Μια ακόμη Κυριακή γίνεται αφορμή για ένα άλλο μικρό ταξίδι στις ομορφιές του τόπου μας. Ένα χωριό "χαμένο" στην κυριολεξία μέσα στην μαγεία του πράσινου και με λεπτομέρεια άλλων χρωμάτων να χαίρεται το μάτι ξεπροβάλει λίγα χιλιόμετρα από την πόλη του Κιλκίς.
Το χωριό Μεταλλικό αν το ψάξεις σίγουρα θα χρειαστείς αρκετό χρόνο για να γνωρίσεις τις ομορφιές του αν και δεν του φαίνεται γιατί γνωρίζουμε ότι είναι μικρό. Πόσο λάθος κάνουμε. Το αυτοκίνητο αν και πάει γρήγορα εκείνο που αξίζει όμως μέσα στο χωριό είναι η βόλτα με τα πόδια.
Όπως παρκάρω νιώθω το ψιλόβροχο να δένει μέσα σε ότι χαλαρά βλέπω γύρω μου καθώς αφήνομαι στην μαγεία τις στιγμής και στην ομορφιά που έχω μπροστά μου.
Δημόσια κτίρια καθαρά και φροντισμένα. Όπως το σχολείο, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός, (κρίμα που δεν εξυπηρετούν), ο Ποντιακός Σύλλογος που προβάλλεται το χωριό διατηρώντας τις παραδόσεις. Το ιατρείο. Τα μνημεία του χωριού με την συγκινητική ιστορία θυμίζουν δύσκολα χρόνια και αντοχές, θλίψη και μελαγχολία.
Μέσα σε όλο αυτό το τοπίο συναντάω μια ωραία παρέα με ηλικιωμένα άτομα σε ένα διαμορφωμένο χώρο (πρώην αίθουσα σχολείου). Κερνάνε καφέ και περιγράφουν με παράπονο την μοναξιά τους και με φιλοσοφία τον πατριωτισμό τους. "Ως λαός είμαστε σκληροί άνθρωποι τόσοι κατακτητές πέρασαν, αλλά αντέχουμε μπορεί να έχουμε πολλές χαμένες πατρίδες προσωρινά αλλά σε αυτές θα γυρίσουμε".
Μέσα στην όμορφη βόλτα στο χωριό Μεταλλικό συναντάω έναν υπέροχο άνθρωπο που μιλά καθαρά και ήρεμα. Ο γνωστός γιατρός Αλέκος Ιωαννίδης μιλά με συγκίνηση για το χωριό και τον πολιτισμό του. "Το Μεταλλικό ήτανε το χωριό που δραστηριοποιήθηκε στο θέατρο με δικό του θίασο και αξιόλογες παραστάσεις. Η πινακοθήκη που έχει με έργα γνωστών Ελλήνων καλλιτεχνών δεν επιλέχθηκε τυχαία για να γίνει στο χωριό. Όπως και το Μουσείο με σπάνια εκθέματα που χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για την συλλογή τους. Αξίζει αυτή η βόλτα να την κάνει και άλλος κόσμος για να μάθουμε τον τόπο μας". Περιγράφει κύριος Ιωαννίδης και χαίρομαι για την ξενάγηση.
Όπως συνεχίζω την βόλτα με εντυπωσιάζει ένα σπίτι γεμάτο λουλούδια χρώματα και ζωγραφιές. Συναντάω την Ιφιγένεια Αλμετίδου, μοιράζομαι μαζί της λίγες στιγμές μέσα στο ωραίο κήπο της. Ζει στην ηρεμία του χωριού και το χαίρεται, ακούω με ενδιαφέρον τα λόγια της. "Στην Ζωή δεν χρειάζεται να είσαι έξυπνος αλλά δραστήριος. Να μην μένεις στάσιμος και να δίνεις στους άλλους ιδέες. Το χωριό σε κάνει να σκέφτεσαι ήρεμα, τα λουλούδια είναι πηγή ζωής".
Όπως το δειλινό της Κυριακής πέφτει δειλά, ανακαλύπτω με συγκίνηση εκεί που υπέδειξαν από την πρώτη στιγμή οι κάτοικοι. Βρίσκομαι μέσα στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας. Είναι δύσκολο να βρω τα λόγια. Μια πανέμορφη Εκκλησία στολίδι του χωριού, χρονολογίας 1820, αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Σίγουρα θα βρεθώ με τους κατοίκους στο πανηγύρι.
Τέλος δεν μπορώ να μην πάω να βρω τη βρύση με το ξινό νερό σήμα του Χωριού. Το καμάρι των κατοίκων. Οι μυρωδιές από τα ψητά στην γνωστή ταβέρνα που υπάρχει στο χωριό συμπληρώνουν ένα μικρό ταξίδι στις ομορφιές τους τόπου μας που δεν του λείπει τίποτα.
Ας ταξιδέψουμε ξοδεύοντας λίγα και μαθαίνοντας πολλά. Ας ψάξουμε τον τόπο μας. Το χωριό Μεταλλικό είναι ένας προορισμός μέσα στην φύση, με την βρύση να φέρνει από το παρελθόν εκείνο τον ήρεμο ήχο που πρέπει να ακούσουν τα παιδιά για να ομορφαίνει ο κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.