Τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι επικέντρωναν το ενδιαφέρον τους, αυτό το σύντομο διάστημα των διαβουλεύσεων των διαφόρων δημοτικών ομάδων της Θεσσαλονίκης στο ζήτημα του κοινού υποψηφίου.
Το ζήτημα των προγραμματικών συγκλίσεων αντιμετωπίστηκε ως δευτερευούσης σημασίας. Και δεν ήταν δική τους η ευθύνη, διότι αυτή η αντίληψη προωθούνταν από συγκεκριμένες ομάδες που συμμετείχαν στις διαδικασίες «διαβούλευσης». Όχι εσκεμμένα και με υστεροβουλία σε όλες τις περιπτώσεις.
Η Δημοτική Κίνηση Θεσσαλονίκης «Υψίπολις» αντέταξε μια άλλη λογική επί του όλου ζητήματος. Επειδή συμμετείχα ως εκπρόσωπος της Κίνησης στις συζητήσεις δε θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, που ούτως ή άλλως έξω από το πλαίσιο και την ατμόσφαιρα της συζήτησης, είναι δύσκολο να αποδοθούν με ακρίβεια και «πιστότητα». Βρισκόμαστε ακόμη εντός της ροής των πραγμάτων. Σημειώνω απλώς ότι το πρόγραμμα ήταν για την ΔΚΘ «Υψίπολις» πρώτη προτεραιότητα.
Επιγραμματικά δηλώνω ότι η ανεύρεση κοινού υποψηφίου δεν ήταν το πρόβλημα. Κατά πρώτον δεν βλέπω κανέναν πιο κατάλληλο από τον υποψήφιο της Δημοτικής Κίνησης Θεσσαλονίκης «Υψίπολις» να ηγηθεί μιας ενιαίας προσπάθειας. Υπό αυτή την έννοια υπάρχει εν δυνάμει και αυτή τη στιγμή κοινός υποψήφιος: ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης. Κάποιοι για δικούς τους λόγους αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν αυτή την πραγματικότητα.
Επιγραμματικά δηλώνω ότι η ανεύρεση κοινού υποψηφίου δεν ήταν το πρόβλημα. Κατά πρώτον δεν βλέπω κανέναν πιο κατάλληλο από τον υποψήφιο της Δημοτικής Κίνησης Θεσσαλονίκης «Υψίπολις» να ηγηθεί μιας ενιαίας προσπάθειας. Υπό αυτή την έννοια υπάρχει εν δυνάμει και αυτή τη στιγμή κοινός υποψήφιος: ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης. Κάποιοι για δικούς τους λόγους αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν αυτή την πραγματικότητα.
Δικαίωμά τους. Παρόλα αυτά είχαμε αφήσει ανοικτό ακόμη και το ζήτημα της υποψηφιότητας για να βρεθεί ένας κοινός προγραμματικός παρονομαστής. Αλλά οι άλλοι, άλλα είχαν κατά νου. Θεώρησαν τη συζήτηση για το πρόγραμμα χάσιμο χρόνο. Τελικά και χρόνος χάθηκε και υποψήφιος δε βρέθηκε (επαναλαμβάνω πως υποψήφιος υπάρχει για όσους θέλουν να δουν κατάματα την πραγματικότητα) και αναβλήθηκε για άλλη μια φορά το ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης αποδείχτηκε και εξαιρετικά γαλαντόμος με την ύστατή του πρόταση για μια τελική απευθείας συνάντηση με τους άλλους υποψήφιους υποψηφίους για τη θέση του «ενός/μίας», δηλαδή τον Μιχάλη Τρεμόπουλο, την Καλυψώ Γούλα, τον Παναγιώτη Λογγινίδη, τον Σπύρο Βούγια, τον Ανδρέα Κουράκη και τον Παναγιώτη Αβραμόπουλο. Και αυτό μάλλον προμηνύει έναν άλλο πολιτικό πολιτισμό. Ευπρόσδεκτος και ας άργησε…
Φυσικά και έχει τρωτά σημεία η υποψηφιότητα Ζαρωτιάδη, με πρώτο και καλύτερο το στοιχείο της δημιουργικής έμπνευσης, των πολιτικών επινοήσεων και των διοικητικών-οργανωτικών καινοτομιών που διαφαίνεται στο πρόγραμμά της Δημοτικής Κίνησης Θεσσαλονίκης «Υψίπολις». Ποιος θα ήταν έτοιμος από τους συνομιλητές του να εγκαταλείψει συνήθειες, πρακτικές και ακόμη χειρότερα να δει τον εαυτό του έξω από το πολιτικό παιχνίδι; Κάθε προγραμματικός λόγος «εγκλείει» και «αποκλείει» στελέχη και πολιτικά πρόσωπα.
Φυσικά και έχει τρωτά σημεία η υποψηφιότητα Ζαρωτιάδη, με πρώτο και καλύτερο το στοιχείο της δημιουργικής έμπνευσης, των πολιτικών επινοήσεων και των διοικητικών-οργανωτικών καινοτομιών που διαφαίνεται στο πρόγραμμά της Δημοτικής Κίνησης Θεσσαλονίκης «Υψίπολις». Ποιος θα ήταν έτοιμος από τους συνομιλητές του να εγκαταλείψει συνήθειες, πρακτικές και ακόμη χειρότερα να δει τον εαυτό του έξω από το πολιτικό παιχνίδι; Κάθε προγραμματικός λόγος «εγκλείει» και «αποκλείει» στελέχη και πολιτικά πρόσωπα.
Κάθε υποψηφιότητα γύρω από ένα πρόγραμμα, συνοδεύεται από συγκεκριμένο στελεχικό δυναμικό. Αυτός νομίζω ήταν και ο σημαντικότερος λόγος που οδηγήθηκε αυτός ο τύπος «διαβούλευσης» σε αδιέξοδο: κάποιοι θεωρούν ότι η πόλη δεν μπορεί να κάνει βήμα αν δεν το αποφασίσουν αυτοί. Αλλά σφάλλουν. Η πόλη χρειάζεται τους πάντες, αρκεί ο καθένας να αντιλαμβάνεται το ρόλο του. Το μικρό παιδί που ρίχνει το περιτύλιγμα της σοκολάτας του στον κάδο ανακύκλησης είναι κοινωνικώς πιο χρήσιμο από τον ανόητο που παρκάρει το αυτοκίνητο του πάνω στο «πέρασμα» των αναπήρων.
Στην περίπτωσή μας σημασία δεν έχει εάν είναι ή όχι ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης ο κατάλληλος υποψήφιος, αλλά εάν και κατά πόσο θα μπορούσαν να βρεθούν προγραμματικά σημεία σύγκλισης χωρίς να ακρωτηριαστούν πολιτικά οι πολιτευόμενοι με τον «παλιό καλό τρόπο».
Στην περίπτωσή μας σημασία δεν έχει εάν είναι ή όχι ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης ο κατάλληλος υποψήφιος, αλλά εάν και κατά πόσο θα μπορούσαν να βρεθούν προγραμματικά σημεία σύγκλισης χωρίς να ακρωτηριαστούν πολιτικά οι πολιτευόμενοι με τον «παλιό καλό τρόπο».
Δηλαδή χωρίς να προϋποθέτει αναγκαστικά η εφαρμογή του προγράμματος την εκπαραθύρωσή τους από το τοπικό πολιτικό γίγνεσθαι. Αυτό ήταν και είναι το πρόβλημα και όχι η αδυναμία εξεύρεσης κοινού υποψηφίου. Επαναλαμβάνω ότι ο κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών και Οικονομικών του ΑΠΘ έχει όλα τα εφόδια να οδηγήσει την Θεσσαλονίκη στην επόμενη δημιουργική ημέρα της.
Καλή και άγια η επίκληση του «αντιδεξιού» θυμικού των παραδοσιακών ψηφοφόρων, αλλά η ΔΚΘ «Υψίπολις» αποφάσισε να κερδίσει την εκλογική μάχη - το δύσκολο ήταν να πειστεί ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης να αποδεχθεί την πρόταση της Κίνησης να ηγηθεί ενός αυτοδιοικητικού σχήματος - απευθυνόμενη σε όλους τους Θεσσαλονικείς.
Καλή και άγια η επίκληση του «αντιδεξιού» θυμικού των παραδοσιακών ψηφοφόρων, αλλά η ΔΚΘ «Υψίπολις» αποφάσισε να κερδίσει την εκλογική μάχη - το δύσκολο ήταν να πειστεί ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης να αποδεχθεί την πρόταση της Κίνησης να ηγηθεί ενός αυτοδιοικητικού σχήματος - απευθυνόμενη σε όλους τους Θεσσαλονικείς.
Και δε δεχόμαστε τον υβριστικό χαρακτηρισμό της πόλη μας ως άντρο συντηρητισμού και άλλα «εξαρτησιογόνα» της αθηναϊκής πρακτικής και ιδεολογίας. Οι δυνάμεις της δημιουργίας στην Θεσσαλονίκη θα αποκτήσουν στην πράξη τον κοινό υποψήφιό τους, ο οποίος θα αναπροσανατολίσει τους στόχους της και θα ανοίξει το δρόμο για ένα νέο ιστορικό σχέδιο των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου.
Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του ΕΓ της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής»
και της ΔΚΘ «Υψίπολις»
Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του ΕΓ της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής»
και της ΔΚΘ «Υψίπολις»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.