Του Στέφανου Παραστατίδη
Γραμματέα Οργανωτικού του ΚΙΝΑΛ
#Germany […] Tο οικονομικό ινστιτούτο DIW προτείνει στο Γερμανικό κράτος να χορηγεί σε κάθε πολίτη ανεξαιρέτως 20.000 ευρώ στα 18 του χρόνια, ώστε να του προσφέρει τη δυνατότητα είτε να σπουδάσει, είτε να ανοίξει δική του επιχείρηση, είτε να αποκτήσει κάποια επαγγελματική κατάρτιση, είτε ακόμη και να καταβάλει ένα τμήμα του τιμήματος για την αγορά ενός περιουσιακού στοιχείου. Όχι βέβαια για να τα σπαταλήσει.
#Germany […] Tο οικονομικό ινστιτούτο DIW προτείνει στο Γερμανικό κράτος να χορηγεί σε κάθε πολίτη ανεξαιρέτως 20.000 ευρώ στα 18 του χρόνια, ώστε να του προσφέρει τη δυνατότητα είτε να σπουδάσει, είτε να ανοίξει δική του επιχείρηση, είτε να αποκτήσει κάποια επαγγελματική κατάρτιση, είτε ακόμη και να καταβάλει ένα τμήμα του τιμήματος για την αγορά ενός περιουσιακού στοιχείου. Όχι βέβαια για να τα σπαταλήσει.
Η ιδέα αφορά σε μία «ελάχιστη περιουσία» καθώς το φτωχότερο 50% του γερμανικού πληθυσμού δεν κληρονομεί από την οικογένειά του τίποτε ή σχεδόν τίποτε. Το μέτρο θα κοστίζει στο γερμανικό κράτος 22,6 δισ. ευρώ ετησίως, καθώς κάθε χρόνο ενηλικιώνονται στη Γερμανία περίπου 750.000 πολίτες. Ως προτεινόμενοι πόροι προτείνονται να αυξηθούν οι φόροι κληρονομιάς αλλά και να θεσπιστεί φόρος μεγάλου πλούτου μέσω της μεταρρύθμισης του φόρου ακίνητης περιουσίας [πηγή: Καθημερινή]
#France Ο ακόμη πιο τολμηρός Τομά Πικετί προτείνει στο Γαλλικό κράτος ως μία λύση την ανακατανομή της κληρονομιάς που επιτρέπει σε ολόκληρο τον πληθυσμό να λάβει μια ελάχιστη κληρονομιά, η οποία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι της τάξης των 120.000 ευρώ (δηλαδή το 60% του μέσου πλούτου ανά ενήλικα). Θα καταβάλλεται σε όλους σε ηλικία 25 ετών, θα χρηματοδοτείται από ένα συνδυασμό προοδευτικών φόρων πλούτου και κληρονομιάς που θα αποφέρει το 5% του εθνικού εισοδήματος (ένα σημαντικό ποσό αλλά που θα μπορούσε εξετασθεί μακροπρόθεσμα).
#France Ο ακόμη πιο τολμηρός Τομά Πικετί προτείνει στο Γαλλικό κράτος ως μία λύση την ανακατανομή της κληρονομιάς που επιτρέπει σε ολόκληρο τον πληθυσμό να λάβει μια ελάχιστη κληρονομιά, η οποία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι της τάξης των 120.000 ευρώ (δηλαδή το 60% του μέσου πλούτου ανά ενήλικα). Θα καταβάλλεται σε όλους σε ηλικία 25 ετών, θα χρηματοδοτείται από ένα συνδυασμό προοδευτικών φόρων πλούτου και κληρονομιάς που θα αποφέρει το 5% του εθνικού εισοδήματος (ένα σημαντικό ποσό αλλά που θα μπορούσε εξετασθεί μακροπρόθεσμα).
Όσοι δεν κληρονομούν επί του παρόντος τίποτα, θα λάβουν 120.000 ευρώ, ενώ όσοι κληρονομούν ένα εκατομμύριο ευρώ θα λάβουν 600.000 ευρώ μετά τη φορολογία και την εισφορά.
#Greece Στην Ελλάδα, η ανεργία των νέων καλπάζει (38,2% -μακράν πρώτοι στην ΕΕ), οι σπουδές στα μεγάλα αστικά κέντρα κοστίζουν ακριβά (υψηλά ενοίκια), οι ευκαιρίες ευνοούν έχοντες και ημετέρους και αποτελούν 1η αιτία brain-drain («ελαττωματική» δημοκρατία -flawed democracy), η δημόσια παιδεία πάσχει (κατάταξη #Pisa) και οι γενεακές ανισότητες πλήττουν την επιθυμητή διαγενεακή δικαιοσύνη (and justice for all… που έλεγαν και οι Μetallica το 1988).
H σημερινή κυβέρνηση ΝΔ δεν φαίνεται να σκέφτεται την αναδιανομή με όρους ισότητας ευκαιριών, καθώς πρόσφατα νομοθέτησε την προσωρινή κατάργηση φόρου γονικής παροχής ή δωρεάς ακινήτων για ποσά έως 800.000 ευρώ ( σε συγγενείς 1ου βαθμού).
Όμως και παλαιότερα, η κυβέρνηση ΝΔ του κου Καραμανλή, το 2007 εξήγγειλε την κατάργηση του φόρου κληρονομίας. Αφότου κέρδισαν τις εκλογές, κατήργησαν το φόρο κληρονομίας (1% φόρος, κάτι που δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη) και κατά αυτό τον τρόπο όλοι οι έχοντες έκαναν δωρεάν τις μεταβιβάσεις. Στη διετία που μεσολάβησε πολλά χρήματα χάθηκαν εις βάρος του κράτους και των πολιτικών υπέρ της κοινωνικής συνοχής. Τα αποτελέσματα γνωστά.
Οι φόροι γονικών παροχών/μεταβιβάσεων και κληρονομίας ενέχουν ένα στοιχείο δικαιοσύνης. Κάθε νέος άνθρωπος που ξεκινά με ένα κεφάλαιο κατοχυρωμένο από τη γέννησή του, δηλαδή από πλούτο που έχουν παραγάγει άλλοι και όχι ο ίδιος, βρίσκεται σε θέση υπεροχής έναντι των συνομηλίκων του.
Η κάθε λογής κληρονομιά είναι μία σαφής μορφή φυσικής ανισότητας καθώς παραμορφώνει την κοινή αφετηρία, τις ίσες ευκαιρίες για όλους. Μπορεί το δίκαιο να μην επιτυγχάνεται απόλυτα με όρους και προϋποθέσεις, όμως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων με όρους δικαιοσύνης.
Αν θέλουμε έναν πιο δίκαιο κόσμο, με ευημερία για όλους, καταρχάς θα πρέπει να συζητήσουμε για αυτόν και βεβαίως να τολμήσουμε να τον διεκδικήσουμε.
#Greece Στην Ελλάδα, η ανεργία των νέων καλπάζει (38,2% -μακράν πρώτοι στην ΕΕ), οι σπουδές στα μεγάλα αστικά κέντρα κοστίζουν ακριβά (υψηλά ενοίκια), οι ευκαιρίες ευνοούν έχοντες και ημετέρους και αποτελούν 1η αιτία brain-drain («ελαττωματική» δημοκρατία -flawed democracy), η δημόσια παιδεία πάσχει (κατάταξη #Pisa) και οι γενεακές ανισότητες πλήττουν την επιθυμητή διαγενεακή δικαιοσύνη (and justice for all… που έλεγαν και οι Μetallica το 1988).
H σημερινή κυβέρνηση ΝΔ δεν φαίνεται να σκέφτεται την αναδιανομή με όρους ισότητας ευκαιριών, καθώς πρόσφατα νομοθέτησε την προσωρινή κατάργηση φόρου γονικής παροχής ή δωρεάς ακινήτων για ποσά έως 800.000 ευρώ ( σε συγγενείς 1ου βαθμού).
Όμως και παλαιότερα, η κυβέρνηση ΝΔ του κου Καραμανλή, το 2007 εξήγγειλε την κατάργηση του φόρου κληρονομίας. Αφότου κέρδισαν τις εκλογές, κατήργησαν το φόρο κληρονομίας (1% φόρος, κάτι που δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη) και κατά αυτό τον τρόπο όλοι οι έχοντες έκαναν δωρεάν τις μεταβιβάσεις. Στη διετία που μεσολάβησε πολλά χρήματα χάθηκαν εις βάρος του κράτους και των πολιτικών υπέρ της κοινωνικής συνοχής. Τα αποτελέσματα γνωστά.
Οι φόροι γονικών παροχών/μεταβιβάσεων και κληρονομίας ενέχουν ένα στοιχείο δικαιοσύνης. Κάθε νέος άνθρωπος που ξεκινά με ένα κεφάλαιο κατοχυρωμένο από τη γέννησή του, δηλαδή από πλούτο που έχουν παραγάγει άλλοι και όχι ο ίδιος, βρίσκεται σε θέση υπεροχής έναντι των συνομηλίκων του.
Η κάθε λογής κληρονομιά είναι μία σαφής μορφή φυσικής ανισότητας καθώς παραμορφώνει την κοινή αφετηρία, τις ίσες ευκαιρίες για όλους. Μπορεί το δίκαιο να μην επιτυγχάνεται απόλυτα με όρους και προϋποθέσεις, όμως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων με όρους δικαιοσύνης.
Αν θέλουμε έναν πιο δίκαιο κόσμο, με ευημερία για όλους, καταρχάς θα πρέπει να συζητήσουμε για αυτόν και βεβαίως να τολμήσουμε να τον διεκδικήσουμε.
Μπράβο Στέφανε. Ο πολιτικός σου λόγος ξεχωρίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφή