Πόλεμος ξανά στην Ευρώπη

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας

«Και γύρω ούτε πουλιού φτερό/ ούτε κι ανθός προβαίνει/ και μες στο βράσιμο του αφρού/ κάθε φωνή σωπαίνει» (Βάρναλης). Και να, στη δίνη του πολέμου ξανά η Ευρώπη μετά από σαράντα οχτώ χρόνια, απ’ όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, με 40.000 στρατού και κατέκτησαν το 40% του νησιού, και 29 χρόνια μετά, απ’ όταν τα νατοϊκά αεροπλάνα βομβάρδισαν και διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία. 

Τότε που η πολιτισμένη Ευρώπη κοιμόταν, ενώ η Καγκελαρία συμμετείχε εγκληματικά στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Φυσικά δεν πάρθηκε κανένα μέτρο κατά του ΝΑΤΟ και της Αμερικής, η οποία άλλωστε είναι υπεράνω κάθε κριτικής, από τους υποτελείς "συμμάχους" της.

«Πόλεμος πάντων πατήρ» (Ηράκλειτος). Πόλεμος δίχως θύματα δεν υπάρχει. Ηττημένοι είναι οι λαοί, της γης οι κολασμένοι, και νικητές οι κυρίαρχοι της γης: οι ιμπεριαλιστές και οι αποικιοκράτες. Άρα, ούτε αυτός ο πόλεμος γίνεται χάριν του ρωσικού ή του ουκρανικού λαού, αφού επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι έχουν θύματα, ενώ ο ουκρανικός λαός αναγκάζεται να ξεριζώνεται από την πατρίδα του, παίρνοντας της προσφυγιάς το δρόμο.

Δεν υποστηρίζω καμία εισβολή από τη μια χώρα στην άλλη. Επομένως δεν υποστηρίζω και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αν το έκανα αυτό, θα ήταν σαν να δικαιολογούσα την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας από τα νατοϊκά βομβαρδιστικά, την επέμβαση της Αμερικής στο Ιράκ, τη Λιβύη, τη Γρενάδα, τη Σομαλία, τον Λίβανο, το Βιετνάμ, το Κόσοβο κι όπου αλλού στη Γη. 

Μέσα σε 23 χρόνια ο Ομπάμα, ο Μπους και ο Κλίντον εισέβαλαν σε 9 χώρες και προκάλεσαν έντεκα εκατομμύρια νεκρούς. Τα ίδια πολιτικά ζητήματα πρέπει να τα βλέπουμε με την ίδια ματιά κι από την ίδια οπτική γωνία. Δεν υπάρχουν βόμβες καλές και κακές. Όλες τους σπέρνουν θάνατο.

Ο νικητής του πολέμου έχει ήδη κριθεί και δεν είναι άλλος από την Αμερική. Ήδη ο αγωγός που έγινε για να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, ο “north stream 2” δεν πρόκειται να λειτουργήσει, γιατί έτσι αποφάσισε η Αμερική. Η Ευρώπη θα προμηθεύεται στο εξής φυσικό αέριο από εκείνη σε ακριβότερη τιμή. Όλα λοιπόν για το κέρδος. Οι λαοί ήταν και θα είναι η καλύτερη τροφή για τα κανόνια. Παρά τις υποσχέσεις βοήθειας που έδωσαν οι Δυτικοί στους Ουκρανούς στο πεδίο της μάχης, δεν ήταν δίπλα τους.

Η ευρωπαϊκή χώρα που ξεκίνησε δύο Παγκοσμίους Πολέμους και που προκάλεσε εκατομμύρια νεκρών, που έσπειρε θανή και καταστροφή, η αλλοτινή Γερμανία του φασισμού και του ναζισμού, η χώρα που σμίκρυνε πληθυσμιακά την Ελλάδα, αλλιώς θα ήμασταν σαράντα και πλέον εκατομμύρια τώρα, η χώρα που αρνείται να καταβάλει στην Ελλάδα τις πολεμικές αποζημιώσεις και το Κατοχικό δάνειο, ως όφειλε, ανήγγειλε πρόγραμμα εξοπλισμού δισεκατομμυρίων. Τα θυμίζω αυτά γιατί στην Πολιτική Ιστορία τα πράγματα δεν είναι άσχετα μεταξύ τους, και οδηγούν σε χρήσιμους συνειρμούς.

Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε για να μην επικρατήσει ο κομμουνισμός. Η διαφορά ανάμεσα στην Αμερική και τη Σοβιετική Ένωση στα χρόνια της ίδρυσης του ΝΑΤΟ ήταν ιδεολογική. Σήμερα δεν υφίσταται τέτοιος λόγος. Το σύμφωνο Βαρσοβίας διαλύθηκε, όσο και η Σοβιετική Ένωση. Άρα ο αρχικός λόγος της ύπαρξης του ΝΑΤΟ δεν υφίσταται. Αλλά ούτε και η Ρωσία είναι πλέον κομμουνιστική χώρα αλλά ολιγαρχική, με ελεύθερη οικονομία και με δημοκρατικές εκλογές, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Από την άλλη πλευρά η Ε.Ε. ενώ καυχιέται ότι είναι δημοκρατική, με εξασφαλισμένη την ελευθερία άποψης, για κάθε χώρα μέλος της, επιβάλλει αναγκαστική ομοφωνία, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο. Είναι δύσκολο για μια μικρή χώρα να θέσει βέτο ή να εκφράσει διαφορετική θέση απέναντι στην κραταιά Γερμανία, με εξαίρεση τη Σερβία όπως είδαμε χθες.

Οι πόλεμοι δεν γίνονται για την ελευθερία των λαών, αλλά για το ορυκτό πλούτο των χωρών τους. Για την Σαχάρα δεν θα γίνει πόλεμος ποτέ κι ας είναι τόσο μεγάλη, όσο όλη η Ευρώπη. Το θέμα εν προκειμένω είναι διττό. Δεν αφορά μόνο στο τι κάνει η Ρωσία, αλλά και στο τι δεν έχει κάνει η Δύση για να προλάβει το κακό. Φταίει στο ότι δεν έχει πείσει τον Ζελένσκι να υλοποιήσει τη συμφωνία του Μινσκ. Κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές και πρέπει να βλέπουμε και τις δύο.

Η Ουκρανία θα μπορούσε να λειτουργήσει ίσως ως γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να ωφελούταν και από τις δύο πλευρές. Άλλωστε με τη Ρωσία, έχει αιώνων πορεία σε πολιτισμό, ιστορία και γλώσσα και είναι αδελφοί λαοί.

Η Δύση φαίνεται ότι θέλει να ταπεινώσει τη Ρωσία και να την γονατίσει οικονομικά. Να την αποκλείσει από κάθε οικονομική, πολιτισμική και αθλητική συνεργασία μαζί της. Παίρνει μέτρα που δεν στρέφονται μόνο κατά της Ρωσίας, αλλά και κατά του ρωσικού λαού. Ήδη η υπουργός πολιτισμού της χώρας, και φίλη του Λιγνάδη, απαγόρευσε να «παιχτεί» η Λίμνη των Κύκνων του Τσαϊκόφσκι. 

Φοβάμαι, με τη φόρα που πήρε, μήπως απαγορεύσει και τον Ντοστογιέφσκι, τον Τολστόι, τον Μαγιακόφσκι. Το μόνο ζητούμενο τούτη τη στιγμή είναι να σταματήσουν άμεσα οι βομβαρδισμοί και να πρυτανεύσει το πνεύμα της ειρήνης. Οι ζωές που χάνονται ένθεν κι ένθεν δεν γυρνούν πίσω