Το σχόλιο αναγνώστη της ημέρας

Του αναγνώστη kostas efkarpia 

Η εικόνα που έχω σχηματίσει και η άποψη που έχω διαμορφώσει για το θέμα το μεταλλείων Κιλκίς ταιριάζει με αυτήν του χρήστη Fokas. Έχω παρακολουθήσει από το κανάλι της Βουλής την συνεδρίαση της 16-02-12. Η πολιτική που ασκείται στη χώρα τα τελευταία είκοσι χρόνια που έχω την δυνατότητα να έχω μνήμες, διαμόρφωσε (καλώς ή κακώς) ένα τέτοιο status στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου η αποδοχή και η ενσωμάτωση ανθρώπων από την περιφέρεια γίνεται με κριτήρια και προυποθέσεις που δεν μπορούμε όλοι να πληρούμε ή δεν επιθυμούμε, άρα πολλοί από εμάς δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να στραφούμε στον τόπο μας και στο φυσικό μας περιβάλλον. Από την άλλη έχουμε δει κατά καιρούς η πολιτεία να παροτρύνει το λαό να στραφεί στην περιφέρεια για το καλό της πατρίδας και το γενικό συμφέρον (δεκτό) και έρχεται πάλι η πολιτεία με διάφορα επιχειρήματα και λόγια όπως της κ. Καραβασίλη, η οποία λίγο έλλειψε να δακρύσει κατά την ομιλία της στην συνεδρίαση της 16-02-12, να μας πείσει ότι για το καλό της πατρίδας (της τσέπης κάποιων θα έλεγα εγώ σε αυτή την περίπτωση), πρέπει να στερηθούμε το φυσικό μας περιβάλλον και όλες τις προοπτικές που μπορεί αυτό να παρέχει στη ζωή μας και τη ζωή των επόμενων γενεών. Δεν μπορεί κανείς να μας στερήσει το απλό δικαίωμα να ζήσουμε στο τόπο μας σε ένα υγειές και ασφαλές περιβάλλον, ούτε κάποιοι που έχουν θέση στην κυβέρνηση μιας χώρας ούτε κάποια άλλη χώρα που θεωρείται ισχυρή, μόνο αν γίνει πόλεμος και ηττηθούμε μπορεί να χάσουμε το δικαίωμα αυτό.
Θα ήθελα τώρα να απευθυνθώ στον κ. Μανιάτη Υφυπουργό περιβάλλοντος αλλά και σε όλους τους αρμόδιους που είναι υπέρ των μεταλλείων λέγοντας ότι κατά τη γνώμη μου υπάρχει λύση και δεν θέλουμε ντε και καλά να στερήσουμε τον πλούτο από την πατρίδα εάν αυτός υπάρχει. Κάνω μια πρόταση και επιθυμώ να ληφθεί σοβαρά υπόψη από αναγνώστες που μπορούν να επηρεάσουν αποφάσεις και γεγονότα για το θέμα.
Πρώτον, ας επιτρέψει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής τη δημιουργία ενός τοπικού συνεταιρισμού εξόρυξης μεταλλευμάτων.
Δεύτερον ας οριστεί μια ομάδα επιστημόνων κατά κύριο λόγο από άτομα που έχουν σπουδάσει επιστήμες σχετικές με το αντικείμενο και είναι άνεργοι , η οποία ομάδα να καταρτιστεί με μέριμνα του υπουργείου επάνω στο θέμα της εξόρυξης χρυσού με μη χημικές μεθόδους αλλά με μέθοδο τη λιγότερο βλαβερή για το περιβάλλον και πως με τα σύγχρονα μέσα μπορεί να υλοποιηθεί αυτό. Η ομάδα αυτή να μεταφέρει την τεχνογνωσία της αβλαβούς εξόρυξης στο δυναμικό του συνεταιρισμού και να έχει ρόλο καθοδήγησης και επίβλεψης.
Τρίτον ας οριστεί μια εργασιακή σύμβαση μεταξύ υπουργείου και μελών του συνεταιρισμού.
Ο δε χρυσός ή άλλα μεταλλεύματα που θα παράγονται ας πηγαίνουν όλα στο κράτος όπως για παράδειγμα γίνεται με τις αρχαιολογικές ανασκαφές, εργάζεται το προσωπικό, αμείβεται αλλά τα ευρήματα ανήκουν στο κράτος. Έτσι κατά κύριο λόγο θα καταπολεμηθεί η ανεργία που στην περιοχή είναι σε μεγάλο ποσοστό, θα ενισχυθεί οικονομικά η περιφέρεια, θα δοθούν κίνητρα στους νέους να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στα χωριά, δεν θα μολυνθεί το περιβάλλον οπότε θα μπορεί παράλληλα να δραστηριοποιείται η γεωργία και η κτηνοτροφία. Από την άλλη το κράτος θα μπορεί να έχει διπλό όφελος γιατί πρώτον ένας οικονομικά βιώσιμος πληθυσμός στην περιφέρεια θα μπορεί να του αποδώσει φόρους, θα μπορεί να πληρώσει τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου και δεν θα αναγκάζεται να παραδώσει πινακίδες κτλ. Δεύτερον οι ποσότητες μεταλλευμάτων που θα βγαίνουν απ' την εξόρυξη θα είναι όλες στη διάθεση του.