Δημήτρης Μάρδας
Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2014 διακρίνεται, σε κάποια του σημεία, από μια εντυπωσιακή αισιοδοξία. Όλοι ευχόμαστε να επαληθευθούν οι θετικές του προβλέψεις για την οικονομία, παρά τις όποιες επιφυλάξεις έχουμε.
Προβλέπει αρχικά αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6% όταν πέρυσι στα τέλη του Οκτωβρίου η προβλεπόμενη αύξηση για το 2014 ήταν μόλις της τάξης του 0,2%. Βέβαια εδώ αξίζει να τονιστεί ότι ο ΟΟΣΑ όπως και οι Γερμανοί επιτελείς της κας Μέρκελ έχουν αντίθετη άποψη σημειώνοντας ότι το 2014 θα εξακολουθεί να είναι έτος ύφεσης (1,3% μείωση του ΑΕΠ).
Η ιδιωτική και η δημόσια κατανάλωση θα μειωθούν κατά 1,6% και 4% αντίστοιχα ενώ οι επενδύσεις προβλέπεται να παρουσιάσουν μια εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 5,3%!. Τα περυσινές προβλέψεις για το 2014 ήταν πολύ πιο συγκρατημένες στο θέμα αυτό (αύξηση κατά 3% μόνο). Η ανεργία θα σταθεροποιηθεί στο 24,5% του ενεργού πληθυσμού. Το αντίστοιχο ποσοστό των περυσινών προβλέψεων, για το 2014, ήταν όμως πολύ καλύτερο, 21,4%.
Τα έσοδα από 12 αποκρατικοποιήσεις του 2011-2013 απέφεραν στη χώρα μόνο 2,6 δις ευρώ. Αν αναλογιστούμε ότι οι τόκοι που οφείλουμε να πληρώσουμε μόνο για το 2013 ανέρχονται σε 7,8 δις ευρώ, τότε αυτά τα έσοδα καλύπτουν περίπου το 1/3 των εν λόγω δαπανών.
Ως προς τον κρατικό προϋπολογισμό του 2014 ειδικότερα, αν από τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού της Κεντρικής Διοίκησης (Κυβέρνησης) αφαιρέσουμε τις πρωτογενείς δαπάνες (δηλ. δε συμπεριλάβουμε τις δαπάνες για την αποπληρωμή των τόκων), τότε προκύπτει ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 4,5 δις ευρώ.
Το αντίστοιχο πλεόνασμα για τη Γενική Κυβέρνηση (δηλαδή των προϋπολογισμών της Κυβέρνησης, Τοπικής Διοίκησης, Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου) θα ανέλθει σε 2,9 δις ευρώ. Το πλεόνασμα αυτό απλά θα καλύψει μέρος των δυσβάστακτων δαπανών για την αποπληρωμή τόκων των 9,6 δις που οφείλουμε να πληρώσουμε το 2014, αφήνοντας το υπόλοιπο των τόκων και το συνολικό δημόσιο χρέος ( 320 δις ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 174,8% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος) ανέγγιχτο.
Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης (όπου εδώ λαμβάνονται υπόψη και οι δαπάνες για την αποπληρωμή των τόκων) εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 4,2 δις ευρώ, (2,3% του ΑΕΠ).
Η οικονομική πολιτική της χώρας μέσω του κρατικού προϋπολογισμού επιδιώκει να διαχειριστεί με τον τρόπο που προτείνει, τη κρίση χρέους της χώρας. Αυτό μειώνεται κατά μόλις ένα δις ευρώ σε σχέση με το 2013 και υπολογίζεται, όπως αναφέρθηκε, στα 320 δις ευρώ;
Η οικονομική πολιτική δε απαντά στο θέμα της κρίσης ρευστότητας της οικονομίας. Προτάσεις σχετικές με το ζήτημα αυτό, έχουν δημοσιευθεί κατ’ επανάληψη (βλ. «Οικονομικά Χρονικά» του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, σελ. 18 και μετά, http://library.oe-e.gr/material/pdf/f7f880ad-58aa-4f18-bd7a-d89240c37c80.PDF)
Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2014 διακρίνεται, σε κάποια του σημεία, από μια εντυπωσιακή αισιοδοξία. Όλοι ευχόμαστε να επαληθευθούν οι θετικές του προβλέψεις για την οικονομία, παρά τις όποιες επιφυλάξεις έχουμε.
Προβλέπει αρχικά αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6% όταν πέρυσι στα τέλη του Οκτωβρίου η προβλεπόμενη αύξηση για το 2014 ήταν μόλις της τάξης του 0,2%. Βέβαια εδώ αξίζει να τονιστεί ότι ο ΟΟΣΑ όπως και οι Γερμανοί επιτελείς της κας Μέρκελ έχουν αντίθετη άποψη σημειώνοντας ότι το 2014 θα εξακολουθεί να είναι έτος ύφεσης (1,3% μείωση του ΑΕΠ).
Η ιδιωτική και η δημόσια κατανάλωση θα μειωθούν κατά 1,6% και 4% αντίστοιχα ενώ οι επενδύσεις προβλέπεται να παρουσιάσουν μια εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 5,3%!. Τα περυσινές προβλέψεις για το 2014 ήταν πολύ πιο συγκρατημένες στο θέμα αυτό (αύξηση κατά 3% μόνο). Η ανεργία θα σταθεροποιηθεί στο 24,5% του ενεργού πληθυσμού. Το αντίστοιχο ποσοστό των περυσινών προβλέψεων, για το 2014, ήταν όμως πολύ καλύτερο, 21,4%.
Τα έσοδα από 12 αποκρατικοποιήσεις του 2011-2013 απέφεραν στη χώρα μόνο 2,6 δις ευρώ. Αν αναλογιστούμε ότι οι τόκοι που οφείλουμε να πληρώσουμε μόνο για το 2013 ανέρχονται σε 7,8 δις ευρώ, τότε αυτά τα έσοδα καλύπτουν περίπου το 1/3 των εν λόγω δαπανών.
Ως προς τον κρατικό προϋπολογισμό του 2014 ειδικότερα, αν από τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού της Κεντρικής Διοίκησης (Κυβέρνησης) αφαιρέσουμε τις πρωτογενείς δαπάνες (δηλ. δε συμπεριλάβουμε τις δαπάνες για την αποπληρωμή των τόκων), τότε προκύπτει ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 4,5 δις ευρώ.
Το αντίστοιχο πλεόνασμα για τη Γενική Κυβέρνηση (δηλαδή των προϋπολογισμών της Κυβέρνησης, Τοπικής Διοίκησης, Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου) θα ανέλθει σε 2,9 δις ευρώ. Το πλεόνασμα αυτό απλά θα καλύψει μέρος των δυσβάστακτων δαπανών για την αποπληρωμή τόκων των 9,6 δις που οφείλουμε να πληρώσουμε το 2014, αφήνοντας το υπόλοιπο των τόκων και το συνολικό δημόσιο χρέος ( 320 δις ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 174,8% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος) ανέγγιχτο.
Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης (όπου εδώ λαμβάνονται υπόψη και οι δαπάνες για την αποπληρωμή των τόκων) εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 4,2 δις ευρώ, (2,3% του ΑΕΠ).
Η οικονομική πολιτική της χώρας μέσω του κρατικού προϋπολογισμού επιδιώκει να διαχειριστεί με τον τρόπο που προτείνει, τη κρίση χρέους της χώρας. Αυτό μειώνεται κατά μόλις ένα δις ευρώ σε σχέση με το 2013 και υπολογίζεται, όπως αναφέρθηκε, στα 320 δις ευρώ;
Η οικονομική πολιτική δε απαντά στο θέμα της κρίσης ρευστότητας της οικονομίας. Προτάσεις σχετικές με το ζήτημα αυτό, έχουν δημοσιευθεί κατ’ επανάληψη (βλ. «Οικονομικά Χρονικά» του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, σελ. 18 και μετά, http://library.oe-e.gr/material/pdf/f7f880ad-58aa-4f18-bd7a-d89240c37c80.PDF)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.