Με αφορμή τα τεκταινόμενα στην Πατρίδα μας, μου ήρθαν στο θολωμένο μυαλό μου, από την αιθαλομίχλη της "καιόμενης" ελπίδας των Ελλήνων, ορισμένες σκέψεις για την αλαζονεία.
Η οίηση είναι μια σοβαρή ασθένεια της εξουσίας, η οποία έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας και προσβάλλει τα περισσότερα άτομα από αυτά που αποκτούν εξουσία.
Όπως μας λέει και ο Βίας ο Πριηνεύς, ένας εκ των επτά Σοφών της Αρχαίας Ελλάδος: "Αρχή άνδρα δείκνυσι" Δλδ : " Η εξουσία αποκαλύπτει τον χαρακτήρα".
Οι θολωμένες σκέψεις μου:
“Όταν δεν μπορούν να τα βάλουν πέρα μαζί σου... επειδή έχεις άποψη και ισχυρή προσωπικότητα... σου λένε ότι έχεις πρόβλημα συμπεριφοράς...”
Αν είχα τη δύναμη να κάνω μία αλλαγή, στην ανθρωπότητα, θα επέλεγα να εξαλείψω την αλαζονεία και τον εγωισμό.
ΟΡΙΣΜΟΙ:
Η αλαζονεία είναι το γνώρισμα της συμπεριφοράς του ανθρώπου, που πηγάζει από την υπερτίμηση του εαυτού του.
Η αλαζονεία απομονώνει ουσιαστικά το άτομο από τους συνανθρώπους του.
Ο αλαζόνας θεωρεί τους άλλους κατώτερους, τους χρησιμοποιεί πολλές φορές σαν αντικείμενα και τους ταπεινώνει. Το πιο προσφιλές του μέσον είναι η ειρωνεία.
Ο αλαζόνας βρίσκεται ψηλά στην συνείδηση του, αλλά χαμηλά στην συνείδηση των συνανθρώπων του
Ο εγωισμός είναι η τάση του ατόμου να προβάλει και να αγαπά τον εαυτό του.
Ο ατομισμός, η έπαρση, η υπεροψία και φυσικά η αλαζονεία είναι αποχρώσεις του ίδιου του εγωισμού.
Συνήθως ακούμε και διαβάζουμε ότι η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.
Αυτόματα έρχεται στο μυαλό μας η οικονομική διαφθορά, όμως ένας πολιτικός ηγέτης και το περιβάλλον του κρίνονται και για τη γενικότερη συμπεριφορά τους.
Είναι αλήθεια, ορισμένοι που ήσαν και είναι πάλι στην εξουσία εκπέμπουν μια αλαζονική αυτοπεποίθηση που ενοχλεί και ενίοτε προκαλεί το κοινό αίσθημα.
Όσοι αναλαμβάνουν ηγετικές Κυβερνητικές θέσεις, καθώς και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, βουλευτές, Περιφερειάρχες – Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι – Αντιδήμαρχοι, Σύμβουλοι κ.λ.π.) πρέπει να έχουν κατά νου ότι οφείλουν να σέβονται τους πολίτες, όχι μόνο τους οπαδούς και υποστηρικτές τους και κατ΄ επέκταση ψηφοφόρους τους, αλλά όλους.
Πρέπει να σέβονται και τους «αντιπάλους». Διότι και αυτοί είναι κομμάτι της κοινωνίας. Και είναι απλώς ιδεολογικά «αντίπαλοι», πολιτικοί ή απλοί πολίτες, ΟΧΙ ΕΧΘΡΟΙ.
Οι πολίτες δεν σας χρωστάνε. Εσείς που κυβερνάτε ή θέλετε να κυβερνήσετε τους χρωστάτε. Και όταν σας τιμούν με την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους, οφείλετε να τους υπηρετείτε (δεν τους εξυπηρετείτε), με ταπεινότητα, με σεβασμό όχι με έπαρση και συμπτώματα αλαζονείας και εγωισμού.
Και όσοι σας ασκούν κριτική, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι καλόπιστη, χωρίς προσωπικά ή άλλα οφέλη και χωρίς παρωπίδες –που σημαίνει ότι μπορεί να αποδειχθεί και εποικοδομητική–, είναι προς το δικό σας συμφέρον να την ακούσετε και να τη λάβετε υπόψη. Ίσως σας βοηθήσει να αποφύγετε ή να διορθώσετε λάθη και να επιτύχετε στο έργο σας. Μη βιάζεστε να την απαξιώσετε ή να την απορρίψετε ή το χειρότερο να τους χαρακτηρίζεται ως άσχετους ή εμπαθείς. Η αναγνώριση λαθών –και η προθυμία διόρθωσής τους– αποτελεί αρετή, όχι αδυναμία.
Η αλαζονεία, ο εγωισμός και υπεροψία είναι πολύ κακοί σύμβουλοι για έναν ηγέτη. Ναι είναι πολύ κακοί. Το έχουμε ζήσει παλαιότερα και πρόσφατα. Το διαπιστώνουμε και με κάποιους επίδοξους. Δεν θέλουμε να το ζήσουμε με τους παρόντες.
Φυσικά, υπάρχουν, πάντα και παντού, οι φωτεινές εξαιρέσεις, υπάρχουν άριστα πρότυπα, ας τους μιμηθούν οι ασκούντες κάθε μορφής εξουσίας.
Θα κλείσω με αυτά που μας λέει ο Αγάθων: «Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει».
Και σε ελεύθερη μετάφραση:
«Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα:
- πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα),
- δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες,
- τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων, κάποτε θα εκπέσει της αρχής και πρέπει ως εκ τούτου, να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε όταν απομακρυνθεί από την εξουσία να έχει αφήσει αγαθές εντυπώσεις, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για τις αρετές του».
Η οίηση είναι μια σοβαρή ασθένεια της εξουσίας, η οποία έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας και προσβάλλει τα περισσότερα άτομα από αυτά που αποκτούν εξουσία.
Όπως μας λέει και ο Βίας ο Πριηνεύς, ένας εκ των επτά Σοφών της Αρχαίας Ελλάδος: "Αρχή άνδρα δείκνυσι" Δλδ : " Η εξουσία αποκαλύπτει τον χαρακτήρα".
Οι θολωμένες σκέψεις μου:
“Όταν δεν μπορούν να τα βάλουν πέρα μαζί σου... επειδή έχεις άποψη και ισχυρή προσωπικότητα... σου λένε ότι έχεις πρόβλημα συμπεριφοράς...”
Αν είχα τη δύναμη να κάνω μία αλλαγή, στην ανθρωπότητα, θα επέλεγα να εξαλείψω την αλαζονεία και τον εγωισμό.
ΟΡΙΣΜΟΙ:
Η αλαζονεία είναι το γνώρισμα της συμπεριφοράς του ανθρώπου, που πηγάζει από την υπερτίμηση του εαυτού του.
Η αλαζονεία απομονώνει ουσιαστικά το άτομο από τους συνανθρώπους του.
Ο αλαζόνας θεωρεί τους άλλους κατώτερους, τους χρησιμοποιεί πολλές φορές σαν αντικείμενα και τους ταπεινώνει. Το πιο προσφιλές του μέσον είναι η ειρωνεία.
Ο αλαζόνας βρίσκεται ψηλά στην συνείδηση του, αλλά χαμηλά στην συνείδηση των συνανθρώπων του
Ο εγωισμός είναι η τάση του ατόμου να προβάλει και να αγαπά τον εαυτό του.
Ο ατομισμός, η έπαρση, η υπεροψία και φυσικά η αλαζονεία είναι αποχρώσεις του ίδιου του εγωισμού.
Συνήθως ακούμε και διαβάζουμε ότι η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.
Αυτόματα έρχεται στο μυαλό μας η οικονομική διαφθορά, όμως ένας πολιτικός ηγέτης και το περιβάλλον του κρίνονται και για τη γενικότερη συμπεριφορά τους.
Είναι αλήθεια, ορισμένοι που ήσαν και είναι πάλι στην εξουσία εκπέμπουν μια αλαζονική αυτοπεποίθηση που ενοχλεί και ενίοτε προκαλεί το κοινό αίσθημα.
Όσοι αναλαμβάνουν ηγετικές Κυβερνητικές θέσεις, καθώς και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, βουλευτές, Περιφερειάρχες – Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι – Αντιδήμαρχοι, Σύμβουλοι κ.λ.π.) πρέπει να έχουν κατά νου ότι οφείλουν να σέβονται τους πολίτες, όχι μόνο τους οπαδούς και υποστηρικτές τους και κατ΄ επέκταση ψηφοφόρους τους, αλλά όλους.
Πρέπει να σέβονται και τους «αντιπάλους». Διότι και αυτοί είναι κομμάτι της κοινωνίας. Και είναι απλώς ιδεολογικά «αντίπαλοι», πολιτικοί ή απλοί πολίτες, ΟΧΙ ΕΧΘΡΟΙ.
Οι πολίτες δεν σας χρωστάνε. Εσείς που κυβερνάτε ή θέλετε να κυβερνήσετε τους χρωστάτε. Και όταν σας τιμούν με την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους, οφείλετε να τους υπηρετείτε (δεν τους εξυπηρετείτε), με ταπεινότητα, με σεβασμό όχι με έπαρση και συμπτώματα αλαζονείας και εγωισμού.
Και όσοι σας ασκούν κριτική, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι καλόπιστη, χωρίς προσωπικά ή άλλα οφέλη και χωρίς παρωπίδες –που σημαίνει ότι μπορεί να αποδειχθεί και εποικοδομητική–, είναι προς το δικό σας συμφέρον να την ακούσετε και να τη λάβετε υπόψη. Ίσως σας βοηθήσει να αποφύγετε ή να διορθώσετε λάθη και να επιτύχετε στο έργο σας. Μη βιάζεστε να την απαξιώσετε ή να την απορρίψετε ή το χειρότερο να τους χαρακτηρίζεται ως άσχετους ή εμπαθείς. Η αναγνώριση λαθών –και η προθυμία διόρθωσής τους– αποτελεί αρετή, όχι αδυναμία.
Η αλαζονεία, ο εγωισμός και υπεροψία είναι πολύ κακοί σύμβουλοι για έναν ηγέτη. Ναι είναι πολύ κακοί. Το έχουμε ζήσει παλαιότερα και πρόσφατα. Το διαπιστώνουμε και με κάποιους επίδοξους. Δεν θέλουμε να το ζήσουμε με τους παρόντες.
Φυσικά, υπάρχουν, πάντα και παντού, οι φωτεινές εξαιρέσεις, υπάρχουν άριστα πρότυπα, ας τους μιμηθούν οι ασκούντες κάθε μορφής εξουσίας.
Θα κλείσω με αυτά που μας λέει ο Αγάθων: «Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει».
Και σε ελεύθερη μετάφραση:
«Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα:
- πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα),
- δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες,
- τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων, κάποτε θα εκπέσει της αρχής και πρέπει ως εκ τούτου, να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε όταν απομακρυνθεί από την εξουσία να έχει αφήσει αγαθές εντυπώσεις, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για τις αρετές του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.