Της Μόνικας Σωτηριάδου
Γυναικόκαστρο Κιλκίς, ένα χωριό που στολίζει τον Νομό και τον προβάλει με τις ομορφιές και τις πλούσιες πολιτιστικές του δραστηριότητες. Με αφορμή την καθιερωμένη πλέον κυριακάτικη βόλτα επιλέχθηκε επόμενος προορισμός.
Μέσα στο μυαλό τριγυρίζουν εικόνες από τα όμορφα βραδιά καλοκαιριού που μας χάρισαν οι αξέχαστες εκδηλώσεις.
Αυτή την φορά όμως θα ψάξω και θα γνωρίσω το μικρό χωριό διαφορετικά.
Πρώτη επίσκεψη, στην σκιά του Κάστρου.
Εκεί που 39 χρόνια οι φιλόξενοι κάτοικοι προσπάθησαν να κρατήσουν ζωντανές μνήμες να χορέψουν και να τραγουδήσουν να κεράσουν με χαμόγελο τα παραδοσιακά φαγητά του τόπου τους να θυμίσουν σε όλους τους επισκέπτες τις ομορφιές που έχουν οι συνήθειες τους.
Εκεί μέσα σε ένα παραδεισένιο μέρος με τα Γυναικοκάστρεια να ξεδιπλώνονται μέσα στην αγκαλιά ενός κάστρου ασπίδα πολιτισμού και μνήμης.
Σήμερα έντονη η εγκατάλειψη με τα γέρικα πλατάνια βαμμένα ακόμη με τον ασβέστη δείχνουν να προσμένουν την ώρα.
Όπως το θρόισμα των φύλλων μου κρατάει συντροφιά, όπως το ποτάμι μουρμουριζει τον παλιό του σκοπό ένα εξωκλήσι στους πρόποδες του κάστρου ξεχωρίζει σημάδι καλό και ευλογημένο.
Πλησιάζω μέσα σε ένα φανταστικό τοπίο. Το εξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Νάνο.
Πρώτη φορά διαβάζω το όνομα αυτού του Αγίου.
Λίγο πιο κάτω τα ερείπια μιας εκκλησίας.
Αργότερα θα μάθω από τους κατοίκους μια συγκινητική ιστορία.
Η Εκκλησία χρονολογείται το 1830 περίπου.
Είναι Ελληνική Ορθόδοξη και ο Πατέρας του Αγίου ήτανε από το χωριό.
Μεγάλη Ιστορία και τιμή για το χωριό κρίμα όμως που τα ερείπια μένουν αδιάφορα στην πορεία του χρόνου.
Όπως και η γύρω περιοχή με την καταπληκτική θέα και την βουβή και μαρτυρική ησυχία ανθρώπων που έμειναν δίπλα στο κουφάρι ενός ιστορικού ναού.
Αφήνω το κάστρο και κατηφορίζω στο χωριό οι φανοστάτες άρχισαν να απλώνουν τα φώτα τους παντού και το Κάστρο δεσπόζει επιβλητικό και μοναδικό σε όλη την περιοχή.
Σε προκαλεί να ανέβεις τα σκαλιά της Εκκλησίας να κάτσεις σε ένα από τα πολλά παγκάκια και εκεί να ηρεμήσεις να θαυμάσεις και να αγαπήσεις τον τόπο σου.
Όπως συνεχίζουμε την όμορφη διαδρομή με εντυπωσιάζουν τα παλιά όμορφα προσφυγικά σπίτια.
Το παντοπωλείο του χωριού.
Το σχολείο θλιβερή εικόνα χωρίς παιδιά.
Το στέκι του πολιτιστικού συλλόγου που φιλοξενεί τους κατοίκους τα ζεστά βράδια καλοκαιριού.
Δύο καφενεία.
Γήπεδο ποδοσφαίρου.
Και κάπου μέσα σε όλα αυτά κάπου ακούγονται φωνές και πειράγματα.
Τα ζάρια το παιχνίδι.
Είναι από το ζεστό καφενείο του χωριού.
Όπως και οι καρδιές ανθρώπων που συμπληρώνουν την άνεση και την φιλοξενία που κουβαλάνε περήφανα και μοναδικά οι άνθρωποι του λαού μας.
Στο χωριό Γυναικόκαστρο του νομού Κιλκίς ο επισκέπτης μπορεί να κάνει πικ νικ στους πρόποδες του κάστρου δίπλα στο ποταμάκι (υπάρχουν παγκάκια).
Να περπατήσει χαλαρά στο χωριό και να μοιραστεί μια καλημέρα με τους φιλόξενους κατοίκους.
Κυριακή να παρακολουθήσει την θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους.
Να επισκεφθεί τον σύλλογο του χωριού.
Και φυσικά να απολαύσει ούζο μεζεδάκια και καφέ σε ένα από τα δύο καφενεία του χωριού.
Στηρίζουμε γνωρίζουμε και Αγαπάμε τον τόπο μας.
Ευχαριστώ τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου παλαιού Γυναικόκαστρου Στέλιο Ιασωνίδη.
Τον Κύριο Κυριάκο Μαρκίδη και όλους όσους διακριτικά (λόγω των γνωστών προβλημάτων) ανταποκρίθηκαν στην βοήθεια του άρθρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.