Tου Φώτη Μισόπουλου
Διήγημα - / η σιβυλλική αύρα της απουσίας
- ''....επειδή είναι ανυπόμονοι οι άνθρωποι, διώχτηκαν, επειδή είναι ανυπόμονοι δεν ξαναγυρίζουν στον Παράδεισο''
FRANZ KAFKA, ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ [1α]
- ΤΡΕΠΛΕΒ : ......αλήθεια είναι ώρα ν' αρχίσουμε Πρέπει να πάμε να καλέσουμε και τους άλλους
ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΒ, Ο ΓΛΑΡΟΣ [1β]
1.
.......σ' ένα επαναλαμβανόμενο τοπίο - αποκαλυψιακής οφειλής προς τους θεούς, - σ' αυτό το ορατό σημείο κολλάει πάντα ο G., η καρδιά της G. γίνεται κομμάτια, - τυχάρπαστοι - φορτισμένη δυσοίωνα η θρησκευτική νωχέλεια του έρωτα, αξεδιάλυτη απ' το φαντασιακό του ημίγυμνου, - το πιστόλι του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς [2] - φροϋδικό σύμβολο του αρχετυπικού πατρικού φαλλού στο χλομό φως μεταξύ ήλιου και ίσκιου - κι εγώ που κάποτε άγγιξα το αρχικό γράμμα της ίδιας της μυστηριώδους μοχθηρίας σ' ένα άλλο τόσο ισχυρό υπαινικτικό αλφάβητο - πολυμήχανος στην πιο πρόστυχη ταινία μικρού μήκους προορισμένη για κυρίους α' θέσης - λοιπόν, κατά την διάρκεια της αφόρητης φλυαρίας είχα βγάλει το δερμάτινο σημειωματάριο για να διώξω την ανία - ο Ελπήνορας ταξιδεύει με την Τερέζα [3] και την Φελίτσε Μπάουερ [4] ''για μια άλλη Αμερική'' [5] καθώς προλέγει ο θανατοποινίτης στα άβατο και άδυτο της φυλακής, στο αθρήνητο σάβανό του, βιαστικές χειραψίες και τεράστια σκιερά δέντρα, - πριν το πλοίο η άσφαλτος έστριβε μπροστά από αφηρημένες δεσποινίδες - ηλικιωμένες - φυσικά-, ανύπαντρες λόγω χαλαρών προπολεμικών περιστάσεων αγνώστων σ' εμάς, - η δημοσιότητα που αναθερμαίνει κάθε αποτυχημένο κομισάριο, ήταν μονόδρομος - τα αναπόφευκτα και ανυπόμονα θεάματα γοητεύουν, - υπέροχο ανόητο χαμένο βλέμμα - φανερό πως δεν ήμουν ο πρώτος εραστής, περίμενα να μου εξιστορήσουν τα πάντα, όπως την πρώτη αποπλάνηση - η ανησυχία μιας εφευρετικότητας κατακεραυνώνει τον χρόνο, σταματά την άμπωτη του ανερμήνευτου - το αναλόγιο ήταν ανέκαθεν στημένο στο μέρος που πρέπει, αφού κανείς μας δεν διαβάζει μουσική, το πλοίο συνοδεύεται από άφθονες κωμικές γκριμάτσες ρωμαλέα ατμόσφαιρα απληστίας - ηδονοθήρες - όλοι ξεπροβάλλουν μέσα από θρυμματισμένα γυαλιά, ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς επιστρέφει μ' ένα περίεργο δυσάρεστο συναίσθημα - ανυπόμονος, - διωγμένος -, δεν θα γυρίσει ποτέ, θα παραμένει αιώνια στο Purgatorio......
2.
......ιδού η Νίνα, πρωτόπλαστη, τα σκυλιά δεν κούνησαν ρούπι - η παράσταση ήταν θρίαμβος - είπαν πως ο μπάτλερ τα χαπάκωσε ελαφρώς - ανάμεσα σε αβέβαιες προσεγγίσεις έζησα μια σύγχυση αισθήσεων, μετείκασμα θολό της απρόσμενης ερωμένης στο κατάστρωμα,- ο Ελπήνορας με τα πολλά θρυλικά ετερώνυμα, - αγγίγματα ερωτικά σαν τιμητικές διακρίσεις - Ειρωνεία - Ο σκηνοθέτης άφησε στον γυρισμό τους βοηθούς να κάνουν ο,τι ήθελαν, έπρεπε να γιορτάσουν με παλιομοδίτικα γλυκόλογα και τεράστιες τούρτες,- έμελλε να με στοιχειώσει, αλλά 24 ώρες μετά είχα γλυτώσει από τα ξόρκια της - οι ηρωίδες έχουν συνήθως ντεκολτέ του ύστερου μπαρόκ - επιθετικό μακιγιάζ ή κάποιο βαρύ άρωμα παλιότερης ενσάρκωσης - σάς τα λέω όπως τα έζησα χωρίς ποίηση - ωστόσο με άφταστο άνεμο στα περιθώρια των βιβλίων - από τη νύστα γεννιόταν χέρια ή βραχίονες - ολίγιστου μεγέθους,- εκτείνονταν στα φινιστρίνια - ζωγραφιστά - οι παλάμες έμοιαζαν κεφάλια φιδιών έρποντα - ανεξήγητα στα πλαγινά τοιχώματα του δειλινού, λίγο προτού φτάσει το μακρινό φθινόπωρο από τις θάλασσες της Κεΰλάνης -/ ΤΕΡΕΖΑ : .......ξανάρχονται όλα στο χρόνο τους, σε μια ιερή επανάληψη που μάς κάνει πιο θνητούς, θα γνωριστούμε καλύτερα στο δείπνο, αργά -/ Αναδύεται το ίδιο απειλητικά θηλυκό - εξουσιαστικό - άρωμα - στην αίθουσα με τις φωτογραφίες και το ασανσέρ - είμαι αναγκασμένος να γράφω ανιαρές λεπτομέρειες - καθώς ταξιδεύω - ''παγιδευμένος ανάμεσα στους γάμους και στις μανίες τους'' [6] - στεκόταν πιο εκεί, περίμενε μεγαλύτερο φιλοδώρημα, ο μπάτλερ,- πήρε μαζί του τα σκυλιά,- με τρόπο-, δεν έπρεπε ν' αντιληφθούν το αίμα του γλάρου ή να μυρίσουν, μάλλον τα χαπάκωσε ελαφρώς, - σάς το είπα - στην ουσία δεν είχαμε δει τίποτε απ' το δράμα, παρ' ολ' αυτά το παν είχε στεφθεί από επιτυχία, - μάζευα τα ψιλοπράγματα να διευκολύνω την αναχώρηση, κανείς δεν είχε αντιληφθεί : - / ΤΡΕΠΛΕΒ : ......αλήθεια είναι ώρα ν' αρχίσουμε Πρέπει να πάμε να καλέσουμε και τους άλλους [ακούστηκαν γέλια]
- ''....επειδή είναι ανυπόμονοι οι άνθρωποι, διώχτηκαν, επειδή είναι ανυπόμονοι δεν ξαναγυρίζουν στον Παράδεισο''
FRANZ KAFKA, ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ [1α]
- ΤΡΕΠΛΕΒ : ......αλήθεια είναι ώρα ν' αρχίσουμε Πρέπει να πάμε να καλέσουμε και τους άλλους
ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΒ, Ο ΓΛΑΡΟΣ [1β]
1.
.......σ' ένα επαναλαμβανόμενο τοπίο - αποκαλυψιακής οφειλής προς τους θεούς, - σ' αυτό το ορατό σημείο κολλάει πάντα ο G., η καρδιά της G. γίνεται κομμάτια, - τυχάρπαστοι - φορτισμένη δυσοίωνα η θρησκευτική νωχέλεια του έρωτα, αξεδιάλυτη απ' το φαντασιακό του ημίγυμνου, - το πιστόλι του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς [2] - φροϋδικό σύμβολο του αρχετυπικού πατρικού φαλλού στο χλομό φως μεταξύ ήλιου και ίσκιου - κι εγώ που κάποτε άγγιξα το αρχικό γράμμα της ίδιας της μυστηριώδους μοχθηρίας σ' ένα άλλο τόσο ισχυρό υπαινικτικό αλφάβητο - πολυμήχανος στην πιο πρόστυχη ταινία μικρού μήκους προορισμένη για κυρίους α' θέσης - λοιπόν, κατά την διάρκεια της αφόρητης φλυαρίας είχα βγάλει το δερμάτινο σημειωματάριο για να διώξω την ανία - ο Ελπήνορας ταξιδεύει με την Τερέζα [3] και την Φελίτσε Μπάουερ [4] ''για μια άλλη Αμερική'' [5] καθώς προλέγει ο θανατοποινίτης στα άβατο και άδυτο της φυλακής, στο αθρήνητο σάβανό του, βιαστικές χειραψίες και τεράστια σκιερά δέντρα, - πριν το πλοίο η άσφαλτος έστριβε μπροστά από αφηρημένες δεσποινίδες - ηλικιωμένες - φυσικά-, ανύπαντρες λόγω χαλαρών προπολεμικών περιστάσεων αγνώστων σ' εμάς, - η δημοσιότητα που αναθερμαίνει κάθε αποτυχημένο κομισάριο, ήταν μονόδρομος - τα αναπόφευκτα και ανυπόμονα θεάματα γοητεύουν, - υπέροχο ανόητο χαμένο βλέμμα - φανερό πως δεν ήμουν ο πρώτος εραστής, περίμενα να μου εξιστορήσουν τα πάντα, όπως την πρώτη αποπλάνηση - η ανησυχία μιας εφευρετικότητας κατακεραυνώνει τον χρόνο, σταματά την άμπωτη του ανερμήνευτου - το αναλόγιο ήταν ανέκαθεν στημένο στο μέρος που πρέπει, αφού κανείς μας δεν διαβάζει μουσική, το πλοίο συνοδεύεται από άφθονες κωμικές γκριμάτσες ρωμαλέα ατμόσφαιρα απληστίας - ηδονοθήρες - όλοι ξεπροβάλλουν μέσα από θρυμματισμένα γυαλιά, ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς επιστρέφει μ' ένα περίεργο δυσάρεστο συναίσθημα - ανυπόμονος, - διωγμένος -, δεν θα γυρίσει ποτέ, θα παραμένει αιώνια στο Purgatorio......
2.
......ιδού η Νίνα, πρωτόπλαστη, τα σκυλιά δεν κούνησαν ρούπι - η παράσταση ήταν θρίαμβος - είπαν πως ο μπάτλερ τα χαπάκωσε ελαφρώς - ανάμεσα σε αβέβαιες προσεγγίσεις έζησα μια σύγχυση αισθήσεων, μετείκασμα θολό της απρόσμενης ερωμένης στο κατάστρωμα,- ο Ελπήνορας με τα πολλά θρυλικά ετερώνυμα, - αγγίγματα ερωτικά σαν τιμητικές διακρίσεις - Ειρωνεία - Ο σκηνοθέτης άφησε στον γυρισμό τους βοηθούς να κάνουν ο,τι ήθελαν, έπρεπε να γιορτάσουν με παλιομοδίτικα γλυκόλογα και τεράστιες τούρτες,- έμελλε να με στοιχειώσει, αλλά 24 ώρες μετά είχα γλυτώσει από τα ξόρκια της - οι ηρωίδες έχουν συνήθως ντεκολτέ του ύστερου μπαρόκ - επιθετικό μακιγιάζ ή κάποιο βαρύ άρωμα παλιότερης ενσάρκωσης - σάς τα λέω όπως τα έζησα χωρίς ποίηση - ωστόσο με άφταστο άνεμο στα περιθώρια των βιβλίων - από τη νύστα γεννιόταν χέρια ή βραχίονες - ολίγιστου μεγέθους,- εκτείνονταν στα φινιστρίνια - ζωγραφιστά - οι παλάμες έμοιαζαν κεφάλια φιδιών έρποντα - ανεξήγητα στα πλαγινά τοιχώματα του δειλινού, λίγο προτού φτάσει το μακρινό φθινόπωρο από τις θάλασσες της Κεΰλάνης -/ ΤΕΡΕΖΑ : .......ξανάρχονται όλα στο χρόνο τους, σε μια ιερή επανάληψη που μάς κάνει πιο θνητούς, θα γνωριστούμε καλύτερα στο δείπνο, αργά -/ Αναδύεται το ίδιο απειλητικά θηλυκό - εξουσιαστικό - άρωμα - στην αίθουσα με τις φωτογραφίες και το ασανσέρ - είμαι αναγκασμένος να γράφω ανιαρές λεπτομέρειες - καθώς ταξιδεύω - ''παγιδευμένος ανάμεσα στους γάμους και στις μανίες τους'' [6] - στεκόταν πιο εκεί, περίμενε μεγαλύτερο φιλοδώρημα, ο μπάτλερ,- πήρε μαζί του τα σκυλιά,- με τρόπο-, δεν έπρεπε ν' αντιληφθούν το αίμα του γλάρου ή να μυρίσουν, μάλλον τα χαπάκωσε ελαφρώς, - σάς το είπα - στην ουσία δεν είχαμε δει τίποτε απ' το δράμα, παρ' ολ' αυτά το παν είχε στεφθεί από επιτυχία, - μάζευα τα ψιλοπράγματα να διευκολύνω την αναχώρηση, κανείς δεν είχε αντιληφθεί : - / ΤΡΕΠΛΕΒ : ......αλήθεια είναι ώρα ν' αρχίσουμε Πρέπει να πάμε να καλέσουμε και τους άλλους [ακούστηκαν γέλια]
3.
.......απ' την ανοιχτή πόρτα σαν ισχνό πεπρωμένο ακουγόταν το ραδιόφωνο, σκέφτηκα μήπως πέρασα κάποια δυσοίωνη νύχτα - συνήθως είναι νύχτα, βέβαια, - περιέχει τη ματαίωση της νοσταλγικής προοπτικής, όπως πριν 2 χρόνια, - μετά ξαναζείς το καινούριο - είναι η άφιξη, κάποιος εγκαταλείπει το γράμμα και το πιστόλι μαζί στο ίδιο τραπέζι, - το τσάι είναι σερβιρισμένο, η μοίρα όχι ακόμα - επειδή ησυχάζουν είναι ανεπαίσθητα όλα όπως και η διαβεβαίωση της διαδρομής των ονείρων - υπάρχουν κι αυτά - το ξεθωριασμένο απόκομμα της εφημερίδας που έστελνε νεκρολογίες προϊστορικές, ή τα αβρά μειδιάματα των γειτόνων - θα τρομάζουν σίγουρα τον Αμεδαίο και την Μαντλέν [7], - τώρα που τα χρόνια έχουν περάσει συμμαχώ με τον Αμεδαίο, ενδεχομένως και το Πτώμα θα σταθεί στο ύψος ενός αξιομνημόνευτου και μακαριστού εκλιπόντος καταλαμβάνοντας τον ακάλυπτο με αξιοπρέπεια - Έπρεπε ν' αγοράσω ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου στο πρώτο βενζινάδικο ή στο πρώτο κατάστρωμα, οι συγγραφείς χάνουν απροσδόκητα τις ερωμένες τους στις σελίδες των βιβλίων - απ' την αρχή τα λόγιαζα αυτά όχι και τόσο έγκριτα, - αρκετά ψευδεπίγραφα - μια απ' αυτές μ' ένα πελώριο σώμα έφραζε το ομορφότερο άνοιγμα στην αυλή, - ο Ελπήνορας συστήθηκε σαν ετερώνυμο του Ομήρου / Στοπ / Οι γυναίκες πλησιάζουν στις μύτες των ποδιών τους : Δεν έχουν άλλον στον κόσμο ή πρέπει να περάσουν απαρατήρητες απ' τα παλιά πεζοδρόμια της εφηβείας - Αναζητώ, ξέρετε, παλιούς γνωστούς και φίλους για να υπονομεύσω τη μεταφυσική, που κατά βάθος τους δίδαξε την υποκρισία ή τη φιλία μ' εκείνη την κίβδηλη αφοσίωση σε μετουσιωμένους θαυμασμούς για κάτι ανύπαρχτο, όπως ήμουν εγώ - Λοιπόν, ο έναστρος ουρανός μένει άναυδος από όσα πλημμυρίζει το ανθρώπινο γένος [χειροκροτήματα επιβατών προς την μεριά του Παραδείσου], ο Ελπήνορας κλαίει στα γόνατα της Μαντάμ Αρκαντίν [8], ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς έχει αναχωρήσει ως γλάρος απ' το πρυμναίο σαλόνι Το πιστόλι είναι άφαντο
ΤΕΛΟΣ
[δημοσιεύτηκε και τον Νοέμβριο του 2018 στο neinnewsgr.blogspot.com]
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1α] στο τον τόμο FRANZ KAFKA, - Η Μεταμόρφωση,- Ο Πύργος,- Αμερική / Εξάντας, Εισαγωγή Μωρίς Μπλανσώ, μτφρ. Βασίλης Τομανάς, 1989
[1β] Α. ΤΣΕΧΩΒ, ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ, μτφρ. Λυκούργου Καλλέργη, Γκόνης, 1960
[2] .....Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλεβ, ήρωας στον Γλάρο του Τσέχωβ - αυτοκτονεί για τον έρωτα της ζωής του, την Νίνα Ζαρέτσνυ
[3] .....Τερέζα, ηρωίδα στην Αμερική του Κάφκα
[4] ......Φελίτσε Μπάουερ ο έρωτας του Κάφκα σε νεαρή ηλικία
[5] Ζαν Ζενέ ''Το σκάνε οι κοιμισμένοι μου για μια άλλη Αμερική''[από το ποίημα Ο ΘΑΝΑΤΟΠΟΙΝΙΤΗΣ, ο τελευταίος στίχος, μτφρ. Γιάννης Αγγελίδης, Η λέξη, τ.54, Μάης 86
[6] Seamus Heaney, Η Κυβέρνηση της Γλώσσας, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραίτης, Πατάκης, 2008
[6] Seamus Heaney, Η Κυβέρνηση της Γλώσσας, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραίτης, Πατάκης, 2008
[7] βλ. Ε. Ιονέσκο, Αμεδαίος, Δωδώνη, μτφρ. Μ. Πορτολομίου / αχρονολόγητο
[8] Μαντάμ Αρκαντίν, μητέρα του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς στον Γλάρο
https://www.teatronero.com/wp-content/uploads/2018/06/Vari-tipi-di-festival.jpg
https://www.palestradellattore.it/images/docenti/Caterina-Genta-danza-e-viso-cut-corr19.jpg
https://www.paneacquaculture.net/wp-content/uploads/2018/02/il-gabbiano-kustermann-lorimer.jpg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.