Της Μόνικας Σωτηριάδου
Ποτέ δεν μπορεί να θεωρηθεί χαμένη μια μέρα όταν αγαπάς τον τόπο σου και ψάχνεις ένα προορισμό να τον επισκεφτείς και να τον ανακαλύψεις. Προορισμός αυτή την φορά το χωριό του νομού Κιλκίς "Νέα Δήμητρα". Μια διαδρομή πολύ όμορφη και ήσυχη.
Φτάνοντας στο χωριό νιώθω αμέσως μια θετική αύρα που μοιράζει "απλόχερα" η γνωστή πλατεία του Χωριού που πραγματικά έχουν λόγο να καμαρώνουν οι κάτοικοι. Έχει όλα τα στοιχεία της Ελληνικής κουλτούρας και διατηρεί εκείνη την παλιά συνήθεια που ξεκουράζει και ζεσταίνει τις σχέσεις της παρέας και το παιχνίδι των παιδιών.
Η Εκκλησία του Χωριού στην όμορφη πλατεία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Οι κάτοικοι στην πλειοψηφία πρόσφυγες Ανατολικής Θράκης διατηρούν ένα έθιμο "κουρμπάνι" και το αναβιώνουν προς τιμή του εορτάζοντος Ιερού Ναού. Η βόλτα συνεχίζεται με χαμόγελα και διάθεση από τους κατοίκους που συναντώ.
Η βρύση του συλλόγου έξω από το χωριό αφιερωμένη στους πρόσφυγες πρώτους κατοίκους του Χωριού. Η χαβούζα δίπλα με τα πολύχρωμα ψάρια. Ένα τέλειο δειλινό καθώς μοιράζομαι την Ελληνική φιλοξενία της "Νέας Δήμητρας".
Μου κάνουν εντύπωση τα μικρά άσπρα παλιά σπιτάκια του Χωριού με τα λουλούδια. Στοιχεία άλλης εποχής θρακιώτικου νοικοκυριού. Περιφερειακά συναντώ ανθρώπους πρόσχαρους, κτηνοτρόφους, αγρότες χαιρετούν αυθόρμητα και αληθινά χωρίς ενδοιασμούς. Οι εξωτερικές ομορφιές περιφερειακά του Χωριού ομορφαίνουν την βόλτα καθώς το δειλινό γίνεται κομμάτι μια μέρας σίγουρα μοναδικής με το μικρό ποτάμι να συμπληρώνει το τοπίο.
Επιστροφή στην όμορφη πλατεία γύρω τα διάσημα ταβερνάκια με το το τέλειο και ξακουστό σουβλάκι σε όλη την περιοχή και όχι μόνο, ετοιμάζονται να "ανοίξουν" και να υποδεχθούν τους επισκέπτες στο όμορφο χωριό τους προσφέροντας τους τέλειους και οικονομικούς μεζέδες δίπλα σε στο συντριβάνι σήμα κατατεθέν του Χωριού.
Τέλος όπως ψάχνω κάθε φορά ένα ηλικιωμένο άτομο συναντάω μια υπέροχη γυναίκα στο φιλόξενο σπίτι της. Η κυρά Άννα ανοίγει την αγκαλιά της προτού ακόμη βρεθώ στην πόρτα έτοιμο και το παραδοσιακό κέρασμα. Σε ερώτηση για την ζωή στο χωριό, απαντά αυθόρμητα και αληθινά με λόγια ψυχής.
Μου κάνουν εντύπωση τα μικρά άσπρα παλιά σπιτάκια του Χωριού με τα λουλούδια. Στοιχεία άλλης εποχής θρακιώτικου νοικοκυριού. Περιφερειακά συναντώ ανθρώπους πρόσχαρους, κτηνοτρόφους, αγρότες χαιρετούν αυθόρμητα και αληθινά χωρίς ενδοιασμούς. Οι εξωτερικές ομορφιές περιφερειακά του Χωριού ομορφαίνουν την βόλτα καθώς το δειλινό γίνεται κομμάτι μια μέρας σίγουρα μοναδικής με το μικρό ποτάμι να συμπληρώνει το τοπίο.
Επιστροφή στην όμορφη πλατεία γύρω τα διάσημα ταβερνάκια με το το τέλειο και ξακουστό σουβλάκι σε όλη την περιοχή και όχι μόνο, ετοιμάζονται να "ανοίξουν" και να υποδεχθούν τους επισκέπτες στο όμορφο χωριό τους προσφέροντας τους τέλειους και οικονομικούς μεζέδες δίπλα σε στο συντριβάνι σήμα κατατεθέν του Χωριού.
Τέλος όπως ψάχνω κάθε φορά ένα ηλικιωμένο άτομο συναντάω μια υπέροχη γυναίκα στο φιλόξενο σπίτι της. Η κυρά Άννα ανοίγει την αγκαλιά της προτού ακόμη βρεθώ στην πόρτα έτοιμο και το παραδοσιακό κέρασμα. Σε ερώτηση για την ζωή στο χωριό, απαντά αυθόρμητα και αληθινά με λόγια ψυχής.
Όπου και να είσαι όταν έχεις παιδιά και εγγόνια έχεις τα πάντα. Η Οικογένεια είναι δύναμη. Όπως και η ήσυχη ζωή του Χωριού τα λουλούδια. Η εκκλησία, τα έθιμα. Ένα φαγητό που κάνουμε παραδοσιακό είναι σαλιγκάρια με κρεμμύδια. Όπως και διάφορες πίτες μια που συνηθίζουμε είναι ριζόπιτα με σταφίδες. Θέλω να ευχηθώ υγεία υπομονή και ηρεμία. Η Ζωή στο χωριό αυτά μας δίδαξε.
Αν κάνουμε αυτό το μικρό ταξίδι, αν περπατήσουμε στους δρόμους της Νέας Δήμητρας και μυρίσουμε ένα γιασεμί, αν πούμε μια καλησπέρα σε ένα παππού, μια γιαγιά. Αν δείξουμε στα παιδιά τις ομορφιές του τόπου μας. Το κάστρο, το ηρώων στην πλατεία. Το ποτάμι, τον βοσκό, το γιασεμί. Τότε θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι προσπαθήσαμε.
Αν κάνουμε αυτό το μικρό ταξίδι, αν περπατήσουμε στους δρόμους της Νέας Δήμητρας και μυρίσουμε ένα γιασεμί, αν πούμε μια καλησπέρα σε ένα παππού, μια γιαγιά. Αν δείξουμε στα παιδιά τις ομορφιές του τόπου μας. Το κάστρο, το ηρώων στην πλατεία. Το ποτάμι, τον βοσκό, το γιασεμί. Τότε θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι προσπαθήσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.