Για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας το ΚΚΕ λέει…

«Το νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση είχε ήδη προετοιμαστεί, μέσα από τις αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα, την κινητικότητα-διαθεσιμότητες-απολύσεις των εκπαιδευτικών. 
Κανένας μαθητής, γονιός, εκπαιδευτικός να μην παρασυρθεί και να μην πιστέψει την προπαγάνδα της κυβέρνησης για το μορφωτικό ρόλο του νέου Λυκείου, το χτύπημα της παπαγαλίας, την αντιμετώπιση της ανεργίας της νεολαίας, μέσα από τη σύνδεση με την αγορά εργασίας και τη μαθητεία. Όταν η κυβέρνηση μιλάει για «αναβάθμιση του μορφωτικού του ρόλου», εννοεί ένα Λύκειο πιο ταξικό και με περισσότερους φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.

Το Λύκειο παραμένει στενά συνδεδεμένο με την πρόσβαση στα πανεπιστήμια και τις αντιδραστικές αλλαγές που έχουν ήδη δρομολογηθεί σε αυτά (κύκλοι σπουδών, πιστωτικές μονάδες, κ.α.). Ο συνυπολογισμός του βαθμού από την Α’ τάξη και οι προαγωγικές εξετάσεις σε όλες τις τάξεις από δεξαμενή θεμάτων θα κρατήσουν ισχυρή την παραπαιδεία των φροντιστηρίων και την οικονομική αιμορραγία των λαϊκών οικογενειών. Μέσω του Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων που προσδιορίζει θεματολογικά την ύλη, αλλά και του ρόλου των ΑΕΙ που προσδιορίζουν συντελεστή βαρύτητας σε ένα μάθημα, ανοίγει ο δρόμος για τη διαφοροποίηση του Λυκείου, την κατάργηση του ενιαίου σχολικού βιβλίου.

Διατηρείται ο αναχρονιστικός διαχωρισμός μεταξύ Γενικού-Επαγγελματικού Λυκείου. Με το ΕΠΑΛ κλείνει η όποια δυνατότητα γενικής μόρφωσης που είναι και βάση για κάθε μελλοντική επαγγελματική επιλογή. Το ΕΠΑΛ δεν δίνει καμία διέξοδο στη λαϊκή ανάγκη για αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Η εισαγωγή θεμάτων πανελλαδικού χαρακτήρα από τράπεζα θεμάτων σε όλες τις τάξεις, επιδιώκει να στρέψει μαζικά τα παιδιά - και μέσω αυτού του δρόμου - στις σχολές κατάρτισης, που είναι ο κατεξοχήν χώρος μαθητείας στην εκμετάλλευση.

Η μη τυπική εκπαίδευση με τις μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης (ΣΕΚ), τα ΙΕΚ, τα Κέντρα δια βίου μάθησης, συγκροτείται ως ο κατεξοχήν χώρος παρέμβασης των επιχειρήσεων, μαζική δεξαμενή φθηνών και ευέλικτων εργαζόμενων που μέσω της πιστοποίησης των επιχειρήσεων θα βολοδέρνει δια βίου ανάμεσα στην υποαπασχόληση και την ανεργία.

Η επέκταση της μαθητείας στο ΕΠΑΛ και τις σχολές κατάρτισης δεν είναι ούτε επαγγελματική εκπαίδευση ούτε δρόμος καταπολέμησης της τεράστιας ανεργίας των νέων. Ικανοποιεί μόνο τις ανάγκες των επιχειρήσεων για ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη.

Η εδραίωση αυτού του σχολείου φέρνει μαζί της σαν μόνιμη απειλή τις απολύσεις, την κινητικότητα, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

Το νομοσχέδιο αυτό είναι συνέχεια των αντιδραστικών αλλαγών στην εκπαίδευση – από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο - και υπηρετεί τις στρατηγικές στοχεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων για τη διαμόρφωση φθηνού ευέλικτου και χωρίς δικαιώματα εργατικού δυναμικού, την εξυπηρέτηση των αναγκών της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Άρρηκτη πλευρά των αλλαγών αυτών ήταν και είναι η ιδεολογική χειραγώγηση της νεολαίας (ευρωπαϊκά προγράμματα, βιβλία, κτλ.) για να μη σηκώνει κεφάλι, να μην αμφισβητεί, να μην οργανώνεται και διεκδικεί. Η καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια αξιοποιούνται για να προχωρήσουν βίαια και να εδραιωθούν αυτές οι προαποφασισμένες και αντιδραστικές στοχεύσεις του κεφαλαίου στη χώρα μας.

Απάντηση στην αγωνία του λαού για να μορφωθούν τα παιδιά του δεν μπορεί να δώσει η ψεύτικη αντιπαράθεση ανάμεσα στους δυο πόλους διαχείρισης του συστήματος, κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αφού και οι δυο είναι σταθερά υπέρ των κατευθύνσεων της ΕΕ και των επιχειρήσεων. Απάντηση στον αντιεκπαιδευτικό οδοστρωτήρα μπορεί να δώσει ο ενιαίος αγώνας εργαζόμενων, μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών, ενάντια στις επιταγές Ευρωπαϊκής Ένωσης-ΟΟΣΑ-πλουτοκρατίας.

Άμεσα να οργανωθεί η πάλη για να μην περάσει η αντιλαϊκή αντιδραστική ανατροπή στο σχολείο, διεκδικώντας : 

Οι εξετάσεις στο σχολείο να έχουν μόνο ενδοσχολικό προαγωγικό χαρακτήρα. Όχι στις πανελλαδικού χαρακτήρα εξετάσεις. 

Πανελλαδικές εξετάσεις για εισαγωγή σε ΑΕΙ – ΤΕΙ αποκλειστικά με την ευθύνη του κράτους και όχι των πανεπιστημίων. Απεριόριστη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών προτίμησης και επανάληψης της διαδικασίας όσες φορές θέλει ο υποψήφιος. Κατοχύρωση βαθμολογίας με ιδιαίτερη μέριμνα για τους εργαζόμενους μαθητές και τα παιδιά ειδικών κατηγοριών (ΑΜΕΑ, μειονότητα, μετανάστες, κλπ.).
Αποδέσμευση του προγράμματος και της λειτουργίας του Λυκείου από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Κατάργηση κάθε διαχωρισμού και πρόωρου προσανατολισμού (Γενικό Λύκειο, ΕΠΑΛ, κατευθύνσεις κλπ). 

Το πτυχίο να είναι η μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα. Καμία πιστοποίηση, κατάργηση του έτους μαθητείας. Πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στο πρόγραμμα σπουδών.
Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία. Χρηματοδότηση τώρα των Σχολικών Επιτροπών. Δωρεάν μεταφορά των μαθητών. Ένα γεύμα για τους μαθητές με ευθύνη και τη χρηματοδότηση των Δήμων.

Ο δρόμος για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές μορφωτικές ανάγκες είναι να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία. Να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία, που μπορεί να δώσει τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο: δωδεκάχρονο ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και υποχρεωτικό σχολείο. Δημόσιες δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά από αυτό. Εξασφαλισμένη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η επαγγελματική ειδίκευση είναι η φυσική και αναγκαία συνέχειά του, κανείς εκπαιδευτικός δεν περισσεύει και κανένας μαθητής δεν καταγράφεται ως ανήμπορος μπροστά στη γνώση.»