Παιδεία και Παιδεμός

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Ο φασισμός εκτός από ιδεολογία είναι και νοοτροπία που εμφιλοχωρεί σε όλους τους χώρους. Η πολιτική εκτός από θεωρία είναι και ζώσα εμπειρία. Είναι το ήθος που μετατρέπεται σε έθος και σε εθιμικό δίκαιο. Ο κάθε άνθρωπος εκτός από την κομματική ιδεολογία του είναι και η δρώσα πορεία του στη ζωή, ως ξεχωριστή πολιτική και προσωπική οντότητα. Είναι με όρους μαθηματικών ένα κλάσμα με αριθμητή το «εγώ» του και παρονομαστή το είναι του.

Τα ήθη ενός λαού, ως στοιχεία πολιτισμού του διαμορφώνουν μια κοινή συμπεριφορά που περνά μέσα στην κοινωνία ως εθιμικό δίκαιο, μακροβιότερο από το πολιτικό, καθώς εκφράζει συνολικά έναν λαό σε παράδοση και πολιτισμό. Για το λόγο αυτό τα έθιμα αλλάζουν πιο δύσκολα από το νόμο. Δεν ήταν τυχαίο αυτό που είπε ο Χένρι Κίσινγκερ, ότι δηλαδή ο ελληνικός λαός πρέπει να πληγεί βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες για να συνετιστεί…

Μάχιμοι πολίτες είναι αυτοί που αγωνίζονται καθημερινά για να τα «φέρουν βόλτα». Να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν παιδιά. Να επιβιώσουν σε μια χώρα, όπου τα δημόσια αγαθά μετατρέπονται, όλο και πιο πολύ, σε ιδιωτικά σ’ όλους τους τομείς της ζωής.

Αν και ως λαός είμαστε από τους πιο παλιούς, έχουμε εντούτοις πολλές αρνητικές πρωτιές. Είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές στο δημόσιο χρέος, ακριβότεροι σ’ όλη την Ευρώπη στο ηλεκτρικό φως και προτελευταίοι σ’ όλο τον κόσμο στην απονομή δικαιοσύνης. Στοιχεία που κατεβάζουν τη χώρα πολλά σκαλιά χαμηλά και που πλήττουν την ευημερία της.

Είμαστε η χώρα, όπου ο άνεργος τρέμει στην ιδέα, μην του κόψει η ΔΕΗ το φως, ο ηλικιωμένος μπαίνει πρώτος στη φωτιά για να σώσει το σπίτι του και ο μαθητής πασχίζει για να μπει σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Κινδυνεύουμε να γίνουμε από αποικία χρέους, αποικία γεννητριών.

«Ένας πρωθυπουργός που δεν έχει περάσει ούτε έξω από ελληνικά πανεπιστήμια και που έχει την οικονομική δυνατότητα να στέλνει τα παιδιά του απευθείας στο εξωτερικό για σπουδές, αποφασίζει να κόψει τα φτερά χιλιάδων μαθητών που επέλεξαν να σπουδάσουν στην πατρίδα τους», τόνισε σε πρόσφατη ομιλία του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Πράγματι, σαράντα χιλιάδες υποψηφίων φοιτητών έμειναν έξω από την τριτοβάθμια παιδεία, ένα ακριβό δώρο για την ιδιωτική εκπαίδευση στη χώρα, αλλά και για τις σχολές και τα κολέγια του εξωτερικού, σε όσους μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδα των σπουδών των παιδιών τους σ’ αυτές.

Η εμπειρία από τις εισαγωγικές εξετάσεις είναι όντως σημαντική και διδακτική. Όποιος το αρνείται αυτό, αρνείται την αξία που έχει η γραπτή δοκιμασία, για να μπει κανείς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Κι αν είναι και πολιτικός, δεν είναι ο πλέον κατάλληλος να ασχοληθεί με θέματα παιδείας, όταν δεν έχει σπουδάσει ο ίδιος στην Ελλάδα.

Το να μιλά κανείς θετικά για την ελληνική παιδεία, αλλά να στέλνει ταυτόχρονα το δικό του παιδί στο εξωτερικό, με πανάκριβα δίδακτρα, είναι κομμάτι αντιφατικό. Το να ασκεί κάποιος κριτική στα ιδιωτικά κολέγια στην Ελλάδα, αλλά να επιλέγει για το δικό του παιδί χώρα γειτονική, λίγα χιλιόμετρα βόρεια από εδώ, παρακάμπτοντας τις εισιτήριες εξετάσεις, δεν είναι και η πιο καλή απάντηση, αναφορικά με την εκπαίδευση στην Ελλάδα. Το να μην υπάρχουν ιδιωτικά κολέγια στη χώρα μας, όταν υπάρχουν δίπλα από τα σύνορά της ξένα πανεπιστήμια, που βγάζουν ως και δασκάλους ελληνικών, το πρόβλημα είναι πολύ πιο σύνθετο, από ό,τι φαίνεται. Χώρια που ρέει το συνάλλαγμα της χώρας στο εξωτερικό!

Αν αυτό που ζητά κάποιος, δεν υπάρχει εδώ, θα το ψάξει εκεί που υπάρχει. Κι αν έχει την οικονομική δυνατότητα ασφαλώς θα το αποκτήσει, και, μάλιστα πολύ πιο εύκολα, γιατί στις σχολές του εξωτερικού δεν χρειάζονται εισαγωγικές εξετάσεις... Η παιδεία σε μεγάλο βαθμό έχει γίνει εισαγόμενη στην Ελλάδα, γεγονός που πρέπει να μας προβληματίσει…