Σχετικά με την συζήτηση που διεξήχθη από την προηγούμενη Πέμπτη και για τέσσερις ημέρες στην Βουλή, για την έγκριση του Προϋπολογισμού του 2013, η τοποθέτηση της βουλευτή Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Ειρήνης Αγαθοπούλου, που αποτελεί και βάση για την ομιλία που είχε προετοιμάσει να εκφωνήσει στην Βουλή, είναι η εξής :
«Ακούσαμε πολλά αυτές τις ημέρες για τον Προϋπολογισμό του 2013, όπως επίσης πολλά (όχι όμως όσα θα έπρεπε) για την επιλογή από την κυβέρνηση της διαδικασίας του κατεπείγοντος στην έγκριση των νέων μέτρων και περικοπών, προκειμένου να πάρουμε τη δόση και η τρικομματική κυβέρνηση να μας σώσει, λέει, από την κρίση.
Προσωπικά, μην έχοντας ακόμη εθιστεί και συνηθίσει στην βουλευτική ιδιότητα, την ιστορική αυτή στιγμή για το λαό και τη χώρα, δεν μου εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη να απευθυνθώ στους συναδέλφους μου (ιδίως εκείνους που στηρίζουν την κυβέρνηση), αλλά νιώθω την ανάγκη να απευθυνθώ στον κόσμο που και σήμερα περικυκλώνει τη Βουλή και σηκώνει το ανάστημά του απέναντι στην πολιτική που γεννά ανέργους, μετανάστες, εξαθλιωμένους, αυτόχειρες. Στην πολιτική που ουδόλως προσδίδει θετική αναγνώριση και διεθνές κύρος, για το οποίο τόσο κόπτεται η κυβέρνηση.
Βλέπουμε λοιπόν όλοι, ότι όσα Μνημόνια και να υπογράψουν, όσα μέτρα να πάρουν, η οικονομία δεν βελτιώνεται. Αντίθετα μάλιστα το έλλειμμα και το χρέος κάθε χρόνο μεγαλώνουν, όπως και η ανεργία, οι μισθοί πέφτουν και το επίπεδο ζωής των πολιτών επιδεινώνεται. Πόσα ακόμη καταστροφικά χρόνια θα περάσουν για να αποφασίσουν ότι η συνταγή απέτυχε και το γλυκό δεν έδεσε;
Είναι σαφές στο σύνολο σχεδόν της κοινωνίας (πέραν των λίγων και προνομιούχων που κανείς δεν τους αγγίζει, ούτε βέβαια και ο Προϋπολογισμός του 2013) ότι χρειαζόμαστε εδώ και τώρα αλλαγή πλεύσης!! Μια αλλαγή πλεύσης, που για την Αριστερά και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο σημαίνει αποδέσμευση από τα Μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και των όρων αποπληρωμής η οποία θα συνοδεύεται από κούρεμα μεγάλου μέρους του, παραγωγική ανασυγκρότηση με κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο και οπωσδήποτε συμβατή με τις οικολογικές αρχές.
Όταν τα δάνεια της χώρας πάνε σε δεσμευμένους λογαριασμούς, όταν δεν έρχονται στην ώρα τους οι δόσεις, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις δεν πληρώνονται από τη δόση, τότε γιατί ακόμη υποκύπτουμε στους εκβιασμούς ότι αν δεν έρθει η δόση χαθήκαμε;
Οι νέοι και οι νέες που ζουν σε αυτόν τον τόπο δεν συμβιβάζονται με ένα μέλλον που σχεδιάζεται με λογιστικούς όρους. Όλος ο κόσμος της Μακεδονίας, από τη Θράκη μέχρι το Κιλκίς και τη Χαλκιδική είναι ενωμένος ενάντια στην υποτιθέμενη ανάπτυξη, με τη δημιουργία μεταλλείων χρυσού, που ιδιωτικά συμφέροντα προωθούν εις βάρος της ζωής μας και των παιδιών μας. Είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα τους σταματήσει. Δεν θα αφήσει κανέναν να υποθηκεύσει το μέλλον του έναντι πινακίου φακής. Σε πείσμα των καιρών, θα συνεχίσει να ονειρεύεται, να αγωνίζεται για ένα διαφορετικό αύριο, να χτίζει τις αλληλέγγυες κοινωνίες, που είναι το μέλλον αυτού του τόπου!
Οι κυβερνώντες δείχνουν να ξέρουν καλά ότι μια πολιτική που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα λογιστικά μεγέθη, που απολύει, περικόπτει μισθούς και συντάξεις, αφήνει ανασφάλιστους του ανέργους και εξαθλιώνει έλληνες και μετανάστες, δεν μπορεί να περάσει παρά μόνο με ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής. Παραβιάζουν συνεχώς τον Κανονισμό της Βουλής, νομοθετούν με όρους κατεπείγοντος, αγνοούν επιδεικτικά τις παραινέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Αρείου Πάγου. Παραβιάζουν μέρα με τη μέρα κάθε έννοια κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Αποκρύπτουν βασανισμούς πολιτών από όργανα του κράτους , ποινικοποιούν απεργίες (βλ. Χαλυβουργία) και κυνηγάνε απλήρωτους εργαζομένους (βλ. Σκαραμαγκά κ.α.). Διώκουν την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, απειλούν βουλευτές της Αριστεράς. Η πολιτική τους εξυπηρετεί με τον πιο βάναυσο και ωμό τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των διεθνών επιχειρηματικών ομίλων, βιάζει τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία.
Οι εισηγητές των μέτρων και του Προϋπολογισμού μιλούν για θυσίες που θα σώσουν τη χώρα, λες και η σωτηρία της Ελλάδας περνάει μέσα από την καταρράκωση της κοινωνίας και την εξαθλίωση του λαού της. Λες και με μεταφυσικούς όρους επιφυλάσσουν τον «μετά θάνατον παράδεισο» για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Ένα από εκείνα που αυτές τις μέρες ακούστηκαν πολλές φορές στην Βουλή, ήταν και η λέξη «αξιοπρέπεια». Ο κ.Βενιζέλος μίλησε για δημοσιονομική αξιοπρέπεια, ενώ ο κ. Σταϊκούρας για εθνική αξιοπρέπεια. Για ανθρώπινη αξιοπρέπεια όμως, που για την Αριστερά είναι ο μόνος δρόμος για να συνεχίσει να υπάρχει αυτός ο τόπος, δεν ακούσαμε κανέναν τους να μιλάει. Και αν αυτό δεν αποτελεί ικανό κίνητρο, αν οι κομματικές δεσμεύσεις, οι εκβιασμοί της τρόικα και τα συμφέροντα των λίγων σ’ αυτή τη χώρα υπερισχύουν στη συνείδηση των βουλευτών απέναντι στη διάχυτη απόγνωση του κόσμου, απέναντι στη γενικευμένη εξαθλίωση αυτών που εκπροσωπούν, τότε ας δανειστούμε λίγη από την αξιοπρέπεια του λαού και της νεολαίας που κατακλύζουν διαμαρτυρόμενοι τους δρόμους και τις πλατείες όλης της χώρας.
Εμείς θα μείνουμε σ’ αυτό που ο Μ. Γκάντι είχε πει: «Στην αρχή μας αγνοούν, μετά μας γελοιοποιούν, στη συνέχεια μας πολεμούν και στο τέλος νικάμε». Η νίκη της κοινωνίας είναι κοντά».
«Ακούσαμε πολλά αυτές τις ημέρες για τον Προϋπολογισμό του 2013, όπως επίσης πολλά (όχι όμως όσα θα έπρεπε) για την επιλογή από την κυβέρνηση της διαδικασίας του κατεπείγοντος στην έγκριση των νέων μέτρων και περικοπών, προκειμένου να πάρουμε τη δόση και η τρικομματική κυβέρνηση να μας σώσει, λέει, από την κρίση.
Προσωπικά, μην έχοντας ακόμη εθιστεί και συνηθίσει στην βουλευτική ιδιότητα, την ιστορική αυτή στιγμή για το λαό και τη χώρα, δεν μου εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη να απευθυνθώ στους συναδέλφους μου (ιδίως εκείνους που στηρίζουν την κυβέρνηση), αλλά νιώθω την ανάγκη να απευθυνθώ στον κόσμο που και σήμερα περικυκλώνει τη Βουλή και σηκώνει το ανάστημά του απέναντι στην πολιτική που γεννά ανέργους, μετανάστες, εξαθλιωμένους, αυτόχειρες. Στην πολιτική που ουδόλως προσδίδει θετική αναγνώριση και διεθνές κύρος, για το οποίο τόσο κόπτεται η κυβέρνηση.
Βλέπουμε λοιπόν όλοι, ότι όσα Μνημόνια και να υπογράψουν, όσα μέτρα να πάρουν, η οικονομία δεν βελτιώνεται. Αντίθετα μάλιστα το έλλειμμα και το χρέος κάθε χρόνο μεγαλώνουν, όπως και η ανεργία, οι μισθοί πέφτουν και το επίπεδο ζωής των πολιτών επιδεινώνεται. Πόσα ακόμη καταστροφικά χρόνια θα περάσουν για να αποφασίσουν ότι η συνταγή απέτυχε και το γλυκό δεν έδεσε;
Είναι σαφές στο σύνολο σχεδόν της κοινωνίας (πέραν των λίγων και προνομιούχων που κανείς δεν τους αγγίζει, ούτε βέβαια και ο Προϋπολογισμός του 2013) ότι χρειαζόμαστε εδώ και τώρα αλλαγή πλεύσης!! Μια αλλαγή πλεύσης, που για την Αριστερά και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο σημαίνει αποδέσμευση από τα Μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και των όρων αποπληρωμής η οποία θα συνοδεύεται από κούρεμα μεγάλου μέρους του, παραγωγική ανασυγκρότηση με κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο και οπωσδήποτε συμβατή με τις οικολογικές αρχές.
Όταν τα δάνεια της χώρας πάνε σε δεσμευμένους λογαριασμούς, όταν δεν έρχονται στην ώρα τους οι δόσεις, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις δεν πληρώνονται από τη δόση, τότε γιατί ακόμη υποκύπτουμε στους εκβιασμούς ότι αν δεν έρθει η δόση χαθήκαμε;
Οι νέοι και οι νέες που ζουν σε αυτόν τον τόπο δεν συμβιβάζονται με ένα μέλλον που σχεδιάζεται με λογιστικούς όρους. Όλος ο κόσμος της Μακεδονίας, από τη Θράκη μέχρι το Κιλκίς και τη Χαλκιδική είναι ενωμένος ενάντια στην υποτιθέμενη ανάπτυξη, με τη δημιουργία μεταλλείων χρυσού, που ιδιωτικά συμφέροντα προωθούν εις βάρος της ζωής μας και των παιδιών μας. Είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα τους σταματήσει. Δεν θα αφήσει κανέναν να υποθηκεύσει το μέλλον του έναντι πινακίου φακής. Σε πείσμα των καιρών, θα συνεχίσει να ονειρεύεται, να αγωνίζεται για ένα διαφορετικό αύριο, να χτίζει τις αλληλέγγυες κοινωνίες, που είναι το μέλλον αυτού του τόπου!
Οι κυβερνώντες δείχνουν να ξέρουν καλά ότι μια πολιτική που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα λογιστικά μεγέθη, που απολύει, περικόπτει μισθούς και συντάξεις, αφήνει ανασφάλιστους του ανέργους και εξαθλιώνει έλληνες και μετανάστες, δεν μπορεί να περάσει παρά μόνο με ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής. Παραβιάζουν συνεχώς τον Κανονισμό της Βουλής, νομοθετούν με όρους κατεπείγοντος, αγνοούν επιδεικτικά τις παραινέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Αρείου Πάγου. Παραβιάζουν μέρα με τη μέρα κάθε έννοια κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Αποκρύπτουν βασανισμούς πολιτών από όργανα του κράτους , ποινικοποιούν απεργίες (βλ. Χαλυβουργία) και κυνηγάνε απλήρωτους εργαζομένους (βλ. Σκαραμαγκά κ.α.). Διώκουν την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, απειλούν βουλευτές της Αριστεράς. Η πολιτική τους εξυπηρετεί με τον πιο βάναυσο και ωμό τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των διεθνών επιχειρηματικών ομίλων, βιάζει τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία.
Οι εισηγητές των μέτρων και του Προϋπολογισμού μιλούν για θυσίες που θα σώσουν τη χώρα, λες και η σωτηρία της Ελλάδας περνάει μέσα από την καταρράκωση της κοινωνίας και την εξαθλίωση του λαού της. Λες και με μεταφυσικούς όρους επιφυλάσσουν τον «μετά θάνατον παράδεισο» για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Ένα από εκείνα που αυτές τις μέρες ακούστηκαν πολλές φορές στην Βουλή, ήταν και η λέξη «αξιοπρέπεια». Ο κ.Βενιζέλος μίλησε για δημοσιονομική αξιοπρέπεια, ενώ ο κ. Σταϊκούρας για εθνική αξιοπρέπεια. Για ανθρώπινη αξιοπρέπεια όμως, που για την Αριστερά είναι ο μόνος δρόμος για να συνεχίσει να υπάρχει αυτός ο τόπος, δεν ακούσαμε κανέναν τους να μιλάει. Και αν αυτό δεν αποτελεί ικανό κίνητρο, αν οι κομματικές δεσμεύσεις, οι εκβιασμοί της τρόικα και τα συμφέροντα των λίγων σ’ αυτή τη χώρα υπερισχύουν στη συνείδηση των βουλευτών απέναντι στη διάχυτη απόγνωση του κόσμου, απέναντι στη γενικευμένη εξαθλίωση αυτών που εκπροσωπούν, τότε ας δανειστούμε λίγη από την αξιοπρέπεια του λαού και της νεολαίας που κατακλύζουν διαμαρτυρόμενοι τους δρόμους και τις πλατείες όλης της χώρας.
Εμείς θα μείνουμε σ’ αυτό που ο Μ. Γκάντι είχε πει: «Στην αρχή μας αγνοούν, μετά μας γελοιοποιούν, στη συνέχεια μας πολεμούν και στο τέλος νικάμε». Η νίκη της κοινωνίας είναι κοντά».
πολυ σωστα!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι λιγα ειπες....
αξιοπρεπεια, ηθικη, δικαιοσυνη για καποιους ειναι αγνωστες εννοιες....
ας υπογραψω ως ανωνυμος