ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Συνεχίζουμε με τη δεύτερη με αριθμό 178/5-11-2019 επίκαιρη ερώτηση δεύτερου κύκλου του Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ιωάννη Δελή προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, με θέμα: «Ολιγομελή τμήματα προσανατολισμού Γενικού Λυκείου (ΓΕΛ) στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς».
Στην ερώτηση θα απαντήσει η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Σοφία Ζαχαράκη.
Ορίστε, κύριε Δελή, έχετε τον λόγο για δύο λεπτά για την πρωτολογία σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το πρόβλημα, φυσικά, το αντιμετωπίζουν οι μαθητές σε όλη τη χώρα, αλλά η ερώτησή μας επικεντρώνεται στην περιοχή του Κιλκίς, όπου σε τρία λύκεια, στο Λύκειο των Μουριών -οι Μουριές είναι ένα πανέμορφο χωριό δίπλα στη λίμνη Δοϊράνη- στο Λύκειο του Νέου Αγιονερίου και στο Γενικό Λύκειο του Ευρωπού δεν λειτουργούν τμήματα προσανατολισμού, επειδή κρίθηκαν ολιγομελή.
Φυσικά, αυτό έχει αναστατώσει εκεί τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται ακόμη και δύο μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων.
Να πούμε εδώ ότι όλο αυτό το διάστημα χόρτασαν από υποσχέσεις και από παχιά λόγια από διάφορους παράγοντες εκεί, ότι θα λυθεί το ζήτημα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Να πούμε, δε, εδώ ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι. Αν αυτή είναι η οριστική απάντηση του Υπουργείου, τότε οι μαθητές αυτών των τμημάτων προσανατολισμού, τα οποία δεν θα λειτουργήσουν, θα αναγκαστούν να πάνε 30 ή και 35 χιλιόμετρα μακριά. Οι Μουριές από το Κιλκίς είναι 35 με 40 χιλιόμετρα απόσταση περίπου. Δεν τη λες μικρή αυτή την απόσταση!
Να θυμίσουμε εδώ ότι είχαμε καταθέσει και γραπτή ερώτηση στο Υπουργείο Παιδείας για το ίδιο ζήτημα, η οποία απαντήθηκε. Στις 15 του Οκτώβρη το Υπουργείο επιβεβαίωσε με την απάντησή του την ύπαρξη του προβλήματος -αλίμονο!- και σημείωσε -διαβάζω αυτολεξεί- τα εξής: «…λόγω της μη ύπαρξης του αναγκαίου και απαραίτητου αριθμού εκπαιδευτικών για την απρόσκοπτη λειτουργία τους, αλλά και εξαιτίας του ότι δεν είναι δυσχερής η μετακίνηση των μαθητών-μαθητριών σε άλλο λύκειο». Αυτό απάντησε το Υπουργείο.
Δεν είναι δυσχερής για το Υπουργείο η μετακίνηση αυτών των μαθητών. Ευχερής είναι. Μάλλον, ευχερέστατη είναι σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας. Τι πειράζει να μετακινούνται 30 και 35 χιλιόμετρα κάθε μέρα οι μαθητές σε ξεχαρβαλωμένους επαρχιακούς δρόμους; Είναι ασήμαντο το γεγονός!
Προσθέτουμε εδώ ότι στην ίδια απάντηση επιβεβαιώνετε ότι κι άλλοι δύο τομείς -ειδικοτήτων πια- στο Α΄ ΕΠΑΛ του Κιλκίς δεν εγκρίθηκαν, όχι μόνο γιατί δεν υπήρχαν εκπαιδευτικοί, αλλά γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχαν και αίθουσες. Καταλαβαίνουμε, δηλαδή, τη διάσταση που έχει αυτό το πρόβλημα. Φυσικά, αρκετοί από αυτούς τους μαθητές αναγκάζονται, όντας στη Γ΄ Λυκείου, να αλλάζουν τις προτιμήσεις τους, να αλλάζουν τις ειδικότητές τους, να αλλάζουν τους προσανατολισμούς και τις κατευθύνσεις τους.
Αυτό που θέλουμε να ζητήσουμε από την Υπουργό είναι να ξανασκεφτεί το Υπουργείο και να εγκρίνει αυτά τα ολιγομελή τμήματα στην περιοχή του Κιλκίς, καθώς και όλα τα υπόλοιπα στη χώρα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Κυρία Υπουργέ, έχετε τρία λεπτά για την πρωτολογία σας, για να απαντήσετε.
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Δελή, ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσουμε για ένα θέμα εδώ στη Βουλή, για το οποίο έχουμε και οι δύο αναφερθεί εκτενώς και έχει να κάνει με τις ελλείψεις στα σχολεία. Πολλές Δευτέρες έχουμε συμπέσει εδώ και ευχαριστώ για την ευκαιρία να απαντήσω και σήμερα.
Στην απάντηση την οποία λάβατε ως προς την περιοχή του Κιλκίς, αλλά και ως προς άλλες περιοχές, κάναμε σαφές ότι υπήρχαν δυσκολίες που ούτως ή άλλως παραλάβαμε. Και μη θεωρείτε, παρακαλώ, ότι αυτό είναι μία κοινότοπη απάντηση. Είναι υπαρκτό, καθώς έπρεπε να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο του ν. 4610/2019, γιατί ούτως ή άλλως οι προϋποθέσεις λειτουργίας των τμημάτων ομάδων μαθημάτων προσανατολισμού για το Γενικό Λύκειο και τα υποχρεωτικά επτάωρα δημιούργησαν πάρα πολλές ανάγκες σε όλη την Ελλάδα, όπως επίσης και πολύ περισσότερα ολιγομελή.
Προσέξτε, όμως, κάτι. Επειδή θέσατε το ζήτημα συγκεκριμένα της περιοχής, θα ήθελα να σας δώσω κάποιους αριθμούς που είναι νομίζω ενδεικτικοί και της πρόθεσης του Υπουργείου ως προς τη λειτουργία των ολιγομελών τμημάτων. Και παρακαλώ, μην αμφισβητήσετε ούτε λεπτό ότι κι εμείς σκεφτόμαστε κοινωνικά. Δεν θα θέλαμε τα παιδιά να ταλαιπωρούνται σε δρόμους που πράγματι είναι δύσκολοι. Οι χειμερινές δύσκολες συνθήκες θα δημιουργούσαν πιθανότατα μία αδυναμία πρόσβασης. Τα παιδιά του ΕΠΑΛ αναγκάστηκαν και μετακινούνται, ούτως ή άλλως, προς το πλησιέστερο σχολείο. Με αυτή τη λογική προτείναμε και δώσαμε και μία λύση ως προς τα παιδιά του Γενικού Λυκείου.
Όμως, επανέρχομαι λίγο στο θέμα των αριθμών. Υπήρχαν, λοιπόν, τριάντα επτά αιτήματα για ολιγομελή τμήματα και ενεκρίθησαν -δεν σας κουράζω με λεπτομέρειες- τα τριάντα ένα.
Πάμε, λοιπόν, στα συγκεκριμένα τμήματα. Μιλάμε για το ΓΕΛ Ευρωπού, δηλαδή για δύο μαθητές στην Ομάδα Προσανατολισμού Θετικών Επιστημών και για έναν μαθητή στην Ομάδα Προσανατολισμού Υγείας. Η απόσταση από το πλησιέστερο σχολείο είναι 11,7 χιλιόμετρα.
Στο δεύτερο ΓΕΛ, στις Μουριές που αναφερθήκατε συγκεκριμένα, έχουμε έναν μαθητή θετικών επιστημών που θα μπορούσε να πάει στο Χέρσο, το οποίο είναι περίπου 11 με 12 χιλιόμετρα -με διορθώνετε, αν κάνω κάποιο λάθος, γιατί είστε από την περιοχή, αλλά δεν νομίζω ότι κάνω- και υπάρχουν και τέσσερις μαθητές στην Ομάδα Προσανατολισμού Οικονομίας και Πληροφορικής, στους οποίους ούτως ή άλλως αναφερόμαστε αυτή τη στιγμή. Στο Αγιονέρι υπάρχουν τρεις μαθητές στην Ομάδα Προσανατολισμού Οικονομίας Και Πληροφορικής.
Πράγματι, το πλησιέστερο ΓΕΛ είναι 36 χιλιόμετρα. Και αυτό το οποίο είπατε πριν, ότι οι Μουριές από το Κιλκίς είναι 34,5 χιλιόμετρα, ισχύει.
Πρόθεση του Υπουργείου -και αυτό θέλω να το κάνω σαφές εδώ- είναι να εξαντλήσει κάθε φορά τις δυνατότητες που έχει, δεδομένων βέβαια και των διαθέσιμων πιστώσεων.
Οφείλω, λοιπόν, να σας ενημερώσω για κάτι που ούτως ή άλλως ήδη ξέρετε, γιατί παρακολουθείτε πολύ καλά το κοινοβουλευτικό έργο, ότι ήδη έχουμε κάνει τρεις φάσεις προσλήψεων αναπληρωτών, με πιο πρόσφατες αυτές τις προηγούμενης εβδομάδας όπου καλύψαμε έξι χιλιάδες εξακόσιες είκοσι εννέα πιστώσεις. Μ’ αυτές και περιμένοντας να γίνουν οι οριστικές τοποθετήσεις -θα γίνουν μέχρι και αύριο- πιστεύουμε ότι πιθανότατα μπορούμε να καλύψουμε με το προσωπικό το οποίο έχει πάει, τις ανάγκες ακόμα και γι' αυτά τα τμήματα.
Μπορεί να είπατε αυτή τη στιγμή για βαρύγδουπες δηλώσεις τοπικών παραγόντων. Εγώ δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεστε. Να ξέρετε, πάντως, ότι εγώ μιλάω καθημερινά με τον Βουλευτή της περιοχής μας, τον κ. Γεωργαντά, που έχει πάει και σε λαϊκές συνελεύσεις και έχει συμμετάσχει ούτως ή άλλως σε έναν διάλογο πολύ ενεργό με την περιοχή. Πράγματι, προσπαθήσαμε ώστε να βρούμε λύσεις οι οποίες είναι βιώσιμες, γιατί για ένα τμήμα το οποίο δεν έχει καθηγητή, θα είμαστε μετά υπόλογοι όλοι απέναντι σε αυτά τα παιδιά.
Θα είμαστε, λοιπόν, θετικά διακείμενοι σε μια πιθανή λειτουργία των τμημάτων, αν τελικά προκύψει και από τις διαθέσιμες πιστώσεις ότι μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Κύριε Δελή έχετε τον λόγο για τη δευτερολογία σας, για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Πολλά «αν» και «εφόσον» βάλατε, κυρία Υπουργέ και αυτό μας ανησυχεί πάρα πολύ.
Επικαλεστήκατε για άλλη μια φορά την κατάσταση την οποία παραλάβατε. Τα έχουμε ξαναπεί. Δεν πρωτοτυπείτε καθόλου. Κάθε κυβέρνηση αυτό κάνει, ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα. Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι! Έχουμε πει πάρα πολλά για αυτό.
Αναφερθήκατε στον αριθμό των μαθητών και εδώ θέλω να σταθώ λιγάκι. Κατά τη γνώμη μας, κυρία Ζαχαράκη, το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό. Ακόμα κι ένα παιδί στη χώρα μας να μην μπορεί ή να εμποδίζεται να σπουδάσει αυτό που πραγματικά θέλει, για εμάς αυτό είναι πρόβλημα και η ευθύνη είναι ακέραια της εκάστοτε κυβέρνησης. Συνεπώς, δεν μπορείτε να λέτε εσείς, «είναι ένα παιδί εκεί», «δύο παιδιά εκεί», «τέσσερα παιδιά εκεί», «ας πάνε δεκαπέντε χιλιόμετρα παρακεί», «ας πάνε δεκαπέντε χιλιόμετρα παραδώ», που δεν είναι δεκαπέντε χιλιόμετρα, είναι πολλά περισσότερα και το αναγνωρίσατε και εσείς.
Βεβαίως, είπατε αυτό το κλασικό και το πιο ανησυχητικό από όλα, «δεδομένων των δημοσιονομικών συνθηκών». Τις ξέρουμε αυτές τις δημοσιονομικές συνθήκες, όπως τις ξέρετε και εσείς. Ποτέ αυτές οι συνθήκες δεν θα έχουν χώρο για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του λαού μας στην Παιδεία, στην Υγεία, στις κοινωνικές του ανάγκες. Ούτε και εδώ πρωτοτυπείτε. Όλες οι κυβερνήσεις αυτό λένε όλα αυτά τα χρόνια που θυμάμαι εγώ.
Εν πάση περιπτώσει, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσετε να συγκρίνεστε μεταξύ σας εσείς οι κυβερνώντες και να συγκριθείτε με τις ανάγκες τις σύγχρονες και τις σημερινές. Κι αν ποτέ το κάνετε αυτό, κυρία Υπουργέ, τότε θα βρεθείτε και εσείς και η Κυβέρνησή σας κατώτεροι και των περιστάσεων και των αναγκών που έχουν σήμερα τα παιδιά του ελληνικού λαού.
Επανέρχομαι λιγάκι στο θέμα της απόστασης. Δεν μπορεί εδώ το Υπουργείο να λέει ότι δεν είναι δυσχερής η μετακίνηση των μαθητών, μαθητριών σε άλλο Γενικό Λύκειο. Ώστε έτσι; Δεν είναι δυσχερής η μετακίνηση; Ποιος αναλαμβάνει, λοιπόν, αυτήν την ευθύνη της μετακίνησης; Ποιος; Ο μαθητής, η οικογένειά του ή η πολιτεία, το Υπουργείο, η Κυβέρνηση, τέλος πάντων, η οποία οφείλει -θυμίζω εδώ- σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή να παρέχει δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση σε όλα τα παιδιά; Την έχει ή δεν την έχει η πολιτεία αυτήν την ευθύνη;
Βεβαίως, το πιο τραγικό, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτό που γράφεται εδώ και το γράφει αυτό σε απάντησή του το Υπουργείου Παιδείας. Το διαβάζω, κύριε Πρόεδρε: «Επισημαίνεται ότι λόγω της μη ύπαρξης του αναγκαίου και απαραίτητου αριθμού εκπαιδευτικών για την απρόσκοπτη λειτουργία των τμημάτων αυτών…». Ξέρετε, δεν μπορεί να επικαλείται το Υπουργείο την μη ύπαρξη εκπαιδευτικών. Εκπαιδευτικοί υπάρχουν, κυρία Ζαχαράκη. Είναι χιλιάδες. Είναι αδιόριστοι. Καμιά τριανταπενταριά χιλιάδες κάθε χρόνο προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές. Φέτος θα χρειαστεί να κάνετε και άλλες προσλήψεις, γιατί και μετά την τρίτη φάση θα υπάρξουν σίγουρα κενά. Είπαμε ότι τριάντα πέντε χιλιάδες θα πρέπει να είναι αυτές οι προσλήψεις.
Συνεπώς, κατά τη γνώμη μας δεν μπορεί το Υπουργείο -είναι μνημείο αυτό- να λέει ότι δεν υπάρχουν οι εκπαιδευτικοί. Υπάρχουν, αλλά τους κρατάτε κι εσείς -όπως και οι προηγούμενοι- σε ομηρία. Τους τάζετε διορισμούς, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χιλιάδες. Ό,τι αριθμό θέλει βάζει ο καθένας. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχει γίνει κανένας διορισμός.
Εν πάση περιπτώσει, για να το κλείνουμε, οι μαθητές αυτοί καλά κάνουν και κινητοποιούνται και διεκδικούν. Έχουν τη συμπαράσταση όλης της τοπικής κοινωνίας εκεί, από φορείς, από σωματεία, από δήμους. Είναι πολύ λογικό. Μιλάμε για παιδιά που μένουν σε αυτά τα χωριά, τα απομακρυσμένα. Εν πάση περιπτώσει, εάν δεν είναι τα δάκρυα των κυβερνώντων κροκοδείλια για τους ανθρώπους της επαρχίας, αποδείξτε το με έργα.
Σας καλούμε να λειτουργήσετε ξανά όλα αυτά τα τμήματα προσανατολισμού, τα λεγόμενα «ολιγομελή». Τι να κάνουμε; Στην επαρχία, κυρία Ζαχαράκη, ολιγομελή θα είναι τα τμήματα. Δεν έχει μείνει και πάρα πολύς κόσμος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά για τη δευτερολογία σας.
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Δελή, είμαι και εγώ από επαρχία. Η επαρχία από την οποία κατάγομαι -όπως και ο κ. Μπούρας-, η Ευρυτανία, έχει πράγματι πολλά παιδιά τα οποία μετακινούνται με διαφορετικά μέσα. Και έχει αναλάβει το κράτος τη μετακίνηση αυτή.
Άρα, σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα ζουν καθημερινά παιδιά μικρότερης και μεγαλύτερης ηλικίας αυτή τη δυσκολία και την ταλαιπωρία.
Βάλτε όμως και μια άλλη παράμετρο, αν θέλετε. Την κοινωνικοποίηση του παιδιού σε ένα ολιγομελές τμήμα, ένα μονομελές. Επίσης, την ευγενή άμιλλα και τον συναγωνισμό μέσα στην τάξη. Αλλά αυτό το βλέπουμε. Και θέλω να σας πω ότι θεωρώ ότι για να ενισχύσουμε, είτε είναι ηπειρωτικότητα ή νησιωτικότητα, την περιφερειακή πολιτική, θα έπρεπε να κάνουμε ακόμα περισσότερο την προσπάθειά μας και να ενισχύουμε τμήματα. Όχι όμως να δίνουμε στα παιδιά ελπίδες για λειτουργία τμημάτων, αν πράγματι εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί το κράτος να αντεπεξέλθει στο να έχει τον εκπαιδευτικό.
Φάνηκε σαν να μην ακούσατε καθόλου την πρώτη μου τοποθέτηση. Όμως δεν πειράζει. Είμαι εδώ για να το συμπληρώσω. Όταν απαντήθηκε η ερώτηση, μιλήσαμε για την ανάγκη να γίνει επικαιροποίηση, καταγραφή και πλήρωση των κενών. Σας δίνω, λοιπόν, τα στοιχεία από την Κεντρική Μακεδονία των ελλείψεων, έτσι όπως δόθηκαν και πόσους στείλαμε.
Στη δευτεροβάθμια ζητήθηκαν διακόσιοι ενενήντα ένας εκπαιδευτικοί. Εστάλη ο ακριβής αριθμός. Επειδή ξέρετε πολύ καλά τι έχει γίνει φέτος με τις ανακλήσεις τοποθετήσεων, περιμένω να δω τον ακριβή αριθμό απ’ αυτούς τους εκπαιδευτικούς που στείλαμε, μήπως κάποιος δεν κάνει αποδοχή, για να προχωρήσω άμεσα σε συμπληρωματική φάση αποστολής αναπληρωτών.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Δηλαδή, αύριο θα το ξέρουμε;
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αύριο θα το ξέρουμε, ναι. Αύριο θα έχουν, ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι πάει στις θέσεις τους. Έχουμε βάλει ένα χρονικό περιθώριο.
Μιλήσατε για μια πιθανή αυστηρότητα του Υπουργείου στα ολιγομελή. Θέλω να σας δώσω τους αριθμούς και κάντε, αν θέλετε, μια συγκριτική μελέτη με άλλες χρονιές.
Εγκρίναμε επτακόσια τμήματα στην Κεντρική Μακεδονία, τετρακόσια πενήντα τρία Γενικού Λυκείου και διακόσια πενήντα πέντε ΕΠΑΛ. Ξέρω ότι κάνετε ενδελεχή έλεγχο. Κάντε, αν θέλετε, και μια σύγκριση με άλλες χρονιές για το πόσα ενεκρίθησαν.
Συμπέρασμα, για να μην γίνομαι και κουραστική. Η μετακίνηση ξέρετε πολύ καλά ότι ανατίθεται στις περιφέρειες. Άρα, το κράτος έχει αυτήν την υποχρέωση να κάνει τις μετακινήσεις και την ασκεί. Και όπου δεν την ασκεί, νομίζω βρίσκονται συντονιστικά πάντα οι πιέσεις, έτσι ώστε να την ασκεί αποτελεσματικά. Όπως σας είπα πριν, θα λειτουργούμε με γνώμονα πάντα το συμφέρον των παιδιών, σίγουρα όμως και με την αυτονόητη υποχρέωση να έχουμε πάντα τις πρόνοιες, εννοώ το ανθρώπινο δυναμικό, για να καλύπτουμε τις ανάγκες.
Επαναλαμβάνω, όσο κι αν θέλετε να το υποβαθμίζετε, ότι είναι μια κατάσταση που πράγματι παραλάβαμε. Είναι μια κατάσταση την οποία δεν νομοθετήσαμε εμείς. Δεν ήταν οι δικές μας υπουργικές αποφάσεις. Όμως προσπαθούμε με δεδομένα όλα όσα έχουμε μπροστά μας να φέρουμε το καλύτερο επίπεδο στη δημόσια εκπαίδευση. Έγιναν τριάντα επτά χιλιάδες προσλήψεις αναπληρωτών, κύριε Δελή. Κι αυτός νομίζω ότι είναι ένας αριθμός ρεκόρ. Αυτό επιθυμούν όλοι ούτως ή άλλως.
Ευχαριστώ.
Στην ερώτηση θα απαντήσει η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Σοφία Ζαχαράκη.
Ορίστε, κύριε Δελή, έχετε τον λόγο για δύο λεπτά για την πρωτολογία σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το πρόβλημα, φυσικά, το αντιμετωπίζουν οι μαθητές σε όλη τη χώρα, αλλά η ερώτησή μας επικεντρώνεται στην περιοχή του Κιλκίς, όπου σε τρία λύκεια, στο Λύκειο των Μουριών -οι Μουριές είναι ένα πανέμορφο χωριό δίπλα στη λίμνη Δοϊράνη- στο Λύκειο του Νέου Αγιονερίου και στο Γενικό Λύκειο του Ευρωπού δεν λειτουργούν τμήματα προσανατολισμού, επειδή κρίθηκαν ολιγομελή.
Φυσικά, αυτό έχει αναστατώσει εκεί τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται ακόμη και δύο μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων.
Να πούμε εδώ ότι όλο αυτό το διάστημα χόρτασαν από υποσχέσεις και από παχιά λόγια από διάφορους παράγοντες εκεί, ότι θα λυθεί το ζήτημα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Να πούμε, δε, εδώ ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι. Αν αυτή είναι η οριστική απάντηση του Υπουργείου, τότε οι μαθητές αυτών των τμημάτων προσανατολισμού, τα οποία δεν θα λειτουργήσουν, θα αναγκαστούν να πάνε 30 ή και 35 χιλιόμετρα μακριά. Οι Μουριές από το Κιλκίς είναι 35 με 40 χιλιόμετρα απόσταση περίπου. Δεν τη λες μικρή αυτή την απόσταση!
Να θυμίσουμε εδώ ότι είχαμε καταθέσει και γραπτή ερώτηση στο Υπουργείο Παιδείας για το ίδιο ζήτημα, η οποία απαντήθηκε. Στις 15 του Οκτώβρη το Υπουργείο επιβεβαίωσε με την απάντησή του την ύπαρξη του προβλήματος -αλίμονο!- και σημείωσε -διαβάζω αυτολεξεί- τα εξής: «…λόγω της μη ύπαρξης του αναγκαίου και απαραίτητου αριθμού εκπαιδευτικών για την απρόσκοπτη λειτουργία τους, αλλά και εξαιτίας του ότι δεν είναι δυσχερής η μετακίνηση των μαθητών-μαθητριών σε άλλο λύκειο». Αυτό απάντησε το Υπουργείο.
Δεν είναι δυσχερής για το Υπουργείο η μετακίνηση αυτών των μαθητών. Ευχερής είναι. Μάλλον, ευχερέστατη είναι σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας. Τι πειράζει να μετακινούνται 30 και 35 χιλιόμετρα κάθε μέρα οι μαθητές σε ξεχαρβαλωμένους επαρχιακούς δρόμους; Είναι ασήμαντο το γεγονός!
Προσθέτουμε εδώ ότι στην ίδια απάντηση επιβεβαιώνετε ότι κι άλλοι δύο τομείς -ειδικοτήτων πια- στο Α΄ ΕΠΑΛ του Κιλκίς δεν εγκρίθηκαν, όχι μόνο γιατί δεν υπήρχαν εκπαιδευτικοί, αλλά γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχαν και αίθουσες. Καταλαβαίνουμε, δηλαδή, τη διάσταση που έχει αυτό το πρόβλημα. Φυσικά, αρκετοί από αυτούς τους μαθητές αναγκάζονται, όντας στη Γ΄ Λυκείου, να αλλάζουν τις προτιμήσεις τους, να αλλάζουν τις ειδικότητές τους, να αλλάζουν τους προσανατολισμούς και τις κατευθύνσεις τους.
Αυτό που θέλουμε να ζητήσουμε από την Υπουργό είναι να ξανασκεφτεί το Υπουργείο και να εγκρίνει αυτά τα ολιγομελή τμήματα στην περιοχή του Κιλκίς, καθώς και όλα τα υπόλοιπα στη χώρα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Κυρία Υπουργέ, έχετε τρία λεπτά για την πρωτολογία σας, για να απαντήσετε.
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Δελή, ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσουμε για ένα θέμα εδώ στη Βουλή, για το οποίο έχουμε και οι δύο αναφερθεί εκτενώς και έχει να κάνει με τις ελλείψεις στα σχολεία. Πολλές Δευτέρες έχουμε συμπέσει εδώ και ευχαριστώ για την ευκαιρία να απαντήσω και σήμερα.
Στην απάντηση την οποία λάβατε ως προς την περιοχή του Κιλκίς, αλλά και ως προς άλλες περιοχές, κάναμε σαφές ότι υπήρχαν δυσκολίες που ούτως ή άλλως παραλάβαμε. Και μη θεωρείτε, παρακαλώ, ότι αυτό είναι μία κοινότοπη απάντηση. Είναι υπαρκτό, καθώς έπρεπε να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο του ν. 4610/2019, γιατί ούτως ή άλλως οι προϋποθέσεις λειτουργίας των τμημάτων ομάδων μαθημάτων προσανατολισμού για το Γενικό Λύκειο και τα υποχρεωτικά επτάωρα δημιούργησαν πάρα πολλές ανάγκες σε όλη την Ελλάδα, όπως επίσης και πολύ περισσότερα ολιγομελή.
Προσέξτε, όμως, κάτι. Επειδή θέσατε το ζήτημα συγκεκριμένα της περιοχής, θα ήθελα να σας δώσω κάποιους αριθμούς που είναι νομίζω ενδεικτικοί και της πρόθεσης του Υπουργείου ως προς τη λειτουργία των ολιγομελών τμημάτων. Και παρακαλώ, μην αμφισβητήσετε ούτε λεπτό ότι κι εμείς σκεφτόμαστε κοινωνικά. Δεν θα θέλαμε τα παιδιά να ταλαιπωρούνται σε δρόμους που πράγματι είναι δύσκολοι. Οι χειμερινές δύσκολες συνθήκες θα δημιουργούσαν πιθανότατα μία αδυναμία πρόσβασης. Τα παιδιά του ΕΠΑΛ αναγκάστηκαν και μετακινούνται, ούτως ή άλλως, προς το πλησιέστερο σχολείο. Με αυτή τη λογική προτείναμε και δώσαμε και μία λύση ως προς τα παιδιά του Γενικού Λυκείου.
Όμως, επανέρχομαι λίγο στο θέμα των αριθμών. Υπήρχαν, λοιπόν, τριάντα επτά αιτήματα για ολιγομελή τμήματα και ενεκρίθησαν -δεν σας κουράζω με λεπτομέρειες- τα τριάντα ένα.
Πάμε, λοιπόν, στα συγκεκριμένα τμήματα. Μιλάμε για το ΓΕΛ Ευρωπού, δηλαδή για δύο μαθητές στην Ομάδα Προσανατολισμού Θετικών Επιστημών και για έναν μαθητή στην Ομάδα Προσανατολισμού Υγείας. Η απόσταση από το πλησιέστερο σχολείο είναι 11,7 χιλιόμετρα.
Στο δεύτερο ΓΕΛ, στις Μουριές που αναφερθήκατε συγκεκριμένα, έχουμε έναν μαθητή θετικών επιστημών που θα μπορούσε να πάει στο Χέρσο, το οποίο είναι περίπου 11 με 12 χιλιόμετρα -με διορθώνετε, αν κάνω κάποιο λάθος, γιατί είστε από την περιοχή, αλλά δεν νομίζω ότι κάνω- και υπάρχουν και τέσσερις μαθητές στην Ομάδα Προσανατολισμού Οικονομίας και Πληροφορικής, στους οποίους ούτως ή άλλως αναφερόμαστε αυτή τη στιγμή. Στο Αγιονέρι υπάρχουν τρεις μαθητές στην Ομάδα Προσανατολισμού Οικονομίας Και Πληροφορικής.
Πράγματι, το πλησιέστερο ΓΕΛ είναι 36 χιλιόμετρα. Και αυτό το οποίο είπατε πριν, ότι οι Μουριές από το Κιλκίς είναι 34,5 χιλιόμετρα, ισχύει.
Πρόθεση του Υπουργείου -και αυτό θέλω να το κάνω σαφές εδώ- είναι να εξαντλήσει κάθε φορά τις δυνατότητες που έχει, δεδομένων βέβαια και των διαθέσιμων πιστώσεων.
Οφείλω, λοιπόν, να σας ενημερώσω για κάτι που ούτως ή άλλως ήδη ξέρετε, γιατί παρακολουθείτε πολύ καλά το κοινοβουλευτικό έργο, ότι ήδη έχουμε κάνει τρεις φάσεις προσλήψεων αναπληρωτών, με πιο πρόσφατες αυτές τις προηγούμενης εβδομάδας όπου καλύψαμε έξι χιλιάδες εξακόσιες είκοσι εννέα πιστώσεις. Μ’ αυτές και περιμένοντας να γίνουν οι οριστικές τοποθετήσεις -θα γίνουν μέχρι και αύριο- πιστεύουμε ότι πιθανότατα μπορούμε να καλύψουμε με το προσωπικό το οποίο έχει πάει, τις ανάγκες ακόμα και γι' αυτά τα τμήματα.
Μπορεί να είπατε αυτή τη στιγμή για βαρύγδουπες δηλώσεις τοπικών παραγόντων. Εγώ δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεστε. Να ξέρετε, πάντως, ότι εγώ μιλάω καθημερινά με τον Βουλευτή της περιοχής μας, τον κ. Γεωργαντά, που έχει πάει και σε λαϊκές συνελεύσεις και έχει συμμετάσχει ούτως ή άλλως σε έναν διάλογο πολύ ενεργό με την περιοχή. Πράγματι, προσπαθήσαμε ώστε να βρούμε λύσεις οι οποίες είναι βιώσιμες, γιατί για ένα τμήμα το οποίο δεν έχει καθηγητή, θα είμαστε μετά υπόλογοι όλοι απέναντι σε αυτά τα παιδιά.
Θα είμαστε, λοιπόν, θετικά διακείμενοι σε μια πιθανή λειτουργία των τμημάτων, αν τελικά προκύψει και από τις διαθέσιμες πιστώσεις ότι μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Κύριε Δελή έχετε τον λόγο για τη δευτερολογία σας, για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Πολλά «αν» και «εφόσον» βάλατε, κυρία Υπουργέ και αυτό μας ανησυχεί πάρα πολύ.
Επικαλεστήκατε για άλλη μια φορά την κατάσταση την οποία παραλάβατε. Τα έχουμε ξαναπεί. Δεν πρωτοτυπείτε καθόλου. Κάθε κυβέρνηση αυτό κάνει, ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα. Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι! Έχουμε πει πάρα πολλά για αυτό.
Αναφερθήκατε στον αριθμό των μαθητών και εδώ θέλω να σταθώ λιγάκι. Κατά τη γνώμη μας, κυρία Ζαχαράκη, το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό. Ακόμα κι ένα παιδί στη χώρα μας να μην μπορεί ή να εμποδίζεται να σπουδάσει αυτό που πραγματικά θέλει, για εμάς αυτό είναι πρόβλημα και η ευθύνη είναι ακέραια της εκάστοτε κυβέρνησης. Συνεπώς, δεν μπορείτε να λέτε εσείς, «είναι ένα παιδί εκεί», «δύο παιδιά εκεί», «τέσσερα παιδιά εκεί», «ας πάνε δεκαπέντε χιλιόμετρα παρακεί», «ας πάνε δεκαπέντε χιλιόμετρα παραδώ», που δεν είναι δεκαπέντε χιλιόμετρα, είναι πολλά περισσότερα και το αναγνωρίσατε και εσείς.
Βεβαίως, είπατε αυτό το κλασικό και το πιο ανησυχητικό από όλα, «δεδομένων των δημοσιονομικών συνθηκών». Τις ξέρουμε αυτές τις δημοσιονομικές συνθήκες, όπως τις ξέρετε και εσείς. Ποτέ αυτές οι συνθήκες δεν θα έχουν χώρο για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του λαού μας στην Παιδεία, στην Υγεία, στις κοινωνικές του ανάγκες. Ούτε και εδώ πρωτοτυπείτε. Όλες οι κυβερνήσεις αυτό λένε όλα αυτά τα χρόνια που θυμάμαι εγώ.
Εν πάση περιπτώσει, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσετε να συγκρίνεστε μεταξύ σας εσείς οι κυβερνώντες και να συγκριθείτε με τις ανάγκες τις σύγχρονες και τις σημερινές. Κι αν ποτέ το κάνετε αυτό, κυρία Υπουργέ, τότε θα βρεθείτε και εσείς και η Κυβέρνησή σας κατώτεροι και των περιστάσεων και των αναγκών που έχουν σήμερα τα παιδιά του ελληνικού λαού.
Επανέρχομαι λιγάκι στο θέμα της απόστασης. Δεν μπορεί εδώ το Υπουργείο να λέει ότι δεν είναι δυσχερής η μετακίνηση των μαθητών, μαθητριών σε άλλο Γενικό Λύκειο. Ώστε έτσι; Δεν είναι δυσχερής η μετακίνηση; Ποιος αναλαμβάνει, λοιπόν, αυτήν την ευθύνη της μετακίνησης; Ποιος; Ο μαθητής, η οικογένειά του ή η πολιτεία, το Υπουργείο, η Κυβέρνηση, τέλος πάντων, η οποία οφείλει -θυμίζω εδώ- σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή να παρέχει δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση σε όλα τα παιδιά; Την έχει ή δεν την έχει η πολιτεία αυτήν την ευθύνη;
Βεβαίως, το πιο τραγικό, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτό που γράφεται εδώ και το γράφει αυτό σε απάντησή του το Υπουργείου Παιδείας. Το διαβάζω, κύριε Πρόεδρε: «Επισημαίνεται ότι λόγω της μη ύπαρξης του αναγκαίου και απαραίτητου αριθμού εκπαιδευτικών για την απρόσκοπτη λειτουργία των τμημάτων αυτών…». Ξέρετε, δεν μπορεί να επικαλείται το Υπουργείο την μη ύπαρξη εκπαιδευτικών. Εκπαιδευτικοί υπάρχουν, κυρία Ζαχαράκη. Είναι χιλιάδες. Είναι αδιόριστοι. Καμιά τριανταπενταριά χιλιάδες κάθε χρόνο προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές. Φέτος θα χρειαστεί να κάνετε και άλλες προσλήψεις, γιατί και μετά την τρίτη φάση θα υπάρξουν σίγουρα κενά. Είπαμε ότι τριάντα πέντε χιλιάδες θα πρέπει να είναι αυτές οι προσλήψεις.
Συνεπώς, κατά τη γνώμη μας δεν μπορεί το Υπουργείο -είναι μνημείο αυτό- να λέει ότι δεν υπάρχουν οι εκπαιδευτικοί. Υπάρχουν, αλλά τους κρατάτε κι εσείς -όπως και οι προηγούμενοι- σε ομηρία. Τους τάζετε διορισμούς, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χιλιάδες. Ό,τι αριθμό θέλει βάζει ο καθένας. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχει γίνει κανένας διορισμός.
Εν πάση περιπτώσει, για να το κλείνουμε, οι μαθητές αυτοί καλά κάνουν και κινητοποιούνται και διεκδικούν. Έχουν τη συμπαράσταση όλης της τοπικής κοινωνίας εκεί, από φορείς, από σωματεία, από δήμους. Είναι πολύ λογικό. Μιλάμε για παιδιά που μένουν σε αυτά τα χωριά, τα απομακρυσμένα. Εν πάση περιπτώσει, εάν δεν είναι τα δάκρυα των κυβερνώντων κροκοδείλια για τους ανθρώπους της επαρχίας, αποδείξτε το με έργα.
Σας καλούμε να λειτουργήσετε ξανά όλα αυτά τα τμήματα προσανατολισμού, τα λεγόμενα «ολιγομελή». Τι να κάνουμε; Στην επαρχία, κυρία Ζαχαράκη, ολιγομελή θα είναι τα τμήματα. Δεν έχει μείνει και πάρα πολύς κόσμος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά για τη δευτερολογία σας.
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Δελή, είμαι και εγώ από επαρχία. Η επαρχία από την οποία κατάγομαι -όπως και ο κ. Μπούρας-, η Ευρυτανία, έχει πράγματι πολλά παιδιά τα οποία μετακινούνται με διαφορετικά μέσα. Και έχει αναλάβει το κράτος τη μετακίνηση αυτή.
Άρα, σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα ζουν καθημερινά παιδιά μικρότερης και μεγαλύτερης ηλικίας αυτή τη δυσκολία και την ταλαιπωρία.
Βάλτε όμως και μια άλλη παράμετρο, αν θέλετε. Την κοινωνικοποίηση του παιδιού σε ένα ολιγομελές τμήμα, ένα μονομελές. Επίσης, την ευγενή άμιλλα και τον συναγωνισμό μέσα στην τάξη. Αλλά αυτό το βλέπουμε. Και θέλω να σας πω ότι θεωρώ ότι για να ενισχύσουμε, είτε είναι ηπειρωτικότητα ή νησιωτικότητα, την περιφερειακή πολιτική, θα έπρεπε να κάνουμε ακόμα περισσότερο την προσπάθειά μας και να ενισχύουμε τμήματα. Όχι όμως να δίνουμε στα παιδιά ελπίδες για λειτουργία τμημάτων, αν πράγματι εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί το κράτος να αντεπεξέλθει στο να έχει τον εκπαιδευτικό.
Φάνηκε σαν να μην ακούσατε καθόλου την πρώτη μου τοποθέτηση. Όμως δεν πειράζει. Είμαι εδώ για να το συμπληρώσω. Όταν απαντήθηκε η ερώτηση, μιλήσαμε για την ανάγκη να γίνει επικαιροποίηση, καταγραφή και πλήρωση των κενών. Σας δίνω, λοιπόν, τα στοιχεία από την Κεντρική Μακεδονία των ελλείψεων, έτσι όπως δόθηκαν και πόσους στείλαμε.
Στη δευτεροβάθμια ζητήθηκαν διακόσιοι ενενήντα ένας εκπαιδευτικοί. Εστάλη ο ακριβής αριθμός. Επειδή ξέρετε πολύ καλά τι έχει γίνει φέτος με τις ανακλήσεις τοποθετήσεων, περιμένω να δω τον ακριβή αριθμό απ’ αυτούς τους εκπαιδευτικούς που στείλαμε, μήπως κάποιος δεν κάνει αποδοχή, για να προχωρήσω άμεσα σε συμπληρωματική φάση αποστολής αναπληρωτών.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Δηλαδή, αύριο θα το ξέρουμε;
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αύριο θα το ξέρουμε, ναι. Αύριο θα έχουν, ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι πάει στις θέσεις τους. Έχουμε βάλει ένα χρονικό περιθώριο.
Μιλήσατε για μια πιθανή αυστηρότητα του Υπουργείου στα ολιγομελή. Θέλω να σας δώσω τους αριθμούς και κάντε, αν θέλετε, μια συγκριτική μελέτη με άλλες χρονιές.
Εγκρίναμε επτακόσια τμήματα στην Κεντρική Μακεδονία, τετρακόσια πενήντα τρία Γενικού Λυκείου και διακόσια πενήντα πέντε ΕΠΑΛ. Ξέρω ότι κάνετε ενδελεχή έλεγχο. Κάντε, αν θέλετε, και μια σύγκριση με άλλες χρονιές για το πόσα ενεκρίθησαν.
Συμπέρασμα, για να μην γίνομαι και κουραστική. Η μετακίνηση ξέρετε πολύ καλά ότι ανατίθεται στις περιφέρειες. Άρα, το κράτος έχει αυτήν την υποχρέωση να κάνει τις μετακινήσεις και την ασκεί. Και όπου δεν την ασκεί, νομίζω βρίσκονται συντονιστικά πάντα οι πιέσεις, έτσι ώστε να την ασκεί αποτελεσματικά. Όπως σας είπα πριν, θα λειτουργούμε με γνώμονα πάντα το συμφέρον των παιδιών, σίγουρα όμως και με την αυτονόητη υποχρέωση να έχουμε πάντα τις πρόνοιες, εννοώ το ανθρώπινο δυναμικό, για να καλύπτουμε τις ανάγκες.
Επαναλαμβάνω, όσο κι αν θέλετε να το υποβαθμίζετε, ότι είναι μια κατάσταση που πράγματι παραλάβαμε. Είναι μια κατάσταση την οποία δεν νομοθετήσαμε εμείς. Δεν ήταν οι δικές μας υπουργικές αποφάσεις. Όμως προσπαθούμε με δεδομένα όλα όσα έχουμε μπροστά μας να φέρουμε το καλύτερο επίπεδο στη δημόσια εκπαίδευση. Έγιναν τριάντα επτά χιλιάδες προσλήψεις αναπληρωτών, κύριε Δελή. Κι αυτός νομίζω ότι είναι ένας αριθμός ρεκόρ. Αυτό επιθυμούν όλοι ούτως ή άλλως.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.