Καρπός μιάς 50ετούς υπακοής στον Αμπελώνα του Κυρίου

[εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου]
Για τη χειροτονία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δράμας κ. Δωροθέου τη συλλογική εύλογη συγκίνηση και διαμένουσα κοινή χαρά ομολογεί και η Ιερά Μητρόπολη Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου.

Σε μία μικρή πληθυσμιακά τοπική Εκκλησία, για τρεις δεκαετίες, έζησε και έδρασε, προσέφερε και αναδείχθηκε, μετρημένος και προσοντούχος κληρικός, προσγειωμένος στις κοινές χρείες και προσανατολισμένος σταθερά στην εκκλησιάζουσα πίστη του Θεού. Με πολλές δημιουργικές ικανότητες εκκλησιαστικού έργου, με φρόνημα και ήθος σπουδαίας εκκλησιαστικής μαρτυρίας, με ευρύτητα κοινωνικής συμμετοχής και προσανάλωσης, με συναίσθηση και μεταδοτικότητα εκκλησιοπρεπούς ευθύνης, ακεραιότητας και επικοινωνιακής ευθύτητας.

Ένας άνθρωπος χωρίς φιλοδοξίες προβολής ή ανάρρησης ως ένα κίνητρο πνευματικής προσφοράς (παραδεκτό πάντως για τα ανθρώπινα). Του αρκούσε η μακρά καθοδηγητική κοινωνία με το Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Δημήτριο για (50) περίπου χρόνια και με την υπ᾽ αυτόν Αδελφότητα που επάνδρωσε τις δύο Ιερές Μονές της νέας Μητροπόλεως, της Παναγίας Γουμένισσας και του Αγίου Ραφαήλ Γρίβας. Υπηρετούσε για χρόνια τη Μητρόπολή μας ως Πρωτοσύγκελλος και Υπεύθυνος Εξομολόγησης και Κατήχησης παιδιών-νέων και οικογενειών, που εκπροσωπήθηκαν με πολλούς νέους και παιδιά, ακόμη και ολομελείς οικογένειες, στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών κατά τη χειροτονία της Κυριακής 16 Οκτωβρίου.

Κίνητρο του νέου Μητροπολίτη “ο Χριστός και η Εκκλησία” (όπως θα έλεγε ο απόστολος Παύλος ή ο ισαπόστολος Κοσμάς). Ο Χριστός και η Εκκλησία (δηλαδή η Εκκλησία του Χριστού) ήταν η ζωντάνια και το συνεκτικό νόημα και η συλλογική (εκκλησιάζουσα) πνοή του νέου Επισκόπου προς ανθρώπους κάθε ηλικίας, από παιδιά και νέους μέχρι τους ωρίμους και τους γέροντες, και σε πλήθος οικογένειες, που ζούσαν το νέο Επίσκοπο ως πνευματικό τους και εμπνευστή στη βίωση του μυστηρίου της εν Χριστώ σωτηρίας. Με την επικουρία πάντοτε τόσων και τόσων φιλοτίμων συνιερέων, συνεφημερίων από πολλές Ενορίες. Αρκετοί ζήτησαν παρακλητικά και έζησαν αυτήν τη μεγάλη κοινή χαρά.

Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η προσευχητική συμμετοχή πάρα πολλών ανθρώπων κάθε ηλικίας, προπαντός πολλών νέων και παιδιών, που κατέκλυσαν το Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών για τη χειροτονία και “συμπλήρωσαν ανθρώπινα” το ιερώτατο κατανυκτικό κλίμα της Χειροτονίας, με τον αυθορμητισμό και τον ιερό ενθουσιασμό τους άλλοτε σιωπώντες και άλλοτε δονούντες το Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου με τις ιαχές-ευχές-προσευχές “Άξιος”! 

Οι ειδότες ομολογημένα εξεπλάγησαν από τη συμμετοχή προπαντός νέων ανθρώπων που κατέκλυσαν από ενωρίς τη Μητρόπολη Αθηνών και μάλιστα με ευλαβική λατρευτική ευπρέπεια. Διέκριναν και ένοιωθαν έκτυπα στα βλέμματα όλων πότε τη χαρά και πότε τη συγκίνηση, για το μεγάλο αυτό γεγονός της ανάδειξης του πνευματικού τους ποδηγέτη και εμπνευστή τόσων χρόνων. Η αγάπη τους συνεκκλησίαζε και τους αποζημίωνε για την ταλαιπωρία του ταξιδιού και τη διαρκή ορθοστασία της όλης πολύωρης ιερής τελετουργίας.

Ταξίδεψαν ώρες από την παραμεθόρια περιοχή μας (όπως επίσης και άλλοι Κληρικοί από την Ιερά Μητρόπολη Δράμας και μοναχές της Ι. Μ. Εικοσιφοίνισσας με την Ηγουμένη γερόντισσα Αντωνίνη και από την Ι. Μ. Θείας Αναλήψεως του Σωτήρος με την αντιπροσωπεία τεσσάρων μοναζουσών) για να παραβρεθούν έγκαιρα στη χειροτονία του εψηφισμένου Μητροπολίτου π. Δωροθέου ως Ποιμενάρχου Δράμας.

Ήταν μια ιερή ανταπόκριση στο μακρό “έργο διακονίας” του Σεβασμιωτάτου Δωροθέου. Θυσιαζόταν διαρκώς προσφερόμενος, δίχως να αυτονομεί στην κατήχηση, αλλά προσπαθούσε να τους μεταδίδει τη λατρευτική αγάπη προς το Θεό και την ευλαβική προς τους Αγίους, όπως και την εκκλησιαστική κοινωνικότητα και το σεβασμό αναφοράς προς τον οικείο Ποιμενάρχη.

Στην περίπτωση του Σεβ. Δράμας κ. Δωροθέου διαρκώς επιβεβαιωνόταν η ψαλμική λατρευτική (και ποιμαντική αναλογικά) δεοντολογία. Δεν παραχωρούσε “ύπνον τοις οφθαλμοίς και τοις βλεφάροις νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις έως ου εύρη τόπον τω Κυρίω, σκήνωμα τω θεώ Ιακώβ” (πρβλ. ψαλμ. 131: 4-5). Από φυλακής πρωίας επί των επάλξεων, συμμετείχε στις ιερουργίες των δύο Ιερών Μονών και της Ενορίας Αγίας Τριάδος Πολυκάστρου, όπου και το πνευματικό του ποιμαντικό ενάθλημα. Εκεί προσέρχονταν διαρκώς οι περισσότεροι, για να επωφεληθούν από την απλότητα, την προσήνεια, την πείρα και τη θυσιαστική του ποιμαντική, ανευρίσκοντας και το δικό τους συμμετοχικό εκκλησιαστικό ρόλο σε πλήθος διακονήματα.

Το πλέον συγκλονιστικό για το δικό μας Ποιμενάρχη Σεβασμιώτατο κ. Δημήτριο ήταν ότι, μέχρι που ο νεοχειροτονημένος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος ανέλαβε με πολύ δισταγμό καθήκοντα Γραμματέως στην Ιερά Σύνοδο, δεν είχε αναφέρει ποτέ ουδέ το ελάχιστο κίνητρο Επισκοπικής ανάδειξης. Η όλη εξέλιξη και μετεξέλιξή του ήταν πορεία υπακοής, το δε κίνητρο και ο τρόπος της αφιερωματικής υπακοής ισχύει και με τους λοιπούς αδελφούς του που διακονούν στα παραμεθόρια το ιερό μυστήριο της Εκκλησίας.

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει παγιωμένα πλαίσια δεοντολογίας ούτε και αποκλείει την αποστολική εκείνη προτροπή από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια σε τωρινή επικαιροποίηση και εφαρμογή (πρβλ. Α΄ Τιμ. 3:1): «Πιστός ο λόγος· ει τις επισκοπής ορέγεται, καλού έργου επιθυμεί». Όταν το έγραφε ο Απόστολος Παύλος, ήταν άλλες εποχές, άλλα δεδομένα, άλλες χρείες. Τα μόνα που αναλογικώς είναι ανυπέρθετα τα εντοπίζουμε στη συνέχεια της Αποστολικής εκείνης ρήσης (Α΄ Τιμ. 3: 1-7), την οποία και ανέλυσε σε σύγχρονη γλώσσα και ευρύτερη αναλυτική διατύπωση ποιμαντικής ψυχολογίας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος στην αντιφώνησή του προς το χειροτονούμενο.

Στο πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος. Συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γουμενίσσης κ. Δημήτριος, Ξάνθης κ. Παντελεήμων (ο και Τοποτηρητής της Μητροπόλεως Δράμας), Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Σερρών κ. Θεολόγος, Κορίνθου κ. Διονύσιος, Μαρωνείας κ. Παντελεήμων, Φιλίππων κ. Στέφανος και ο Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου Επίσκοπος Ωρεών κ. Φιλόθεος.

Συμπροσευχόμενοι οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, Σύρου κ. Δωρόθεος, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, Περιστερίου κ. Γρηγόριος, Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρωγών κ. Φιλόθεος.

Παρέστησαν ο εκ Καβάλας Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Γεώργιος Γεωργαντάς, ο τ. Αντιπρόεδρος της Βουλής και Άρχοντας του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Γεώργιος Καλαντζής, οι Βουλευτές Δράμας κ. Κωνσταντίνος Μπλούχος, κ. Θεόφιλος Ξανθόπουλος και κα Χαρούλα Κεφαλίδου, ο Πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Αν. Μακεδονίας - Θράκης κ. Χρήστος Παπαθεοδώρου, ο Αντιπεριφεριάρχης Δράμας κ. Γρηγόριος Παπαεμμανουήλ, οι Δήμαρχοι Δράμας κ. Χριστόδουλος Μαμσάκος, Παιονίας κ. Κωνσταντίνος Σιωνίδης, η Πρόεδρος της Κοινοφελούς Επιχείρησης του Δήμου Παιονίας κ. Γαρυφαλιά Καρβουνιάρη και άλλοι φορείς των αντίστοιχων πολιτικών και δημοτικών Αρχών.

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο νέος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος διένειμε το αντίδωρο και δέχθηκε τις ευχές του εκκλησιάσματος στην είσοδο του Μητροπολιτικού Ναού.

Θα τον συνοδεύουμε με τις λειτουργικές προσευχές και τις εγκάρδιες ευχές μας στη νέα του και μείζονα έπαλξη εκκλησιαστικής διακονίας και προσφοράς.