Η εκκλησία ήταν άδεια. Άδεια και σκοτεινή. Τα φώτα είχαν σχεδόν όλα σβήσει, μάλλον από ώρα. Μόνο λίγα αναμμένα κεριά σιγοέλειωναν στα μανουάλια, πετάγοντας ψηλά, που και που, μικρές τρεμουλιαστές φλογίτσες.
Στεκόμουν αμήχανος εκεί, αφού πέρασα την είσοδο, και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τα συναισθήματα που μου γεννούσε το περιβάλλον. Ήταν αυτό που αντίκριζα μελαγχολική ερημιά, ή σιωπή μεστή Πνεύματος; Αλήθεια, υπάρχει μέσα σ’ έναν ναό ποτέ η απουσία; “Είμαι ο Ων”, τριγυρνούσε μες στο μυαλό μου η Θεία αποκάλυψη. Ένας ο επί της ουσίας Ων, κι εμείς όντα κατά χάριν, σκέφτηκα. Κι αυτός εδώ ο κόσμος, αυτή η εκκλησία, ένας ορίζοντας που σμίγουν ο Ουρανός κι η Γη.
Τότε ήταν που άκουσα κάτι εκεί στο βάθος, στ’ ακριανά στασίδια. Πλησίασα. Μια μορφή σκυφτή, καμπουριασμένη, ακίνητη. Κοντοστάθηκα. Αν η άψυχη ακινησία απλά μελαγχολεί, η ζωντανή τρομάζει. Περίμενα. Ο άνθρωπος αυτός φαινόταν σαν άδειος και ξεψυχισμένος – ή, μήπως, γεμάτος και εμψυχωμένος. Διακριτικά αποτραβήχτηκα. Τότε ήταν που άκουσα, απ’ τη μεριά του, κάτι σαν λυγμό.
Συνειδητοποίησα, τότε, ότι η εκκλησία δεν ήταν άδεια. Γεμάτη ήταν, τελείως γεμάτη, από Ψυχή, από Πνεύμα. Εκεί μέσα παιζόταν ένα δράμα. Από τη μεριά ο Ων κι από την άλλη το ον. Κι η συνομιλία τους, ένας στεναγμός. Κι η ένωσή τους, πυρκαγιά.
Ο άνθρωπος, ένα αναμμένο κερί που σιγολειώνει, πετάγοντας ψηλά, που και που, μικρές, περήφανες, τρεμουλιαστές φλογίτσες. Ο άνθρωπος, ένα παρανάλωμα στην ένωση Ουρανού και Γης. Μια ανάσα, ένας στεναγμός, ένας λυγμός. Μα και μια πίστη, μια ελπίδα, μια υπόσχεση. Κι αν το μπορέσει, μια αγάπη. Κι αυτή ποτέ της δεν στάθηκε μικρή. Αντίθετα, υπήρξε πάντοτε το παν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.