Ένα ποίημα του Ισίδωρου Καρδερίνη
Μες στης πατρίδας τη μαύρη καταχνιά
Στου Νοέμβρη εκείνου την παγωνιά
Ξεσηκώθηκαν τα γενναιόψυχα παιδιά
Μαχόμενα για να ’ρθει η Λευτεριά.
«Εδώ Πολυτεχνείο» ηχούσε δυνατά
Του εκφωνητή η στεντόρεια φωνή
Μονομιάς τα στήθια παίρνανε φωτιά
Και τα μάτια με λάμψη φωτεινή.
Μ’ ορμή «Κάτω η ξενοκίνητη Χούντα»
Κι οι καρδιές μας αέναα δονούνταν
Θέλουμε «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»
Κι οι ελπίδες θέριευαν στην κοινωνία.
17 Νοέμβρη Σαββάτου ξημερώματα
Τρία τανκς σαν πελώρια φαντάσματα
Κυκλώνουν το Πολυτεχνείο αυτόματα
Και στων φοιτητών τα χείλη άσματα.
Ένα απ’ αυτά γκρεμίζει την πύλη
Και το προαύλιο μ’ αίματα πλημμυρίζει
Σβηστό της Δημοκρατίας το καντήλι
Κι ο άνεμος ονόματα ηρωικά ψιθυρίζει.
Ο λαός σπαράζει απ’ τον άφατο πόνο
Κι η ελληνική σημαία κατακοκκινίζει
Για τους νεκρούς δόξας στεφάνια μόνο
Κι ο ουρανός σαν αδελφός δακρύζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.