Παντελεήμονας Κιλκίς: Ένα καθαρό και οργανωμένο χωριό

Της Μόνικας Σωτηριάδου

Με τον πολύ ωραίο και εύστοχο τίτλο "στις ομορφιές του τόπου μας" έχω την χαρά και την ευκαιρία να περιγράψω ένα άλλο όμορφο χωριό που σου δίνει την ευκαιρία από την πρώτη στιγμή να "φρενάρεις" προσεκτικά και να το περπατήσεις.

Σίγουρα η βόλτα θα σε αποζημιώσει με την καλησπέρα που θα ανταλλάξεις με τον πρώτο κάτοικο που θα συναντήσεις στο χωριό Παντελεήμονας του νομού Κιλκίς.

Όπως παρκάρω στο καθαρό και οργανωμένο χωριό λόγο ρυμοτόμησης που έχει, παρατηρώ τον καθαρό κεντρικό δρόμο που το διασχίζει και εξυπηρετεί το χωριό. Ο δρόμος είναι γεμάτος και δένδρα και λουλούδια. Νοικοκυριό που σίγουρα οφείλεται στην αγάπη και στην καταγωγή των κατοίκων. 

Πρόσφυγες από διάφορες περιοχές του Πόντου. Πλησιάζω στην Εκκλησία. Αφιερωμένη στην "Ύψωση Τιμίου Σταυρού". Τα μνημεία γύρω από τον Ναό μαρτυρούν την προσφορά κατοίκων αγωνιστών στην Πατρίδα και στα Ιδανικά της. 

Ο Παντελεήμονας έχει την δική του Ιστορία που θα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε με υπερηφάνεια και γνώση. Αν και τα δάκρυα και το άδικο έγινε παρελθόν η μνήμη όμως είναι αιώνια.

Πιο εκεί από την Εκκλησία ένα πανέμορφο πάρκο που ακούγονται οι φωνές των παιδιών. Τι πιο όμορφο μέσα στην ηρεμία του Χωριού. Συναντώ τους γονείς. Ευγενικοί και πρόσχαροι χωρίς επιφυλάξεις μιλούν για το όμορφο χωριό τους.

Στην ωραία περιοχή που βρίσκομαι υπάρχει ένα κτήριο πολύ γνωστό από τις εκδηλώσεις που γίνονται στο χωριό. Είναι το Δημοτικό σχολείο. Πέτρινο με το δικό του επιβλητικό "χρώμα" θυμίζει στους κατοίκους παλιές εποχές. Κρίμα που δεν λειτουργεί. 

Στην όμορφη βόλτα βλέπω το ιατρείο. Το μεγάλο οργανωμένο Πολιτιστικό Κέντρο. Το ταχυδρομείο. Όλα όσα χρειάζονται να έχει ένα χωριό, πλαισιώνουν αυτά που πρέπει να ψάξουμε και να αρχίσουμε κάτι καινούργιο. 

Ο κύριος Παντελής που συναντώ τυχαία μου εξηγεί για την γύρω περιοχή με τα εργοστάσια που δίνουν δουλειά σε πολύ κόσμο και δεν υπάρχει ανεργία. Για το αθλητικό και γνωστό αθλητικό Κέντρο. Για τα μαγαζιά που εξυπηρετούν το χωριό.

Όπως συνεχίζω την βόλτα νιώθω πολύ όμορφα. Η ιδέα και ο τρόπος να προβληθούν τα όμορφα χωριά μας έστω και με αυτή την μικρή δράση στην "Γνώμη" θα βοηθήσει να τα γνωρίσουμε έτσι απλά με μια βόλτα και να δούμε με άλλο "μάτι" τις ομορφιές τους.

Όπως ο ήλιος γέρνει και χαρίζει ένα υπέροχο φθινοπωρινό απόγευμα στον Παντελεήμονα βλέπω μια κυρία να με πλησιάζει με ένα ποδήλατο. Με κερδίζει αμέσως η άνεση και ο καθαρός λόγος στην έκφραση της. Χαίρομαι και τελικά δεν είναι τίποτα τυχαίο. 

Η κυρία Παρασκευή Δαλλιανίδου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Από την πρώτη στιγμή δείχνει την μεγάλη αγάπη που έχει στον τόπο της. Βρίσκομαι στο φιλόξενο σπίτι της, κερνάει καφέ ψυχής και μου μιλά για πολλές πολιτιστικές δραστηριότητες που έγιναν στο χωριό και μακάρι να συνεχίσουν να γίνονται στον όμορφο Παντελεήμονα και στην Πατρίδα μας γενικότερα. 

Η Κυρία Βουλή γυρνώντας σελίδα θυμάται εποχές με τις γυναίκες να ιδρύουν πρώτες στην περιοχή την "Κίνηση Γυναικών Παντελεήμονα". Εύχεται να μπορέσει να βοηθήσει τη ίδρυση ποντιακού Μουσείου και σε πολλά περισσότερα. Μεταφέρω τα λόγια της. "Η Ζωή στο χωριό είναι ήσυχη και ήρεμη. Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί και προσεχτικοί σε ότι λέμε και κάνουμε. Δεν πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι. Τα κοινά μας δίνουν την ευκαιρία να μάθουμε. Τα βιβλία δεν πρέπει να τα ξεχνάμε."

Αφήνω όλα όσα έζησα μέσα σε λίγη ώρα. Αφήνω την φιλοξενία, την ηρεμία. Το νερό που ακούγεται για να ξεδιψάσει τα λουλούδια και τα φροντίζει μια γιαγιά. Ένα παιδί με το ποδήλατο. Μια παρέα που μοιράζεται την φιλία. Μια γάτα αδιάφορη. 

Ένας δρόμος μια γειτονιά που μοσχοβολάει ένα λουλούδι. Ένα Ελληνικό χωριό που αξίζει. Όπως και όλοι όσοι κατοικούν σε αυτό. Πάντα να ξημερώνει με αισιοδοξία.