Λαϊκής Συσπείρωσης Παιονίας: Βαρύτατες οι ευθύνες κυβερνήσεων και τοπικών διοικήσεων για τις διακοπές υδροδότησης στην περιοχή της Γουμένισσας

Δελτίο τύπου Λαϊκής Συσπείρωσης Παιονίας
Οι πρόσφατες διακοπές νερού, στην ευρύτερη περιοχής της Γουμένισσας, για σχεδόν 3 ημέρες, απέδειξαν ακόμη μια φορά, και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο, τη ζοφερή πραγματικότητα για το λαό της περιοχής που έχουν επιβάλλει διαχρονικά, τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τα τοπικά τους στελέχη στην τοπική διοίκηση. Οι ευθύνες τους είναι βαρύτατες και ας προσπαθούν να χρεώσουν τη “ζημιά” στην “κακιά στιγμή”.

Οι σοβαρές βλάβες που παρουσιάστηκαν στον κεντρικό αγωγό υδροδότησης των οικισμών ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα εκδηλώνονταν. Αυτό που ποτέ δεν ήταν βέβαιο όλα αυτά τα χρόνια ήταν εάν το κράτος και η διακρατική ένωση της ΕΕ θα έπαιρναν έγκαιρα μέτρα για την καταγραφή και αποτίμηση της κατάστασης του υπάρχοντος δικτύου και αν θα χρηματοδοτούσαν όλα τα απαιτούμενα έργα ελέγχου και συντήρησης τους ή ακόμη και αντικατάστασης τους εάν χρειαζόταν, μιας και η ΔΕΥΑΠ, εδώ και χρόνια σε αυτούς τους τομείς, “σηκώνει τα χέρια ψηλά” μέσα στο ασφυκτικό καθεστώς λειτουργίαςτης λογικής “κόστους οφέλους”, που της έχει επιβληθεί και πηγάζει από τη λογική της ανταποδοτικότητας και της επιχειρηματικότητας.

Με άλλα λόγια, τα παραπάνω έργα θεωρούνταν είδος πολυτελείας για την δημοτική επιχείρηση και συνάμα κράτος και τοπικές διοικήσεις έκαναν τα “στραβά μάτια” στην υλοποίηση τους. Άλλωστε διακαής πόθος όλων αυτών και προτεραιότητα ήταν και είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη και όχι οι κοινωνικές ανάγκες.

Σήμερα έρχονται “κατόπιν εορτής” να εξαγγείλουν έργα που έχουν καθυστερήσει για πάνω από μια δεκαετία και έχουν ταλαιπωρήσει ιδιαίτερα τους κατοίκους της περιοχής. Αλλά ακόμη και αυτές οι υποδομές δεν υλοποιούνται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας ή βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλά πρωτίστως για να συγκρατηθεί το υψηλό κόστος συντήρησης των πεπαλαιωμένων δικτύων αμιάντου, για να κινηθεί η αγορά της σωληνουργίας προς όφελος των μονοπωλίων του κλάδου αλλά και για για να “διασκεδάσουν” τη συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια. Απόδειξη για το παραπάνω είναι το γεγονός ότι τα δρομολογούμενα προγράμματα χρηματοδότησης δεν προβλέπουν κονδύλια ούτε για τον έλεγχο, ούτε για τη συντήρηση του δικτύου στο μέλλον ενώ τις όποιες αστοχίες είτε σε επίπεδο μελέτης, είτε σε επίπεδο κατασκευής θα τις φορτωθεί ξανά ο λαός της Παιονίας.

Καλούμε το λαό της Παιονίας να βγάλει συμπεράσματα, να γυρίσει την πλάτη σε όλους αυτούς που προσπαθούν να τον πείσουν “ότι όλα γίνονται για το καλό του”, του κρύβουν “τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη του” και να επιλέξει το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης με κριτήριο τις ανάγκες του για:

-- Ολοκληρωμένη, αποκλειστικά κρατική υδατική πολιτική, που θα αφορά στην έρευνα, τον εμπλουτισμό, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της χώρας, στον αντίποδα των κατευθύνσεων της ΕΕ.

-- Πρόσληψη του απαραίτητου επιστημονικού και εργατοτεχνικού προσωπικού με μόνιμη και σταθερή δουλειά ώστε να διασφαλιστούν με ποιότητα και πληρότητα οι ανάγκες των λαϊκών οικογενειών σε νερό με την κατασκευή, επέκταση, συντήρηση και λειτουργία των υποδομών ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης, χωρίς την εμπλοκή ιδιωτικών – εργολαβικών εταιρειών.

-- Ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών που θα κατασκευάζει και θα υλοποιεί έργα υποδομής προς όφελος των εργαζομένων και της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών

-- Όχι στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΥΑΠ ή τομέων – υπηρεσιών της δημοτικής επιχείρησης. Άμεση χρηματοδότηση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

-- Μείωση τουλάχιστον στο 50% του τιμολογίου ύδρευσης με προοπτική την ελαχιστοποίησή του για τις οικιακές καταναλώσεις και αύξηση για τις επιχειρηματικές καταναλώσεις.

-- Καμιά διακοπή νερού σε λαϊκές οικογένειες και σε ανέργους για ανεξόφλητους λογαριασμούς.

-- Να χρηματοδοτηθούν εξ’ ολοκλήρου οι τοποθετήσεις υδρομέτρων, οι συνδέσεις με το σύστημα αποχέτευσης όλων των λαϊκών κατοικιών, η συντήρηση και η επέκταση του δικτύου άρδευσης, η αντικατάσταση του παλαιωμένου δικτύου ύδρευσης σε όλες τις δημοτικές ενότητες, δωρεάν, χωρίς ανταποδοτικότητα, με δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού, από τον οποίον πρέπει να χρηματοδοτηθεί η ΔΕΥΑΠ.

Η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα μπορεί να κατοχυρώνει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα. Θα μπορεί να διασφαλίζει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αφού θα έχει ξεριζωθεί ο ανταγωνισμός των χρήσεων και της αξιοποίησης του νερού με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και θα αξιοποιηθεί το τεράστιο πλεονέκτημα του κεντρικού σχεδιασμού της κοινωνικοποιημένης παραγωγής.