Γυναίκα θα πει...

10 Γυναίκες και 2 Άνδρες μιλάνε για την Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας 2022...
Επιμέλεια: Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς
Μεταπτυχιακός ΠΜΣ Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας, Τμήμα ΔΕΣ, Παν. Μακεδονίας
Επικοινωνιολόγος / Ραδιοφωνικός Παραγωγός OK WEB RADIO / Δημοσιογράφος
Στην εποχή που ζούμε με κορύφωση την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού η γυναίκα κλήθηκε να διαχειριστεί πολλαπλούς ρόλους. Η σύγχρονη γυναίκα ως superwoman αντιμετώπισε τις νέες προκλήσεις με επιτυχία. Το θέμα που προκύπτει είναι αν τελικά οι ρόλοι που έχει επωμιστεί την έχουν εγκλωβίσει στο ρόλο η τέλεια γυναίκα. 

Η σημερινή γυναίκα είναι αδιαμφισβήτητα επιτυχημένη και καταξιωμένη αλλά είναι και ευτυχισμένη; Είναι ένα ερώτημα που εύλογα προκύπτει με όλα αυτά που διαχειρίζεται καθημερινά. Ένα πρόσωπο γεμάτο υποχρεώσεις και ευθύνες, χωρίς να μπερδεύεται και να εξουθενώνεται. Γυναίκα-μητέρα, γυναίκα-σύζυγος, γυναίκα-νοικοκυρά, γυναίκα-εργαζόμενη, φίλη, αδελφή, σύντροφος, κοινωνικά δραστήρια προσπαθεί να ισορροπήσει, να εξελιχθεί χωρίς όμως να εγκλωβιστεί. 

Το μεγάλο επίτευγμα των σημερινών γυναικών σε σύγκριση με το παρελθόν είναι ότι διεκδικεί τη θέση που της ανήκει. Έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να ξεπεράσει τα στερεότυπα της ανδρικής κυριαρχίας. Έχει κατακτήσει θέσεις υψηλής ευθύνης στην πολιτική, στις επιστήμες και στον κόσμο των επιχειρήσεων. Οι γυναίκες εμπνέουν και εμπνέονται και γι’ αυτό τις βλέπουμε όλο και πιο συχνά να διακρίνονται σε ηγετικές θέσεις. Το μέλλον τους ανήκει γιατί συνδυάζουν το νου με την ενσυναίσθηση.

Μερικές γυναίκες ηγέτες όπως η Ρομπέρτα Μέτσολα Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Καμάλα Χάρις η πρώτη γυναίκα Aντιπρόεδρος των Η.Π.Α και η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι κάποια λαμπρά παραδείγματα. Ωστόσο το ποσοστό παραμένει χαμηλό ακόμα και στη Δύση. Από την άλλη στις χώρες της Ανατολής το πρόβλημα είναι μεγαλύτερων διαστάσεων λόγω θρησκευτικών και πολιτιστικών παραγόντων. 

Οι γυναίκες της Ανατολής έχουν λιγότερα νομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά δικαιώματα, τόσο σε σύγκριση με τους άντρες των χωρών αυτών όσο και με τις γυναίκες στα ανεπτυγμένα κράτη της Δύσης. Κατά συνέπεια σε θέσεις ευθύνης-ηγετικές η παρουσία των γυναικών είναι ανύπαρκτη. Οπότε σε αυτές τις χώρες μιλάμε για τα αυτονόητα πρωτίστως. 

Δηλαδή ίσα δικαιώματα των ανθρώπων σε αυτή τη ζωή χωρίς διακρίσεις των φύλων. Η ισότιμη αντιμετώπιση των γυναικών έχει ακόμα δρόμο μακρύ στην Ανατολή. Ενώ δε ζούμε στις εποχές όπου οι επιλογές καριέρας για τις γυναίκες ήταν περιορισμένες από την άλλη υπάρχει το δίλημμα επαγγελματικής επιτυχίας και προσωπικής ολοκλήρωσης. Πολύ συχνά, λοιπόν, εγκλωβίζεται σε ένα ρόλο, που θεωρεί πιο σημαντικό και σχεδόν αποκλείει τους άλλους ως ασύμβατους. 

Στη σύγχρονη πραγματικότητα, αν και έχει διαφοροποιηθεί ο ρόλος της σε σύγκριση με το παρελθόν και έχει καταφέρει να διακριθεί, εξακολουθούν κάποιες πεποιθήσεις που έχουν ρίζες στην παιδική της ηλικία, στον τρόπο ανατροφής της ή και στις απαιτήσεις του περιβάλλον της που την μπλοκάρουν να δράσει. Για τους παραπάνω λόγους, πολλές ικανές, δυναμικές γυναίκες σήμερα βιώνουν εγκλωβισμό, καταπίεση του αληθινού χαρακτήρα τους και των αληθινών αναγκών τους.

Η γυναίκα του σήμερα δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Έχει καταφέρει να ανταποκριθεί σε όλους τους ρόλους που όφειλε να διαχειριστεί σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες των κοινωνιών ιστορικά. Δε χρειάζεται να φορέσει το κοστούμι της τέλειας γυναίκας ώστε να είναι αρεστή στην οικογένεια της νιώθοντας ότι υπολείπεται σε κάποιον από τους ρόλους της. 

Η γυναίκα πρέπει να βγει από αυτό τον απαιτητικό ρόλο, που της εγκλωβίζει την ψυχή, την ύπαρξη και τη γυναικεία της φύση. Ήρθε η στιγμή να επαναπροσδιορίσει και να επανατοποθετήσει ποια είναι και τι θέλει. Πρέπει να κατανοήσει την έλλειψη τελειότητας και ως φυσιολογικός άνθρωπος, να συνεχίσει να εξελίσσεται απαλλαγμένη από κάθε κοινωνικοσυναισθηματικό βαρίδιο. 

Η γυναίκα αξίζει μια ξεχωριστή θέση γιατί σημαίνει ζωή, αγάπη, δύναμη και ομορφιά. Μέσα από όλους αυτούς τους ρόλους, με τις τόσες πολλές απαιτήσεις που έχουμε όλοι μας από αυτήν, η γυναίκα είναι εκεί καθημερινά, μάχεται και προσπαθεί. Είναι δυνατή και δίνει τον καλύτερό της εαυτό σε όλους μικρούς και μεγάλους. Καθεμιά κρύβει μια μικρή ιστορία και αυτή η ιστορία αξίζει το σεβασμό μας. Τελικά, το να είσαι γυναίκα στη σύγχρονη εποχή των πολλαπλών ρόλων είναι ευτυχία αλλά εξαρτάται και σε ποιο μέρος του πλανήτη θα γεννηθείς.

Ανατολή Π. Κωνσταντινίδου
Εκπαιδευτικός / Μεταπτυχιακές Σπουδές: Εκπαίδευση Ενηλίκων, ΠΑΜΑΚ / Δημόσια Διοίκηση, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου
Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη
Πρ. Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας
Υποψ. Βουλευτής με την ΝΔ: 2012, 2015, 2019
Αντιπρόεδρος ΕΝΑ (Ένωση Νέων Αυτοδιοικητικών Ελλάδας)
Εμπνεύστρια της δράσης ΛΥΣΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Η Ημέρα της Γυναίκας είναι μέρα μνήμης και τιμής για τους αγώνες των γυναικών και ευρύτερα του φεμινιστικού κινήματος. Η 8η του Μάρτη θα συμβολίζει πάντα τη πιο μακρόχρονη καταπίεση και αδικία σε βάρος της μισής ανθρωπότητας, και ταυτόχρονα την πιο εδραιωμένη ανά τους αιώνες, και οι πάσης φύσεως κοινωνικοί αγώνες είναι άρρηκτα συνυφασμένοι με τον αγώνα κατά της πατριαρχίας. 

Το 2022 υπάρχουν αυτοί που θα πουν ότι η 8η Μαρτίου έχει περιορισμένη σημασία ή νόημα ύπαρξης με την παραπάνω έννοια και γι’ αυτό το λόγο πλέον αντιμετωπίζεται σαν μια μέρα για να εξυμνήσουμε τη γυναίκα, στα πλαίσια, όμως, συχνά, της ανδρικής ερμηνείας και «ματιάς». 

Το στοίχημα και η πρόκληση βρίσκεται, παρ’ όλα αυτά, στην αποδοχή της αληθινής και ουσιαστικής ισότητας, χωρίς κανένα «ναι μεν, αλλά». Δεν χωράει «ναι μεν, αλλά» στα «θέλω» ανθρώπων που θυσιάζονται στο όνομα του φύλου, στη μισθολογική διαφοροποίηση, στην ανασφάλεια στο δημόσιο χώρο, στην παρενόχληση, στην επιβολή στερεοτύπων, στην καταπίεση της ελεύθερης έκφρασης, στην κακοποίηση, στο βιασμό, στη γυναικοκτονία.

Και, δυστυχώς, όλα αυτά είναι φαινόμενα του «σήμερα», όχι κάποιου μακρινού παρελθόντος. Με το πέρας πλέον της προηγούμενης χρονιάς, η οποία δυσοίωνα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η χρονιά των γυναικοκτονιών, την κοινωνία, τις γυναίκες, αλλά και κάθε άνθρωπο που εν δυνάμει θυματοποιείται από την πατριαρχία, ενδιαφέρει η εξάλειψη της έμφυλης βίας. 

Σε αυτό το κοινωνικό αίτημα εδράζεται και το «me too». Η σημαντικότερη κοινωνική κατάκτηση που επιτεύχθηκε μέσω των κινημάτων και της επαγρύπνησης είναι η απαίτηση της αληθινής ισότητας και από μεγάλο μέρος ανδρών, και ο αποχαρακτηρισμός του αιτήματος ως «γυναικείου». Οι προοδευτικοί πολίτες, και σε μεγάλο βαθμό και οι νεότερες γενιές, πρωτοστατούν σε αυτό τον αγώνα μαζί, χωρίς διάκριση φύλου.

Αυτός ο αγώνας έχει νόημα για όλους μας που συνολικά θέλουμε μια ανοιχτή, δίκαιη, βιώσιμη κοινωνία, που πιστεύουμε ότι η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι πάντα αυτή που δεν αποκλείει και δεν επιβάλλει τη στασιμότητα έναντι της προόδου. Η 8η Μαρτίου «γιορτάζει» ιδέες, όχι φύλο. Και αυτές οι ιδέες έχουν μεγάλο πεδίο εφαρμογής, όπως την εξάλειψη κάθε είδους αποκλεισμού, την εδραίωση ίσων ευκαιριών και την κατάκτηση «χώρου» για μια άλλη οπτική από την επικρατούσα. Αυτή η «άλλη» οπτική μπορεί να δώσει νέες λύσεις σε κάποιες από τις μεγάλες προκλήσεις της ανθρωπότητας αν της δοθεί συνολικά ο χώρος να αναπτυχθεί. 

Οι γυναίκες θρυμματίζουν «γυάλινες οροφές» καθημερινά, στο επιχειρείν, στην τεχνολογία, τις επιστήμες, την πολιτική, κάθε επαγγελματικό στίβο και παράλληλα φέρνουν εις πέρας τους απαιτητικότερους ρόλους. Αυτή η δυναμική αποτελεί ένα κεφάλαιο που, μέχρι ανησυχητικά πρόσφατα, παρέμενε ανεκμετάλλευτο. Τί και αν αυτό το κεφάλαιο είναι δυνητικά μέρος πολυπόθητων λύσεων; Αυτή την 8η Μαρτίου ας προβληματιστούμε αν μας «παίρνει», και για πόσο ακόμα, να αρνούμαστε μια πραγματικότητα που συλλογικά μας κρατάει πίσω.

Ρωξάνη Μπέη
Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων με την Παράταξη «Αθήνα Είσαι Εσύ»
Στέλεχος ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ
Αντιπρόεδρος Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)
Μέλος Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας και Επιτροπής Ισότητας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ)

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας και καθώς περνάνε τα χρόνια η σημασία της ημέρας αυτής γίνεται ολοένα και πιο ουσιαστική. Σε μια χρόνια γεμάτη δυσκολίες και απρόσμενα δυσάρεστα γεγονότα ας εκτιμήσουμε λίγο παραπάνω τις γυναίκες που είναι δίπλα μας. Μητέρες, συζύγους, αδελφές και φίλες. Για την σημερινή μέρα θα ήθελα να φέρω στο προσκήνιο και να υπενθυμίσω γυναίκες δυναμικές οι οποίες μας πήγαν ένα βήμα παραπέρα.

Amelia Earhart -Αεροπόρος
Astrid Lindgren - Συγγραφέας
Frida Kahlo - Ζωγράφος
Hellen Keller - Ακτιβίστρια
Jane Austen - Συγγραφέας
Malala yousafzai - Ακτιβίστρια
Maria callas - Τραγουδοποιός
Matilde Montoya- Γιατρός
Yoko ono - Καλλιτέχνης

Γυναίκες με μεγάλη ιστορία και επιρροή και πολλές πολλές ακόμα που είναι θαυμαστά παραδείγματα και κινητήριος δύναμη για την συνέχιση του διαρκούς αγώνα των γυναικών. Συνιστώμενη βιβλιογραφία: Good Night Stories for Rebel Girls. Book by Elena Favilli and Francesca Cavallo... Enjoy!

Μαγδαληνή (Μάγδα) Βόσσου
Τελειόφοιτη Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Ομώνυμο Τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Ιδιωτική Υπάλληλος και Αρθρογράφος

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας και η ημέρα είναι αφιερωμένη στο γένος θηλυκό. Γιατί λοιπόν να γιορτάζουμε τη γυναικεία φύση; Είναι πράγματι κάτι που χρήζει τόσης σημασίας και ενθουσιασμού το τυχαίο γεγονός του γένους ενός ανθρώπου Ναι. Οποίο γένος κι αν έχεις γεννηθεί ή επιλέξει ειναι άξιο να εχει τουλάχιστον μια μερα αφιερωμένη σε αυτό, γιατί η φύση σου καθορίζει εν πολλοίς τη ζωή σου και όσο περισσότερο καταλάβουμε και αγκαλιάσουμε τη φύση μας , τόσο πιο σωστά θα καθορίσει αυτή τη ζωή μας. 

Η έννοια της γυναίκας περιλαμβάνει σίγουρα μέσα την γοητεία, το ναζί, την ομορφιά, την περιποίηση, την ευστροφία, το χάδι, την διπλωματία, περιλαμβάνει όμως και την ευθύνη. Η ευθύνη έγκειται στη διαχείριση της γυναικείας φύσης έναντι όλων αυτών των ρόλων που δίνονται σε μια γυναίκα. 

Η σωστή κόρη , η σωστή εργαζόμενη, η σωστή σύζυγος, η σωστή μαμά και πάει λέγοντας, με τους ρόλους να εναλλάσσονται , να εφάπτονται και συχνά να συγκρούονται. Δεν θα αναλύσω αν τα κοινωνικά πρότυπα αυτα είναι σωστά ή λάθος και αν οι ρολόι πρέπει να δίνονται και να εκτελούνται η όχι. 

Ούτε θα εξετάσω αν κατά την εκτέλεση του ρόλου παρουσιάζονται μπροστά σε καθε γυναίκα θεμελιώδη εμπόδια για την επιτυχή εκτέλεση τους (σεξουαλική παρενόχληση, bullying, απόλυση ή μη πρόσληψη λόγω εγκυμοσύνης κτλ). Εξετάζω μόνο την πραγματικότητα και η πραγματικότητα είναι ότι το να είσαι γυναίκα είναι τιμή σου και πρέπει να το γιορτάζεις. Χρόνια μας πολλά κορίτσια μου!

Κουτσουπιά Μαρία - Ωραιοζήλη του Φωτίου
Δικηγόρος Αθηνών
Υποψήφια Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου, Τμήμα Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ
Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης Δημοσίου/Διοικητικού Δικαίου ΕΚΠΑ
Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου ΕΚΠΑ

Μου ζητήθηκε να γράψω λίγες σειρές σχετικές με την ημέρα της Γυναίκας, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο Παγκοσμίως στις 8 Μαρτίου. Στο μυαλό μου, ξεπρόβαλε αμέσως το ποίημα της Κικής Δημουλά ‘’Σημείο Αναγνωρίσεως’’ (σαφώς επηρεασμένη, από την τραγική αυτή εξέλιξη). Ένα ποίημα που το διάβασα και το έμαθα λίγα χρόνια πριν, την περίοδο που ετοιμαζόμουν για τις πανελλαδικές εξετάσεις (καθώς ήταν εντός ύλης). 

Η Κική Δημουλά, σε αυτό το ποίημα, σκιαγραφεί με την βοήθεια του αγάλματος (σημείο αναφοράς) την αιχμαλωσία της γυναίκας, καθώς παρουσιάζεται με δεμένα χέρια. Αμέσως ξεπηδούν διάφορα ερωτήματα. Γυναίκα! Τι είναι η Γυναίκα; Είμαστε τελικά πλασμένες από το πλευρό του Αδάμ; Είμαστε εμείς οι υπεύθυνες για τα δεινά της ανθρωπότητας; 

Είμαστε σαν το κουτί της Πανδώρας, τόσο καταστροφικές, που το μόνο που μας αξίζει είναι η καταπάτηση και η αιχμαλωσία; Πολλά τα ερωτήματα και η απάντηση είναι ένα απλό "Δεν ξέρω"! Το μόνο που γνωρίζω, είναι ότι είμαστε Ιερά πλάσματα. Δίνουμε Ζωή με την πολύτιμη ευλογία που μας δόθηκε και ''χτίζουμε'' καθημερινά ένα σύμπαν από την αρχή. Είμαστε πολύμορφα όντα.

Διαθέτουμε πολλούς ρόλους (της κόρης, της μητέρας, της γιαγιάς, της συζύγους, της ερωμένης, της εργαζόμενης, της νοικοκυράς) και σε όλα αυτά πρέπει να είμαστε τέλειες. Για ποιόν λόγο όμως; Επειδή το θέλουμε ή επειδή μας το επιβάλλουν; Ας μην γελιόμαστε, μπορεί να έχουμε αγωνιστεί για τα δικαιώματα μας πολλάκις, μπορεί να πήγαμε ένα βήμα παρά πέρα και να γιορτάζουμε στις 8 Μαρτίου την ύπαρξη μας σαν Γυναίκες αλλά ζούμε σε έναν πλανήτη, όπου η ανδροκρατία δεν έχει εξαλειφθεί τελείως, γιατί υπάρχουν ακόμη στερεότυπα (οδήγηση, εργασία). Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών θα υπάρξει μόνο όταν σταματήσουμε να μιλάμε για την ισότητα. 

Εγώ θα πω ένα τεράστιο ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην Γυναίκα Σύμβολο, που καθημερινά δίνει τον δικό της αγώνα να σταθεί δυνατή τόσο ψυχικά όσο και σωματικά για να μεγαλώσει το παιδί της και να κρατήσει το σπίτι της όρθιο, στην Γυναίκα που έκανε μαστεκτομή, στην Γυναίκα που έχασε τα μαλλιά της στις χημειοθεραπείες, στην Γυναίκα που επιμένει ξανά και ξανά να κάνει εξωσωματική με κάθε κόστος για να φέρει μια ζωή στον κόσμο, όσο άσχημος κι αν είναι, στην Γυναίκα που μεγάλωσε παιδί και το έχασε, στην Γυναίκα που καθημερινά αγωνίζεται και συνεχώς υποβιβάζεται. Σε αυτές τις Γυναίκες θα πω χρόνια πολλά! Αυτές το αξίζουν! Χρόνια σας πολλά λοιπόν!

Μπακογιάννη Μαρία
Απόφοιτος Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, Παν. Αιγαίου (Ρόδου), Kατεύθυνση των Διεθνών Σχέσεων και Οργανισμών
Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Αρθρογράφος Κοινωνικών και Διεθνών Ζητημάτων

Παγκόσμια ημέρα Γυναίκας! 8 Μαρτίου, είναι η γιορτή της Γυναίκας. Και φυσικά αναφερόμαστε στην γυναίκα που είναι αληθινά μαχήτρια και διακρίνεται εύκολα και στα μάτια της. Της γυναίκας που δεν γεννήθηκε ισχυρή αλλά έγινε. Της έξυπνης γυναίκας που δεν θα αφήσει ούτε λεπτό ανεκμετάλλευτο στην ζωή της. Της γυναίκας που δεν φοβάται να αγαπήσει ούτε να πληγωθεί. Της γυναίκας που αγαπάει την ζωή της και έχει στόχους. Της γυναίκας που αποτελεί πρότυπο και όχι άδικα. Η γυναίκα, αυτή, έκανε συνώνυμο του φύλου της τη λέξη υπερδύναμη και της ευχόμαστε Χρόνια Πολλά!

Αγγελική (Άντζελα) Πατούλια
Ασκούμενη Δικηγόρος και Απόφοιτη Πανεπιστημίου Κύπρου
Φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών, ΔΠΘ
Συντάκτρια - Αναλύτρια Κοινωνικών, Πολιτικών και Νομικών Ζητημάτων

Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου γιορτάζουμε την ημέρα της γυναίκας, μία επέτειος που οι απαρχές της τοποθετούνται το 1857 την ίδια ημέρα, όταν οι εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας Νέας Υόρκης αποφάσισαν να προβούν σε μία μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Έκτοτε, αφού έγιναν και άλλες ανάλογες ενέργειες από γυναίκες άλλων χωρών και ηπείρων η ημέρα αυτή από το 1975 τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. 

Γυναίκα: μία λέξη πολλές ερμηνείες και ιδιότητες. Μητέρα, σύζυγος, σύντροφος, εργαζόμενη κυρίως τα τελευταία χρόνια λόγω αύξησης των οικονομικών απαιτήσεων της εποχής και συνάμα νοικοκυρά. Τόσοι ρόλοι σε ένα μόνο πρόσωπο. 

Είναι «υποχρεωμένη» να φαντάζει ακούραστη γιατί σε πολλές περιπτώσεις είναι ο συνδετικός κρίκος μετάδοσης του ευ ζην και της ασφάλειας και άλλων κοντινών της ανθρώπων και κυρίως των παιδιών της. Ίσως η τελευταία πρόταση να φαίνεται υπέρ του δέοντος φεμινιστική, όμως εάν σκεφτούμε και ρωτήσουμε ειλικρινά τον εαυτό μας, θα βρούμε την αποτύπωσή της στη ζωή μας, ιδίως σκεπτόμενοι την μητέρα μας. 

Υπάρχουν κάποια φλέγοντα ζητήματα - στόχοι που απασχολούν και θα συνεχίσουν μέχρι και το 2030 σύμφωνα με μελέτες την παγκόσμια κοινωνία όσον αφορά τις γυναίκες. Καταρχάς, η διείσδυση των γυναικών, μαζικά, στην παγκόσμια οικονομία και κατ’ επέκταση η καταπολέμηση της φτώχειας με αυτό τον τρόπο.

Θα πρέπει να υπάρξει η ανάλογη εμπιστοσύνη στις γυναίκες εργαζόμενες όπως στους άντρες ώστε να μπορούν να διεκδικούν και εκείνες επάξια τις μέγιστες υψηλότερες θέσεις εργασίας σε μεγαλύτερο ποσοστό και όχι στο 1/5 όπως σήμερα. Επίσης, πολύ σημαντική είναι η ευαισθητοποίηση επάνω στο θέμα της κακοποίησης των γυναικών, οποιασδήποτε μορφής. 

Να σημειωθεί ότι 120 εκατομμύρια γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης. Προσωπικά, είμαι ικανοποιημένη από την αντιμετώπιση της γυναίκας στην δική μου χώρα, την Ελλάδα, διότι μπορεί σε θέματα τεχνογνωσίας και πληροφοριών να μην ακολουθούμε τις ταχύτητες ίσως άλλων Ευρωπαϊκών κρατών και μη (π.χ. Η.Π.Α.), όμως η χώρα μας αναδεικνύει τις γυναίκες της και τις τοποθετεί πολλές φορές και σε κορυφαίες θέσεις. 

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η Νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας ύστερα από πρόταση του Πρωθυπουργού μας κ. Μητσοτάκη Κυριάκου και ψήφιση της στη Βουλή. Κλείνοντας, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω μία φράση του Έυριπίδη: Από μεν την κακή γυναίκα τίποτε δεν υπάρχει χειρότερο, από δε την καλή κανένα άλλο δεν επλάστηκε ανώτερο σ' αξία αγαθό.

Φωτεινή (Φαιή) Κυριακίδου
Σύμβουλος Ανάπτυξης
Εκπαιδευτικός, Φιλόλογος, Παν. Ιωαννίνων
Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια ΔΠΜΣ πάνω στην ''Κοινωνική Καινοτομία και την Στρατηγική Ανάπτυξη'', Παν. Πελοποννήσου και Ε.Κ.Κ.Ε
Υπεύθυνη Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων ΔημΤΟ ΝΔ Νέας Σμύρνης
Εκλεγμένη Σύνεδρος του 14ο Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας

Λίγοι γνωρίζουν ότι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 19 Μαρτίου το 1911 στην Αυστρία, τη Γερμανία , την Ελβετία και τη Δανία. Παρά ταύτα και μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία το 1917, ο Λένιν πείστηκε από τη φεμινίστρια Αλεξάντρα Κολοντάι να καθιερωθεί η όγδοη ημέρα του Μαρτίου ως ημέρα εορτασμού των Γυναικών, της αξίας αλλά και της συμβολής αυτών. 

Επίσης, στην Κίνα η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται ως επίσημη αργία, αποκλειστικά όμως για τις γυναίκες. Ποια είναι η θέση και ο ρόλος της Γυναίκας του σήμερα; Ποιες είναι οι προοπτικές που χαράζονται και πώς μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές; Ομολογουμένως, τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια, και προϊούσης της πανδημίας της νόσου covid-19, έχουν συντελεσθεί αλλαγές «μεγατόνων», ιδίως σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της γυναίκας από το έτερο φύλο. 

Βλέπουμε τις γυναίκες, οι οποίες έχουν υποστεί σεξουαλική βία, πιο δυνατές πια, σχεδόν απαλλαγμένες από φόβο και από ντροπή, να δρουν τα νόμιμα, παρέχοντας στήριξη η μία στην άλλη. Οι Γυναίκες πια αποφασίζουν για το μέλλον αλλά και για το παρόν τους, ορίζουν εκείνες το τι θέλουν να κάνουν και τι δε θέλουν, επιλέγουν τους ερωτικούς τους συντρόφους, και προβάλλουν ηχηρά «όχι» όταν το επιθυμούν.

Αναστασία Κ. Νικολοπούλου
Δικηγόρος Αθηνών
Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Παγκόσμιας Δημοσιογραφίας,
Τμήματος Δημοσιογραφίας, ΜΜΕ και Επικοινωνίας, ΑΠΘ
Αρθρογράφος και Ραδιοφωνική Παραγωγός

Πράγματι ισότητα μεταξύ των δύο φύλων υπάρχει; Με αφορμή την φετινή επέτειο της ‘’Ημέρας της γυναίκας’’ ας δούμε αν τελικά οι αγώνες που δόθηκαν για την Ισότητα αλλά και για τα δικαιώματα της γυναίκας, στην σημερινή εποχή δικαιώνονται. Είναι γεγονός, ότι η κοινωνική θέση των γυναικών είναι σαφώς καλύτερη, δεδομένου ότι η γυναίκα πλέον είναι και εργαζόμενη και μητέρα και σύζυγος. 

Ωστόσο, ακόμη και τώρα παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της ανισοτιμίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Δυστυχώς, επί του παρόντος μέχρι και η νέα γενιά δεν έχει απαλλαγεί από στερεότυπα και ανισότητες. Πράγμα το οποίο συναντάμε ιδίως στην αγορά εργασίας. Οι γυναίκες συνηθίζουν να αμείβονται λιγότερο και να μην έχουν μεγάλο ποσοστό εκπροσώπησης στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Ακόμη, και στον τομέα της εκπαίδευσης, οι άντρες υπερτερούν σε τομείς της τεχνολογίας ή της μηχανολογίας, ενώ τις γυναίκες τις βρίσκουμε να απορροφώνται σε επαγγέλματα μάθησης, φροντίδας κ.α. 

Όμως το πρόβλημα δεν σταματάει εδώ. Το πρόβλημα γίνεται χειρότερο, όταν σε ποσοστό 33% μόνο σε κράτη της Ευρωπαϊκής ένωσης, οι γυναίκες έχουν δεχθεί βία. Τα κρούσματα βίας, παρατηρήθηκαν σε μεγάλο βαθμό κατά την διάρκεια της Πανδημίας. Πολλές γυναίκες, ήρθαν αντιμέτωπες με αυτόν τον εφιάλτη, ωστόσο λίγες ήταν εκείνες που έσπασαν την σιωπή τους και κατάφεραν να γλιτώσουν, αλλά αρκετές ήταν και οι γυναίκες που δολοφονήθηκαν από τους συντρόφους τους.

Μήπως ήρθε η ώρα να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μία αληθινή και όχι για μια πλασματική Ισότητα;

Είναι πλέον καιρός να υπάρξει ίση αμοιβή, καλύτερες συνθήκες εργασίας, ένα καλύτερο νομοθετικό πλαίσιο για την μητρότητα. Επιπλέον, να γίνει αντιληπτό πως και οι γυναίκες έχουν πολλές ικανότητες για την ανάληψη ηγετικών θέσεων. Είναι μείζονος σημασίας η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων. 

 Παράλληλα, δεν πρέπει να γυρίζουμε την πλάτη στην βία των γυναικών. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να μείνει μόνη. Όλα τα κράτη και κατ’ επέκταση η Ελλάδα πρέπει να δράσουν άμεσα, δημιουργώντας περισσότερες δομές προστασίας θυμάτων της ενδοοικογενειακής βίας, έχοντας καλύτερες και περισσότερες γραμμές στήριξης και προσπαθώντας να βρουν από κοινού λύσεις με την αστυνομία, ώστε όταν μία γυναίκα κινδυνεύει να μπορεί να δρα άμεσα και χωρίς φόβο, χρησιμοποιώντας στην επικοινωνία κωδικούς λέξεων είτε γραπτά είτε προφορικά. 

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα κατοχυρώνονται με διαρκή αγώνα. Ζούμε σε έναν κόσμο που καθημερινά έρχεται αντιμέτωπος με καινούργιες προκλήσεις και αρκετά προβλήματα. Αν κλείνουμε τα μάτια απέναντι στην πραγματικότητα το πιθανότερο είναι να γίνουμε ‘’δεσμώτες’’ για μία ζωή. Όπως και στην Αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα όπου η θέαση του Αγαθού δεν ήταν μία εύκολη υπόθεση, έτσι και τώρα το να διεκδικείς την ελευθερία σου, είτε είσαι γυναίκα, είτε άνδρας.

Γιαννιού Ραλλού
Φοιτήτρια Τμήματος Τουρκικών Σπουδών
και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Στέλεχος ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ
Αντιπρόεδρος του Forum Νέων Αμαρουσίου

Ο εορτασμός της γυναίκας παραμένει πάντα επίκαιρος αφού οι διεκδικήσεις και οι αγώνες για μία κοινωνία με περισσότερη δικαιοσύνη, ισότητα και αλληλεγγύη δεν εξαντλείται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους σε ότι αφορά το γυναικείο φύλο. Φέτος και για ένα φιλόδοξο μέλλον, μετά από την πανδημία του κορονοϊού και το αντίκτυπο που είχε στην προσωπική ζωή σε όλους τους τομείς, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη το ψυχικό φορτίο που επωμίστηκε η διατήρηση της ισότητας σε ότι αφορά την εργασία της γυναίκας με την μορφή τηλεργασίας καθώς και η ανάγκη για μη αμειβόμενη εργασία φροντίδας. 

Η συμμετοχή της γυναίκας στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή επιβάλλεται να είναι θωρακισμένη και πάντα ενεργή σε ένα μέλλον δημοκρατικό και πάνω από όλα ανθρώπινο. Ο καθημερινός αγώνας των γυναικών προκειμένου να επιτελέσουν επάξια όλους τους σημαντικούς ρόλους που έχουν στη ζωή τους συνιστά δείγμα προόδου και ισότητας. 

Στις 8 Μαρτίου γιορτάζει η γυναίκα μάνα, σύντροφος, σύζυγος, εργαζόμενη, πολιτικός, άνεργη, φροντίστρια, νοικοκυρά, φίλη και γενικότερα η γυναίκα με πολλαπλούς ρόλους! Φέτος είναι και μία ξεχωριστή ημέρα αφού αποτελεί και μία γιορτή ελευθερίας και συναισθηματικής απελευθέρωσης όλων αυτών των γυναικών που μίλησαν τελικά και έσπασαν την σιωπή τόσων χρόνων αποφασισμένες να φέρουν την αλλαγή, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους με σεβασμό και αξιοπρέπεια. 

Ο αγώνας όμως δεν σταματά αυτή την ημέρα αλλά είναι καθημερινός, συμβολίζοντας τελικά ότι πολιτισμός είναι η κοινωνική δικαιοσύνη! Πιστές λοιπόν στις ιδέες μας, γνωρίζοντας τα δικαιώματά μας, με πολλαπλούς ρόλους, συνεχίζουμε να διεκδικούμε και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό που μας ανήκει, το μέλλον! Το μέλλον, όχι μόνο το δικό μας αλλά και της νεότερης γενιάς που θα ακολουθήσει.

Γεωργία Τριανταφυλλίδου
Κοινωνική Λειτουργός, MSc
Αντιπρόεδρος Β'βαθμιας Σχολικής Επιτροπής Δήμου Κιλκίς
Τομεάρχης Διακυβέρνησης και Ψηφιακού Μετασχηματισμού
ΔΕΕΠ Κιλκίς της Νέας Δημοκρατίας

Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί διεθνώς ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Η ισότητα των Φύλων παίζει καθοριστικό ρόλο στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα και η καθιέρωση της έχει εξασφαλίσει ως επί το πλείστον ισότιμες ευκαιρίες στην εργασία, στην κοινωνική αλλά και στην ιδιωτική ζωή. 

Στην Ελλάδα νομοθετικά η ισότητα των Φύλων καθιερώθηκε το 1983 από την πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου με έναν νόμο ορόσημο που θα άλλαζε άρδην το οικογενειακό δίκαιο. Καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος, η ισότητα των δύο γονέων, η αναγνώριση του συναινετικού διαζυγίου και το οικογενειακό δίκαιο ξέφυγε από τις έντονα συντηρητικές βάσεις που είχε έως τότε. Η ισότητα των Φύλων αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της Δημοκρατίας μας. 

Η χώρα μας δυστυχώς παρα τις μακρινές στον χρόνο νομοθετικές ρυθμίσεις στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Οκτώβριο είναι ουραγός. Το Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων βαθμολόγησε την ΕΕ με 68 στα 100 και την Ελλάδα με 52,5 στα 100, τοποθετώντας την χώρα μας, για μία ακόμη χρονιά, στην τελευταία θέση της κατάταξης. 

Από το 2010, αναφέρει η έκθεση του EIGE, η Ελλάδα παραμένει στάσιμη σε ό,τι αφορά την έμφυλη ισότητα στους τομείς χρόνος, χρήμα, υγεία, εξουσία, εκπαίδευση και απασχόληση. Δυστυχώς μένουν πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν και μέσα σε αυτά είναι και ένα μέρος της πιο προσκολλημένης νοοτροπίας πάνω σε αυτό το ζήτημα. 

Παρά τους αργούς ρυθμούς σιγά, σιγά κάτι αλλάζει. Οι νεότερες γενιές έχουν διαφορετική οπτική από τις παλαιότερες στο θέμα της ισότητας. Ισως η αύξηση του μορφωτικού επιπέδου, η ένταξη στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα να έπαιξαν τον ρόλο τους. Θα το δείξει η πορεία μας στον χρόνο και η ευκολία η μη του εαυτού μας να αντιλαμβάνεται τις αλλαγές.

Χαράλαμπος (Μπάμπης) Καραγεωργίου
Φοιτητής Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας, ΔΠΘ
Αρθρογράφος Γνώμης Κιλκίς - Παιονίας / Ραδιοφωνικός Παραγωγός OK WEB RADIO

Γυναίκα και Πολιτική, Πολιτική και Γυναίκα... Η ισότιμη συμμετοχή των Γυναικών στις ευθύνες διαμόρφωσης ενός Μέλλοντος για όλους, συμβάλλει σε πολλά, σε λαικό και εθνικό επίπεδο. Στην ενίσχυση της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που θα βασίζεται στη συμμετοχή όλων των πολιτών στις διαδικασίες διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. 

Οι γυναίκες, που αποτελούν το 52-53% του πληθυσμού, δικαιούνται ανάλογης πολιτικής εκπροσώπησης. Στην εφαρμογή στην πράξη της αρχής της ισότητας των δύο φύλλων που είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Στον εμπλουτισμό της πολιτικής με διαφορετικές ιδέες, εμπειρίες και συστήματα αξιών. Σε μια δημοκρατική κοινωνία οι πολιτικές αποφάσεις θα πρέπει να αντανακλούν τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα όλων των πολιτών. 

Στην ανανέωση της πολιτικής και στην αναβάθμιση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων. Οι γυναίκες για πολιτισμικούς κυρίως λόγους, είναι φορείς διαφορετικών ιδεών, αξιών και συμπεριφορών, που εναρμονίζονται περισσότερο με τις κοινωνικές ανάγκες και μπορούν να δώσουν λύσεις στα νέα προβλήματα και τις νέες προκλήσεις του 21ου αιώνα. 

Γι’ αυτά και για άλλα πολλά και επειδή καμία/κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ως λειτουργικό έναν πολιτικό κόσμο με 70% άνδρες και 30% γυναίκες, όπως είναι ο κόσμος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και έναν κόσμο με παρόμοια αναλογία γυναικών, όπως συμβαίνει στους Δήμους και Περιφέρειες η ελληνική κοινωνία και τα ελληνικά κόμματα οφείλουν να αναδείξουν άμεσα (και σίγουρα μέχρι το 2023-24, που θα έχουμε πάλι κάθε λογής εκλογές, 4-5 κάλπες) νέες και μεγαλύτερες γυναίκες σε θεσμικά, επιτελικά και στρατηγικά πόστα. Θεωρούμε ότι το χρειάζεται η Πατρίδα μας και η Ελληνική Κοινωνία, περισσότερο από πότε.