Πότε ένα αυτοκίνητο γίνεται όπλο;

Του Γιώργου Τσιμπουσλή

Καταρχήν συλλυπητήρια στην οικογένεια του φίλου Θανάση Μάντζαρη και καλό παράδεισο να έχει. Τον Θανάση τον γνώρισα σε ένα από τα γνωστά Ράλλυ Ακρόπολις της χώρας μας πάντα με χαμόγελο και πάντα πλακατζής. Λυπάμαι ειλικρινά.

Στο θέμα τώρα. Πόσοι από σας μπορείτε να απαντήσετε στο τίτλο του άρθρου, πόσοι από εσάς έχετε το λάθος για να κριθείτε απ' τον τίτλο. Εν όψει καραντίνας λοιπόν οι δρόμοι του Κιλκίς της πόλης μας έχουν μετατραπεί σε δρόμους πολλαπλών κατευθύνσεων. Τι θέλω να πω. 

Έχουμε κάνει ρε παιδιά, τους μονοδρόμους πάνω κάτω και άνω κάτω, είναι δυνατόν εσύ ρε φίλε με το ασημί Χιουντάι να κατεβαίνεις την Καυκάσου μονόδρομο κάθε μέρα στις 7 το απόγευμα, γιατί ρε αγόρι μου γιατί; 

Είναι δυνατόν εσύ με το βυσσινί Νισάν να ανεβαίνεις την Περικλέους μέχρι την 21η Ιουνίου έτσι απλά και τα παιδάκια με τα πατίνια (ηλεκτρικά παρακαλώ), να τα βρίζεις επειδή δεν πάνε στην άκρη και γιατί οι γονείς τους τα αμόλησαν έτσι στο δρόμο, δίχως αύριο. 

Φίλοι μου απαντώ εγώ στον τίτλο του άρθρου. Οτιδήποτε οδηγούμε μετατρέπεται σε όπλο αν βάλουμε ένα ΒΛΗΜΑ μέσα. Δεν θεωρώ και δεν νομίζω ότι οι συμπολίτες μου είναι. Αλλά αναλογιστείτε τι βλέπουμε και τι κάνουμε βάζοντας και εμένα μέσα.