Αυτό όμως το οποίο συνέβη από χθες το βράδυ μέχρι και τώρα με έπεισε ότι μας υπολογίζουν πολύ περισσότερο. Εάν έδινα το κινητό μου και διαπιστώνατε ποιοι πήραν τηλέφωνο, και φυσικά τι έλεγαν, θα αντιλαμβανόσασταν το βάρος που αισθάνομαι ότι κουβαλάμε.
Για δύο χρόνια ξέρετε ότι παιδεύτηκα να πείσω ένα κουρασμένο πολιτικό σύστημα ότι η περίοδος των μονοκομματικών κυβερνήσεων έχει ξεπεραστεί από τις ανάγκες της χώρας. Δηλαδή τα λάθη και οι ολιγωρίες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, έφεραν τη χώρα σε τέτοια κατάσταση που τα προβλήματά της να μην μπορούν να λυθούν από ένα κόμμα.
Δύο χρόνια φώναζα για μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, συνευθύνης όπως θυμάστε, και πείστηκαν να έρθουν όταν είχαμε ξεπεράσει τη γραμμή της επιστροφής. Σας θυμίζω ότι πριν τρεις μήνες τέτοιες ημέρες τα δύο μεγάλα κόμματα σε ένα πανικό εξευρέσεως Πρωθυπουργού, που ιστορικά, είχαμε δεκαετίες να ξαναδούμε, από εποχές που δεν μπορούν να συγκριθούν βέβαια με τη Δημοκρατία, πρότειναν την πρωθυπουργία σε πιθανούς και απιθάνους. Είχε ευτελιστεί μόνο από την προσφορά του πρωθυπουργικού χαρτοφυλακίου ο θεσμός.
Οι δύο πρωταγωνιστές προσπάθησαν επί τέσσερις ημέρες να βρουν λύση. Σας θυμίζω ότι με φώναξαν την τελευταία ημέρα, όπου τους υπέδειξα σαφώς και αποτελεσματικώς, ότι όλες αυτές οι λύσεις είναι ατελέσφορες και επέμενα εις τη λύση Παπαδήμου.
Προχθές το βράδυ στο Πρωθυπουργικό Μέγαρο, κατάλαβα και είπα σε κάποιον εκ των πολιτικών αρχηγών «για φανταστείτε να σας είχα αφήσει στις λύσεις στις οποίες είχατε προτείνει». Χρειάστηκε ο Πρωθυπουργός της χώρας να μιλήσει πάνω από δύο φορές με τον Ντράγκι, με τον Όλι Ρεν, με τη Μέρκελ, και προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα γινόταν εάν είχα αποδεχθεί ένα από τα ονόματα που μου λέγανε. Ποιος θα μπορούσε να ξυπνήσει 12 η ώρα τη Μέρκελ. Αυτό για να θυμίσουμε τι έχει προηγηθεί.
Έχω στείλει μία σειρά επιστολών και memo εις τον Πρωθυπουργό, όπου του εξηγούσα ποια είναι η καλύτερη διαδρομή για να φύγουμε προς τα εμπρός και τις οποίες θα σας τις δώσουμε. Με έχει ενοχλήσει εξαιρετικά, όπως και όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες, όχι αυτές οι πιεστικές, αναγκαστικές θυσίες που πρέπει να γίνουν, που πρέπει -μας λένε- να τις υποστούμε χωρίς να έχω πειστεί για την αποτελεσματικότητά τους, αλλά αυτό που με έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα πολύ είναι η ταπείνωση της χώρας.
Μας κλέψανε την αξιοπρέπειά μας. Μας επιβάλλανε τον ευτελισμό. Αυτό δεν το ανέχομαι και δεν το επιτρέπω όσο κι αν πεινάω. Είναι αδιαπραγμάτευτο για εμάς να θέλουν να μας αφαιρέσουν και το τελευταίο ίχνος εθνικής κυριαρχίας. Το απαιτούν. “Θα σας δώσουμε λεφτά, αλλά θα μας δώσετε και το τελευταίο ίχνος εθνικής κυριαρχίας”. Σόιμπλε.
Το έκαναν αυτό μια ολόκληρη δεκαετία από τότε που μπήκαμε στο ευρώ. Μας έδιναν λεφτά, μας έδιναν επίπλαστη -όπως αποδείχθηκε- ευδαιμονία, και μας έπαιρναν εθνική κυριαρχία. Ο Έλληνας μπορεί να κάνει πεινασμένος. Θα το αντέξει. Το έχουμε ξανα-υποστεί και το αντέξαμε. Δεν μπορεί όμως να είναι όμηρος και υπήκοος.
Ο Εθνικός Ύμνος μιλά για ελευθερία. Δεν μιλάει για ευδαιμονία. Ο μεγάλος βάρδος μιλά για μιας ώρας ελεύθερη ζωή και όχι σαράντα χρόνια υποταγής που μας ζητούν οι εταίροι μας, προκειμένου να μας δώσουν οικονομική βοήθεια.
Είχα αποφασίσει τι θα πω στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και είχα ετοιμάσει και ένα σημείωμα το οποίο τους το διάβασα μέσα από τις αράδες για να μην μείνει καμία παρεξήγηση. Στο τέλος της βραδιάς, ήμουν σίγουρος ότι όλα ήταν σωστά, με μία διαφορά. Είχα γράψει λίγα.
Φτάσαμε στον απόλυτο ευτελισμό. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης για μία διαφορά που είχε προκύψει σε ένα θέμα, της τάξεως δηλαδή των 200 εκατομμυρίων, να μην υποστούν τα “γερόντια”, η τρίτη ηλικία, αυτοί που δεν μπορούν να δουλέψουν, μία μείωση του εισοδήματός τους της τάξεως των 10 ευρώ – των 10 ευρώ – να φωνάξουμε -οι πέντε εννοείται πιο ισχυροί άντρες αυτής της χώρας- τον κ. Πολ Τόμσεν να τον παρακαλέσουμε.
Χτύπησα το χέρι και είπα: Αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν μπορεί να γίνει. Εάν θέλουν να προχωρήσουν τα πράγματα: Πρώτον: Ο Πολ Τόμσεν persona non grata για την Ελλάδα. Ξεκάθαρο. Δεύτερον: Να ξέρουμε πού βαδίζουμε. Στην Ευρώπη; Η Ελλάδα μπορεί να κάνει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης; Σαφώς η Ελλάδα δεν πρέπει και δεν μπορεί να κάνει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί όμως να κάνει εκτός “γερμανικής μπότας”. Γιατί σήμερα, έχει καταργηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν τα γραφεία τους και οι θέσεις, αλλά συμπεριφέρονται στους Επιτρόπους ως μαριονέτες.
Το προηγούμενο Σάββατο με επισκέφθηκε πρόσωπο από την Ευρωπαϊκή Ένωση το οποίο συνάντησα στο ξενοδοχείο «ΧΙΛΤΟΝ» και μου είπε, ότι στενάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση από τη Γερμανία. Γίνονται “anticameras”, τις οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Να γιατί πρέπει ο Νότος -πάση θυσία- να ανάψει τι σπίθα επαναφοράς της φυσικής ηγεσίας στην Ευρώπη.
Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε σταθερό περιβάλλον. Έχουμε μια Γερμανία που αποφασίζει για λογαριασμό της Ευρώπης, γιατί έχει “φουσκωτό πορτοφόλι”. Και επειδή έχει “φουσκωτό πορτοφόλι” θα πρέπει να εξουσιάζει τις ζωές όλων των χωρών του Νότου.
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι όλες οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται πλέον στις Βρυξέλλες, αλλά σε έναν Πύργο έξω από το Βερολίνο όπου η κα Μέρκελ συνεργάζεται με τις χώρες “δορυφόρους”. Δηλαδή την Ολλανδία, την Αυστρία, την Φινλανδία και δυστυχώς τελευταίως και το Λουξεμβούργο. Το δυστυχώς πηγαίνει εις τον κ. Γιούνκερ, ο οποίος ήταν ο πιο συνεννοήσιμος, ο πιο συμβατός -αν θέλετε- και τον τελευταίο καιρό έχει μεταμορφωθεί σε Σόιμπλε Νο 2.
Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει σταθερό ευρωπαϊκό περιβάλλον για να ακουμπήσουμε. Αυτό το οποίο έρχεται μπροστά μας δεν είναι μία δανειακή σύμβαση. Δένει την Ελλάδα χειροπόδαρα για 40-50 χρόνια. Μην έχουμε ψευδαίσθηση με τους αριθμούς που αναφέρονται μέσα και τα χρονοδιαγράμματα.
Θύμισα προχθές εις τους πολιτικούς αρχηγούς, ότι το τότε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από τα τέλη του προ-προηγούμενου αιώνα, έφυγε από την Ελλάδα επί Πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου. Εξήγησα λοιπόν εις τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς εγγράφως, ότι αυτό το εκβιαστικό δίλημμα, μόλις σε μία ώρα να αποφασίσω για τόσο σοβαρά πράγματα, είναι αδιανόητο.
Τους είπα επίσης, ότι έχω ζητήσει εγγράφως εδώ και ημέρες να έχω μία ρητή διαβεβαίωση, μια γνωμάτευση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Όταν έχουμε νομοθετήσει στη Βουλή των Ελλήνων ότι για ποσά πάνω από ένα εκατομμύριο, ακόμα και η Εκκλησία της Ελλάδος πρέπει να έχει γνωμάτευση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, πώς θα υπογράψουμε μία σύμβαση 130 δισεκατομμύρια χωρίς να πει το Ελεγκτικό Συνέδριο;
Επιπλέον, ζήτησα να έχω τη ρητή διαβεβαίωση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αλλά ιδιαιτέρως της Τράπεζας της Ελλάδος, ότι μ’ αυτή τη βοήθεια -όπως δίδεται- λύνεται πραγματικά και ουσιαστικά το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Ούτε αυτή την είχα.
Ζήτησα από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, να έχω ρητή διαβεβαίωση ότι αυτή η συμφωνία, αυτό το μνημόνιο δεν “σκοντάφτει” στο Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Ούτε αυτό το είχα. Μου απάντησαν ότι αυτά που θέτω, θέλουν εβδομάδες μελέτης για να μου τα δώσουν. Οι φορείς θέλουν εβδομάδες για να αποφανθούν και εγώ έπρεπε να αποφανθώ σε μια ώρα.
Ζήτησα επίσης να πάμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ζήτησα να πάει η Ελλάδα. Μου είπαν διάφορες σκέψεις γιατί όχι. Το έκανα μόνος μου. Έστειλα επιστολές στους Προέδρους όλων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων τους οποίους τους γνωρίζω από τη θητεία μου ως αντιπρόεδρος μιας πολιτικής Ομάδας εκεί και ξέρω πως λειτουργούν. Και υπήρξε άμεση ανταπόκριση.
Ο Πρόεδρος των Σοσιαλιστών ο κ. Σβόμποντα, ο διάδοχος του Σουλτς, σε συνεργασία με τον Πρόεδρο της δικιάς μας ομάδας EFD καλούν σε συνεδρίαση στη Συνδιάσκεψη των Προέδρων την Τρόικα με ένα πολύ αυστηρό «κατηγορώ» για τον τρόπο συμπεριφοράς και τα μέτρα τα οποία θέλουν να επιβάλουν στην Ελλάδα.
Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για τη χώρα μας; Είπα, λοιπόν, στους κυρίους συναδέλφους ότι δεν αρκεί αυτό. Nα ασκήσουμε όλη μας την επιρροή, να πάει το θέμα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκεί που εκφράζονται δια των εκπροσώπων οι λαοί της Ευρώπης. Nα ακουστούν οι ευρωβουλευτές οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι, των άλλων χωρών, των βαλκανικών χωρών και να καταλάβουν επιτέλους ότι δεν είμαστε μια χώρα έτοιμη να παραδοθεί. Η Ελλάδα δεν παραδίδεται.
Εξήγησα, λοιπόν, για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμα για την αποτελεσματικότητα της δανειακής σύμβασης ότι δεν μπορώ να το ψηφίσω. Ζήτησα από τον Πρωθυπουργό να επαναφέρει σε ισχύ τις δεσμεύσεις της 21ης Ιουλίου όπου μέσα περιείχε και μια πράξη αντίστοιχη του σχεδίου Μάρσαλ. Γιατί εξαφανίστηκε αυτή η δέσμευση; Τι συμβαίνει σήμερα;
Με τη δανειακή αυτή σύμβαση, την μεγαλύτερη, πράγματι, που έχει γίνει μέχρι στιγμής, εξασφαλίζονται οι πιστωτές, οι δανειστές, οι οποίοι εν πάση περιπτώσει, μετά τους οίκους αξιολόγησης, στα χέρια τους έχουν κάποια “χαρτιά” που προφανώς δεν έχουν κάποια αξία. Αυτοί όμως εξασφαλίζονται τώρα με χαρτιά “3 A” από την εγγύηση που τα συνοδεύει.
Άρα, λοιπόν, εξασφαλίζονται οι δανειστές. Εξασφαλίζονται οι Τραπεζίτες με 30 δισεκατομμύρια και εξασφαλίζεται και το κεφάλαιο της χώρας στο οποίο οφείλει το κράτος, με 6 δισεκατομμύρια. Για την Ελλάδα ποια πρόνοια υπάρχει; Πώς θα προχωρήσουμε σε ανάπτυξη όταν μάλιστα προχθές το βράδυ σε μία εξαιρετικά κοπιαστική νύχτα, την τελευταία στιγμή και προκειμένου να περισωθεί πράγματι η σύνταξη της 3ης ηλικίας, άρχισε ένα άγριο ψαλίδισμα από το Ταμείο των Ενόπλων Δυνάμεων, τινάσσοντας στην ουσία το Αρχιπέλαγος στον αέρα;
Το δεύτερο σημείο εκροής χρημάτων, οι δημόσιες επενδύσεις. Δηλαδή δεν θα τελειώσει κανένας δρόμος, δεν θα μπορούμε να πάμε στον Πύργο, επομένως ύφεση. Επομένως ταπείνωση. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν είχα λόγους να συνεχίσω την διαπραγμάτευση. Ζήτησα λοιπόν από τις 6 η ώρα ν’ αποχωρήσω. Τόσο ο Πρωθυπουργός της χώρας, όσο και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, μου είπαν «δε μπορεί να γίνει, θα δημιουργηθεί μια ταραχή στις αγορές».
Ο δε κ. Αντώνης Σαμαράς, μου ζήτησε να παραμείνω μέσα, για να μπορέσει να στηρίξει αυτά τα αιτήματα που από κοινού είχαμε βάλει για τις συντάξεις. Όπερ και εγένετο. Έγιναν κάποια πράγματα σοβαρά. Γράφετε εσείς ότι έγιναν και κάποια πράγματα τραγελαφικά. Εν πάση περιπτώσει, έφυγα και μείνατε με το ερώτημα όλοι σας. Κάποιοι το αντιληφθήκατε, κάποιοι δεν το αντελήφθησαν. Δεν ήταν υποχρεωμένοι όλοι να το αντιληφθούν. Τι θέλει να κάνει και τι θέλει να πει ο “ποιητής”, λόγω Καβάφη…
Δεν ήθελα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα όπως τα ξεκαθαρίζω Παρασκευή μεσημέρι, γιατί το Eurogroup ήταν σ’ εξέλιξη. Έγινε πολλή ώρα συζήτηση. Ίσως μου πήρε υπερβολικό χρόνο ο κ. Βενιζέλος, -πάνω από δυο ώρες- συζητούσαν τη θέση του ΛΑΟΣ. Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί να μην είναι. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, έγινε συζήτηση. Δεν ήθελα να έχω επηρεάσει και βεβαίως χθες έκανα και μια συμβολική κίνηση καταθέτοντας κάποια χρήματα για να διαβεβαιώσω τον ελληνικό λαό ότι δεν υπάρχει αυτό το οποίο φωνάζουν: Δεν υφίσταται ενδεχόμενο χρεοκοπίας. Η χώρα δε μπορεί να χρεοκοπήσει.
Η Lehman Brothers έπεσε στην Αμερική και έκανε δυο χρόνια να συνέλθει το παγκόσμιο σύστημα. Δεν μπορεί να πέσει μια χώρα. Εάν πέσει η Ελλάδα, θα συμπαρασύρει πολλές χώρες. Εν τέλει, την ίδια την Ευρώπη.
Είπα στους πολιτικούς αρχηγούς έναν όρο του πόκερ μια και έχει γίνει επίκαιρο από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις: Η κα Μέρκελ, ενώ έχει ζευγάρι του 5, παριστάνει ότι έχει “φουλ του άσσου”. Και θα πρέπει η Ελλάδα ν’ απαντήσει: “Δεν χρεοκοπούμε”. Πολλώ δε μάλλον, όταν επίκεινται εκλογές στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Αμερική. Εάν η Ελλάδα πτωχεύσει, γνωρίζουν πολύ καλά οι τρεις σήμερα ηγέτες των χωρών αυτών, ότι η εκλογή τους θα γίνει εξαιρετικά επισφαλής.
Άρα λοιπόν πρέπει να προχωρήσουμε πιο θαρρετά. Ο δρόμος που μας προτείνουν, δεν είναι ο σωστός. Τον έχει προτείνει ο ΛΑΟΣ εδώ και πάρα πολύ καιρό, χωρίς να χρειαστεί να γίνουμε παγκόσμιοι “μπαταξήδες” με το PSI. Εμείς θέλουμε και προτείνουμε: Πέντε χρόνια περίοδος χάριτος και ετήσιες δόσεις των 10 δισεκατομμυρίων, με επιτόκιο όσο δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με 1%.
Και μπορούμε μόνοι μας. Θα δουλέψει το φιλότιμο του Έλληνα και το φρόνημα της πατρίδας. Αυτό το οποίο γίνεται σήμερα, να μας ταπεινώνουν, δε μπορεί να συνεχιστεί. Η Ελλάδα σηκώνει ανάστημα. Δεν σηκώνουμε καμία επανάσταση εναντίον κανενός. Θέλουμε αποκατάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών στην Ευρώπη. Να επανέλθει το κέντρο εξουσίας στις Βρυξέλλες και στα θεσμικά όργανα, στα θεσμοποιημένα όργανα της Ευρώπης.
Ερώτημα: Θ’ αποχωρήσουν οι Υπουργοί του ΛΑΟΣ από την κυβέρνηση; Εγώ ξεκαθαρίζω το πλαίσιο που θα κινηθώ. Εάν ο κ. Παπαδήμος θέλει να τους κρατήσει μέσα, εγώ δε θα τους αποσύρω. Επαφίεται στον Πρωθυπουργό, αφού ξεκαθαρίσω όμως τη θέση του κόμματος, ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουμε.
Πιστεύω όμως ότι είναι μια ευκαιρία στον Πρωθυπουργό της χώρας, να προχωρήσει σε ανασύσταση του Υπουργικού Συμβουλίου και να πάρει τεχνοκράτες, προκειμένου ν’ αποχωρήσουν οι Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Η υπάρχουσα κατάσταση, δεν νομίζω ότι είναι ο καλύτερος αρωγός για να διεκδικήσουμε περισσότερα, και άλλα πράγματα, από αυτά που σήμερα μας θέτουν εκβιαστικά στο τραπέζι.
Με αυτές τις σκέψεις είμαι στη διάθεσή σας ν’ απαντήσω σε οποιοδήποτε ερώτημα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όλα αυτά που μας είπατε σημαίνουν ότι ενδέχεται να αποσύρετε και τη στήριξή σας στην κυβέρνηση εάν τελικά προχωρήσουν όλα αυτά;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Ξεκαθάρισα ότι εγώ σ’ αυτά τα οποία μου έρχονται, θα λέω «όχι». Είπα και το πλαίσιο. Και είπα λοιπόν: Εάν ο Πρωθυπουργός της χώρας, τον οποίο εμπιστεύομαι και τον οποίο προσωπικά θα συνεχίσω να στηρίζω, που δεν είμαι σίγουρος ότι τον στηρίζουν όλοι, εάν θέλει τους Υπουργούς μέσα τους δικούς μου, τους αφήνω. Εάν δεν τους θέλει, ας κάνει εκείνος ό,τι νομίζει. Εγώ όμως δεν θα δημιουργήσω πρόβλημα σήμερα εκεί που είναι η κατάσταση της χώρας. Εγώ δεν θα ψηφίσω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δυο πράγματα κ. Πρόεδρε: Πρώτον, δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μην ψηφίζει κάποιος την εισήγηση μιας κυβέρνησης στην οποία υπάρχουν Υπουργοί από το κόμμα του.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Είπα ότι αυτά δε μπορώ να τα ψηφίσω κάτω από το συγκεκριμένο πλαίσιο το οποίο ανέπτυξα. Και επαναλαμβάνω: Θέτω στη σκέψη του Πρωθυπουργού εάν του χρειάζονται μέσα οι Υπουργοί μου. Εάν δεν θέλει, προχωράει στην πρόταση που του έχω κάνει εγγράφως, σε κυβέρνηση τεχνοκρατών. Εάν θέλει του στέλνω ιδέες. Εάν δεν θέλει, δεν με απασχολεί. Εγώ τον Παπαδήμο ως Παπαδήμο θα τον στηρίξω. Διάφορες άλλες επιλογές δε μπορώ να τις στηρίξω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το δεύτερο είναι το εξής: Έχω την αίσθηση ότι οι Γερμανοί θα διαφωνήσουν με την εκτίμησή σας ότι θα τους στοιχίσει εκλογικά μια πιθανή χρεοκοπία της χώρας αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις και τουλάχιστον αυτό που αναδεικνύεται από αυτές, σύμφωνα με τις ίδιες, αναφορικά με τη στάση των Γερμανών και τις προθέσεις τους έναντι ημών. Δεν είναι μεγάλο το ρίσκο που αναλαμβάνετε με την πρότασή σας;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο. Τον πελάτη που σου “τα φέρνει”, δεν τον αφήνεις να χαθεί. Έχει κερδίσει 10 δισεκατομμύρια η Γερμανία αυτά τα χρόνια. Θα διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μετά το τελευταίο Eurogroup και γνωρίζοντας ότι έχουμε νέο Eurogroup την Τετάρτη, φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι σας ζητούν πάλι υπογραφές. Τι γίνεται σ’ αυτή την κατάσταση;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Έχω την αίσθηση ότι δεν θα περιοριστούν στις υπογραφές, αλλά ενδεχομένως θα προσπαθήσουν να υπεισέλθουν και στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Επειδή φοβούνται ότι υπάρχει μια μεγάλη ρευστότητα, πιστεύω ότι θα μπουν στον πειρασμό να μας ζητήσουν πολιτικού είδους παραχωρήσεις, δηλαδή να πάνε οι εκλογές πίσω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Προχθές είχαμε μια ανακοίνωση από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου υπήρξε μία συμφωνία των τριών. Με αυτά που λέτε σήμερα δεν έρχεστε σε μια αντίφαση; Και μάλιστα να προσθέσω κάτι, ότι υπήρξε μια πληροφορία ότι εσείς δεν είχατε καμία επικοινωνία με το Μαξίμου. Αυτή η συμφωνία έγινε ερήμην σας, έβαλαν έτσι το όνομά σας;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Υπήρξε μία ασαφής ίσως δυσκολοανάγνωστη ενημέρωση για ευρυτέρα συμφωνία. Δεν είπαν όλων, δεν είπαν ομοφωνία. Εγώ έχω σημαντικές επιφυλάξεις. Και βεβαίως η χθεσινή ημέρα ήταν μία “ημέρα παγίδα”, για να ξεκαθαριστούν τα πράγματα. Μου ήταν πολύ εύκολο να κάνω χθες τη συνέντευξη, που δεν την έκανα ακριβώς για τους λόγους τους οποίους ευθέως αντιλαμβάνεστε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε θέλω να σας ρωτήσω, αν μου επιτρέπουν οι συνάδελφοι, δύο ερωτήσεις.
Η πρώτη είναι ότι την πρώτη φορά που φτάσαμε σαν χώρα να υπογράψουμε ένα μνημόνιο, το ψηφίσατε. Τώρα τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, το δίλημμα είναι “σωτηρία ή χρεοκοπία” ακόμα και αν δεν είναι έτσι, πάντως έτσι τίθεται.
Σας ρώτησα το βράδυ μετά τη συνάντηση των Αρχηγών "αν έχουμε χρόνο" και θέλω να σας ρωτήσω και τώρα. Η πολιτική στάση ενός ανδρός αυτή τη στιγμή ποια νομίζετε ότι είναι; Να προλάβουμε τους χρόνους ή να υπογράψουμε, όπως είπατε, χάνοντας εθνική κυριαρχία; Ή να διαπραγματευτούμε; Υπάρχει χρόνος;
Και το δεύτερο ερώτημα είναι το εξής κ. Πρόεδρε: Θέλετε τώρα εκλογές;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Όσον αφορά το μνημόνιο. Όταν ψηφίσαμε το μνημόνιο γνωρίζαμε ότι υπήρχε μία κατάσταση ρευστή, αλλά όχι αυτή η οποία είναι σήμερα και είπαμε τότε να βοηθήσουμε.
Εάν τότε έρχονταν κι άλλες δυνάμεις μαζί και αν τότε ήμαστε όλοι μαζί, θα είχε γίνει μια άλλη διαπραγμάτευση που δεν έγινε. Δυστυχώς δεν πήγαμε τότε όλοι μαζί, με αποτέλεσμα το γνωστό το οποίο βλέπετε. Την αδύναμη διαχείριση του προβλήματος που έφερε την Ελλάδα όπου την έφερε. Εάν είχαμε πάει τότε όλοι μαζί, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δεν με άκουσαν. Με άκουσαν με καθυστέρηση είκοσι μηνών. Κάλιο αργά, παρά ποτέ, όπως φαίνεται τώρα.
Επί του θέματος εκλογές ή όχι. Δε νομίζω σήμερα ότι οι εκλογές θα δώσουν λύση. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει χρόνος, που θα απελευθερώσει τις φοβίες των Βουλευτών.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν θυμάμαι καλά η συμφωνία του Νοεμβρίου των τριών σας, που είχε με τη δική σας πρόταση καταλήξει στην ανάθεση της Πρωθυπουργίας στον κ. Παπαδήμο, είχε τρεις παραμέτρους: PSI, δανειακή σύμβαση και εκλογές, αν θυμάμαι καλά το ανακοινωθέν εκείνης της νύχτας.
Υλοποιείται ή επιχειρείται να υλοποιηθεί το PSI και η δανειακή σύμβαση, ώστε να πάμε σε εκλογές. Βλέπω ότι στη χθεσινή σας δήλωση που μιλάτε για μία σκυταλοδρομία, δίνετε έναν θετικό τόνο ότι πετύχαμε πράγματα, δεν έχει σημασία ποιος έτρεξε πρώτος δεύτερος ή τέταρτος, αλλά ότι "όλοι μαζί το φέραμε εις πέρας".
Και σήμερα σας ακούω να δηλώνετε ότι "δεν το ψηφίζετε", παρόλα αυτά θα στηρίξετε έναν Πρωθυπουργό ο οποίος υλοποιεί αυτό που είπατε, ένα πρόγραμμα που θα δέσει τη χώρα χειροπόδαρα για 30-40 χρόνια. Αλλά δε ζητάτε και εκλογές, κάτι που ενδεχομένως προσπαθούν να κάνουν και οι ξένοι, παρεμβαίνοντας στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Μήπως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι αυτές οι οποίες σας έχουν οδηγήσει σε αναθεώρηση της στάσης σας; Και σας ρωτώ γιατί είναι κάτι το οποίο γράφεται καταγράφεται και από μας σε όλα μέσα. Ευχαριστώ.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κατ΄ αρχήν σας θυμίζω ότι την ημέρα εκείνη την οποία είπατε, εγώ έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, ξεκαθάρισα και είπα ότι θα βοηθήσω μία κατάσταση, με τρεις προϋποθέσεις:
Πρώτη προϋπόθεση: Όχι μείωση μισθών και συντάξεων. Άρα λοιπόν είμαι συνεπής με αυτό που είπα εκείνη την ημέρα.
Δεύτερον: Όχι ελάττωση της εθνικής κυριαρχίας και επιμένω και σε αυτό σήμερα.
Τρίτον: Να δούμε τι θα γίνει με τη λαθρομετανάστευση. Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Τουναντίον είχαμε πρωτοβουλίες από τον κ. Παπαϊωάννου σε εντελώς αντίθετο κλίμα και χρειάστηκε η παρέμβαση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, για να σταματήσουν μία σειρά από αυτές τις πρωτοβουλίες του κ. Παπαϊωάννου, που δεν ενόχλησαν εμένα, αλλά έχω την αίσθηση ενοχλήσανε και υψηλότερα.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα θέματα τα οποία είπατε. Όταν το περιβάλλον είναι εξαιρετικά ευμετάβλητο, εάν μένεις ακίνητος κινδυνεύεις να σωριαστείς κάτω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση. Είπατε ότι "δε θα ψηφίσετε εσείς τη σύμβαση". Πρόκειται για προσωπική απόφαση, δηλαδή θα αφήσετε ελεύθερους τους Βουλευτές και τους Υπουργούς σας να ψηφίσουν κατά συνείδηση ή θα υπάρξει κομματική πειθαρχία;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Πριν φτάσουμε εδώ ζήτησα έκτακτη σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Εισηγήθηκα τα θέματα και πήρα με ονομαστική ψηφοφορία, ομόφωνη έγκριση στους χειρισμούς της υποθέσεως.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλημέρα κ. Πρόεδρε.
Τις τελευταίες μέρες κ. Πρόεδρε διαφαίνεται όλο και πιο έντονα ότι η Κεντροδεξιά στη χώρα διοικείται πλέον από δύο Αρχηγούς, εσάς και τον κ. Σαμαρά. Με την τελευταία τοποθέτησή σας σήμερα που κάνετε ξεκάθαρο ότι δε θα ψηφίσετε -είναι το ένα ερώτημά μου και επιτρέψτε μου κι ένα δεύτερο- είναι και δημόσια πρόταση στον κ. Σαμαρά να πράξει το ίδιο;
Και δεύτερο, με αφορμή αυτό που είπατε προηγουμένως για τους λαθρομετανάστες, θεωρείτε τυχαίο ότι σε καμία αράδα από τις χιλιάδες που έχει φέρει προς «πνιγμό» του ελληνικού λαού η τρόικα δε λέει ούτε μια κουβέντα για την αποβολή του 1 εκατομμυρίου λαθρομεταναστών, που αυτό σημαίνει και απελευθέρωση δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας για Έλληνες;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Αν ήταν 1 εκατομμύριο θα ήταν καλά. Είναι πολύ περισσότεροι.
Πιστεύω ότι το κάθε κόμμα έχει την αυτοτέλειά του. Απλώς η κρίση έχει κάνει πιο ώριμους και τους Πολιτικούς Αρχηγούς, όπως και τους πολίτες αυτής της χώρας. Έχουμε έναν καλύτερο διάλογο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ταύτιση ενεργειών και πράξεων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε ήθελα να σας ρωτήσω τα εξής: Ξεκινήσατε τη συνέντευξή σας και απευθύνεστε στους πολίτες φαντάζομαι, λέγοντας πως "η Ελλάδα δένεται χειροπόδαρα" εάν ισχύσουν αυτά που συζητάτε. Επίσης αναφερθήκατε στην ελληνική σημαία, στο λαό, στον εθνικό ύμνο. Καλείτε τους πολίτες να βγουν στο δρόμο να αντιδράσουν έτσι;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Δεν είναι δουλειά του πεζοδρομίου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε είπατε, αν κατάλαβα καλά, ότι "θα καταψηφίσετε τη δανειακή σύμβαση και το πακέτο που τη συνοδεύει, επειδή δένει την Ελλάδα 30 με 40 χρόνια χειροπόδαρα".
Από την απάντησή σας σε προηγούμενη ερώτηση για το αν συμφωνούν οι Βουλευτές σας και θα καταψηφίσουν, δεν αντιλήφθηκα τι ακριβώς απαντήσατε. Είπατε ότι "έχετε μια ομόφωνη ονομαστική ψηφοφορία για τους χειρισμούς της υποθέσεως, θέλω να διευκρινίσετε λοιπόν εάν θα καταψηφίσει όλη η Κοινοβουλευτική σας Ομάδα.
Και το δεύτερο ερώτημά μου είναι ότι εάν καλείτε τους Βουλευτές όλων των κομμάτων και κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να κάνουν το ίδιο, ακόμα και αν τεθεί από τις Ηγεσίες τους θέμα κομματικής γραμμής να ψηφίσουν. Καλείτε δηλαδή την Ελληνική Βουλή όλη να την καταψηφίσει αυτή τη σύμβαση;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Είναι δυνατόν; Τι είναι αυτό που λέτε; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό. Θα παρέμβω εγώ στα άλλα κόμματα στο τι θα κάνουν; Θα μου άρεσε εμένα να παρέμβει κάποιος άλλος Αρχηγός και να πει στο δικό μου κόμμα τι να κάνω; Όσον αφορά στο θέμα, από τη στιγμή που θα τεθεί η κομματική πειθαρχία, ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αναλύσατε το σκεπτικό σας και το γιατί θα καταψηφίσετε. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν αποσύρετε και τους Υπουργούς σας από την τρικομματική αυτή Κυβέρνηση;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Νομίζω ότι αυτό που έκανα είναι εξαιρετικά δημοκρατικό. Επαφίεται εις τον Πρωθυπουργό και στους σχεδιασμούς του.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί, εσείς ο ίδιος δεν αποφασίσατε..
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Επαναλαμβάνω, επαφίεται στον Πρωθυπουργό. Δεν είναι καλύτερο αυτό; Λέω ο Πρωθυπουργός να αποφασίσει. Τους χρειάζεται ή δεν τους χρειάζεται; Θα τους κρατήσει; Θα προχωρήσει στους τεχνοκράτες όπως συμφωνήσαμε;
Του δίνεται μία ευκαιρία όμως να προχωρήσει σε σμίκρυνση του σχήματος το οποίο δεν είναι ευέλικτο και να βάλει τεχνοκράτες. Και υποστηρίζω την επιλογή μου, του Παπαδήμου, και του δίνω πρόσθετη δύναμη και εξουσία, που δε νομίζω ότι έχει παραχωρηθεί από όλους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητήσατε τη γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της Τράπεζας Ελλάδος για το κατά πόσο σύννομο είναι το μνημόνιο και πόσο αποτελεσματικό θα είναι. Στο πρώτο μνημόνιο έγινε κάτι αντίστοιχο;
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι φορείς του δημοσίου έχουν αποφανθεί. Εγώ γι' αυτό είμαι αμετακίνητος. Εάν δεν έχω το “οπλοστάσιο” αυτό, δεν μπορώ να προχωρήσω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, υπήρχε στην πορεία αυτών των διαπραγματεύσεων δέσμευση χρονική του κ. Παπαδήμου σε σχέση με τον ανασχηματισμό; Χρονική δέσμευση.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Χρονική δεν υπήρξε. Απλώς, είπε ο Πρωθυπουργός ότι συμφωνεί για το δυσκίνητο, συμφωνεί για κάποιες παραφωνίες και ότι είναι ένα θέμα το οποίο θα αντιμετωπίσει στο χρόνο που θα επιλέξει και έχει το δικαίωμα να το αντιμετωπίσει. Εγώ εισηγούμαι, δεν μπορώ να επιβάλλω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια τελευταία από μένα. Στην αρχή είπατε ότι με τη σύμβαση αυτή δένεται χειροπόδαρα η χώρα για τα επόμενα 40 με 50 χρόνια. Η παρούσα Βουλή δεν έχει ίχνους εξουσιοδότησης για να αποφανθεί αν θα πρέπει να δέσει όπως είπατε ή να μη δέσει τη χώρα. Αυτός δεν είναι ένας λόγος παραπάνω να πάμε σε εκλογές ούτως ώστε να αποφανθεί ο κόσμος και από κει και πέρα ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, και ο κόσμος γι' αυτό που θα πει και εσείς γι' αυτό που θα προτείνετε.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Καταρχήν πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δια των εκπροσώπων της, το Δ.Ν.Τ. και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, του κ. Τόμσεν και των υπολοίπων αναιδεστάτων κυρίων, δεν αντιλαμβάνονται ότι η εμμονή τους σ' αυτό το σχέδιο θα φέρει την αριστερά εις τα πράγματα, πράγμα το οποίο το θεωρώ εξόχως ανησυχητικό. Χρεοκοπία δεν φοβάμαι. Φοβάμαι όμως ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης. Φοβάμαι την εξέγερση. Φοβάμαι τα συμπτώματα των τελευταίων ωρών.
Όταν η ΠΟΑΣΥ λέει «δεν μπορώ να αντιμετωπίσω, δεν θα βάλω εγώ τους άντρες της αστυνομίας απέναντι στους γονείς τους και στα παιδιά τους» σημαίνει ότι αύριο το πρωί, εάν τα πράγματα πάρουν κακή άγουσα, πρέπει να αναλάβουμε άλλες πρωτοβουλίες, άλλων δυνάμεων, για να καταστείλουν πιθανή εξέγερση. Αυτά με φοβίζουν. Πάρα πολύ με φοβίζουν.
Άρα λοιπόν πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να το καταλαβαίνει, σπρώχνει την Ελλάδα στον κομμουνισμό. Ας το καταλάβουν ότι αυτός είναι ένας υπαρκτός άμεσος κίνδυνος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Αν μου επιτρέπετε κ. Πρόεδρε, θα θυμάστε ότι ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Γουόρεν Κρίστοφερ κάποτε είχε πει πότε θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα. Άκουσα τις προάλλες…
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: 19 Μαΐου το είχε πει στη Βουλιαγμένη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άκουσα πριν από μία ημέρα – δύο ημέρες τον εκπρόσωπο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να αναφέρεται και να λέει για εκλογές τον Απρίλιο.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ αυτό το οποίο είχε πει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός το Δεκέμβριο και το είχαν πει και οι Υπουργοί μου, ότι καλύτερα να πάμε τώρα σε εκλογές και η επόμενη κυβέρνηση να τα αναλάβει όλα αυτά, όχι όμως μεσούσης της διαδικασίας. Μακάρι να είχαμε πάει σε εκλογές.
Είχα ζητήσει να υπάρχει ασφαλής ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ. Δεν έγινε. Ξέρετε πόσο δυσκολεύει τις διαπραγματεύσεις αυτό που γίνεται τώρα μέσα στο ΠΑΣΟΚ; Είχα ζητήσει να υπάρχει ένα ευέλικτο σχήμα. Ξέρετε πόση δυσκολία έχει να συνεννοηθούν; Όποτε θέλει οποιοσδήποτε Υπουργός φέρνει ένα νόμο στη Βουλή και ταράσσει την κυβερνητική συνοχή. Δεν έγιναν πολλά από αυτά τα πράγματα. Εάν είχαν γίνει, ίσως ήμασταν σε πολύ καλύτερη θέση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή ακούγεται λίγο σχήμα οξύμωρο έτσι όπως το τοποθετήσατε. Λέτε ότι θα καταψηφίσετε την κορυφαία επιλογή της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού του συγκεκριμένου, του κ. Παπαδήμου και την κορυφαία πρότασή του προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά από την άλλη πλευρά εάν ο ίδιος επιθυμεί, εσείς τον στηρίζετε κι αν ο ίδιος επιθυμεί να διατηρεί τα στελέχη του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στο κυβερνητικό σχήμα, καλώς θα τα διατηρήσει, και θα προχωρήσουμε έτσι.
Δεν υπάρχει ένα ζήτημα με αυτό; Τα στελέχη σας τα συγκεκριμένα προφανώς θα καταψηφίσουν τη σύμβαση. Τα στελέχη σας τα συγκεκριμένα ταυτόχρονα πιθανότατα θα κληθούν να διαχειριστούν θέματα από τις θέσεις τους στην κυβέρνηση …
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Γιατί δεν σας αρέσει η δημοκρατία; Είπα ο Πρωθυπουργός να αποφασίσει αν θέλει. Εγώ θέτω τους κανόνες λειτουργίας του κόμματός μου. Στηρίζω την επιλογή του Παπαδήμου. Πιστεύω ότι ο Παπαδήμος είναι χρήσιμος, πιστεύω ο Παπαδήμος εάν έχει περισσότερη δύναμη στη μηχανή του μυαλού του, θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα. Αυτό λέω. Δεν θέλω να είναι όμηρος καταστάσεων.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, και θα κλείσω με ένα μήνυμα. Η Ελλάδα δεν θα πέσει. Δεν υπάρχει περίπτωση. Στην Ελλάδα όμως, πρέπει πάση θυσία και πρωτίστως να κρατήσουμε την κοινωνική συνοχή και να μην επιτρέψουμε ασκήσεις επαναστατικές σε κάποιους οι οποίοι εδώ και πολύ καιρό ποντάρουν σε αυτό το ενδεχόμενο. Χρειάζεται κοινωνική γαλήνη για να μπορέσουμε να σηκώσουμε το ανάστημά μας. Λέμε όχι στην ξένη επικυριαρχία, λέμε ναι σε ένα διάλογο ουσιαστικό σε άλλη βάση.
Ευχαριστώ πολύ.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ.
οι γερμανοι ξαναρχονται χαρα στους κιολαληδες
ΑπάντησηΔιαγραφή