Όλες οι ταινίες που έχω γυρίσει ήταν αυτοσχέδιες. Σινεμά αυτοματικό.
MAN RAY [1]
1.
........καμιά φορά τον πλησίαζε κάποιο σκυλί στο δρόμο όμως αυτή η παράξενη επίδραση που ασκούσε πάνω του άρχιζε να εξασθενεί - ανταπόδοση γενναιόδωρη και πληθωρική τη βρήκε να βγάζει το μακιγιάζ φορώντας ακόμα τα ρούχα του χορού φιλήθηκαν την εποχή εκείνη δε συνηθιζόταν και τόσο το φιλί με λένε Μ. το μικρό όνομα Ζ. έτσι με λένε είμαι γελοίος το ίδιο κι ο Πρίγκηπας δεν αμφιβάλλει γι' αυτό ωστόσο τον αποκαλούν επίσης Ζ. όπως εμένα πιστεύει πως βρίσκεται στο κατώφλι της αληθινής ζωής στο περιθώριο τής κοινωνικής κλίμακας. Λίγο. [Φως]. Διαισθήσεις σαν γλάρους που θυμίζουν εξ αντιθέσεως τα μυστήρια του παντός στο μαύρο σκοτάδι διασταυρώθηκε μαζί μου στην πάροδο Κιριούσκιν στρωμένη ομοιόμορφα σύννεφα - κατόρθωσαν λίγες μέρες να πλάσουν τον κόσμο κατ' εικόνα και ομοίωση - Ζ. κάτι που έφερνε σύγχυση και μ' έκανε να τον αγαπήσω περισσότερο είχα όρεξη να γυρίσω στο δάσος. Φιλοφρονήσεις. Ο Πρίγκηπας μπορούσε να μείνει εκεί που ήταν - η αύρα του δεν ακούγεται το κενό ρύθμιζε την αγωνία και το απέραντο. Απάντηση :
Περιείχε μια τελευταία προειδοποίηση δεν το σκέφτηκα εκείνη τη νύχτα θυμάμαι τη μέρα που πήρα την απόφαση να καταπιαστώ με την ψάθινη πολυθρόνα και το κλειστό βιβλίο στα γόνατα το απαλό άγγιγμα έκανε να κοιμηθώ βαθύτερα - ποιο είναι το χέρι της ; - σήκωσα το κεφάλι μου - πεσμένο στα πόδια του κρεβατιού με την παλάμη προς τα κάτω έφερα τα δάχτυλα στο στόμα ανάμεσα στα μακριά νύχια και τ' ακροδάχτυλα φαινόταν να παρακολουθεί εμένα και το χέρι που κρεμόταν - οποιοδήποτε χέρι - ας κοιμάται εγώ θα είμαι ξεχασμένος λιμνάζω σ' ένα άγνωστο μέρος τινάζω απ' τους αγκώνες τη σκόνη που δεν καθάρισε κανείς ο Γάγγης περνάει επίσης απ' τη λεωφόρο Νιέβσκι - ''σύντροφοι, στην άβυσσο χαράζει ο δρόμος - έτσι έζησα τις ύστερες στιγμές - όταν όλα είχαν ημερώσει''.
2.
......και πώς ο,τι διαβάστηκε θα έχει ημερομηνία που δε θάναι η σημερινή;- θα έρθει μέρα θα είμαι ο ίδιος σε άλλο θέαμα επειδή τελικά συμβαίνει καλύτερα να γράφεις απ' το να τολμάς τη φωνή σου με απλά μηνύματα - μισή σελίδα επιφυλακτικές κουβέντες αρκούσαν οι εξαντλημένοι απόηχοι ενός θαύματος στάθηκα έξω από την πόρτα κι αφουγκράστηκα : η μοναξιά αυτοπροσώπως να φοβίζει αλλ' ακόμα και στο απόλυτο σκοτάδι ήξερα πού βρισκόταν το κάθε τι - ενώ - έβρεχε δυνατά - αν δεν έστεκε μονάχη και στο πλάι η αιωνιότητα.
Ήμουν πια εγώ και ο Πρίγκηπας - ''μπορώ να ζητήσω μια χάρη; - κι ο Θεός να σάς το πληρώσει ο Θεός σάς έστειλε απόψε - εκλιπαρώντας έλεος απ' τους ανθρώπους - κρύβονται έτοιμοι να εγκληματήσουν σε βάρος μας - εκείνη η ελάχιστη χάρη σε προσκυνητές του γλυκού νερού''- ''ίσως είναι το χρέος σας'' - συνέχισα - ''όπως κι άλλοι πολλοί που ψάχνουν για το χαμένο τους πρόβατο'' - ''οι σκιές ας περιμένουν την επιστροφή τους'' περίεργη παρατήρηση αν σκεφτεί κανείς ότι προερχόταν από ένα χέρι. ''Δεν έχω ξανάρθει στο δωμάτιό σου'', είπε, ο Πρίγκηπας, αυτός που εκείνοι αόριστα θα μνημονεύουν ''τι ν' απόγινε;'' πρόσχημα για το θρήνο τους τις νύχτες -''θ' ανάψω το φως'' έκανε [Φως] Το αιδοίο της προεξείχε φωναχτά απ' τα δάχτυλα, ανάμεσα στο δείχτη και το μεσαίο δάχτυλο - άρχισε να κινείται ή μια γυναίκα ήταν δυνατό να υπερβεί τα όρια της απεραντοσύνης - το κλειδί έμεινε στην πόρτα αλλά δεν γύριζε η μυρωδιά της μούχλας σημάδεψε τα χαμόγελα : ΤΟ ΧΕΡΙ : ......''θα είμαι δίπλα σου αλλά θα ζω σα να μην υπάρχω'' Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ : .....πρέπει να ομολογήσουμε πως όλα είναι δελεαστικά -/ Η ομίχλη συγκρατούσε βροχή φυλακισμένη και νοσταλγική
3.
η τελευταία ιστορία με τον Πρίγκηπα
.......στράφηκε κατά μένα κοιταχτήκαμε κάμποση ώρα σιωπηλά ξεχειλίζοντας λόγια : this hills and rivers of the lowland country [2] σαν το θέατρο που λατρεύει τα σκηνικά του ή μιλούσε άσκοπα έχοντας ανακαλύψει το μυστικό μου - δηλαδή εγώ τον κοίταξα όπως το συνηθίζω πάντα : τον κάνω να πιστέψει ότι δε φοβάμαι : You have made your battle ground [3] συνωθείται μια αχλή που θυμίζει ερειπωμένο ροζ στις όχθες κι όσο πιο πολύ προσπαθούσα τόσο περισσότερο έτρεμα ενώ μου έριχνε πότε πότε γρήγορα βλέμματα έπειτα κατέβαζε τα μάτια πριν προσθέσει κι άλλες εικόνες how do you suppose the people who live there / Will procure ''firewood and hay?''[4] ελαφρά σαν κάτι που μόλις αρχίζει μυρίζοντας βούρκο πλανήθηκε στέλνοντας ναυτία και κρύο - ''Κανένας άλλος εκτός από μένα δεν έχει ανάψει το φως εδώ μέσα'' σύρθηκα μέχρι το ύψος του διακόπτη έβγαλα το καπέλο το κράτησα μια στιγμή στο χέρι do not let me hear you talking together /About titles and promotions [5] το σκιάδιό μου λοιπόν ήταν χωρίς σχήμα ή χρώμα - ολωσδιόλου ασυνήθιστο - φανταζόμουν το δωμάτιο ξανά φωτεινό το σούρουπο ερχόταν ανήσυχο εξ αιτίας μας μόνο - /Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ : ........εδώ θα περάσουμε τη νύχτα ; [παύση] Θα είναι ήσυχα γαλαζοπράσινο προς το ασπριδερό γκρίζο αφηρημένα φθινόπωρα όπου ο αέρας δροσίζει και ψυχραίνει αλλού -/ είμαι ξένος του είπα πήρα λίγο ψωμί με ψάρι σε μικρές μπουκιές και του πρόσφερα. - Συζητούσα - κάποια απρόσκλητη φωνή που μου έλεγε εκείνο ή το άλλο - και το πέταγμα των πουλιών είχε αποσπαστεί όπως οι βροντές που μένουν βουβές ή οι παλιές ερωμένες ρομαντισμός αλλά μέχρις ενός σημείου - ξέρετε - ή το λευκό μεσημέρι του στρατευμένου Υπερσιβηρικού - τα καλοφτιαγμένα νύχια είναι πάντα σε απαλό ροζ for a single general 's reputation : Is made out of ten thousend corpses [6]
ΤΕΛΟΣ
η τελευταία ιστορία με τον Πρίγκηπα
.......στράφηκε κατά μένα κοιταχτήκαμε κάμποση ώρα σιωπηλά ξεχειλίζοντας λόγια : this hills and rivers of the lowland country [2] σαν το θέατρο που λατρεύει τα σκηνικά του ή μιλούσε άσκοπα έχοντας ανακαλύψει το μυστικό μου - δηλαδή εγώ τον κοίταξα όπως το συνηθίζω πάντα : τον κάνω να πιστέψει ότι δε φοβάμαι : You have made your battle ground [3] συνωθείται μια αχλή που θυμίζει ερειπωμένο ροζ στις όχθες κι όσο πιο πολύ προσπαθούσα τόσο περισσότερο έτρεμα ενώ μου έριχνε πότε πότε γρήγορα βλέμματα έπειτα κατέβαζε τα μάτια πριν προσθέσει κι άλλες εικόνες how do you suppose the people who live there / Will procure ''firewood and hay?''[4] ελαφρά σαν κάτι που μόλις αρχίζει μυρίζοντας βούρκο πλανήθηκε στέλνοντας ναυτία και κρύο - ''Κανένας άλλος εκτός από μένα δεν έχει ανάψει το φως εδώ μέσα'' σύρθηκα μέχρι το ύψος του διακόπτη έβγαλα το καπέλο το κράτησα μια στιγμή στο χέρι do not let me hear you talking together /About titles and promotions [5] το σκιάδιό μου λοιπόν ήταν χωρίς σχήμα ή χρώμα - ολωσδιόλου ασυνήθιστο - φανταζόμουν το δωμάτιο ξανά φωτεινό το σούρουπο ερχόταν ανήσυχο εξ αιτίας μας μόνο - /Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ : ........εδώ θα περάσουμε τη νύχτα ; [παύση] Θα είναι ήσυχα γαλαζοπράσινο προς το ασπριδερό γκρίζο αφηρημένα φθινόπωρα όπου ο αέρας δροσίζει και ψυχραίνει αλλού -/ είμαι ξένος του είπα πήρα λίγο ψωμί με ψάρι σε μικρές μπουκιές και του πρόσφερα. - Συζητούσα - κάποια απρόσκλητη φωνή που μου έλεγε εκείνο ή το άλλο - και το πέταγμα των πουλιών είχε αποσπαστεί όπως οι βροντές που μένουν βουβές ή οι παλιές ερωμένες ρομαντισμός αλλά μέχρις ενός σημείου - ξέρετε - ή το λευκό μεσημέρι του στρατευμένου Υπερσιβηρικού - τα καλοφτιαγμένα νύχια είναι πάντα σε απαλό ροζ for a single general 's reputation : Is made out of ten thousend corpses [6]
ΤΕΛΟΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] Man Ray, ΜΑΡΤΥΡΙΑ, μτφρ. - εισαγωγή Βαγγέλης Βλουμίδης / περ. ''η λέξη'' τ.38, 1984
[2] τους λόφους και τα ποτάμια της κοιλάδας
[3] τις έχετε κάνει πεδίο μάχης
[4] πώς νομίζετε οι άνθρωποι που ζουν εκεί / θ' αποκτήσουν ''καυσόξυλα και σανό''
[5] δε θέλω να μιλάτε για τίτλους και αξιώματα
[6] διότι η φήμη ενός και μόνο στρατηγού αποκτιέται με δέκα χιλιάδες νεκρούς
[οι στίχοι στην αγγλική,- ένα ποίημα του Πο Τσου-ι με τίτλο A protest in the sixth year of Ch' ien Fu [βλ. Ελίας Κανέτι, ΠΑΡΤΙ ΚΑΙ ΑΕΡΟΜΑΧΙΕΣ, μτφρ. Αλεξάνδρα Παύλου, Καστανιώτης 2010]
https://www.thetimes.co.uk/imageserver/image/%2Fmethode%2Ftimes%2Fprod%2Fweb%2Fbin%2Fa790f81e-6a0e-11e6-b5c6-db979e28e7a6.jpg?crop=3000%2C2000%2C0%2C0
https://i.pinimg.com/originals/6c/f9/d1/6cf9d1a69532869587d3d6aecf32e941.jpg
https://static01.nyt.com/images/2017/12/06/arts/06describenight1/06describenight1-superJumbo.jpg
BRAVO !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMAN RAY levélben.