Δείτε Video από την παρουσίαση υποψ. Δημάρχων Κιλκίς Παιονίας που στηρίζει το ΚΚΕ

Η παρουσίαση των υποψ. Δημάρχων Κιλκίς Παιονίας που στηρίζει το ΚΚΕ, έγινε στο Κιλκίς την Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2019.

Εισηγητική Τοποθέτηση, Θόδωρος Αθανασιάδης, Μέλος Τομεακής Επιτροπής Κιλκίς του ΚΚΕ

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Πρώτα απ’ όλα να ευχηθούμε σε όλους καλή και αγωνιστική χρονιά, με δύναμη και υγεία.

Το 2019 μπορεί να αποτελέσει μια χρονιά αποφασιστικής ισχυροποίησης του ΚΚΕ παντού. Αυτό είναι που μπορεί να κάνει την πραγματική διαφορά για το λαό και το κίνημά του.

Μπροστά στις εκλογικές μάχες, που θα έχουμε αυτή τη χρονιά, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ, γνωρίζουν πολύ καλά, πως για να μπορεί να στέκεται το παραμύθι του πλαστού διπόλου μεταξύ τους, πρέπει να κρύβονται ή να υποβαθμίζονται οι πλευρές εκείνες που αποκαλύπτουν τη στρατηγική τους σύμπλευση.

Δηλαδή την προσήλωσή τους στην πολιτική που έχει ως «κόρη οφθαλμού» την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, την εξασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης για την προσέλκυση επενδύσεων και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, με μετατροπή της χώρας και της περιοχής μας σε κόμβο διαμετακόμισης ενέργειας και εμπορευμάτων.

Αυτό ακριβώς φαίνεται και από τον καβγά που έχουν στήσει γύρω από τη συμφωνία των Πρεσπών, με την κυβέρνηση να παριστάνει το αντίπαλο δέος στον εθνικισμό και την ακροδεξιά, αξιοποιώντας και τη στάση της ΝΔ. Ένας καβγάς αποπροσανατολιστικός, που βολεύει και τους δύο αφού ο μεν ΣΥΡΙΖΑ πουλάει τον κούφιο προοδευτισμό του καλώντας σε «προοδευτικά μέτωπα», η δε ΝΔ ψαρεύει στα θολά νερά του εθνικισμού.

Τι κρύβουν όμως και οι δύο; Προφανώς αυτό που αποκαλύπτει τη σύγκλισή τους: Ότι πρόκειται για συμφωνία ΝΑΤΟικής κοπής, που αποτελεί άλλη μια ιμπεριαλιστική διευθέτηση στα Βαλκάνια, και ως τέτοια δεν θα μπορούσε παρά να συντηρεί τα σπέρματα του αλυτρωτισμού. Σε αυτό το ΝΑΤΟικό περιεχόμενο, είναι που συγκλίνουν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ, τόσο αυτοί που κραυγάζουν αλυτρωτικά συνθήματα όπως «η Μακεδονία είναι ελληνική», όσο και αυτοί που προσυπογράφουν τη συμφωνία.

Η μετατροπή της χώρας σε «αιχμή του δόρατος» των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή αποτελεί γραμμή όλων των αστικών κομμάτων.

Πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα συμφωνούν απόλυτα και όλοι οι διεκδικητές της Δημαρχίας σε Κιλκίς και Παιονία. Είναι ενδεικτικό ότι παρά τις πολλαπλές δηλώσεις τους για το ζήτημα με τη γειτονική χώρα, δεν αμφισβητούν την παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή και στα Βαλκάνια, το οποίο όπου πηγαίνει σπέρνει πολέμους και καταστροφές. Κάποιοι μάλιστα στηρίζουν και την παρουσία ΝΑΤΟϊκών στρατοπέδων στο Κιλκίς (Σάντα, Αργυρούπολη, Κρηστώνη, Πολύκαστρο κ.α.), καθησυχάζοντας για το ρόλο τους, όταν εδώ στο νομό έχουν γίνει ακόμα και ασκήσεις καταστολής πλήθους, όταν η χώρα μας ξοδεύει κάθε χρόνο 4 δις. ευρώ για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και μετά λένε στο λαό ότι δεν υπάρχουν χρήματα για σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους και άλλες τους ανάγκες.

Ο αποπροσανατολιστικός καβγάς ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κορυφώθηκε και κατά την ολοκλήρωση της συζήτησης για την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού του 2019.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «αποκατάσταση αδικιών» το ότι δεν μειώνονται – προς το παρόν – για 31η φορά οι συντάξεις, και το ότι μοιράζει ψίχουλα – από αυτά που μας έχει πάρει δεκάδες φορές – για την αντιμετώπιση τη ακραίας φτώχειας. Η ΝΔ από την πλευρά της, την κατηγορεί για «παροχολογία» ενόψει εκλογών.

Και οι δυο συμφωνούν στο να δοθούν ακόμα περισσότερα «κίνητρα» για επενδύσεις, δηλαδή περισσότερο «ζεστό» χρήμα στους μονοπωλιακούς ομίλους, όταν την ίδια στιγμή, ο προϋπολογισμός ανακεφαλαιώνει ξανά όλες τις μνημονιακές δεσμεύσεις γύρω από τα ματωμένα πλεονάσματα, τσεκουρώνοντας ακόμα περισσότερο τα κονδύλια για συντάξεις, για παιδεία και υγεία, για «κοινωνική πολιτική» κ.ο.κ., φορτώνοντας επιπλέον βάρη στα εργατικά - λαϊκά στρώματα και διατηρώντας ακέραιους τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους που έριξαν στα τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης.

Αυτή την αντιπαράθεση μπορεί να τη δει ο λαός του Κιλκίς και ανάμεσα σε όσους υποψήφιους στηρίζονται ή προέρχονται από τη ΝΔ, με αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όσους κινούνται όπως λένε στην «κεντρο-αριστερά».

Όλοι τους μιλάνε για ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις, εξωστρέφεια και καινοτομία. Όμως κανένας δεν μιλάει για απολυμένους εργάτες, για εντατικοποίησης της εργασίας, για εργατικά ατυχήματα, για μειωμένους μισθούς και κομμένα δικαιώματα, για δώρα που δεν δίνονται, για υπερωρίες που δεν πληρώνονται, για άδειες που κόβονται κτλ. Όλα αυτά συμβαίνουν και στο Κιλκίς.

Σύντροφοι και φίλοι,

Οι τοπικές εκλογές, που έχουμε μπροστά μας, έχουν ενιαίο και πολιτικό χαρακτήρα. Αυτό αποτυπώνεται, πρώτα απ’ όλα, από το ρόλο της τοπικής διοίκησης στο πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, μέσα από τη μεγάλη γκάμα αρμοδιοτήτων των δημοτικών και περιφερειακών αρχών, που αφορούν την επιβάρυνση της καθημερινότητας, της ζωής, των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων.

Οι δυνάμεις των άλλων πολιτικών κομμάτων σε δήμους και περιφέρεια και άσχετα από την άμεση κομματική τοποθέτηση ή διαφοροποίηση τους, ανεξάρτητα από το μανδύα του ανεξάρτητου, είτε κεντροδεξιοί είτε κεντροαριστεροί, ταυτίστηκαν στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, πρωτοστάτησαν στο πέρασμα της.

Αποδείχτηκε στην πράξη και στη ζωή των λαϊκών στρωμάτων ότι μέσω των νέων τοπικών και περιφερειακών δομών, με τον ρόλο και τις αρμοδιότητες που πήραν, άδραξαν μεγαλύτερες δυνατότητες δράσης οι επιχειρήσεις, άδειασε η τσέπη και το εισόδημα των εργαζόμενων, των φτωχών αγροτών και επαγγελματιών, ανατράπηκαν οι εργασιακές σχέσεις, εμπορευματοποιήθηκαν βασικές κοινωνικές ανάγκες, ανατράπηκαν με ταχύτητα οι χρήσεις γης και σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Η διοικητική δομή των Περιφερειών ήδη παίζει ενεργό και επιτελικό ρολό στα ζητήματα της περιφερειακής ανάπτυξης. Συγκεντρώνει πόρους, έργα και υποδομές στις αναπτυξιακές ιεραρχήσεις του κεφαλαίου. Είναι η κρατική δομή σε τοπικό επίπεδο με την αμεσότερη σύνδεση με τα όργανα της ΕΕ, τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Οι Περιφέρειες διαχειρίζονται ήδη μεγάλο μέρος του ΕΣΠΑ. Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε παρατάξεις και υποψηφίους εστιάζεται στον αριθμό των έργων και στην απορροφητικότητα. Αποπροσανατολίζουν από το κύριο που είναι ότι αφορούν έργα και δράσεις που ιεραρχούνται πλήρως στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, βάζοντας στο περιθώριο τις λαϊκές ανάγκες σε υποδομές, έργα και υπηρεσίες.

Αντικειμενικά, και από τις ίδιες τις εξελίξεις, δυο γραμμές συγκρούονται και στο χώρο της τοπικής διοίκησης:

αυτή του ΚΚΕ, δηλαδή η γραμμή της λαϊκής αντιπολίτευσης απέναντι σε δημοτικές, περιφερειακές αρχές, κυβερνήσεις, και όπως εκφράστηκε από τις δημοτικές αρχές με επικεφαλής του κομμουνιστές δημάρχους που εναντιώθηκαν στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και στην άσκηση της από τους δήμους,
και από την άλλη, η γραμμή όλων των άλλων αστικών δυνάμεων, που εκτός των άλλων, επιμένουν «πονηρά και εντέχνως» να διαχωρίζουν τα«τοπικά» προβλήματα από τα γενικά προβλήματα του λαού και της χώρας, την ίδια ώρα που όλοι τους εφαρμόζουν την ίδια κεντρική πολιτική.

Όμως τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα είναι απόρροια των γενικών και υπάρχει συγκεντρωμένη λαϊκή πείρα και πολύ περισσότερο αποδεικτικό υλικό σήμερα. Τα τοπικά προβλήματα, όπου συνήθως εντοπίζονται ως τέτοια γιατί παίρνουν οξύτητα, είναι λαϊκά προβλήματα.

Τα κτιριακά ή λειτουργικά προβλήτα στο σχολείο, οι ελλείψεις σε παιδικούς σταθμούς, οι δυσκολίες με την πρόσβαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τις ελλείψεις σε γιατρούς, τα προβλήματα με την καθαριότητα, το παλιό και επικίνδυνο πολλές φορές οδικό και αγροτικό δίκτυο, ο δρόμος που δεν καθαρίστηκε από τα χιόνια, η ποιότητα, η επάρκεια και η τιμή του νερού, οι ελλείψεις σε παιδικές χαρές και ελεύθερους χώρους, ο πολιτιστικός σύλλογος ή η αθλητική ομάδα που δεν στηρίζεται από το Δήμο και πολλά άλλα «τοπικά» προβλήματα είναι λαϊκά προβλήματα.

Και είναι τέτοια, γιατί συναντιούνται σχεδόν σε όλους τους Δήμους της χώρας, γιατί είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής. Είναι αδύνατον να υπάρχει τοπική ευημερία, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική.

Σημασία, λοιπόν, μπροστά σ’ αυτά τα ζητήματα, έχει η στάση του κάθε υποψήφιου Δημάρχου, αλλά και των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων, απέναντι στα καθημερινά εργατικά, λαϊκά προβλήματα, απέναντι στις αιτίες και τη διέξοδο από την αντιλαϊκή πολιτική.

Η στάση τους στο ερώτημα: «ανάπτυξη από ποιον και για ποιον», που φέρνει στο προσκήνιο την πραγματική διαχωριστική γραμμή και με ποιον τάσσονται, ποια θέση παίρνουν.

Από εδώ συνεπάγεται, ότι το κύριο κριτήριο δεν μπορεί να είναι μόνο ή κυρίως τα πρόσωπα, γιατί αυτό που καθορίζει την ταυτότητά και τις προθέσεις τους είναι ποια πολιτική δύναμη στηρίζουν με τη δράση τους.

Το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους, χωρίς ταμπέλες και προκαταλήψεις, ιδιαίτερα σε όσους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες προέρχονται πολιτικά από άλλα κόμματα και πολιτικούς χώρους, τους δίνουμε το χέρι, τους καλούμε να δουν τα πράγματα με βάση το συμφέρον της τάξης τους, το συμφέρον της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και όχι με βάση το συμφέρον των αφεντικών.

Σε όλους αυτούς λέμε: Πάρτε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα χωριά, στα σχολεία και τις σχολές. Δυναμώστε το ΚΚΕ παντού στα σωματεία, στους συλλόγους, στις ευρωεκλογές, τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, στις βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

Ο λαός του Κιλκίς ξέρει, γατί μας γνωρίζει πολύ καλά, ότι:

Εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και άλλοι δεσμεύονται απέναντι στους βιομηχάνους και άλλους μεγάλους επιχειρηματίες, οι Κομμουνιστέςπρωτοστατούν στη λαϊκή οργάνωση και πάλη, βρίσκονται στο δρόμο του αγώνα, για να διεκδικηθούν όλες οι απώλειες που είχαμε στα χρόνιατης κρίσης.

Εκεί που οι άλλες δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους να ζουν με βάση τα αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας, το ΚΚΕ τούς καλεί να παλέψουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και τις δυνατότητες της εποχής.

Ο λαός να γυρίσει την πλάτη σε παλιούς και νέους «σωτήρες», να απορρίψει τη λογική του μικρότερου κακού, που τον οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο. Τώρα έχει την πείρα και πρέπει να την αξιοποιήσει σωστά.

Τα έχει δοκιμάσει όλα, το μόνο που δεν έχει δοκιμάσει είναι η δική του, η πραγματική δύναμη. Και δύναμη για το λαό, σημαίνει δυνατό ΚΚΕ.

Πιο ισχυρό ΚΚΕ με την εκλογή περισσότερων δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων από τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ακόμα και Δημάρχων, για αλλαγή του συσχετισμού υπέρ των λαϊκών δυνάμεων. Υπέρ μιας μαχητικής καθημερινής λαϊκής αντιπολίτευσης στην κεντρική εξουσία.

Για ανακούφιση των εργαζομένων στις πόλεις και τα χωριά.

Για να εμποδίζουμε καλύτερα και πιο αποφασιστικά μέτρα αντιλαϊκά.

Για να ανοίξουμε το δρόμο, για μια νέα κοινωνική οργάνωση της οικονομίας, της παραγωγής, των υπηρεσιών.


Με βάση αυτό το πολιτικό σκεπτικό, σε γενικές γραμμές, μπορούμε στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς, να βγούμε με επιτυχίες, στους δύο Δήμους και στην Περιφέρεια, με υποψήφιους Δημάρχους:

Στο Δήμο Κιλκίς, το Γιάννη Φαχουρίδη, δημοτικό σύμβουλο στο Δήμο Κιλκίς για πολλά χρόνια, με γνώση του χώρου της Τοπικής Διοίκησης, 57 χρονών, αρχιτέκτονα, και πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κιλκίς.

Στο Δήμος Παιονίας, τον Τάσο Βασιλακάκη, 42 ετών, πολιτικό μηχανικό, υπάλληλο στη διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών στο Δήμο Κιλκίς. Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος με ειδίκευση στη «σεισμική μηχανική και τις αντισεισμικές κατασκευές».

Με πλούσια συνδικαλιστική δράση είναι μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ Κιλκίς – Παιονίας, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ Κιλκίς, ενώ είναι και Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου ΔΣ Πολυκάστρου.

Ακόμα είναι και μέλος της Τομεακής Επιτροπής Κιλκίς του ΚΚΕ.

Αλλά και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, με υποψήφιο Περιφερειάρχη:

τον Σωτήρη Αβραμόπουλο, 37 ετών, πολιτικό μηχανικό, απόφοιτο του αντίστοιχου τμήματος του ΑΠΘ.

Έχει διατελέσει μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας) στην προηγούμενη θητεία.

Δραστηριοποιήθηκε από μικρή ηλικία στο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα, οργανώθηκε στην ΚΝΕ και εκλέχθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο της Οργάνωσης στο 10ο Συνέδριο το 2010. Στη συνέχεια, δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών.

Είναι μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.


Τοποθέτηση, Γιάννης Φαχουρίδης, Υποψήφιος Δήμαρχος Κιλκίς
Συντρόφισσες, σύντροφοι συναγωνιστές και φίλοι,

Οι δημοτικές εκλογές που έρχονται θα έχουν ιδιαίτερη σημασία και έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Γίνονται σε μία περίοδο που η επίθεση στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις μας εντείνεται.

Οι εργαζόμενοι βλέπουν καθημερινά να τους αφαιρούνται κατακτήσεις, όπως το οκτάωρο και να καθιερώνεται η μερική απασχόληση, να ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις και να λεηλατούνται τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα καθώς και οι ελάχιστες κοινωνικές παροχές στην υγεία και στην παιδεία.

Η ανεργία έγινε πραγματική μάστιγα κι όσοι έχουν ακόμη δουλειά, εργάζονται σε συνθήκες που μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω.

Οι αγρότες μας οδηγούνται σε ξεριζωμό απ’ τη γη τους εξαιτίας της εφαρμοσμένης αντιαγροτικής πολιτικής που επιβάλλει η Ε.Ε. και εφαρμόζουν η κυβέρνηση και όσοι συμφωνούν και συμβιβάζονται με αυτή, θεωρώντας την μονόδρομο.

Οι επαγγελματίες και βιοτέχνες αντιμετωπίζουν ασφυκτικά προβλήματα, οι νέοι δεν έχουν επαγγελματικές διεξόδους, οι απόμαχοι της δουλειάς οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια με τις συντάξεις πείνας που παίρνουν.

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια απάνθρωπη πολιτική που δεν έχει προηγούμενο, μια πολιτική που έχει να δώσει τόσα πολλά για τους λίγους και τόσα λίγα για τους πολλούς.

Είναι σίγουρο ότι, όπως και στο παρελθόν, θα χρησιμοποιηθεί και τώρα η ψήφος του λαού, για να επιδοκιμασθεί η πολιτική που εφαρμόζεται.

Πολιτικός λοιπόν ο χαρακτήρας των εκλογών για να ανατραπεί η κατεύθυνση που υπάρχει σήμερα να καταντήσει η Τ.Α. σε μηχανισμό του κράτους, που θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το λαό με την επιβολή νέων πρόσθετων τελών και φόρων για έργα και υπηρεσίες για τα οποία ήδη πληρώνουμε.

Εδώ και χρόνια η τοπική αυτοδιοίκηση έχει χάσει κάθε ίχνος αυτοδιοίκησης, έχει μετατραπεί σε τοπική κρατική διοίκηση. Αποτέλεσε και αποτελεί πολύ περισσότερο σήμερα σε περίοδο οικονομικής κρίσης βασικό μοχλό προώθησης της πολιτικής, που γεννάει βάσανα για το λαό και πλούτο για το μεγάλο κεφάλαιο.

Η μάχη παίρνει από τα ίδια τα πράγματα γενικό πολιτικό χαρακτήρα.

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία να πάρουν μαζικά μέρος και να ψηφίσουν πολιτικά. Να βγάλουν συμπεράσματα από την πολιτική που ακολούθησαν τα κόμματα όλα τα προηγούμενα χρόνια, τόσο στο γενικό επίπεδο όσο στον Δήμο και στην Περιφέρεια, από την πολιτική και πρακτική που ακολουθούν σήμερα στα πλαίσια την οικονομικής κρίσης.

Δεν χρειάζονται δήμαρχοι και περιφερειάρχες μιας πολίτικης φτώχιας και ξεκληρίσματος. Κανένα κέρδος δεν θα έχει η αγροτιά π.χ. αν στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές αναδείξει στα όργανα της τοπικής διοίκησης εκείνες τις δυνάμεις που θα συνεχίσουν να υπηρετούν την και αντιλαϊκή πολιτική που επιβάλλουν οι κυβερνώντες, η ΕΕ και τα μονοπώλια.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι φτωχοί αγρότες καλούνται να καταδικάσουν τους εκφραστές της ακολουθουμένης αντιλαϊκής πολιτικής και να στείλουν το κατάλληλο μήνυμα.

Καλούνται να καταψηφίσουν τους συνδυασμούς που στηρίζουν οι παραπάνω δυνάμεις όπως και τους συνδυασμούς που στηρίζουν και θα υλοποιήσουν την ίδια ολέθρια πολιτική, αλλά εμφανίζονται ως «ανεξάρτητοι» και «υπερκομματικοί». Το συμφέρον της αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων βρίσκεται στην υπερψήφιση και στο δυνάμωμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Η υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σημαίνει εκτός των άλλων αποτελεσματικότερη αντίσταση και αξιοποίηση των αγωνιστικών συνδυασμών σε δήμο και περιφέρεια σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Σημαίνει το στήσιμο δυναμικών «μπλόκων» μέσω της τοπικής διοίκησης στην αντιαγροτική-αντιλαϊκή λαίλαπα.

Δήμος και περιφέρεια με «Λαϊκή Συσπείρωση» στο τιμόνι σημαίνει αποτελεσματικότερη αντίσταση, αποτελεσματικότερο αγωνιστικό συντονισμό και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Οι υποψήφιοι που συγκροτούν το ψηφοδέλτιο της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ προέρχονται από όλους τους χώρους και από όλα τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Είναι καταξιωμένοι επαγγελματίες, αγρότες, εργάτες, επιστήμονες, συνταξιούχοι, άνθρωποι της ΤΑ, εκπρόσωποι της νεολαίας και κυρίως άξιες εκπρόσωποι των γυναικών. Συμπολίτες μας απ’ όλο το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα που είναι αποφασισμένοι σε τοπικό επίπεδο να ορθώσουν ανάστημα στην παραπέρα μετατροπή της τοπικής διοίκησης και του Δήμου ειδικότερα σε αντιλαϊκό μηχανισμό εξυπηρέτησης συμφερόντων.

Για μας οι Δημοτικές Εκλογές δεν είναι ένα παιχνίδι ονομάτων, εντυπώσεων, υποσχέσεων σε ‘‘ιλουστρασιόν’’ έκδοση όπως αποπροσανατολιστικά λειτουργούν οι άλλοι υποψήφιοι για να κρύψουν τις πολιτικές τους επιλογές. Για μας σημασία έχουν τα οξυμένα προβλήματα του λαού και επιλέγουμε το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης καταδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης.

Το θέμα λοιπόν, φίλοι μου, δεν είναι να περιορίσουμε τον αγώνα για μια καλύτερη διαχείριση στο δήμο με διαφάνεια, να βρούμε δήμαρχο τίμιο και ικανό, αλλά δήμαρχο που θα είναι αποφασισμένος να οργανώσει την πάλη για τα προβλήματα, θα έρθει σε ρήξη με το κατεστημένο χωρίς συμβιβασμούς.

Τούτες τις κρίσιμες ώρες ο λαός θέλει δίπλα του ασυμβίβαστους αγωνιστές και όχι «αγωνιστές» στα λόγια. Δεν χρειάζεται απλά έντιμους δημάρχους – συμβούλους και περιφερειάρχες αλλά μπροστάρηδες στον αγώνα του λαού.

Η εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της «λαϊκής συσπείρωσης» θα είναι το αυτί και το μάτι του λαού στο δημοτικό συμβούλιο. Θα οργανώνουν και θα στηρίζουν τους αγώνες του λαού στους τόπους δουλειάς, στους δήμους, τις φτωχογειτονιές και τα χωριά που μαραζώνουν.

Σε αυτές τις εκλογές συγκρούονται η λογική που θέλει το Δήμο κλεισμένο στα όρια που του θέτει η κυβερνητική εξουσία, διαχειριστή των αποφάσεών της, κι από την άλλη η λογική που θέλει το Δήμο μπροστάρη, ανυποχώρητο υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων, διεκδικητικό, αγωνιστικό απέναντι σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο για τα δικαιώματα του αγρότη, του εργάτη και της νεολαίας.

Ο δρόμος που διαλέγουμε δεν είναι εύκολος. Δε στηρίζεται στις υποσχέσεις, στα ‘‘θα’’, το ρουσφέτι. Μιλάμε τη σκληρή γλώσσα της αλήθειας. Διαλέγουμε το δρόμο του αγώνα και θα συνεχίσουμε όπως άλλωστε κάναμε μέχρι τώρα και τη Δευτέρα των εκλογών.

Από τη στιγμή που εμφανίστηκε το πρόγραμμα ‘‘Καποδίστριας’’, ‘’Καλλικράτης’’ και τώρα «Κλεισθένης» εκφράσαμε τη ριζική μας αντίθεση, γιατί πιστεύουμε ότι τα προβλήματα της υπαίθρου, η έλλειψη ισόμετρης ανάπτυξης της χώρας δεν οφείλονται σε έλλειψη διοικητικών μέτρων και μηχανισμών. Οφείλονται στη συνειδητή πολιτική που ακολουθήθηκε, όπως στον αγροτικό τομέα.

Οι υποσχέσεις και τα συνθήματα που συνοδεύουν τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις είναι παραπλανητικά.

Προωθείται ο διαχωρισμός των σχολείων με ταξικά κριτήρια, η μετατροπή τους σε επιχειρήσεις, ενώ θα έχουν διαφοροποιημένα προγράμματα, που σημαίνει κατάργηση του ενιαίου, ισότιμου χαρακτήρα της μόρφωσης. Θα προχωρήσει παραπέρα η εμπορευματοποίηση στην υγεία, η παραπέρα υποβάθμιση της δημόσιας υγείας.

Η διοικητική μεταρρύθμιση προσπαθεί να προσαρμόσει τις κρατικές δομές σε επίπεδο Δήμων και Περιφερειών στη βάση των παρακάτω επιδιώξεων.

Α. Διευρύνει, επεκτείνει και ενισχύει την επιχειρηματική δράση, την προσαρμογή της λειτουργίας των Δήμων στις αρχές της επιχειρηματικότητας.

Επιταχύνει την διαδικασία παραχώρησης τμημάτων ή ολόκληρων τομέων της διαχείρισης των υδάτινων πόρων και των απορριμμάτων στους επιχειρηματίες, π.χ. στην διαχείριση των απορριμμάτων, αποκομιδή-μεταφόρτωση-επεξεργασία-τελική διάθεση.

Η νομοθεσία επιτρέπει με τα 2/3 του δημοτικού συμβουλίου να μπορεί να παραχωρηθεί η αποκομιδή των απορριμμάτων σε ιδιώτη επιχειρηματία. Πληθαίνουν οι δήμοι που έχουν παραδώσει αυτές τις υπηρεσίες σε ιδιώτες.

Κάνει εμπόρευμα και ιδιωτικοποιεί την παιδεία, υγεία και πρόνοια. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες λειτουργούν ως κρατικοί φορείς προώθησης ενός περιορισμένου «πακέτου κοινωνικών υπηρεσιών» για τα εξαθλιωμένα στρώματα. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων διευκολύνει την επιχειρηματική πρόσβαση σ’ αυτούς τους τομείς, την διάσπαση τού ενιαίου χαρακτήρα των κοινωνικών παροχών, και την άμεση μεταφορά της δαπάνης στην κάθε οικογένεια. Σαν συνέπεια υπάρχει η ενίσχυση των ταξικών διαφοροποιήσεων σε βάρος της λαϊκής οικογένειας.

Για παράδειγμα:

• η μείωση κατά 40% της χρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών οδηγεί σε νέα επιβάρυνση των γονέων για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες.

• οι παιδικοί σταθμοί δεν κάλυψαν όλες τις αιτήσεις αποτέλεσμα της έλλειψης υποδομών, προσωπικού, χρηματοδότησης. Οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό.

• οι προνοιακές δομές προσπαθούν να λύσουν τα κοινωνικά προβλήματα που η πολιτική τους δημιούργησε, με εκδηλώσεις υποκριτικής φιλανθρωπίας, αντί να δημιουργήσουν κρατικές δομές και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

• διευκολύνει την παράδοση σε επιχειρηματικά συμφέροντα του φυσικού πλούτου.

Β. Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, αυτό εκφράζεται μέσα από την εργασιακή εφεδρεία, τις απολύσεις, την γενίκευση της μερικής απασχόλησης, την μείωση του προσωπικού με την κατάργηση των κενών οργανικών θέσεων.

Γ. Περιορίζει δραστικά την κρατική χρηματοδότηση στις Περιφέρειες και στους Δήμους στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Κάθε χρόνο θα μειώνει την κρατική χρηματοδότηση και θα αυξάνει τα «ίδια» έσοδα των Δήμων που προέρχονται από το χαράτσωμα του λαού. Η πορεία των έργων από ΣΑΤΑ καρκινοβατεί.

Ο προϋπολογισμός του Δήμου καταρτίζεται με βάση τις εγκυκλίους του υπουργείου οικονομικών στην γραμμή του «ελάχιστου κόστους λειτουργίας» και δεν καλύπτει καλά - καλά την μισθοδοσία του προσωπικού και τα λειτουργικά έξοδα.

Η «επαναξιολόγηση των δαπανών» θα περιορίσει ακόμα περισσότερο τις υπηρεσίες του Δήμου.

Ο Δήμος έχει επιδοθεί σε μια φορομπηχτική γραμμή είσπραξης τελών και προστίμων της τελευταίας δεκαετίας με τον εκβιασμό της δημοτικής ενημερότητας.

Η δραστική μείωση των πόρων, οι συγχωνεύεις, καταργήσεις οργανισμών και υπηρεσιών, η δραστική μείωση του προσωπικού, τα επόμενα χρόνια, που θα προκύψει από τις συνταξιοδοτήσεις, την εργασιακή εφεδρεία, τις απολύσεις και το πάγωμα των προσλήψεων θα έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση και παραπάνω ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και την πρόσθετη επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας.

Ήδη τα προβλήματα που υπάρχουν από την έλλειψη βασικών υποδομών και προσωπικού που αφορούν την καθημερινότητα στον Δήμο είναι εκρηκτικά: για παράδειγμα, βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, φύλαξη σχολικών κτιρίων, καθαριότητα σχολείων, μεταφορά μαθητών, λειτουργία ΚΕΠ. Το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» είναι με ημερομηνία λήξης.

Οι υπηρεσίες πρόνοιας που υπήρχαν στην πρώην Νομαρχία άλλες έμειναν στην Περιφέρεια και άλλες μεταφέρθηκαν στον Δήμο. Στην πραγματικότητα βρίσκονται υπό διάλυση, είναι σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια και οι εργαζόμενοι ζουν σε αβασιμότητα για το μέλλον τους.

Κοινωνικές δομές για νέες ηλικίες, ηλικιωμένους, άτομα με αναπηρία, άτομα με εξάρτηση από ναρκωτικά δεν υπάρχουν, ή υπολειτουργούν.

Η αντίληψη μας για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έχει σαν θεμέλιο της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Στην βάση αυτής της αντίληψης, προβάλουμε και διεκδικούμε πλαίσιο στόχων πάλης που απαντούν στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες των δημοτών μας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

Πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών του Δήμου και θα προέρχεται από την αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

Πλήρη επιστροφή των παρακρατηθέντων πόρων από την πολιτεία. Τα χρήματα αυτά ανήκουν στους εργαζόμενους, αφαιρούνται άμεσα ή έμμεσα από το εισόδημα τους και αναπληρώνονται από πρόσθετους φόρους και τέλη που επιβάλλονται σε βάρος τους.

Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, ανταποδοτικών, αντισταθμιστικών και άλλων τελών, που χτυπάμε το λαϊκό εισόδημα.

Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων του Δήμου που δουλεύουν με κάθε είδος σύμβαση χωρίς όρους.

Πρόσληψη νέου μόνιμου προσωπικού με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για κάλυψη κοινωνικών αναγκών σε υπηρεσίες και υποδομές.

Λέμε κατηγορηματικά όχι στην γενίκευση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και στην επέκταση της εφαρμογής «ευέλικτων εργασιακών σχέσεων» στον Δήμο Κιλκίς , μέσω προγραμμάτων περιορισμένου χρόνου και τοπικών σχεδίων απασχόλησης.

Ζητάμε την κατάργηση των δημοτικών επιχειρήσεων που καθιστά την τοπική αυτοδιοίκηση επιχειρηματία. Ένταξη των εργαζομένων στις υπηρεσίες του Δήμου με μόνιμη σταθερή σχέση εργασίας.

Διεκδικούμε έργα υποδομής και πόρους που κατευθύνονται για την κάλυψη των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία. Για παράδειγμα: λαϊκή κατοικία, σύγχρονα σχολεία, προσχολικά κέντρα, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα υγείας. –προστασία από πλημμύρες, πυρκαγιές, αντισεισμική θωράκιση, ρύπανση και μόλυνση του νερού, έργα άρδευσης, ύδρευσης, αποχέτευσης. –διαχείριση των στερεών απόβλητων με έμφαση στην ανακύκλωση μακριά από κάθε ιδιωτικοποίηση.

Ο σχεδιασμός, μελέτη και κατασκευή των έργων θα γίνει από ένα αποκλειστικά δημόσιο κατασκευαστικό φορέα με ευθύνη του κράτους.
Αγωνιζόμαστε έτσι ώστε η ενέργεια, μεταφορές και νερό να αντιμετωπίζονται σαν κοινωνικά αγαθά που θα πρέπει να παρέχονται με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν όπως η άρδευση αγροτικών καλλιεργειών και κατάργηση του ΦΠΑ σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση τους.
Θεωρούμε κοινωνικό δικαίωμα τον πολιτισμό, αθλητισμό, την ερασιτεχνική δημιουργία, τον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο για όλους.

Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής με την δημιουργία και ενίσχυση χώρων πρασίνου και αναψυχής, παιδικών χαρών κτλ.

Συντρόφισσες, Σύντροφοι, Συναγωνιστές και Φίλοι,

Είναι ώρα ευθύνης, δείξτε εμπιστοσύνη στην δυναμική σας, σας καλούμε να πλαισιώστε και ενισχύστε τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους Δήμους και την Περιφέρεια. Μπροστά στην λαίλαπα ο λαός ένα στήριγμα έχει: την αποφασιστική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, δηλαδή την ενίσχυση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Δήμο και στην Περιφέρεια, την ενίσχυση του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή, την στράτευση μαζί του, την λαϊκή συμμαχία που θα αποκρούσει την επίθεση και ταυτόχρονα θα επιτεθεί για να νικήσει.

Άλλαξε τη ζωή σου, έλα στον δρόμο ανάπτυξης που σου προτείνει, είναι ο μόνος που σε συμφέρει, ο άλλος είναι αυτός που ζεις, ή με τα μονοπώλια ή με τον λαό, τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Κάνε τώρα ένα μεγάλο βήμα, πρώτα για τα παιδιά σου.

Δίνοντας δύναμη στην «Λαϊκή Συσπείρωση» θα φυσήξει άνεμος ανάτασης και ελπίδας, θα στηριχτεί περισσότερο η οργανωμένη πάλη στους τόπους δουλειάς, κατοικίας, μόρφωσης. Ο λαός θα υψώνει το ανάστημα του, τότε μπορεί να λύνει προβλήματα του παρόντος και να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.

Σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι,

Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια. Προειδοποίησε για την οικονομική κρίση, απέδειξε ότι είναι κρίση καπιταλισμού και όχι αποτέλεσμα της ρεμούλας, της διαφθοράς που το σύστημα και η αστική πολιτική γεννούν έτσι και αλλιώς.

Το ΚΚΕ βρέθηκε μπροστά στους αγώνες για να χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία, τα μονοπώλια και όχι ο λαός.

Μπορεί οι αγώνες να μην ανέτρεψαν ακόμα την αντιλαϊκή πολιτική όμως η πείρα που συγκεντρώθηκε είναι δύναμη για να συνεχίσει η πάλη από καλύτερες θέσεις. Αυτό που δεν κατορθώσαμε χθες είναι δυνατό να γίνει αύριο με δυνατό λαό.

Τοποθέτηση, Τάσος Βασιλακάκης, Υποψήφιος Δήμαρχος Παιονίας
Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Καλώς ήλθατε. Να ευχηθώ και εγώ με τη σειρά μου καλή και αγωνιστική χρονιά σε όλους, με υγεία και δύναμη. Είναι τιμή μου να βρίσκομαι ανάμεσα σας και να εκπροσωπώ την προσπάθεια όσων δεν συμβιβάζονται με λιγότερο ήλιο, όσων δεν συμβιβάζονται με λιγότερο ουρανό. Αγωνίζονται για μια κοινωνία πραγματικά δίκαιη, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία στο μπόι των ονείρων τους.

Αναφέρθηκε εισηγητικά στο το τι είναι τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, για ποιο λόγο κατεβαίνει ενιαία στις εκλογές, ποιοι είναι οι στόχοι του και ποιοι έχουν αντικειμενικό συμφέρον να στηρίξουν την πρόταση του.

Θα προσπαθήσω παρακάτω να αποκαλύψω τι λένε και τι κάνουν τελικά οι άλλες αστικές δυνάμεις στην τοπική διοίκηση του Δήμου Παιονίας, όπου και εκεί εκδηλώθηκε το φαινόμενο της συνεργασίας ετερόκλητων δυνάμεων με κορμό την ΝΔ. Ο λαός από την πείρα του έχει διαπιστώσει ότι οι δυνάμεις αυτές προεκλογικά λένε στον λαό αυτά που θέλει να ακούσει αλλά μετεκλογικά κάνουν αυτό που τους υποδεικνύουν τα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα. Έτσι χειραγωγούν τον λαό, οι πλούσιοι συνεχίζουν να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Ένα από τα αγαπημένα επιχειρήματα τους είναι ότι οι θέσεις του ΚΚΕ είναι ανεπίκαιρες και ανεδαφικές και σκοπό έχουν να διχάσουν την τοπική κοινωνία, να την μετατρέψουν σε θέατρο αντιπαλότητας και όχι σε χώρο γόνιμης δημοκρατικής συζήτησης. Λένε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι κοινοβούλιο και η πολιτική αντιπαράθεση δεν έχει θέση σε αυτή.

Μας καλούν να συμβιβαστούμε με την πολιτική της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης των Δήμων και να κοιτάξουμε τι θα κάνουμε εμείς ως τοπική κοινωνία για τα τοπικά προβλήματα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια γι' αυτούς, παίζουν τα πρόσωπα και όχι οι πολιτικές. Λένε πως πρέπει να στηριχτούμε σε ανθρώπους που είναι άφθαρτοι, νέοι, ακομμάτιστοι, ανεξάρτητοι και πάνω από όλα να αγαπάνε τον τόπο τους, να έχουν όραμα για αυτόν. Ψηφίζεις για τον τόπο σου και όχι για τα γενικά. Οι τοπικές εκλογές, λένε, δεν είναι βουλευτικές.

Τελικά τι γίνεται; Οταν εκλεγούν παίρνουν το ένα αντιλαϊκό μέτρο πίσω από το άλλο. Από φόρους και χαράτσια (δημοτικά τέλη),μέχρι ιδιωτικοποιήσεις δομών υγείας, παιδείας, ελεύθερων χώρων. Αυτός είναι ο χαρακτήρας της τοπικής διοίκησης εδώ και χρόνια. Είναι το το μακρύ χέρι του αστικού κράτους και κανένα πρόσωπο ή ομάδα ανθρώπων δεν μπορεί να τον αλλάξει, όταν αποδέχονται τον σημερινό δρόμο ανάπτυξης.

Τελικά αυτός που σου λέει ότι η ψήφος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές δεν είναι πολιτική, θέλει όχι μόνο να σου κλέψει την ψήφο αλλά και να την καταγράψει την επομένη των εκλογών ως συμφωνία με την πολιτική που κυριαρχεί σήμερα. Γι' αυτόν τον λόγο όταν αναλάβουν την διοίκηση του δήμου, δεν αντιπολιτεύονται ουσιαστικά την κυβέρνηση αλλά επιδιώκουν τη συνεργασία, την συναίνεση, τον έντιμο συμβιβασμό, πάντα για το καλό του τόπου. 

Ακόμα και όταν διαμαρτύρονται αφήνουν από έξω την πολιτική ρίζα των προβλημάτων και κάνουν κριτική σε πρόσωπα και όχι σε πολιτικές. Τελικά αποδεικνύεται πως δεν νοιάζονται πραγματικά για τον τόπο αλλά για τους μεγαλοεπιχειρηματίες του τόπου που κερδίζουν από αυτή την πολιτική.

Ακούγονται ίσως βαριά τα παραπάνω και ιδιαίτερα για έναν νέο, ο οποίος θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά για πρώτη φορά. Είναι όμως η πικρή πραγματικότητα η οποία δεν αλλάζει όταν αποδέχεσαι την σημερινή τάξη πραγμάτων. Δεν τα λέμε για να τρομάξουμε τον κόσμο αλλά να τον βοηθήσουμε να συνειδητοποιήσει το δρόμο που πρέπει να βαδίσει και ας είναι ο δύσκολος. 

Είναι ο σωστός, είναι ο καθαρός, είναι ο μόνος αποτελεσματικός για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο κάθε Δήμος είναι αναγκασμένος ή να διεκδικήσει ή να συμβιβαστεί. Για να διεκδικήσεις όμως, χρειάζεται να αποκαλύψεις όλο τον τρόπο λειτουργίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Να αποκαλύψεις πως συνδέονται τα τοπικά και πιο ειδικά ζητήματα, με τα γενικά. Και αυτό μόνο το ΚΚΕ μπορεί να το κάνει.

Ας δούμε για παράδειγμα, πως απαντάνε οι δυνάμεις αυτές στο τεράστιο πρόβλημα των ελαστικών σχέσεων εργασίας των εργαζομένων. Από την δεκαετία του 90' οι Δήμαρχοι των αστικών κομμάτων πρωταγωνίστησαν στην υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Διατυμπάνιζαν τότε ότι είναι ένα προσωρινό μέτρο και θα αρθεί όταν το επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες. 

Σήμερα, οι ελαστικές σχέσεις όχι απλά γενικεύτηκαν αλλά προκάλεσαν ολέθριες συνέπειες για τους εργαζομένους, με τσάκισμα μισθών και κοινωνικών δικαιωμάτων, εργοδοτική ασυδοσία, ανακύκλωση της ανεργίας. Αυτή την πολιτική, που υιοθετεί πλέον και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υλοποίησε κατά γράμμα ο δήμαρχος του δήμου Παιονίας, που πρόσκειται στη ΝΔ, απολύοντας τους μέχρι πρότινος συνεργάτες και συνδημότες του, συμβασιούχους που δούλευαν στο δήμο για πάνω από 24 μήνες.

Ευτυχώς που δεν συμβιβάστηκαν όλοι με αυτή την πολιτική και αγωνίστηκαν για μόνιμη και σταθερή εργασία. Κομμουνιστές δήμαρχοι στάθηκαν δίπλα στους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων και κατέκτησαν με το σπαθί τους την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στην καθαριότητα και την πρόνοια των Δήμων (πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι”). 

Παράλληλα διεκδικούν την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και την άρση της χρόνιας ομηρίας τους. Ήταν η πιο ηχηρή απάντηση ότι ο αγώνας για τα μεγάλα ζητήματα είναι αναγκαίος και φέρνει αποτελέσματα αργά ή γρήγορα. Ειλικρινά αν δεν υπήρχαν αυτοί οι αγώνες θα είχαμε κάποια εξέλιξη στα θέματα αυτά;

Άλλο παράδειγμα για την αντίληψη τους, είναι η απάντηση τους στα προβλήματα των αγροτών. Αυτό που προτείνουν και θεωρούν εφικτό για έναν Δήμο, είναι η καλύτερη προβολή από τον Δήμο τον αγροτικών προϊόντων τους με διάφορους τρόπους (γιορτές, φεστιβάλ, διαδίκτυο). Απ' έξω πάλι η πηγή του προβλήματος που είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που με τα δικά μας λεφτά ξεκληρίζει τους αγρότες, σχεδιάζει την αγροτική παραγωγή με γνώμονα τα συμφέροντα των βιομηχάνων, των μεγαλέμπορων, των μεγάλο αγροτών. 

Αυτοί κάνουν κουμάντο και επιβάλλουν χαμηλές τιμές για τον παραγωγό και υψηλές τιμές για τον καταναλωτή. Έτσι θωρακίζεται η ανταγωνιστικότητα τους. Τελικά πρέπει ένας Δήμος, πέρα από το να κάνει και καμιά αγροτική οδοποιία, να διεκδικεί μαζί με τους αγρότες την ανατροπή αυτής της πολιτικής; Αυτοί δεν είναι δημότες; Δεν αγαπάνε τον τόπο τους;

Άλλο παράδειγμα είναι ο τρόπος που προσεγγίζουν τα προβλήματα των αυτοαπασχολουμένων. Για τα δεινά τους δεν φταίει το γιγάντωμα των πολυεθνικών, στρατηγικό στόχο της ΕΕ και των κυβερνήσεων που την στηρίζουν μέσων επιδοτήσεων και φοροελαφρύνσεων αλλά η αιμορραγία μισθωτών και συνταξιούχων προς τις αγορές γειτονικών χωρών. Όταν τους προτείνεις να αγωνιστούμε για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, να αγωνιστούμε για μειώσεις των φόρων που βαραίνουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τότε σου απαντούν με ύφος ότι κάτι τέτοιο δεν το αντέχει η οικονομία. 

Εννοούν βέβαια την οικονομία του κεφαλαιοκράτη, για τον οποίο δεν προβλέπεται καμία θυσία. Γι' αυτούς υπάρχουν μόνο προνόμια και ελαφρύνσεις. Με ποιον είναι τελικά; Σίγουρα όχι με το λαό. Τελικά θέλουν τον εργαζόμενο φτωχό στην τσέπη αλλά πλούσιο σε αισθήματα για τον τόπο του.

Τέτοιους δημότες θέλουν, υποτακτικούς στην κυρίαρχη πολιτική; Τόσο αγαπάνε τον τόπο τους, που δεν τολμάνε να αντισταθούν στην κυβερνητική πολιτική; Γιατί δεν μείωσαν για παράδειγμα τους δημοτικούς φόρους και τα τέλη; 60% μειώθηκαν οι δαπάνες στους Δήμους και δεν ήταν κυρίως σπατάλη. Ήταν κύρια λαϊκές ανάγκες. Προκλητικά απαντούν πως αν μειωθούν τα δημοτικά τέλη, το επιπλέον βάρος θα πρέπει να μετακυλίσει στους υπόλοιπους δημότες και πως αυτό είναι άδικο. Συμφωνούμε. 

Φορολογήστε τότε το μεγάλο κεφάλαιο, που δεν τολμάει ούτε η δήθεν αριστερή κυβέρνηση να το πράξει. Τράπεζες, επιχειρηματικοί όμιλος, αλυσίδες σούπερ μάρκετ, που συνεχίζουν και κερδοφορούν στα χρόνια της κρίσης, γιατί να μην δεχτούν αύξηση τελών και φόρων από τους δήμους; Εμείς να ανεχόμαστε την ανεργία, την φτώχεια, τα εργατικά ατυχήματα, που προκαλούν αυτοί που ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και την οικονομία. 

Από ότι φαίνεται για αυτούς τους Δημάρχους, η κυρία παραγωγική δύναμη είναι οι επιχειρηματίες και όχι οι εργάτες. Αυτούς θεωρούν νοικοκύρηδες και ικανούς. Νοιάζονται και για εμάς αλλά όχι όπως μας αξίζει. Έτσι μόνο εξηγείται η στάση τους.

Έτσι εξηγείται επίσης, γιατί και στον δήμο Παιονίας ανέχτηκαν τόσο οι διοικήσεις ΝΔ, όσο οι διοικήσεις ΠΑΣΟΚ, την εγκληματική πολιτική στο νερό, που από αγαθό μετατράπηκε σε εμπόρευμα. Τα προβλήματα νερού σε ποσότητα και ποιότητα παραμένουν ενώ οι επιχειρηματίες του κλάδου θησαυρίζουν, πουλώντας το ένα λίτρο όσο πουλάει ο Δήμος το κυβικό, δηλαδή τα χίλια λίτρα. Τελικά αν στηρίζεις τους επιχειρηματίες και όχι τις κοινωνικές ανάγκες, γιατί να αγωνιστείς για κεντρικό σχεδιασμό στη διαχείριση των υδάτων του νομού που θα προσφέρει φθηνό και ποιοτικό νερό;

Η ίδια τακτική και στην εκπαίδευση και στην πρόνοια. Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος οι πρώτες τάξεις των τριών δημοτικών σχολείων του Πολυκάστρου και οι δύο παιδικοί σταθμοί του Πολυκάστρου, λειτουργούν με 25 παιδιά. Ο νόμος το επιτρέπει λένε. Το ακυρώνει η ίδια η ζωή. 

Σύγχρονη εκπαίδευση σε γερασμένα κτίρια, με στοιβαγμένους μαθητές, με παρατημένες βιβλιοθήκες, θέρμανση με το σταγονόμετρο, ελλείψεις σε γυμναστήρια και υλικοτεχνική υποδομή, δεν μπορεί να υπάρξει. Σύγχρονη εκπαίδευση με τους συλλόγους γονέων να υποχρεώνονται να κάνουν τα θελήματα της σχολικής επιτροπής και του δημάρχου, δεν γίνεται. Σύγχρονη εκπαίδευση με χορηγίες και φιλοδωρήματα από επιχειρηματίες που ματώνουν καθημερινά τον λαό, δεν γίνεται. Κάτι δεν πάει καλά σε όλο αυτό.

Γιατί όμως δεν αντιδρά η δημοτική αρχή, παρά τις αντιδράσεις των γονέων και των εργαζομένων; Γιατί δεν διεκδικεί κατασκευή νέου νηπιαγωγείου, δημοτικού, γυμνασίου και παιδικού σταθμού ενώ είναι πρώτη ανάγκη; Είναι φανερό γιατί. Όσο υποβαθμίζονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, τόσο μειώνονται τα βάρη για το αστικό κράτος, τόσο αυξάνονται τα βάρη για τη λαϊκή οικογένεια. 

Όσο όμως πιο βαθιά βάζουν το χέρι στην τσέπη τα φτωχά λαϊκά στρώματα για την εκπαίδευση των παιδιών τους, όσο περισσότερους πόρους εξοικονομεί το κράτος για να δώσει με τη μορφή επιδοτήσεων και απαλλαγών στους επιχειρηματίες στον τομέα της εκπαίδευσης, τόσο πιο κοντά έρχεται το επενδυτικό ενδιαφέρον των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και σε αυτό τον τομέα, τόσο πιο κοντά έρχεται το τέλος για τη Δημόσια, Ενιαία και Δωρεάν Εκπαίδευση.

Τελικά τι έχουμε να προτείνουμε εμείς σε αυτόν που αναζητά το νέο, το άφθαρτο, το ανεξάρτητο από δυνάμεις που θέλουν να τον βάλουν στο χέρι; Τι έχουμε να πούμε σε αυτόν που αναζητά αυτόν που αγαπά τον τόπο του και έχει όραμα για αυτόν; Κατα αρχήν θα του έλεγα να προσπαθήσει να δει αυτό που δεν φαίνεται εύκολα με την πρώτη ματιά. Να δει πίσω από τις μάσκες και τα λόγια τα μεγάλα. Τελικά τι κάνει τον άνθρωπο ανθεκτικό στη φθορά της εξουσίας; 

Αν μελετήσεις την ιστορία, τότε σίγουρα θα διαπιστώσεις ότι άφθαρτος είναι αυτός που καθημερινά τρίβεται με τα προβλήματα αλλά δεν ενσωματώνεται, δεν προσκυνάει το σύστημα που ζει και αναπνέει για την κερδοφορία μιας χούφτας κηφήνων και εκμεταλλευτών. Και δεν προσκυνάει και αντέχει γιατί εμπνέεται και συνειδητά καθοδηγείται από την πολιτική πρόταση, επιστημονικά τεκμηριωμένη, του ΚΚΕ που είναι η μόνη πραγματικά νέα και άφθαρτη.

Όλες οι υπόλοιπες, δήθεν εναλλακτικές, έχουν δοκιμαστεί, έχουν φθαρεί, έχουν σαπίσει. Δεν λέμε ότι όλοι οι άλλοι υποψήφιοι δεν νοιάζονται για τον λαό και τον τόπο ή ότι είναι ανίκανοι ή διεφθαρμένοι. Μακριά από εμάς αυτή η φθηνή κριτική που αποκρύπτει την ουσία του προβλήματος. 

Απλά καταθέτουμε την πεποίθηση μας ότι η αγάπη τους για το λαό και τον τόπο έχει συγκεκριμένες κόκκινες γραμμές. Οι κόκκινες γραμμές αυτές είναι η θωράκιση της κερδοφορίας των λίγων και όχι η ευημερία των πολλών. Αυτό είναι το βασικό κίνητρο τους, αυτός είναι ο σκοπός τους. Αυτό εννοούν όταν λένε γενικά και αφηρημένα “πάνω απ' όλα ο δημότης”.

Αυτή είναι η ποιοτική διαφορά μας με τις άλλες δυνάμεις. Το κίνητρο και ο σκοπός μας δεν μπορεί να είναι άλλος από την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και οι προϋποθέσεις ικανοποίησης τους υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Αυτό έπραξαν οι κομμουνιστές δήμαρχοι στην Πάτρα, στην Καισαριανή, το Χαϊδάρι, την Πετρούπολη, την Ικαρία από την πρώτη στιγμή που ανέλαβαν την Διοίκηση. Έπραξαν αυτό που οι άλλες δυνάμεις χαρακτήριζαν “καταστροφή για τον Δήμο”, καταστροφή για τον τόπο”. 

Κατάργησαν τα τροφεία στους Παιδικούς Σταθμούς, κατάργησαν φόρους και τέλη όπως αυτό της στάθμευσης, πήραν μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Που βρήκαν όμως τα λεφτά; Aπλά αύξησαν φόρους σε τράπεζες, αλυσίδες σούπερ μάρκετ και μεγάλες επιχειρήσεις ενώ παράλληλα δεν σταμάτησαν να διεκδικούν από το κράτος την ανιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία των κατοίκων τους. Τελικά δεν κατέρρευσαν ούτε τα οικονομικά του Δήμου, ούτε η τοπική οικονομία.

Όλα αυτά βέβαια δεν έγιναν χωρίς κόστος και θυσίες. Τόσο το αστικό κράτος όσο και το μεγάλο κεφάλαιο δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα. Μέσω των θεσμών της δικαιοσύνης, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, του Υπουργείου Εσωτερικών εγκαλούν και διώκουν τον Δήμαρχο και την Δημοτική Αρχή για τις αποφάσεις τους. Οι Δήμαρχοι στέκονται ορθοί και βγαίνουν νικητές γιατί έχουν στο πλευρό τους όλους όσους υπερασπίζονται τις λαϊκές ανάγκες και αντιστέκονται σε αυτό τον δρόμο ανάπτυξης. 

Παράλληλα δεν καλλιεργούν αυταπάτες σε αυτούς που τους εμπιστεύονται ότι μπορεί να γίνει ο Δήμος τους όαση μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η ζυγαριά υπέρ των εργαζομένων θα γύρει οριστικά υπέρ των εργαζομένων, όταν ο λαός επιβάλλει ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας, οικονομίας και κοινωνίας, που θα επιτρέπουν την ολόπλευρη αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων του τόπου. Έχοντας την εξουσία και την οικονομία θα μπορεί και δρόμους να κάνει και κτίρια για την κάλυψη μεγάλων λαϊκών αναγκών και όχι έργα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Ας φέρουμε ως παράδειγμα τις κατασκευές. Η βασική πρώτη ύλη της κατασκευής ενός έργου είναι τα λεγόμενα αδρανή υλικά και το τσιμέντο. Με 5 σακιά τσιμέντο, λίγη άμμο και αμμοχάλικο, που διαθέτει σε αφθονία η περιοχή του Δήμου Παιονίας, μπορείς να φτιάξεις σκυρόδεμα με ελάχιστο κόστος.

Η άμμος του Αξιού και ο ασβεστόλιθος του Βαφειοχωρίου και του Πευκοδάσους, ενώ είναι αρίστης ποιότητας και εξάγονται σε όλο τον κόσμο, ανήκουν σήμερα σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Τι εισπράττει ο Δήμος και το κράτος; Σχεδόν μηδαμινά οφέλη αν εξαιρέσεις τις λίγες θέσεις εργασίας.

Την ίδια στιγμή θα μπορούσαμε με κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και του ορυκτού πλούτου της περιοχής και με εργαλείο τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό να κτίσουμε κτίρια και δρόμους για κοινωφελείς σκοπούς με μικρό κόστος και να δημιουργήσουμε απασχόληση στους οικοδόμους της περιοχής, που μαστίζονται από την ανεργία. 

Αυτό που περιγράφω είναι κατάκτηση του προηγούμενου αιώνα όταν ο παππούς μου μαζί με τους συναδέλφους του οικοδόμους έκτιζε την εκκλησία του Πολυκάστρου και άλλα δημόσια κτίρια. Σήμερα έναν αιώνα μετά θεωρείται πολυτέλεια ακόμη και να διεκδικείς την κατασκευή κτιρίων για κοινοφελείς σκοπους. Αυτή την ανάπτυξη θέλουμε;

Μήπως τελικά το ΚΚΕ κατεβαίνει ενιαία παντού γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει η εργατική τάξη να απαντήσει ενιαία, βάζοντας σε προτεραιότητα τις δικές της ανάγκες, στην ενιαία επίθεση που δέχεται από Τοπική Διοίκηση, Περιφέρεια, Κυβέρνηση και ΕΕ που προτάσει τις ανάγκες του κεφαλαίου;

Μήπως τελικά μόνο το ΚΚΕ είναι το μόνο ανεξάρτητο κόμμα από την στρατηγική του κεφαλαίου;

Mήπως τελικά το νέο και προοδευτικό είναι να μην ψάχνεις εύκολες λύσεις σε αυτό τον δρόμο ανάπτυξης και να παλέψεις για μια κοινωνία που στο επίκεντρο θα είναι πραγματικά οι λαικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων;

Eμείς απαντάμε στα παραπάνω ερωτήματα και είμαστε εδώ για να το συζητήσουμε. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που θα μετρήσει υπέρ του λαού. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που δεν θα κατατεθεί την επομένη των εκλογών ούτε στο Σύνδεσμο Βιομηχάνων, ούτε στην Κομισιόν της ΕΕ, ούτε στα σαλόνια των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους. Σε αυτούς δηλαδή που σε βάζουν στο χέρι καθημερινά. Θα κατατεθεί στον αγώνα για να παρθούν πίσω αντιλαϊκά μέτρα, να δυναμώσει η πάλη για όλα τα προβλήματα του λαού και της νεολαίας.

Τώρα είναι η ώρα να κάνουν το βήμα και να συμπορευθούν με το ΚΚΕ άνθρωποι που προβληματίζονται, που έβγαλαν συμπεράσματα όλα αυτά τα χρόνια για το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης, τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τον “κούφιο” καβγά με τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ στις τοπικές εκλογές θα επιστρέψει πολλαπλάσια στο λαό. Θα δυναμώσει τη λαϊκή αντιπολίτευση στην πολιτική που συνθλίβει σύγχρονα δικαιώματα και λαϊκές ανάγκες, θα δώσει νέα ώθηση στον αγώνα για την διεκδίκηση τους.

* ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΓΝΩΜΗΣ

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Facebook

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Google+

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Youtube