Τo Νοσοκομείο Κιλκίς εκπέμπει SOS. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι

Δέκτης πολλαπλών… δεινών έχει καταστεί το Νοσοκομείο Κιλκίς το τελευταίο διάστημα, σε σημείο μάλιστα που να έχει φτάσει στα όριά του. Η λειτουργία του θεωρείται πλέον από όλους προβληματική με αρκετά υποβαθμισμένες παρεχόμενες υπηρεσίες, ιατρικό προσωπικό δεν υπάρχει, εφημερίες δεν καλύπτονται, κλινικές δεν λειτουργούν κανονικά, ενώ το πρόβλημα δυσχεραίνεται και από τον πολύ χαμηλό προϋπολογισμό του.

Για τα παραπάνω αλλά και γενικότερα για το μέλλον της λειτουργίας του Νοσοκομείου Κιλκίς και τις Υγειονομικές Υπηρεσίες του Νομού, η Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς διοργανώνει συνάντηση φορέων της πόλης του Κιλκίς, την Παρασκευή 11 Μαρτίου, στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Δήμου Κιλκίς στις 6.30 μ.μ.

Κοινωνία Πολιτών

Μια πολύ εύστοχη εικόνα της προβληματικής λειτουργίας του Νοσοκομείου Κιλκίς περιγράφει στην ακόλουθη ανακοίνωσή της η Κοινωνία Πολιτών ν. Κιλκίς: «Στις σκοτεινές ημέρες που διανύουμε και σφραγίζονται από την συστηματική αποσύνθεση των κοινωνικών δομών, το Νοσοκομείο Κιλκίς γίνεται για άλλη μια φορά σύμβολο μιας εποχής. Ήταν η ίδρυσή του στην δεκαετία του 1930 η απόδειξη της θέλησης των κατατρεγμένων προγόνων μας να ξαναστήσουν την ζωή τους σ’ αυτή την νέα τότε πατρίδα. Ήταν η εθελοντική εργασία των Κιλκισιωτών, που οδήγησε την κατασκευή του Νοσοκομείου και έτσι το τελευταίο έγινε σύμβολο της κοινωνικής αλληλεγγύης και της πίστης για ένα καλύτερο αύριο, που μέσα από δύσκολες συνθήκες οικοδόμησαν και κληροδότησαν σ’ εμάς τους απογόνους τους. Και πράγματι στις δεκαετίες που πέρασαν το Νοσοκομείο κάτω από φωτισμένες ηγεσίες Διοικητών αλλά και Πολιτικών έγινε γνωστό σ’ όλη την Ελλάδα και έδινε σε γενιές Κιλκισιωτών την αίσθηση υγειονομικής ασφάλειας.

Στις ημέρες που διανύουμε αυτή η κατάκτηση δεκαετιών απειλείται με άμεση υποβάθμιση και τελικά διάλυση. Ο προϋπολογισμός λειτουργίας του 2010 ανέρχονταν στο ποσό των 23 εκατομμυρίων ευρώ και δεν επαρκούσε για τις ανάγκες του νοσοκομείου, ενώ για το 2011 έχει προσδιορισθεί στο ποσό των 9 εκατομμυρίων! Οι συνέπειες της πολιτικής αυτής είναι αισθητές πλέον σ’ όλους μας με μία απλή επίσκεψη. Αυτή την στιγμή λείπουν παντελώς απλά υλικά, όπως φλεβοκαθετήρες, ουροκαθετήρες, αντισηπτικά, χαρτιά υγείας, και χειρουργικά γάντια, που πρέπει πια ο κάθε ασθενής να τα προμηθευτεί ο ίδιος. Αιμοληψίες δεν πραγματοποιούνται από έλλειψη σάκων, τα μαγειρεία δεν λειτουργούν παρά την ολική ανακαίνισή τους, διότι δεν έχουν συνδεθεί με το φυσικό αέριο με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο αναιμικός προϋπολογισμός με υπέρογκα έξοδα ιδιώτη εργολάβου, που έχει αναλάβει την σίτιση προμηθεύοντας το νοσοκομείο με αμφιβόλου ποιότητας φαγητό. Η αδυναμία δε παροχής ορθής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αποτυπώνεται στο ικανοποιηθέν αίτημα του Νοσοκομείου για παροχή δωρεάν φαρμάκων από το Κοινωνικό Φαρμακείο του Δήμου, του Ιατρικού και Φαρμακευτικού Συλλόγου. Σε διοικητικό επίπεδο οι υπηρεσίες του Νοσοκομείου είναι πλήρως αποδιοργανωμένες και σήμερα η στελέχωση γίνεται με υγειονομικό προσωπικό, κατόπιν ιδιότυπης  «ποσόστωσης»  από πολιτευτές. Η έλλειψη γιατρών έχει οδηγήσει στο να μην λειτουργεί η Ουρολογική κλινική, να υπολειτουργεί η Μαιευτική, ουσιαστικά να μην λειτουργούν τα χειρουργεία ενώ η Παθολογική κλινική καλύπτεται από γιατρούς του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου. Τέλος αποκορύφωμα του παραλογισμού είναι να μην λειτουργεί ο αξονικός τομογράφος το πρωί, αλλά μόνο το απόγευμα, οπότε και υπάρχει χρέωση των ασθενών. Η παραλαβή δε της νέας πτέρυγας του Νοσοκομείου εκκρεμεί εδώ και 3-4 χρόνια χωρίς να υπάρχει φως στο τούνελ της γραφειοκρατίας, ενώ είναι εμφανείς οι βλάβες του κτιρίου από την αχρηστία και την απουσία συντήρησης.

Είναι η ώρα που πρέπει η κοινωνία του Κιλκίς να αφυπνισθεί προτού τα γεγονότα δημιουργήσουν τετελεσμένα και το Νοσοκομείο Κιλκίς αποτελέσει μια ανάμνηση και ταυτόχρονα σύμβολο πλέον της οπισθοδρόμησης της πόλης και του νομού. Απαιτούμε από τις Αρχές άμεση αφύπνιση, όμως σ’ αυτό θα πρέπει να πιέσουμε όλοι οι πολίτες, γιατί δική μας και μόνη κληρονομιά είναι το Νοσοκομείο Κιλκίς και οφείλουμε να το κληροδοτήσουμε ως λειτουργική μονάδα στα παιδιά μας, όπως έντιμα και παλικαρίσια έπραξαν οι ιδρυτές του, όλοι δηλαδή οι Κιλκισιώτες πρόγονοί μας χωρίς τότε να έχουν υποχρεωθεί σε κανέναν σωτήρα της εποχής εκείνης. Μετά την τραγική υποβάθμισή του την δεκαετία 80-90 ζούμε σήμερα την πλήρη διάλυσή του. Καλούμε την Πολιτική ηγεσία του τόπου, το συντονιστικό των Υγειονομικών φορέων και τους Κοινωνικούς φορείς να πάρουν πρωτοβουλίες για την επίλυση των προβλημάτων των Νοσοκομείων του νομού».