Tintorelli όπως Tintoretto [*]

Του Φώτη Μισοπούλου

prose en un acte - pour un théâtre de l'impossible

.....μόνο και μόνο γιατί ο συγγραφέας δεν του είχε ρίξει μια τελευταία ματιά

ΜΑΞ ΜΠΡΟΝΤ [1]

Η ΒΡΟΧΗ : ....μετά είναι η ώρα των τελευταίων τρένων Στεκόταν σκόπιμα στη ράχη του κρεβατιού υπήρξαν χαρούμενες εποχές που δεν επαναλήφθηκαν ποτέ - κλεισμένος στο σπίτι ένα ον παθητικό η αίσθηση ότι δεν έβρισκε ελπίδα καθαρού αέρα - αυτές οι οδύνες μέσα στους τοίχους καταλήγουν πάντα ανέξοδες ηθοποιίες Οφείλουμε να παίρνουμε τις καταστάσεις σαν δεδομένα και φτάνουμε στη λύτρωση - στη δεύτερη εκδημία - ο Τintorelli [2] είχε λόγου χάρη τη συναίνεση της Δίκης και το κλειδί - όταν εγώ κοιμάμαι να 'ρχεται απ' τις χαώδεις διασταυρώσεις του χειμώνα

Ή καλύτερα προσωρινά ελεύθερος

Έπειτα όμως αναγκάστηκα να παρεμποδίσω τη βία - κυριολεκτώ ώστε να μπορέσω να ξεχάσω πιο εύκολα - σύντροφοι - Αγέρωχος

TINTORELLI : .....κάποιος κατευθύνει τους μεταλλικούς βραχίονες του μέλλοντος δακρύζουν οι παρθενικές κουπαστές για άστεγους γέροι με τα χέρια στα γόνατα ακίνητοι ακριβώς όπως ήταν στα ατέλειωτα πρωινά τους Θα είχαν δικαίωμα ν' απαλλάξουν οριστικά τον καθένα κοιτάζοντας γύρω μέσα στο σκοτάδι - δεν ησυχάζω πριν βρω ακροατή - πριν βυθιστείς ανάμεσα σ' ερωτευμένα κτίρια και τα ερείπιά τους [παύση]

[ΣΚΗΝΙΚΟ διορθωμένο] : ......μιλώ για τον δικό μου ασθματικό λόγο και τα δέντρα φορτωμένα εραστές που ταρακουνάν στην πλατεία Τα μεσάνυχτα φαινόταν κι ένα πρόσωπο πίσω που δεν είχε αλλάξει το τελευταίο του βλέμμα - έκαμνε παρέα το ρολόι του πύργου που σήμανε τρεις - ένας μυημένος ωστόσο δεν θα πιστέψει ποτέ κάτι τέτοιο : στην ιστορία τα σημεία προσπαθούν μάταια να προσπελάσουν το μυστηριώδες οι ερμηνευτές συμβολίζουν την ανασφάλεια - αυτή θα είναι και η εκμάθηση του θανάτου μας - οι πρώτες διακοπές τής γεμάτης μόχθο ζωής οι γραμμές του καθρέφτη πάνω στο σημείο που πέφτει η πέτρα] 

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ : .....η παρελκυστική τακτική ταιριάζει καλύτερα έπειτα συνέρχομαι - με προσπερνώ 

Α' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : .....τα πέρατα όλων των δρόμων του κόσμου δεν θα τα δούμε ποτέ - η μόνωση και η θλίψη με κάνουν δυσκίνητο

Β' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : [σκοτάδι-φως] : ......είχε μάθει όμως πλέον να ελέγχει το κορμί του πολύ καλύτερα απ' ο,τι στην αρχή ήταν ευτυχισμένος εκεί ψηλά ελαφρό τρέμουλο διαπερνούσε το σώμα σε μια ασταθή ισορροπία -εγώ μου λέει αγνοώ την πρακτική του ιχνογραφημένου στοιχείου του σχεδιασμένου χώρου οι προσπάθειες λοιπόν για την καινούρια αρίθμηση πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες [μικρή παύση]
Και να είναι εξίσου σοβαρές και επίμονες 

Γ' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : .....θέλετε να σάς περιγράψω τα βασικά χαρακτηριστικά της ; μέσα στο όνειρο που κατοικείται από αιώνες ήταν σαν να ήθελε να ανασύρει οικογενειακά κειμήλια από την κόλαση [γελάει]

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ : ....χωρίς λέξη υποκλίθηκαν και βγήκαν απ' το σπίτι διασταυρώθηκαν με το παιδί που δούλευε στο κουρείο είναι καλό κανείς να μην καταφεύγει σε κρυφά νοήματα και μάλιστα σε δημόσιους χώρους Αθώρητες Ερινύες Ερανίζομαι παραστάσεις [πολύ φως]

Α' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : ....Σφύριγμα - γύρισαν ξαλαφρωμένοι Χειροκρότημα - δεκάδες στροφές της σκάλας όταν μια γυναίκα αφήνει το παρατηρητήριό της ν' αποφασίσει l' apprentissage de la ville [3] κι έτσι αναπαύεσαι μέσα στις πράξεις σου επειδή ο ήλιος ανασηκώνει την ομίχλη ή ο κρόταφος αποκτά την επαφή με το κροτάλισμα του νερού [παύση] νύχτα-νύχτα - άγαλμα-άγαλμα [μεγάλη παύση]

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ [το παλιό ΣΚΗΝΙΚΟ ή ο TINTORELLI] : ......η σκιά απλωνόταν ήρεμα ανάμεσα στους τέσσερις ανοίκειους τοίχους Il Regno del Purgatotio τον διόρισε ιστορικό της Αμαρτίας ξεκινώντας πάντα από κάποια συνταρακτική του αποκάλυψη - ως παράδειγμα το αλλήθωρο βλέμμα - απαρχή του πρωτόγονου μοντερνισμού στις αναρίθμητες πόζες γυμνού που κρύβονται άπληστα σε κάθε μεγάλη ζωγραφική ευκαιρία - Ο κύριος είναι άγνωστος - είπε η χορεύτρια - συνέχισε - η ζωγραφική ιδιοτέλεια αφανίζει κάθε απεικόνιση 

Το ταξί σταμάτησε μπροστά στην είσοδο του σκοτεινού σπιτιού αλλά αυτό δε θα 'ταν παρά μια ανώδυνη διευθέτηση του μοιραίου - είναι φωνή ζώου μονολόγησε ένας απ' τους ερμηνευτές όσοδιακριτικά μπορούσε ανάμεσα στο βήχα και τον βηματισμό των ενοίκων από δωμάτιο σε δωμάτιο 

Στο τέλος δε χρειαζόταν να ρωτάει θα γευμάτιζε στην rue de la Tombe-Issoire υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που πεθαίνουν και μάς βρίσκουν αδιάφορους ή βλάσφημους : ο Οctavio Paz ντυμένος Ποτάμι ανοίγουν οι Άβυσσοι των προαστίων οι νύχτες συμμερίζονται τους θανάτους των φωνηέντων το γυμνό μοντέλο ανήκει στα νυσταλέα αλφάβητα ενός κόσμου που νεκρώθηκε - θα καταλαγιάσουν μολονότι κανείς δεν προσθέτει τίποτε [παύση]

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ : ..... Έχει γίνει δεκτός μεταξύ των ανθρώπων που προσδοκούσε - [ήχοι από τα πέρατα του δωματίου - σαν αντίλαλος] 

Α' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : .....αναπαύεσαι μέσα στις πράξεις σου κάποια στιγμή που ο ΤINTORELLI ανασήκωνε ελαφρά το σεντόνι - στο κεφάλι του γεννιόταν αναμφίβολα η υποψία - έμοιαζε σαν να παραδέχεται την ύπαρξη του προβλήματος διασχίζοντας αέρα και κύματα

Β' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : .....σηκώθηκαν τελετουργικά ο Μπέικον και ο Ντιέγκο Βελάσκουεθ να είστε ευλογημένοι καθώς ουρλιάζει ο Ιννοκέντιος [4] - τις πρώτες δυο βδομάδες οι γονείς μου δεν άντεχαν καθόλου το διάδρομο - τη χοάνη - που πολλαπλασίαζε τις στριγκλιές όλων [μικρή παύση] σκόπιμα το κεφάλαιο αυτό έμεινε ατελείωτο όπως η υπόσχεση του Κέρουακ - αυτοί που πέθαναν στο Ντένβερ ή έκλαψαν στο Σικάγο [5] κατανοούν 

Γ' ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ : .......θα σάς παραδεχτώ η επανάληψη των φράσεων είναι ο προσωπικός τρόπος στενογραφίας του καθένα - ο μεσαίος μουσικός με το ακορντεόν και το ξύλινο πόδι την κοπάνησε αναγκάζοντας όλους να σταματήσουν - στην αποβάθρα είπα στον εαυτό μου : σύλληψη ξαφνική για ένα έγκλημα που δεν ορίζεται - κανείς δε χρειάζεται να είναι υπεύθυνος για μένα κύριοι δικαστές [χαμογελάει, γελάει δυνατά, φτύνει, φεύγει]
[Φως Λίγο φως παύση]] 

TINTORELLI [contro TINTORETTO] : .....το βράδυ ο ένας εξόντωνε τον άλλο το είδος εκείνο του φόνου που είναι από μόνο του μια άλλη χώρα - ξένη - ούτε η δική σου ούτε η δική μου - κανείς δε χρειάζεται να παρουσιασθεί υπεύθυνος όλοι είναι αναπόφευκτα ηττημένοι από ανεδαφική αθωότητα ή όχι - η Χορεύτρια ισοδυναμεί με την άγνοια πραγματικότητα που δεν επαληθεύεται Καληνύχτα έρχεσαι απροειδοποίητα θα εκτελεστείς την ημέρα των γενεθλίων σου λίγο φαγητό στο δάχτυλο προσπαθώντας να εκπαιδεύσεις κάποιο πουλί

Ο ύπνος μάλλον ελαφρύς μερικές φορές έλαβα υπόψη μου ορισμένες χαρακτηριστικές ενδείξεις η εξοικείωση καθόριζε τον μακρύ λήθαργο -/
Θα βγείτε απ' την αμηχανία Η Παρασκευή ήταν μέρα σοβαρών υποθέσεων Υπήρχαν κουρτίνες και στους τέσσερις τοίχους επειδή κάποτε αναζητήθηκε η υπέρτατη ασχήμια - η αναπνοή της Χορεύτριας έδειχνε ότι κοιμόταν βαθιά μετά το χτύπημα στην πόρτα ο Μαξ Μπροντ έβαλε ερευνητικά μέσα το κεφάλι Καλύτερα έτσι ψιθύρισε δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο συγγραφέας διατηρούσε ή αναιρούσε τη σειρά αυτή έπειτα οι αναρίθμητες συντομεύσεις πλησίαζε και η μέρα των γενεθλίων μου - εσείς ; έκανε- έχω να σκεφτώ πολλά πράγματα απαγορευμένα 

Ο Τintorelli σκούπισε τα χείλη του και της έδειξε το μαντήλι που είχε λεκιάσει με το κραγιόν [μικρή παύση] 

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ : .....Αλλοιώς θα ήταν μάταιος ο κόσμος [φωτο 2]

ΤΕΛΟΣ 

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[*], Jacopo TINTORETTO, ζωγράφος του ιταλικού μανιερισμού μετα την Αναγέννηση και πριν το ροκοκό / βλ. Διαδίκτυο


[1], επιστήθιος φίλος του Φραντς Κάφκα, βλ. και σημ. 2

[2], ζωγράφος στο επάγγελμα, - σημαντικό πρόσωπο στη Δίκη του Κάφκα/επίλογος στην πρώτη έκδοση [μτφρ. Γιάννης Βαλούρδος, Γράμματα 1991]
[3], η [την] εκμάθηση της πόλης [αποσπάσματα], Luc Dietrich, στο ΔΕΝΤΡΟ -Λόγος και Ποιητική για την πόλη, τ. 33/1983

[4], βλ. LIFO.gr 18.5.2019, ''o Πάπας που ουρλιάζει''
[5], Jack Kerouac, Άγγελοι της ερημιάς [αποσπάσματα], απόδοση Νιόβη Λυγγιάρη / ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ο.π.

[το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο neinnewsgr.blogspot.com με διαφορετικές φωτο]