Το κατάλληλο φάρμακο

Γράφει ο

Γιάννης Καραγιαννίδης

Ακριβώς την ημέρα που δημοσιεύθηκε το προηγούμενο σημείωμά μας για τον «υγειονομικό χάρτη» του νομού (περασμένη Παρασκευή), ο αντιπεριφερειάρχης Χρ. Γκουντενούδης συγκάλεσε σύσκεψη με τη συμμετοχή πολιτικών και υγειονομικών παραγόντων, γι’ αυτό ακριβώς το θέμα.

Γράψαμε εμείς την περασμένη εβδομάδα, κλείνοντας το σημείωμά μας: «Να, γιατί η κόκκινη γραμμή μας θα πρέπει να ‘ναι τα ως τώρα κεκτημένα μας. Τα δυο νοσοκομεία μας, τα δυο κέντρα υγείας, τα περιφερειακά μας ιατρεία. Πάνω απ’ αυτό το όριο μπορούμε να συζητήσουμε οτιδήποτε. Την κοινή τους διοίκηση, τον συντονισμό, την αλληλοεξυπηρέτηση, τα πάντα που μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της υγείας. Κάτω απ’ αυτό, ουδέν».

Που κατέληξε την ίδια μέρα η σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν οι Γ. Φλωρίδης, Θ. Παραστατίδης, Θ. Λαπόρδας, Κ. Παπαδόπουλος, Κ. Παπαδόπουλος, περιφερειακοί σύμβουλοι και διοικητές – διευθυντές νοσοκομείων και κέντρων υγείας; Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, που εξέδωσε η Αντιπεριφέρεια, «πολιτικοί και διοικητικοί παράγοντες συμφώνησαν πως είναι ανάγκη να υπάρξουν άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της λειτουργίας των δυο νοσοκομείων και κέντρων υγείας του νομού, καθώς και να ενισχυθούν σε προσωπικό κι εξοπλισμό οι υπάρχουσες δομές υγείας του νομού». Κι όσο για τον υγειονομικό χάρτη, συμφωνήθηκε να παρουσιασθεί στο Υπουργείο Υγείας η θέση ότι τα δυο νοσοκομεία θα ‘χουν υπ’ ευθύνη τους τα αντίστοιχα κέντρα υγείας (Κιλκίς – Δροσάτο, Γουμένισσα -  Πολύκαστρο), ενώ όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του νομού θα ‘χουν κοινή διοίκηση.

Μ’ άλλα λόγια οι «αρμόδιοι παράγοντές» μας συμφώνησαν ακριβώς μ’ αυτή τη «κόκκινη γραμμή» που λέγαμε, αφήνοντας κατά μέρος απόψεις περί συγχωνεύσεων νοσοκομείων, ιατρείων κ.λ.π. Ο «υγειονομικός Καλλικράτης» θ’ αφορά μόνο τη διοικητική διάρθρωση κι όχι την υποδομή και τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Λαμβάνοντας υπόψη το δεδομένο ότι ο Γ. Φλωρίδης διατηρεί πάντοτε στενές φιλίες και πολιτικές σχέσεις με τον υπουργό Υγείας, Ανδρ. Λοβέρδο, δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι συμφωνώντας ο βουλευτής μας με το ως άνω πλαίσιο, ήταν βέβαιος ότι δεν θα υπήρχε σύγκρουση με τον «κολλητό» του υπουργό. Άρα, υφίσταται η βεβαιότητα ότι η εν λόγω πρόταση θα γίνει πλήρως αποδεκτή απ’ το Υπουργείο. Να, λοιπόν, που καταφέραμε να βρούμε το κατάλληλο φάρμακο για ν’ ανακουφίσουμε την ασθενούσα υγεία μας!

Καταφεύγουμε σ’ αυτούς τους συλλογισμούς για να φτάσουμε σ’ ένα κατά το δυνατόν ασφαλές συμπέρασμα για τις προθέσεις του υπουργείου, επειδή διαβιούμε (ακόμα) εν Ελλάδι και γνωρίζουμε καλά τις λειτουργίες προσώπων και θεσμών. Βλέπετε, ο μεγαλεπήβολος στόχος ν’ αλλάξουμε νοοτροπίες και αντιλήψεις μ’ αφορμή την οικονομική κρίση, δεν κατακτήθηκε ακόμα. Είθε κάποτε να τον πετύχουμε και να φτάσουμε, τουλάχιστον σ’ αυτό, τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Όμως, προς το παρόν λειτουργούμε ακόμα με τα κληροδοτημένα ήθη και έθιμα της «καθ’ ημάς Ανατολής».

Βέβαια, απ’ τη σύσκεψη της Παρασκευής, η οποία ήταν κατ’ ουσίαν η πρώτη που «έπιασε το νόημα» και, κυρίως, κατέληξε σε χειροπιαστή πρόταση, απουσίαζαν οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων στις δημόσιες υγειονομικές μονάδες του νομού (γιατροί, βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό).

Παράλειψη, αν δε προσκλήθηκαν. Γιατί, τουλάχιστον το ιατρικό προσωπικό δικαιούται να έχει βαρύνουσα άποψη επί του πρακτέου. Πιστεύουμε, όμως, ότι κι η παρουσία εκπροσώπων του στη σύσκεψη δεν θ’ άλλαζε ούτε κατά κεραία την τελικώς εγκριθείσα πρόταση. Επειδή, απλούστατα, η θέση αυτή είναι η συμφερότερη για το νομό, μια που εγγυάται τη διατήρηση του επιπέδου της παρεχόμενης περίθαλψης, θέτει ένα πρώτο πλαίσιο διεκδίκησης για τη βελτίωσή της και προτείνει έναν πιο αποδοτικό τρόπο λειτουργίας των υγειονομικών υπηρεσιών. Απ’ την άλλη, αποτρέπει το εφιαλτικό ενδεχόμενο να βρεθεί ο νομός διχασμένος πάνω σ’ ένα θεμελιώδες για την τοπική μας κοινωνία ζήτημα, αυτό της υγείας. Και μιλάμε για έναν διχασμό, κάθε άλλο παρά δημιουργικό, αφού δεν θα ενέπιπτε στη σφαίρα της….μαρξιστικής διαλεκτικής (της σύνθεσης μέσω των αντιθέτων, δηλαδή), αλλά θα υπάκουε στη λογική της εξυπηρέτησης συμφερόντων τρίτων, έξω από ‘μας.