Πρόταση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας για ένταξη του δήμου Κιλκίς στο «δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και χωριών Ελλάδος 1940-1945», για τα τρία χωριά των Κρουσίων: Κλειστό (Μούζγαλη), Αμπελόφυτο (Μούρσαλη) και Κυδωνιά (Κοτσαλάρ), που έγιναν ολοκαύτωμα από τους γερμανούς, στις 25/10/1941, τα οποία με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» βρίσκονται πλέον στην περιοχή του δήμου Κιλκίς.
Το κείμενο της πρότασης προς το Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς"Κύριε δήμαρχε και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι
Στις 25 Οκτώβρη 1941, οι γερμανοί για να τρομοκρατήσουν το λαό και να αποτρέψουν το φούντωμα της Εθνικής Αντίστασης, που είχε ήδη ξεκινήσει από το καλοκαίρι, με την συγκρότηση των πρώτων στην Ελλάδα αντάρτικων ομάδων: την ομάδα «Αθανάσιος Διάκος» στο Βουνό Κρούσια και την ομάδα «Οδυσσέας Ανδρούτσος» στο βουνό Κερδύλλια, με πρωτοβουλία του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ, περικύκλωσαν τα τρία μικρά ορεινά χωριά εκτέλεσαν τους άνδρες από 17 μέχρι 65 ετών και υποχρέωσαν τον υπόλοιπο πληθυσμό να εγκαταλείψει το χωριό συναποκομίζοντας με κάρα λίγα από τα υπάρχοντά τους με διαταγή να κατοικήσουν όπου αλλού εκτός από τα χωριά τους, τα οποία έκαψαν και ισοπέδωσαν τελείως.
Όσοι σώθηκαν διασκορπίστηκαν σε διάφορα χωριά της περιοχής και φιλοξενήθηκαν προσωρινά σε συγγενικά και φιλικά τους σπίτια, για να εγκατασταθούν τελικά μόνιμα σε διάφορα απ’ αυτά τα χωριά.
Τότε βγήκε και τραγουδιόταν με την ποντιακή λύρα το τραγούδι-αφήγηση της τραγωδίας:
«Το Μούζγαλη, το Μούρσαλη το Κοτσαλάρ, τα τρία
τα κάψανε οι γερμανοί,του Χίτλερ τα θηρία.
Τους Μουρσαλιώτες κλείσανε, μέσα στην εκκλησιά τους
και τους εβάλανε φωτιά μαζί με τα παιδιά τους.
……………………………………………..»
Ούτε μετά την απελευθέρωση ξαναγύρισαν οι μαρτυρικοί κάτοικοι να ξαναφτιάξουν από την αρχή τα σπίτια τους και το ταπεινό νοικοκυριό τους. Ζουν σκορπισμένοι στα διάφορα χωριά, στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα και αλλού
Είναι τα μόνα από τα μαρτυρικά χωριά που δεν ξανακατοικήθηκαν.
Η πολιτεία βέβαια, για όλα αυτά τα θύματα της φασιστικής θηριωδίας δεν έδωσε καμία αρωγή μετά την απελευθέρωση.
Αντίθετα.
Σε συνεννόηση και με τις ευλογίες της αστυνομίας του Κιλκίς, στις 20/11/46, μια παρακρατική συμμορία – απόσπασμα, πρώην συνεργατών των κατακτητών, με επικεφαλής τους πρώην οπλαρχηγούς τους, της ΠΑΟ, κύκλωσε το χωριό Ξηρόβρυση, και κατάσφαξε 47 γυναικόπαιδα, που ένα μέρος τους ήταν πρώην κάτοικοι αυτών των μαρτυρικών χωριών, οι οποίοι έπεσαν θύματα
δεύτερου σφαγιασμού, αυτήν τη φορά ακόμη πιο σκληρού (γυναικόπαιδων), στα πλαίσια σχεδίων του νέου επικυρίαρχου ιμπεριαλιστή, των Άγγλων. Ασφαλώς και πρέπει να συμπεριληφθεί και η Ξηρόβρυση στην ομάδα των τριών αυτών μαρτυρικών χωριών
Ήταν ένα από αυτά τα αποσπάσματα που συγκροτήθηκαν τότε σ’ όλη την Ελλάδα, τα οποία επιδίδονταν σε βασανισμούς και εκτελέσεις πρώην ΕΛΑΣιτών για να τους αναγκάσουν να καταφύγουν στα βουνά για να σωθούν και έτσι να επιβληθεί ο εμφύλιος πόλεμος στη χώρα μας,
Ο πολύ ζωντανός πολιτιστικός σύλλογος της Ξηρόβρυσης, που πολλά από τα μέλη του είναι πρώην κάτοικοι των μαρτυρικών χωριών, μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην προσπάθεια που αναφερόμαστε.
Όπως είναι γνωστό στα πλαίσια της απόδοσης φόρου τιμής για τα θύματα του ναζιστικού καθεστώτος κατά την περίοδο της κατοχής, 1940-1945, συστάθηκε στις 12 Δεκεμβρίου2000 αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «Δίκτυο Μαρτυρικών πόλεων και χωριών της Ελλάδος, περιόδου 1940-1945» και με διακριτικό τίτλο «Ελληνικά Ολοκαυτώματα», όπου δεν συμπεριλαμβάνονται τα τρία παραπάνω χωριά, μάλλον επειδή έπαψαν να υπάρχουν σαν οντότητες.
Όμως οι άνθρωποι αυτών των μαρτυρικών χωριών και οι απόγονοί τους υπάρχουν και δικαιούνται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον και να τιμώνται από την πολιτεία και βέβαια και να ενταχθούν και στο παραπάνω δίκτυο, με προεδρικό διάταγμα, όπως έγινε πρόσφατα και με το δήμο Θεσσαλονίκης, που εντάχθηκε σ’ αυτό το δίκτυο, με το προεδρικό διάταγμα 118 ΦΕΚ 203/24-10-2012 , ύστερα από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου.
Θα χρειαστεί μια διαδικασία ανάλογη με του δήμου Θεσσαλονίκης, που θα ξεκινήσει με τη δημιουργία φακέλου-όπου μπορούμε να συμβάλουμε κι εμείς και κύρια οι πρώην κάτοικοι των χωριών αυτών και όποιος άλλος έχει τέτοια δυνατότητα. Θα ακολουθήσει συζήτηση και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου η οποία θα υποβληθεί στο υπουργείο Εσωτερικών, όπου ύστερα από γνωμοδότηση της αρμόδιας επιτροπής θα βγει η υπουργική απόφαση η οποία θα προωθηθεί στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος.
Νομίζουμε ότι αξίζουν μια τέτοια τιμή και οι πρώην κάτοικοι και απόγονοι των μαρτυρικών χωριών και ο λαός του δήμου του Κιλκίς για τη συμμετοχή και τις θυσίες του στον απελευθερωτικό αγώνα.
Ένας από τις μαρτυρικές οικογένειες, πρώην κάτοικος του Αμπελόφυτου, ο Γιάννης ο Ιωσηφίδης οικοδόμος-εργολάβος πήρε την πρωτοβουλία το 1982 περίπου και κατασκεύασε ένα μνημείο για τους πεσόντες, κύρια με δική του εργασία, με δαπάνες δικές του και ορισμένων συγχωριανών του, στο χωματόδρομο Ελληνικό – Ποντοκερασιά και σε απόσταση 6 χιλιομέτρων από το Ελληνικό,
Το παράρτημα Κιλκίς με συμμετοχή και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ - εδώ και πολλά χρόνια - πραγματοποιεί ανελλιπώς ετήσια εκδήλωση στο μνημείο αυτό, στις 25 Σεπτέμβρη, (και όχι στις 25 Οκτώβρη, που ο χωματόδρομος είναι αδιάβατος )
(Προφορική παράκληση στην Αντιπεριφέρεια για μια κάποια εξυγίανση του δρόμου, ώστε να γίνει δυνατή η πρόσβαση στις 25 Οκτώβρη απορρίφθηκε)
Στην περσινή εκδήλωσή (Σεπτέμβρης 2012) ήλθε - για πρώτη φορά – δημοσιογράφος. Ο έγκριτος δημοσιογράφος του Κιλκίς Στεφανίδης Κώστας. Βιντεοσκόπησε την εκδήλωσή μας και με συνεντεύξεις που πήρε από πρώην κατοίκους των μαρτυρικών χωριών, έκανε μια παρουσίαση στην συνέλευση του αξιολογότατου συλλόγου Κιλκισιωτών της Αθήνας, σε εκδήλωσή τους τις 4/12/12 αφιερωμένη σ’ αυτά τα τρία μαρτυρικά χωριά.
Ο Κ. Στεφανίδης πρωτοστατεί σε προσπάθειες για την ανάδειξη αυτού του ζητήματος και με τα στοιχεία που συνέλεξε μπορεί να συμβάλει κι αυτός στη σύνταξη του απαιτούμενου φακέλου.
Ασφαλώς όλοι οι παραπάνω και εμείς πρέπει να συμβάλουμε, ώστε με επιτροπές από τους πρώην κατοίκους ή απογόνους αυτών των χωριών να απογραφούν όλοι ως μέλη αυτών των χωριών, σαν να είναι αυτά υπάρχουσες οντότητες , για να έχουν τα όποια δικαιώματα έχουν όλοι οι άλλοι κάτοικοι οικισμών του δικτύου μαρτυρικών πόλεων της Ελλάδας (π.χ. και για αποζημιώσεις).
Προτείνουμε σαν άμεσα μέτρα:
1) Στο χωματόδρομο Ελληνικό- Ποντοκερασιά καθώς και στις διακλαδώσεις που οδηγούν στις θέσεις των χωριών να γίνει τουλάχιστον εξυγίανση και νέα χαλικόστρωση, με σωστή διευθέτηση απορροής υδάτων – για να μην χαλάει ο δρόμος σε κάθε νεροποντή-ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση όλο το χρόνο και στο μνημείο και στις θέσεις των χωριών, σαν να υπάρχουν. Να ανακηρυχτούν σαν «Κάστρα Αντίστασης του απελευθερωτικού αγώνα του νομού Κιλκίς». Για να τα επισκέπτονται φορείς, σχολεία και οι απλοί πολίτες και να μαθαίνουν τα παιδιά μας ότι οι παππούδες τους αποδείχτηκαν κληρονόμοι αντάξιοι- με ανάλογες θυσίες-των αγωνιστών του 21.
2) Να γίνει κατ αρχήν διαμόρφωση του χώρου του μνημείου με την κατασκευή και ενός σκέπαστρου, για να μπορούν να γίνονται αξιοπρεπείς εκδηλώσεις αντάξιες αυτών που έδωσαν τη ζωή τους.
3) Να προβληματιστούν όλες οι παρατάξεις του δήμου μαζί με τους σχετικούς φορείς - και όχι μόνο- για παραπέρα ανάδειξη του ζητήματος και αξιοποίησής του, για να εμπεδώσουν οι νέοι πως τα αγαθά όχι μόνο κόποις κτώνται, αλλά και με αγώνες και θυσίες.
Παράκληση: Να μας καλέσετε σε προσεχή συνεδρίαση του Δ.Σ. για να σας αναπτύξουμε και προφορικά το θέμα.
Θεσσαλονίκη 4 / 3 /2013
Για την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Κ. Μακεδονίας
Κων. Σαπρανίδης"
Το κείμενο της πρότασης προς το Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς"Κύριε δήμαρχε και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι
Στις 25 Οκτώβρη 1941, οι γερμανοί για να τρομοκρατήσουν το λαό και να αποτρέψουν το φούντωμα της Εθνικής Αντίστασης, που είχε ήδη ξεκινήσει από το καλοκαίρι, με την συγκρότηση των πρώτων στην Ελλάδα αντάρτικων ομάδων: την ομάδα «Αθανάσιος Διάκος» στο Βουνό Κρούσια και την ομάδα «Οδυσσέας Ανδρούτσος» στο βουνό Κερδύλλια, με πρωτοβουλία του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ, περικύκλωσαν τα τρία μικρά ορεινά χωριά εκτέλεσαν τους άνδρες από 17 μέχρι 65 ετών και υποχρέωσαν τον υπόλοιπο πληθυσμό να εγκαταλείψει το χωριό συναποκομίζοντας με κάρα λίγα από τα υπάρχοντά τους με διαταγή να κατοικήσουν όπου αλλού εκτός από τα χωριά τους, τα οποία έκαψαν και ισοπέδωσαν τελείως.
Όσοι σώθηκαν διασκορπίστηκαν σε διάφορα χωριά της περιοχής και φιλοξενήθηκαν προσωρινά σε συγγενικά και φιλικά τους σπίτια, για να εγκατασταθούν τελικά μόνιμα σε διάφορα απ’ αυτά τα χωριά.
Τότε βγήκε και τραγουδιόταν με την ποντιακή λύρα το τραγούδι-αφήγηση της τραγωδίας:
«Το Μούζγαλη, το Μούρσαλη το Κοτσαλάρ, τα τρία
τα κάψανε οι γερμανοί,του Χίτλερ τα θηρία.
Τους Μουρσαλιώτες κλείσανε, μέσα στην εκκλησιά τους
και τους εβάλανε φωτιά μαζί με τα παιδιά τους.
……………………………………………..»
Ούτε μετά την απελευθέρωση ξαναγύρισαν οι μαρτυρικοί κάτοικοι να ξαναφτιάξουν από την αρχή τα σπίτια τους και το ταπεινό νοικοκυριό τους. Ζουν σκορπισμένοι στα διάφορα χωριά, στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα και αλλού
Είναι τα μόνα από τα μαρτυρικά χωριά που δεν ξανακατοικήθηκαν.
Η πολιτεία βέβαια, για όλα αυτά τα θύματα της φασιστικής θηριωδίας δεν έδωσε καμία αρωγή μετά την απελευθέρωση.
Αντίθετα.
Σε συνεννόηση και με τις ευλογίες της αστυνομίας του Κιλκίς, στις 20/11/46, μια παρακρατική συμμορία – απόσπασμα, πρώην συνεργατών των κατακτητών, με επικεφαλής τους πρώην οπλαρχηγούς τους, της ΠΑΟ, κύκλωσε το χωριό Ξηρόβρυση, και κατάσφαξε 47 γυναικόπαιδα, που ένα μέρος τους ήταν πρώην κάτοικοι αυτών των μαρτυρικών χωριών, οι οποίοι έπεσαν θύματα
δεύτερου σφαγιασμού, αυτήν τη φορά ακόμη πιο σκληρού (γυναικόπαιδων), στα πλαίσια σχεδίων του νέου επικυρίαρχου ιμπεριαλιστή, των Άγγλων. Ασφαλώς και πρέπει να συμπεριληφθεί και η Ξηρόβρυση στην ομάδα των τριών αυτών μαρτυρικών χωριών
Ήταν ένα από αυτά τα αποσπάσματα που συγκροτήθηκαν τότε σ’ όλη την Ελλάδα, τα οποία επιδίδονταν σε βασανισμούς και εκτελέσεις πρώην ΕΛΑΣιτών για να τους αναγκάσουν να καταφύγουν στα βουνά για να σωθούν και έτσι να επιβληθεί ο εμφύλιος πόλεμος στη χώρα μας,
Ο πολύ ζωντανός πολιτιστικός σύλλογος της Ξηρόβρυσης, που πολλά από τα μέλη του είναι πρώην κάτοικοι των μαρτυρικών χωριών, μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην προσπάθεια που αναφερόμαστε.
Όπως είναι γνωστό στα πλαίσια της απόδοσης φόρου τιμής για τα θύματα του ναζιστικού καθεστώτος κατά την περίοδο της κατοχής, 1940-1945, συστάθηκε στις 12 Δεκεμβρίου2000 αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «Δίκτυο Μαρτυρικών πόλεων και χωριών της Ελλάδος, περιόδου 1940-1945» και με διακριτικό τίτλο «Ελληνικά Ολοκαυτώματα», όπου δεν συμπεριλαμβάνονται τα τρία παραπάνω χωριά, μάλλον επειδή έπαψαν να υπάρχουν σαν οντότητες.
Όμως οι άνθρωποι αυτών των μαρτυρικών χωριών και οι απόγονοί τους υπάρχουν και δικαιούνται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον και να τιμώνται από την πολιτεία και βέβαια και να ενταχθούν και στο παραπάνω δίκτυο, με προεδρικό διάταγμα, όπως έγινε πρόσφατα και με το δήμο Θεσσαλονίκης, που εντάχθηκε σ’ αυτό το δίκτυο, με το προεδρικό διάταγμα 118 ΦΕΚ 203/24-10-2012 , ύστερα από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου.
Θα χρειαστεί μια διαδικασία ανάλογη με του δήμου Θεσσαλονίκης, που θα ξεκινήσει με τη δημιουργία φακέλου-όπου μπορούμε να συμβάλουμε κι εμείς και κύρια οι πρώην κάτοικοι των χωριών αυτών και όποιος άλλος έχει τέτοια δυνατότητα. Θα ακολουθήσει συζήτηση και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου η οποία θα υποβληθεί στο υπουργείο Εσωτερικών, όπου ύστερα από γνωμοδότηση της αρμόδιας επιτροπής θα βγει η υπουργική απόφαση η οποία θα προωθηθεί στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος.
Νομίζουμε ότι αξίζουν μια τέτοια τιμή και οι πρώην κάτοικοι και απόγονοι των μαρτυρικών χωριών και ο λαός του δήμου του Κιλκίς για τη συμμετοχή και τις θυσίες του στον απελευθερωτικό αγώνα.
Ένας από τις μαρτυρικές οικογένειες, πρώην κάτοικος του Αμπελόφυτου, ο Γιάννης ο Ιωσηφίδης οικοδόμος-εργολάβος πήρε την πρωτοβουλία το 1982 περίπου και κατασκεύασε ένα μνημείο για τους πεσόντες, κύρια με δική του εργασία, με δαπάνες δικές του και ορισμένων συγχωριανών του, στο χωματόδρομο Ελληνικό – Ποντοκερασιά και σε απόσταση 6 χιλιομέτρων από το Ελληνικό,
Το παράρτημα Κιλκίς με συμμετοχή και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ - εδώ και πολλά χρόνια - πραγματοποιεί ανελλιπώς ετήσια εκδήλωση στο μνημείο αυτό, στις 25 Σεπτέμβρη, (και όχι στις 25 Οκτώβρη, που ο χωματόδρομος είναι αδιάβατος )
(Προφορική παράκληση στην Αντιπεριφέρεια για μια κάποια εξυγίανση του δρόμου, ώστε να γίνει δυνατή η πρόσβαση στις 25 Οκτώβρη απορρίφθηκε)
Στην περσινή εκδήλωσή (Σεπτέμβρης 2012) ήλθε - για πρώτη φορά – δημοσιογράφος. Ο έγκριτος δημοσιογράφος του Κιλκίς Στεφανίδης Κώστας. Βιντεοσκόπησε την εκδήλωσή μας και με συνεντεύξεις που πήρε από πρώην κατοίκους των μαρτυρικών χωριών, έκανε μια παρουσίαση στην συνέλευση του αξιολογότατου συλλόγου Κιλκισιωτών της Αθήνας, σε εκδήλωσή τους τις 4/12/12 αφιερωμένη σ’ αυτά τα τρία μαρτυρικά χωριά.
Ο Κ. Στεφανίδης πρωτοστατεί σε προσπάθειες για την ανάδειξη αυτού του ζητήματος και με τα στοιχεία που συνέλεξε μπορεί να συμβάλει κι αυτός στη σύνταξη του απαιτούμενου φακέλου.
Ασφαλώς όλοι οι παραπάνω και εμείς πρέπει να συμβάλουμε, ώστε με επιτροπές από τους πρώην κατοίκους ή απογόνους αυτών των χωριών να απογραφούν όλοι ως μέλη αυτών των χωριών, σαν να είναι αυτά υπάρχουσες οντότητες , για να έχουν τα όποια δικαιώματα έχουν όλοι οι άλλοι κάτοικοι οικισμών του δικτύου μαρτυρικών πόλεων της Ελλάδας (π.χ. και για αποζημιώσεις).
Προτείνουμε σαν άμεσα μέτρα:
1) Στο χωματόδρομο Ελληνικό- Ποντοκερασιά καθώς και στις διακλαδώσεις που οδηγούν στις θέσεις των χωριών να γίνει τουλάχιστον εξυγίανση και νέα χαλικόστρωση, με σωστή διευθέτηση απορροής υδάτων – για να μην χαλάει ο δρόμος σε κάθε νεροποντή-ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση όλο το χρόνο και στο μνημείο και στις θέσεις των χωριών, σαν να υπάρχουν. Να ανακηρυχτούν σαν «Κάστρα Αντίστασης του απελευθερωτικού αγώνα του νομού Κιλκίς». Για να τα επισκέπτονται φορείς, σχολεία και οι απλοί πολίτες και να μαθαίνουν τα παιδιά μας ότι οι παππούδες τους αποδείχτηκαν κληρονόμοι αντάξιοι- με ανάλογες θυσίες-των αγωνιστών του 21.
2) Να γίνει κατ αρχήν διαμόρφωση του χώρου του μνημείου με την κατασκευή και ενός σκέπαστρου, για να μπορούν να γίνονται αξιοπρεπείς εκδηλώσεις αντάξιες αυτών που έδωσαν τη ζωή τους.
3) Να προβληματιστούν όλες οι παρατάξεις του δήμου μαζί με τους σχετικούς φορείς - και όχι μόνο- για παραπέρα ανάδειξη του ζητήματος και αξιοποίησής του, για να εμπεδώσουν οι νέοι πως τα αγαθά όχι μόνο κόποις κτώνται, αλλά και με αγώνες και θυσίες.
Παράκληση: Να μας καλέσετε σε προσεχή συνεδρίαση του Δ.Σ. για να σας αναπτύξουμε και προφορικά το θέμα.
Θεσσαλονίκη 4 / 3 /2013
Για την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Κ. Μακεδονίας
Κων. Σαπρανίδης"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.