Αν η ιστορία γραφόταν με τις υποθέσεις και σαν σήμερα δεν υπήρχε βίαιη διακοπή της ζωής του Καποδίστρια, θα έπρεπε να αναφέρουμε την (υποθετική) πρόταση “εάν δεν δολοφονούνταν ο Καποδίστριας πως θα ήταν η πατρίδα μας;”
Οι πολιτικοί, οι κυβερνήτες, οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί,οι βουλευτές και οι ηγέτες, θα ήταν αδιάφθοροι, ανιδιοτελείς, με φιλοπατρία και φιλανθρωπία, εργαζόμενοι, με αγάπη για το Θεό, με σχέδιο για τους Έλληνες, τις Ελληνίδες και τα παιδιά, την παραγωγική και διατροφική επάρκεια ή κάτι που αυτοαποκαλείται “πολιτικό προσωπικό” που παρακολουθούμε με θλίψη, απογοήτευση και βεβαίως αποστροφή είναι το αποτέλεσμα της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη;
Θα είχε οπωσδήποτε τεράστιο ενδιαφέρον για τους προγόνους μας, για εμάς, για τους απογόνους μας, πως θα έμοιαζε η Ελλάδα με τον Καποδίστρια, πως θα ήταν η πατρίδα μας,ο τόπος μας, με τον Κυβερνήτη σε πλήρη παρουσία, σε ολοκληρωμένη βιολογική και πολιτική ζωή. Πως θα ήταν άραγε η Ελλάδα; Ζωντανή ή εφιάλτης όπως θα γράψει εκατό χρόνια αργότερα ο Γιώργος Σεφέρης.
Θα ήταν φυσικά πλεονασμός να γράψουμε ότι η ηγετική φυσιογνωμία του Ιωάννη Καποδίστρια, είναι αναγκαία, ως πρότυπο και σύμβολο πολιτικής σκέψης και διπλωματικής αποτελεσματικότητας. Και σε κάθε περίπτωση “κυβέρνησε Αγγελικώς”, όπως γράφει ο Μακρυγιάννης. Κάθε σύγκριση, ωστόσο της προσωπικότητας του Καποδίστρια με αυτή της σημερινής “ηγεσίας”, είναι οδυνηρή.
'Εσχατο αλλά όχι τελευταίο: η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια έγινε στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Εκεί ο μοναδικός πολιτικός άνδρας του τόπου αυτού, που έμεινε στην ιστορία ως Κυβερνήτης, δεν περνούσε τυχαία έξω από τον ναό, αλλά πήγαινε στη θεία λειτουργία από την αρχή. Από την πρώτη καμπάνα που λέει ο λαός. Σε αντίθεση βεβαίως με τη σημερινή “ηγεσία”.....
Οι πολιτικοί, οι κυβερνήτες, οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί,οι βουλευτές και οι ηγέτες, θα ήταν αδιάφθοροι, ανιδιοτελείς, με φιλοπατρία και φιλανθρωπία, εργαζόμενοι, με αγάπη για το Θεό, με σχέδιο για τους Έλληνες, τις Ελληνίδες και τα παιδιά, την παραγωγική και διατροφική επάρκεια ή κάτι που αυτοαποκαλείται “πολιτικό προσωπικό” που παρακολουθούμε με θλίψη, απογοήτευση και βεβαίως αποστροφή είναι το αποτέλεσμα της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη;
Θα είχε οπωσδήποτε τεράστιο ενδιαφέρον για τους προγόνους μας, για εμάς, για τους απογόνους μας, πως θα έμοιαζε η Ελλάδα με τον Καποδίστρια, πως θα ήταν η πατρίδα μας,ο τόπος μας, με τον Κυβερνήτη σε πλήρη παρουσία, σε ολοκληρωμένη βιολογική και πολιτική ζωή. Πως θα ήταν άραγε η Ελλάδα; Ζωντανή ή εφιάλτης όπως θα γράψει εκατό χρόνια αργότερα ο Γιώργος Σεφέρης.
Θα ήταν φυσικά πλεονασμός να γράψουμε ότι η ηγετική φυσιογνωμία του Ιωάννη Καποδίστρια, είναι αναγκαία, ως πρότυπο και σύμβολο πολιτικής σκέψης και διπλωματικής αποτελεσματικότητας. Και σε κάθε περίπτωση “κυβέρνησε Αγγελικώς”, όπως γράφει ο Μακρυγιάννης. Κάθε σύγκριση, ωστόσο της προσωπικότητας του Καποδίστρια με αυτή της σημερινής “ηγεσίας”, είναι οδυνηρή.
'Εσχατο αλλά όχι τελευταίο: η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια έγινε στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Εκεί ο μοναδικός πολιτικός άνδρας του τόπου αυτού, που έμεινε στην ιστορία ως Κυβερνήτης, δεν περνούσε τυχαία έξω από τον ναό, αλλά πήγαινε στη θεία λειτουργία από την αρχή. Από την πρώτη καμπάνα που λέει ο λαός. Σε αντίθεση βεβαίως με τη σημερινή “ηγεσία”.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.