΩ.Π.ΚΑ): 23410 28061
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ (ΙΝ.Π.ΚΑ. ΗΠΕΙΡΟΥ): 26510 65178
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ: 2810 381911
ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΧΙΟΥ: 22710 82977
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.