Παρακμή και εγκατάλειψη, κτήρια που διασώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, κτήρια που διηγούνται τη ζωή και την ιστορία αυτού του τόπου, ρημάζουν αφημένα στην τύχη τους. (Περιμένουν καρτερικά τις κατάλληλες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες και τη φιλόδοξη μελέτη που θα επιτρέψουν την ανάδειξη και αξιοποίησή τους). Έτσι γράφει ο τουριστικός οδηγός του δήμου Κιλκίς, και από εκεί δανείζομαι και τον τίτλο του άρθρου.
Πολλά χρόνια καρτερούν τα καημένα, μέχρι να πέσουν τελικά, και μαζί με αυτά να χαθεί και η ιστορία που αφηγούνται.
Δίδυμες καπναποθήκες, κτίριο παλιάς Νομαρχίας, επισκοπείο.
Ξεφυλλίζοντας τον τουριστικό οδηγό του δήμου, διαβάζει κανείς μεταξύ των άλλων για το σπήλαιο του λόφου, και για το λαογραφικό μουσείο.
Σε ότι αφορά το σπήλαιο υπάρχει ένας υπάλληλος-φύλακας που κάνει τις ξεναγήσεις, και ο ίδιος κάνει και τις ξεναγήσεις στο λαογραφικό μουσείο.
Είναι με λίγα λόγια ο άνθρωπος λάστιχο. Όλα αυτά κατόπιν συνεννόησης και ραντεβού. Δεν γίνεται έτσι, ο επισκέπτης που θα έρθει στην πόλη, θα πρέπει να γνωρίζει τις ώρες λειτουργίας σε σταθερή καθημερινή βάση.
Σε σχέση με το λαογραφικό μουσείο δεν υπάρχει υπάλληλος του δήμου ο οποίος να έχει την ευθύνη της λειτουργίας του συνολικά, και να είναι στο χώρο καθημερινά. Υπάρχει ακόμη το θέμα της συντήρησης του κτιρίου που χρονολογείται από τον δέκατο ένατο αιώνα, αλλά και του πολύτιμου λαογραφικού υλικού που στεγάζεται εκεί. Προσπάθειες έγιναν, το ζήτημα όμως είναι να μη γίνονται αποσπασματικά, αλλά μόνιμα.
Σε ότι αφορά το γραφείο πολιτισμού και τουριστικής προβολής του δήμου πνιγμένο στην γραφειοκρατία και τη χαρτούρα, με έλλειψη προσωπικού, σε ένα χώρο αποθήκη, τι να πρωτοκάνει.
Ευθύνες συνολικά υπάρχουν διαχρονικά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, και στις διοικήσεις των δήμων που δεν διεκδίκησαν, δεν μπήκαν μπροστά, δεν πήραν "στους ώμους τους" την προσπάθεια για τον πολιτισμό. Θα μπορούσε κανείς να επικαλεστεί την οικονομική κρίση της χώρας, και είναι λογικό, εδώ όμως φαίνονται οι ικανότητες, το πείσμα, το θάρρος και η αποφασιστικότητα των άξιων να διοικήσουν τον δήμο Κιλκίς.
Ξεφυλλίζοντας τον τουριστικό οδηγό του δήμου, διαβάζει κανείς μεταξύ των άλλων για το σπήλαιο του λόφου, και για το λαογραφικό μουσείο.
Σε ότι αφορά το σπήλαιο υπάρχει ένας υπάλληλος-φύλακας που κάνει τις ξεναγήσεις, και ο ίδιος κάνει και τις ξεναγήσεις στο λαογραφικό μουσείο.
Είναι με λίγα λόγια ο άνθρωπος λάστιχο. Όλα αυτά κατόπιν συνεννόησης και ραντεβού. Δεν γίνεται έτσι, ο επισκέπτης που θα έρθει στην πόλη, θα πρέπει να γνωρίζει τις ώρες λειτουργίας σε σταθερή καθημερινή βάση.
Σε σχέση με το λαογραφικό μουσείο δεν υπάρχει υπάλληλος του δήμου ο οποίος να έχει την ευθύνη της λειτουργίας του συνολικά, και να είναι στο χώρο καθημερινά. Υπάρχει ακόμη το θέμα της συντήρησης του κτιρίου που χρονολογείται από τον δέκατο ένατο αιώνα, αλλά και του πολύτιμου λαογραφικού υλικού που στεγάζεται εκεί. Προσπάθειες έγιναν, το ζήτημα όμως είναι να μη γίνονται αποσπασματικά, αλλά μόνιμα.
Σε ότι αφορά το γραφείο πολιτισμού και τουριστικής προβολής του δήμου πνιγμένο στην γραφειοκρατία και τη χαρτούρα, με έλλειψη προσωπικού, σε ένα χώρο αποθήκη, τι να πρωτοκάνει.
Ευθύνες συνολικά υπάρχουν διαχρονικά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, και στις διοικήσεις των δήμων που δεν διεκδίκησαν, δεν μπήκαν μπροστά, δεν πήραν "στους ώμους τους" την προσπάθεια για τον πολιτισμό. Θα μπορούσε κανείς να επικαλεστεί την οικονομική κρίση της χώρας, και είναι λογικό, εδώ όμως φαίνονται οι ικανότητες, το πείσμα, το θάρρος και η αποφασιστικότητα των άξιων να διοικήσουν τον δήμο Κιλκίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.