Όταν η αγανάκτηση έχει νόημα

Του Μιχάλη Ηλιάδη, μέλους της Κ.Ε. της πολιτικής παράταξης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Στις 6 Απριλίου του 1950 ο Αμερικάνος δημοσιογράφος Τζόζεφ Χάρισον σε ανταπόκρισή του από την Ελλάδα, επισήμαινε την ανάγκη, να σπάσει το απόστημα των 5000 περίπου πολιτικών, βιομηχάνων και εισαγωγέων, οι οποίοι κυβερνούσαν την χώρα και απομυζούσαν τον πλούτο της. Καταλήστευαν την Ελλάδα, εμποδίζοντας την οικονομική της ανάπτυξη, ενώ είχαν τις καταθέσεις τους, σε τράπεζες του εξωτερικού, όπως ανέφερε.

Η κληρονομική κοινοβουλευτική ολιγαρχία, συνεχίζεται από τότε στην πατρίδα μας με τα πολιτικά «τζάκια» και τις πολιτικές «φαμίλιες» να κυριαρχούν στο πολιτικό στερέωμα σε αγαστή συνεργασία με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Με την βοήθεια τους ξεθεμελίωσαν την νομιμότητα, την αξιοκρατία, την ηθική του λαού μας. Άλωσαν το κράτος αυτοί οι λακέδες των ντόπιων και ξένων συμφερόντων επιβάλλοντας ή προωθώντας παντού τους ημετέρους και πρόθυμους. Δεν γλίτωσαν ούτε το Δικαστικό και Διπλωματικό Σώμα, ούτε τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ούτε καν οι Ένοπλες Δυνάμεις από το σφιχταγκάλιασμα της κομματοκρατίας. Έτσι οικοδομήθηκε ένα τεράστιο κράτος, στο οποίο κυριαρχούσε για χρόνια το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία άρα και η αναποτελεσματικότητα, η πάσης φύσεως διαφθορά αλλά και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος.
Σήμερα δρέπουμε τους καρπούς αυτής της χρόνιας παθογένειας. Σήμερα εκποιείται από τις ίδιες «φαμίλιες» η εθνική κυριαρχία και μπαίνουν οι νέες γενιές σε οικονομική υποτέλεια. Οι κραυγές των διαφόρων «διανοούμενων» είτε είναι 32 είτε 9, είτε όσων άλλων κακίζουν τώρα το πολιτικό σύστημα για τα πεπραγμένα του και θεωρούν μονόδρομο το μνημόνιο, θυμίζουν τις «μωρές παρθένες». Όλοι αυτοί ήξεραν εδώ και πολλά χρόνια ό, τι γινόταν και σιωπούσαν γιατί ήταν και είναι συνήθως «βολεμένοι» και το μέλι είναι γλυκό, όπως λέει ο λαός μας.
Έτσι σήμερα ο κόσμος ενεργοποιείται και κατακλύζει τις πλατείες γιατί αγανάκτησε πια. Έβαλε άραγε «μυαλό»αυτός ο κόσμος; Τι ακριβώς θα κάνει στις ερχόμενες εκλογές; Θα ψηφίσει πάλι τις πολιτικές «φαμίλιες» και τα κόμματα που τον οδήγησαν εδώ; Όλα τα κόμματα της βουλής άλλωστε έχουν ευθύνη, στο μέτρο που τους αναλογεί, για το κατάντημα της χώρας. Μήπως θα απέχει, ώστε πάλι οι ίδιοι θα εκλεγούν, με τις λιγότερες αριθμητικά ψήφους αυτών που βόλεψαν ή των αφελών οπαδών τους, όπως έγινε στις δημοτικές εκλογές;
Θα αναζητήσει αυτός ο λαός, νέους ανθρώπους άφθαρτους και ικανούς, μη επαγγελματίες πολιτικούς να οδηγήσουν με αποφασιστικότητα την πατρίδα μας ή θα στραφεί πάλι στις «φαμίλιες», τους «κλώνους» και τους αρριβιστές, δηλαδή τους ανεπάγγελτους επαγγελματίες της πολιτικής, αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην πολύμορφη χρεοκοπία;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πνευματική κρίση έχει προηγηθεί. Χρόνια τώρα συντελείται η αποδόμηση των αξιών, των παραδόσεων, της ιστορίας, του ήθους του λαού μας από τους πολιτικούς μας, μέσω τόσο της παρεχόμενης παιδείας και των τηλεσκουπιδιών, όσο και μέσω του παραδείγματος που οι ίδιοι δίνουν. Την πνευματική καταβαράθρωση του λαού μας ακολουθεί σήμερα η οικονομική του χρεοκοπία και η εθνική υποτέλεια.
Περίπου τρισήμισυ χρόνια πριν, κάποιοι νέοι άνθρωποι βλέποντας το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγούν, ιδρύσαμε την πολιτική παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» και κηρύξαμε ανένδοτο αγώνα, εναντίον του διαπλεκόμενου, σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Αγωνιζόμαστε από τότε, χωρίς υλικά μέσα, χωρίς ουσιαστικά καμία προβολή από τα ΜΜΕ, με μοναδικό όπλο την πίστη μας στις ιερές και εθνικές παραδόσεις της Πατρίδας μας.
Ελάτε μαζί μας, πλαισιώστε την παράταξη, ενισχύστε την προσπάθειά μας, να φέρουμε νέο ήθος στην πολιτική σκηνή. Στείλτε τους επίορκους πολιτικούς, τις πολιτικές «φαμίλιες» και τους «κλώνους» στα σπίτια τους και στην φυλακή, όσους από αυτούς έχουν ποινικές ευθύνες.
Λύσεις υπάρχουν. Αυτό που λείπει είναι άνθρωποι με ικανότητα και ανιδιοτέλεια, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να ζουν σε «γυάλινο» σπίτι και να υποστούν κόπους και προσωπικές θυσίες για την σωτηρία της πατρίδας. Τολμήστε, αλλιώς η αγανάκτηση σας θα μείνει αδιέξοδη προς τέρψη της πολιτικής συντήρησης και της νέας ξενοκρατίας.