Το ζήτημα της αξιολόγησης δεν είναι ούτε καινούργιο, ούτε ξεκομμένο από τα υπόλοιπες πλευρές που σχετίζονται με τη δουλειά μας, τους όρους εργασίας μας, τη λειτουργία των υπηρεσιών μας, την οργάνωσή τους, τις αρμοδιότητες και τις στοχεύσεις τους.
- Με το άρθρο 12 του μισθολογίου συνδέεται η αξιολόγηση με την μισθολογική εξέλιξη, αφού παρέχεται στους «άριστους» επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο.
- Με το ίδιο άρθρο επίσης μετά από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις (σ.σ. που κρίνουν τον εργαζόμενο «ανεπαρκή ή ακατάλληλο») μπορεί να αναστέλλεται η «αυτόματη» μισθολογική εξέλιξη του υπαλλήλου.
- Με το άρθρο 17 συνδέεται η αμοιβή με την αξιολόγηση της θέσης εργασίας… !!!, αφού ο κάθε φορέας θα μπορεί να βαθμολογεί και να αξιολογεί ως ιδιαίτερης σημασίας όποιες θέσεις εργασίας θέλει…
Εξάλλου και ο ίδιος ο Βερναρδάκης έλεγε στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχετικού νόμου: «ότι στο νέο μισθολόγιο αυτό που ψηφίστηκε το Δεκέμβριο περιλαμβάνονταν μελλοντικές προβλέψεις για τη σύνδεση της αξιολόγησης με μια ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη ή και με μια βαθμολογική εξέλιξη. Επιπλέον η νέα αρχιτεκτονική του βαθμολογίου συνδέεται οργανικά με την αξιολόγηση, αφού αυτή η καλή βαθμολογία επιφέρει ταχύτερη ανέλιξη στο σύστημα σταδιοδρομίας (πρακτικά Βουλής σελ 6304 στις 23-2-2016)».
- Με το άρθρο 40 του Υπαλληλικού Κώδικα δεν μονιμοποιούνται οι υπάλληλοι που έχουν διανύσει τα δύο πρώτα έτη της δοκιμαστικής υπηρεσίας τους, εάν «υπάρχει δυσμενής έκθεση αξιολόγησης».
- Επίσης με τα άρθρα 83, 95 και 152 του Υπαλληλικού Κώδικα ο μόνιμος υπάλληλος «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό (λόγω κακής αξιολόγησης), παραπέμπεται (...) προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο (...) μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».
Με λίγα λόγια όποιος αξιολογείται και βαθμολογείται ως «ακατάλληλος» (0-24) απολύεται!!! Και μάλιστα η κυβέρνηση μέσα από την προβλεπόμενη Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης θα παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το λεγόμενο “συντελεστή διόρθωσης”. Δηλαδή θα μπορεί να βάζει, όποια «ποσοστά» θέλει, να αυξάνει ή να μειώνει τους άριστους, τους ανεπαρκείς, τους ακατάλληλους κλπ. Ποιος μας λέει ότι αυτό δεν θα οδηγήσει ακόμα και σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15%;
Τελικά προκύπτει ότι είναι σαθρό το επιχείρημα ότι η αξιολόγηση Βερναρδάκη είναι καλλίτερη από του Μητσοτάκη. Γιατί πιο έξυπνη είναι, πιο καλή δεν είναι. Ο Βερναρδάκης έπιασε το νήμα από εκεί που το άφησε ο Μητσοτάκης και το προσάρμοσε, λαμβάνοντας υπόψη και τις αντιδράσεις των εργαζομένων…, αλλά πάνω απ’ όλα λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση του ΣΕΒ 2016 ότι πρέπει να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι!!!
Γι αυτό λέμε ότι όσο κι αν άλλαξε το περιτύλιγμα της προηγούμενης αξιολόγησης με το νόμο Βερναρδάκη (ν.4369/2016), η ουσία παραμένει ίδια.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Δεν μπορούμε να αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος, να φτάσουμε σε διαφορετικές αποδοχές κι ας έχουμε τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια και μετά να αντιδράσουμε.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος και να δώσουμε την δυνατότητα στον κάθε Περιφερειάρχη να ξεχωρίζει κάποιες θέσεις εργασίας και να τις αμοίβει καλλίτερα ή να κατατάσσει τους υπαλλήλους σε καλλλίτερο βαθμό και μετά να αντιδράσουμε.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε να φτάσουμε σε απολύσεις συναδέλφων μας, να περιμένουμε να ξεδιπλωθεί όλο το σενάριο και μετά να αντιδράσουμε.
Και βέβαια είναι γνωστό ότι και στα ζητήματα αυτά και στη στοχοθεσία, όπως και σε όλα τα αντεργατικά μέτρα η κυβέρνηση επιλέγει την εφαρμογή κομμάτι-κομμάτι, την ετεροχρονισμένη εφαρμογή ορισμένων πλευρών, για να μπορεί να παιρνάει «ανέμακτα» την πολιτική της. Μήπως δεν βλέπουμε ανάλογες μεθοδεύσεις στο ασφαλιστικό και τις συντάξεις (βλέπε προσωπική διαφορά, υπολογισμό εφάπαξ, πλεονάζον προσωπικό Ασφαλιστικών Ταμείων κλπ);
Για να γίνει λοιπόν πιο εύπεπτο φέτος δεν θα πάρει υπόψη της, τις παλιές εκθέσεις αξιολόγησης, ούτε θα «μοριοδοτήσει» την στοχοθεσία. Και μπορεί σε αρκετούς να μην είναι κατανοητό που θα αποσκοπεί η στοχοθεσία, όμως αν κοιτάξουν γύρω τους, θα δούν τη σύνδεση του «φοροεισπρακτικού» μηχανισμού με τη φοροληστεία, τη σύνδεση της λειτουργίας των νοσοκομείων με τα έσοδα από τους ασθενείς και τα «απογευματινά ιατρεία», τη σύνδεση της αξιολόγησης – στοχοθεσίας των νοσοκομειακών γιατρών με το πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμάκων, των ιατρικών εξετάσεων κλπ. Πρέπει να περιμένουμε και τα «δικά μας» για να βγάλουμε συμπεράσματα, που πάει η δουλειά;
Οι παραπάνω πλευρές υφίστανται ανεξάρτητα αν οι προϊστάμενοι είναι με ανάθεση ή έχουν κριθεί, ανεξάρτητα αν είναι καλοί συνάδελφοι ή όχι; Είναι πλευρές που τα στελέχη της διοίκησης υποχρεώνονται να εφαρμόζουν.
Κι ας θυμηθούμε ακόμα και με την εφαρμογή των παλιότερων νόμων της αξιολόγησης βλέπαμε προϊσταμένους να βαθμολογούν συναδέλφους με χαμηλούς βαθμούς, επειδή είχαν «διαφορετική» άποψη σε διαφορετικά ζητήματα… Πάντοτε είχαμε χαμηλούς βαθμούς…, η διαφορά ήταν ότι η αξιολόγηση δεν συνδεόταν με την στοχοθεσία, δεν συνδεόταν με την βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη, καθώς και ότι η πολιτική των απολύσεων για ένα μικρό, επιτελικό κράτος δεν ήταν στη πρώτη γραμμή…
Δεν είναι εξάλλου καθόλου τυχαία, ούτε η μεγάλη αύξηση των επιδομάτων των θέσεων ευθύνης, ούτε η ταχύτερη βαθμολογική εξέλιξη που δόθηκε στους απόφοιτους της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης με το τελευταίο μισθολόγιο. Προετοιμάζουν τους «γενίτσαρους» των δημοσίων υπαλλήλων.
Κι ας σκεφτούμε πόσο αντικειμενικά μπορεί να αξιολογήσει ένας προϊστάμενος, όταν ξέρει ότι η βαθμολόγηση αυτή μπορεί να δώσει στον υπάλληλο προβάδισμα στην επόμενη κρίση προϊσταμένων; Ή από πότε το αποτέλεσμα μιας συνέντευξης είναι αντικειμενικά μετρήσιμο; Από πότε το συνδικαλιστικό κίνημα θεωρεί την συνέντευξη αντικειμενική, είτε αυτή που θα γίνεται στο πλαίσιο της αξιολόγησης, είτε αυτή που θα γίνεται στο πλαίσιο των κρίσεων για θέσεις ευθύνης;
Το ερώτημα που θέτουν κάποιοι αν πρέπει να είμαστε υπέρ ή κατά της αξιολόγησης είναι υποκριτικό και ψευδεπίγραφο, γιατί την αποδεσμεύουν από το περιεχόμενο και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί, την αποδεσμεύουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Δεν είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο περιεχόμενο, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις που προωθεί το ταξικό κράτος μέσω της αξιολόγησης.
Η λεγόμενη αξιολόγηση συνδέεται με το χαρακτήρα του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Ας κοιτάξουμε στις Περιφέρειες: Το ανθρώπινο δυναμικό έχει μειωθεί κατά 40% από το 2010 έως σήμερα, προσλήψεις δεν γίνονται, τα «παράλληλα καθήκοντα» στους συναδέλφους πάνε σύννεφο, οι δαπάνες μετακίνησης για να εκτελούνται υπηρεσίες εκτός έδρας πετσοκόπηκαν, υπηρεσίες υπολειτουργούν, τα περισσότερα δημόσια ΚΤΕΟ με το τρικ της πιστοποίησης παραμένουν κλειστά, αρμοδιότητες που αφορούσαν τεχνικές υπηρεσίες, δημόσια έργα (ηλεκτροφωτισμός, ασφαλτόστρωση κλπ) εκχωρήθηκαν σε ιδιώτες, προωθούνται συστηματικά τα ΣΔΙΤ και οι ΚΟΙΝΣΕΠ, κατασκευάζονται έργα με κριτήριο την προσέλκυση των επενδύσεων, αγροτικά κτηνιατρεία έκλεισαν, καταργήθηκαν μια σειρά διαδικασίες αδειοδοτήσεων και ελέγχων στο όνομα των επενδύσεων. Ταυτόχρονα μειώθηκαν δραστικά οι ΚΑΠ, δηλ. η χρηματοδότηση των Περιφερειών, ενισχύεται παραπέρα η ανταποδοτικότητα και τα χαράτσια για το λαό μέσα και από τον νέο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ενώ χορηγούνται κίνητρα και διευκολύνσεις στο κεφάλαιο.
Και μετά από όλα αυτά η κυβέρνηση θέλει να μας αξιολογήσει!!!
Δεν θα της κάνουμε τη χάρη. Ήρθε η ώρα και πάλι να οργανώσουμε τον αγώνα μας απέναντι στην λεγόμενη «αξιολόγηση».
Θα αποκαλύψουμε σε όλους τον αντιδραστικό της χαρακτήρα, γιατί βαδίζει μαζί με την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Με το «βούρδουλα» και τη βία της αξιολόγησης, συνολικά με τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο στοχεύουν σε ένα κράτος ακόμα πιο ταξικό, πιο αυταρχικό, ακόμα πιο εχθρικό απέναντι στου δημοσίους υπαλλήλους, το λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα ένα κράτος που θα υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Θέλουν να προχωρήσουν την αξιολόγηση γιατί θέλουν να έχουν ένα χειραγωγημένο υπαλληλικό προσωπικό που θα εξειδικεύει και θα εφαρμόζει αδιαμαρτύρητα όλες τις αντιλαϊκές της αποφάσεις. Αυτό εξάλλου αποτελεί την κοινή γραμμή και αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης.
Στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα Νοσοκομεία, στα σχολεία, στους ΟΤΑ, στα Πανεπιστήμια, γενικότερα στις υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα. Με τη λεγόμενη αξιολόγηση στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους.
Οι οργανισμοί και η δομή τους, το μητρώο επιτελικών στελεχών, η αξιολόγηση, η στοχοθεσία και η κινητικότητα αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, του νέου Καλλικράτη, του νέου αναμορφωμένου αστικού κράτους.
Η λεγόμενη αξιολόγηση δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών.
Το τι αξιολόγηση έχουν στο μυαλό τους να κάνουν, φαίνεται κι απ’ το γεγονός ότι τα πρώτα στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν περνάει ούτε μια μέρα που να μην καθυβρίζουν, να μην συκοφαντούν και να ντροπιάζουν τους δημοσίους υπαλλήλους συλλήβδην ως τεμπέληδες και κοπανατζήδες, να τους δείχνουν ως υπεύθυνους για τα χάλια των δημόσιων υπηρεσιών, αποσκοπώντας έτσι να κρύψουν τις δικές τους διαχρονικές ευθύνες.
Ως εργαζόμενοι δε συμβιβαζόμαστε και πολύ περισσότερο δεν επιβραβεύουμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Δεν λέμε ότι είμαστε ενάντια στον έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου. Όπως επίσης δε θεωρούμε, ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για τα προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όμως γι’ αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν.
Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Όμως, άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την αξιολόγηση, με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Καλούμε όλα τα πρωτοβάθμια Σωματεία μας να αναλάβουν πρωτοβουλίες και δράση για να μπλοκάρουμε, μαζί με όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, την αξιολόγηση του νόμου Βερναρδάκη.
Έχουμε χρέος να αναμετρηθούμε με υπαρκτές δυσκολίες, με αυταπάτες που υπάρχουν. Να επιταχύνουμε τη δράση μας, την ενημέρωση των συναδέλφων μας. Να οργανώσουμε Γενικές Συνελεύσεις και περιοδείες σε κάθε χώρο δουλειάς.
Έχουμε την πείρα, από την ακύρωση στη πράξη της αξιολόγησης Μητσοτάκη. Μπορούμε και τώρα να τα καταφέρουμε.
Μπορούμε με τη δράση μας για να μπλοκάρουμε την αξιολόγηση του νόμου Βερναρδάκη.
ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΔΕΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΤΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ
Με μαζικές διαδικασίες, Γενικές Συνελεύσεις και συλλογικό αγώνα
προχωράμε απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική.
Μπορεί να αποτυπώνεται κάθε φορά σε ξεχωριστό νόμο, όμως δεν είναι ξεκομμένο από το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο, που μας αφορά, που διέπει τη λειτουργία των υπηρεσιών μας, ένα πλαίσιο που γενικότερα καθορίζεται από την εκάστοτε εφαρμοζόμενη πολιτική, με αυτήν την πολιτική, εδώ, σήμερα και όχι με όποια ο καθένας θέλει να φαντάζεται.
Δεν είναι ένα απλά τεχνοκρατικό ή διαδικαστικό ζήτημα, αποσυνδεμένο από τη στόχευση κάθε κυβέρνησης για να λειτουργήσει το δημόσιο, ως «επιτελικό», «μικρό», στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων (εκχώρηση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα, είσοδο κι επέκταση των εργολάβων στις δημόσιες υπηρεσίες κ.α.). Έχει συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο, όπως εξάλλου έχει και η αξιολόγηση της κυβέρνησης…
Η δυνατότητα, που έχει η κάθε κυβέρνηση να κόβει και να ράβει την πολιτική της, να τη «σπάζει» σε μικρότερα κομμάτια, δεν μπορεί να οδηγεί τους εργαζόμενους να μην βλέπουν την συνολική της πολιτική.
Έτσι όταν εξετάζουμε τον ν. 4369/2016 της αξιολόγησης, οφείλουμε να διαβάζουμε και μια σειρά άλλους νόμους που άμεσα ή έμμεσα συνδέεται πχ μισθολόγιο (ν.4354/2015), κινητικότητα (ν.4440/2016), υπαλληλικός κώδικας (ν.3528/2007), οργανογράμματα (ν. 4178/2013), απαγόρευση προσλήψεων, δημοσιονομική πολιτική κλπ και να βλέπουμε συνολικά που οδηγεί.
Συγκεκριμένα:
Δεν είναι ένα απλά τεχνοκρατικό ή διαδικαστικό ζήτημα, αποσυνδεμένο από τη στόχευση κάθε κυβέρνησης για να λειτουργήσει το δημόσιο, ως «επιτελικό», «μικρό», στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων (εκχώρηση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα, είσοδο κι επέκταση των εργολάβων στις δημόσιες υπηρεσίες κ.α.). Έχει συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο, όπως εξάλλου έχει και η αξιολόγηση της κυβέρνησης…
Η δυνατότητα, που έχει η κάθε κυβέρνηση να κόβει και να ράβει την πολιτική της, να τη «σπάζει» σε μικρότερα κομμάτια, δεν μπορεί να οδηγεί τους εργαζόμενους να μην βλέπουν την συνολική της πολιτική.
Έτσι όταν εξετάζουμε τον ν. 4369/2016 της αξιολόγησης, οφείλουμε να διαβάζουμε και μια σειρά άλλους νόμους που άμεσα ή έμμεσα συνδέεται πχ μισθολόγιο (ν.4354/2015), κινητικότητα (ν.4440/2016), υπαλληλικός κώδικας (ν.3528/2007), οργανογράμματα (ν. 4178/2013), απαγόρευση προσλήψεων, δημοσιονομική πολιτική κλπ και να βλέπουμε συνολικά που οδηγεί.
Συγκεκριμένα:
- Με το άρθρο 12 του μισθολογίου συνδέεται η αξιολόγηση με την μισθολογική εξέλιξη, αφού παρέχεται στους «άριστους» επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο.
- Με το ίδιο άρθρο επίσης μετά από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις (σ.σ. που κρίνουν τον εργαζόμενο «ανεπαρκή ή ακατάλληλο») μπορεί να αναστέλλεται η «αυτόματη» μισθολογική εξέλιξη του υπαλλήλου.
- Με το άρθρο 17 συνδέεται η αμοιβή με την αξιολόγηση της θέσης εργασίας… !!!, αφού ο κάθε φορέας θα μπορεί να βαθμολογεί και να αξιολογεί ως ιδιαίτερης σημασίας όποιες θέσεις εργασίας θέλει…
Εξάλλου και ο ίδιος ο Βερναρδάκης έλεγε στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχετικού νόμου: «ότι στο νέο μισθολόγιο αυτό που ψηφίστηκε το Δεκέμβριο περιλαμβάνονταν μελλοντικές προβλέψεις για τη σύνδεση της αξιολόγησης με μια ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη ή και με μια βαθμολογική εξέλιξη. Επιπλέον η νέα αρχιτεκτονική του βαθμολογίου συνδέεται οργανικά με την αξιολόγηση, αφού αυτή η καλή βαθμολογία επιφέρει ταχύτερη ανέλιξη στο σύστημα σταδιοδρομίας (πρακτικά Βουλής σελ 6304 στις 23-2-2016)».
- Με το άρθρο 40 του Υπαλληλικού Κώδικα δεν μονιμοποιούνται οι υπάλληλοι που έχουν διανύσει τα δύο πρώτα έτη της δοκιμαστικής υπηρεσίας τους, εάν «υπάρχει δυσμενής έκθεση αξιολόγησης».
- Επίσης με τα άρθρα 83, 95 και 152 του Υπαλληλικού Κώδικα ο μόνιμος υπάλληλος «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό (λόγω κακής αξιολόγησης), παραπέμπεται (...) προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο (...) μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».
Με λίγα λόγια όποιος αξιολογείται και βαθμολογείται ως «ακατάλληλος» (0-24) απολύεται!!! Και μάλιστα η κυβέρνηση μέσα από την προβλεπόμενη Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης θα παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το λεγόμενο “συντελεστή διόρθωσης”. Δηλαδή θα μπορεί να βάζει, όποια «ποσοστά» θέλει, να αυξάνει ή να μειώνει τους άριστους, τους ανεπαρκείς, τους ακατάλληλους κλπ. Ποιος μας λέει ότι αυτό δεν θα οδηγήσει ακόμα και σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15%;
Τελικά προκύπτει ότι είναι σαθρό το επιχείρημα ότι η αξιολόγηση Βερναρδάκη είναι καλλίτερη από του Μητσοτάκη. Γιατί πιο έξυπνη είναι, πιο καλή δεν είναι. Ο Βερναρδάκης έπιασε το νήμα από εκεί που το άφησε ο Μητσοτάκης και το προσάρμοσε, λαμβάνοντας υπόψη και τις αντιδράσεις των εργαζομένων…, αλλά πάνω απ’ όλα λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση του ΣΕΒ 2016 ότι πρέπει να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι!!!
Γι αυτό λέμε ότι όσο κι αν άλλαξε το περιτύλιγμα της προηγούμενης αξιολόγησης με το νόμο Βερναρδάκη (ν.4369/2016), η ουσία παραμένει ίδια.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Δεν μπορούμε να αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος, να φτάσουμε σε διαφορετικές αποδοχές κι ας έχουμε τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια και μετά να αντιδράσουμε.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος και να δώσουμε την δυνατότητα στον κάθε Περιφερειάρχη να ξεχωρίζει κάποιες θέσεις εργασίας και να τις αμοίβει καλλίτερα ή να κατατάσσει τους υπαλλήλους σε καλλλίτερο βαθμό και μετά να αντιδράσουμε.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε να φτάσουμε σε απολύσεις συναδέλφων μας, να περιμένουμε να ξεδιπλωθεί όλο το σενάριο και μετά να αντιδράσουμε.
Και βέβαια είναι γνωστό ότι και στα ζητήματα αυτά και στη στοχοθεσία, όπως και σε όλα τα αντεργατικά μέτρα η κυβέρνηση επιλέγει την εφαρμογή κομμάτι-κομμάτι, την ετεροχρονισμένη εφαρμογή ορισμένων πλευρών, για να μπορεί να παιρνάει «ανέμακτα» την πολιτική της. Μήπως δεν βλέπουμε ανάλογες μεθοδεύσεις στο ασφαλιστικό και τις συντάξεις (βλέπε προσωπική διαφορά, υπολογισμό εφάπαξ, πλεονάζον προσωπικό Ασφαλιστικών Ταμείων κλπ);
Για να γίνει λοιπόν πιο εύπεπτο φέτος δεν θα πάρει υπόψη της, τις παλιές εκθέσεις αξιολόγησης, ούτε θα «μοριοδοτήσει» την στοχοθεσία. Και μπορεί σε αρκετούς να μην είναι κατανοητό που θα αποσκοπεί η στοχοθεσία, όμως αν κοιτάξουν γύρω τους, θα δούν τη σύνδεση του «φοροεισπρακτικού» μηχανισμού με τη φοροληστεία, τη σύνδεση της λειτουργίας των νοσοκομείων με τα έσοδα από τους ασθενείς και τα «απογευματινά ιατρεία», τη σύνδεση της αξιολόγησης – στοχοθεσίας των νοσοκομειακών γιατρών με το πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμάκων, των ιατρικών εξετάσεων κλπ. Πρέπει να περιμένουμε και τα «δικά μας» για να βγάλουμε συμπεράσματα, που πάει η δουλειά;
Οι παραπάνω πλευρές υφίστανται ανεξάρτητα αν οι προϊστάμενοι είναι με ανάθεση ή έχουν κριθεί, ανεξάρτητα αν είναι καλοί συνάδελφοι ή όχι; Είναι πλευρές που τα στελέχη της διοίκησης υποχρεώνονται να εφαρμόζουν.
Κι ας θυμηθούμε ακόμα και με την εφαρμογή των παλιότερων νόμων της αξιολόγησης βλέπαμε προϊσταμένους να βαθμολογούν συναδέλφους με χαμηλούς βαθμούς, επειδή είχαν «διαφορετική» άποψη σε διαφορετικά ζητήματα… Πάντοτε είχαμε χαμηλούς βαθμούς…, η διαφορά ήταν ότι η αξιολόγηση δεν συνδεόταν με την στοχοθεσία, δεν συνδεόταν με την βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη, καθώς και ότι η πολιτική των απολύσεων για ένα μικρό, επιτελικό κράτος δεν ήταν στη πρώτη γραμμή…
Δεν είναι εξάλλου καθόλου τυχαία, ούτε η μεγάλη αύξηση των επιδομάτων των θέσεων ευθύνης, ούτε η ταχύτερη βαθμολογική εξέλιξη που δόθηκε στους απόφοιτους της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης με το τελευταίο μισθολόγιο. Προετοιμάζουν τους «γενίτσαρους» των δημοσίων υπαλλήλων.
Κι ας σκεφτούμε πόσο αντικειμενικά μπορεί να αξιολογήσει ένας προϊστάμενος, όταν ξέρει ότι η βαθμολόγηση αυτή μπορεί να δώσει στον υπάλληλο προβάδισμα στην επόμενη κρίση προϊσταμένων; Ή από πότε το αποτέλεσμα μιας συνέντευξης είναι αντικειμενικά μετρήσιμο; Από πότε το συνδικαλιστικό κίνημα θεωρεί την συνέντευξη αντικειμενική, είτε αυτή που θα γίνεται στο πλαίσιο της αξιολόγησης, είτε αυτή που θα γίνεται στο πλαίσιο των κρίσεων για θέσεις ευθύνης;
Το ερώτημα που θέτουν κάποιοι αν πρέπει να είμαστε υπέρ ή κατά της αξιολόγησης είναι υποκριτικό και ψευδεπίγραφο, γιατί την αποδεσμεύουν από το περιεχόμενο και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί, την αποδεσμεύουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Δεν είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο περιεχόμενο, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις που προωθεί το ταξικό κράτος μέσω της αξιολόγησης.
Η λεγόμενη αξιολόγηση συνδέεται με το χαρακτήρα του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Ας κοιτάξουμε στις Περιφέρειες: Το ανθρώπινο δυναμικό έχει μειωθεί κατά 40% από το 2010 έως σήμερα, προσλήψεις δεν γίνονται, τα «παράλληλα καθήκοντα» στους συναδέλφους πάνε σύννεφο, οι δαπάνες μετακίνησης για να εκτελούνται υπηρεσίες εκτός έδρας πετσοκόπηκαν, υπηρεσίες υπολειτουργούν, τα περισσότερα δημόσια ΚΤΕΟ με το τρικ της πιστοποίησης παραμένουν κλειστά, αρμοδιότητες που αφορούσαν τεχνικές υπηρεσίες, δημόσια έργα (ηλεκτροφωτισμός, ασφαλτόστρωση κλπ) εκχωρήθηκαν σε ιδιώτες, προωθούνται συστηματικά τα ΣΔΙΤ και οι ΚΟΙΝΣΕΠ, κατασκευάζονται έργα με κριτήριο την προσέλκυση των επενδύσεων, αγροτικά κτηνιατρεία έκλεισαν, καταργήθηκαν μια σειρά διαδικασίες αδειοδοτήσεων και ελέγχων στο όνομα των επενδύσεων. Ταυτόχρονα μειώθηκαν δραστικά οι ΚΑΠ, δηλ. η χρηματοδότηση των Περιφερειών, ενισχύεται παραπέρα η ανταποδοτικότητα και τα χαράτσια για το λαό μέσα και από τον νέο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ενώ χορηγούνται κίνητρα και διευκολύνσεις στο κεφάλαιο.
Και μετά από όλα αυτά η κυβέρνηση θέλει να μας αξιολογήσει!!!
Δεν θα της κάνουμε τη χάρη. Ήρθε η ώρα και πάλι να οργανώσουμε τον αγώνα μας απέναντι στην λεγόμενη «αξιολόγηση».
Θα αποκαλύψουμε σε όλους τον αντιδραστικό της χαρακτήρα, γιατί βαδίζει μαζί με την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Με το «βούρδουλα» και τη βία της αξιολόγησης, συνολικά με τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο στοχεύουν σε ένα κράτος ακόμα πιο ταξικό, πιο αυταρχικό, ακόμα πιο εχθρικό απέναντι στου δημοσίους υπαλλήλους, το λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα ένα κράτος που θα υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Θέλουν να προχωρήσουν την αξιολόγηση γιατί θέλουν να έχουν ένα χειραγωγημένο υπαλληλικό προσωπικό που θα εξειδικεύει και θα εφαρμόζει αδιαμαρτύρητα όλες τις αντιλαϊκές της αποφάσεις. Αυτό εξάλλου αποτελεί την κοινή γραμμή και αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης.
Στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα Νοσοκομεία, στα σχολεία, στους ΟΤΑ, στα Πανεπιστήμια, γενικότερα στις υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα. Με τη λεγόμενη αξιολόγηση στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους.
Οι οργανισμοί και η δομή τους, το μητρώο επιτελικών στελεχών, η αξιολόγηση, η στοχοθεσία και η κινητικότητα αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, του νέου Καλλικράτη, του νέου αναμορφωμένου αστικού κράτους.
Η λεγόμενη αξιολόγηση δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών.
Το τι αξιολόγηση έχουν στο μυαλό τους να κάνουν, φαίνεται κι απ’ το γεγονός ότι τα πρώτα στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν περνάει ούτε μια μέρα που να μην καθυβρίζουν, να μην συκοφαντούν και να ντροπιάζουν τους δημοσίους υπαλλήλους συλλήβδην ως τεμπέληδες και κοπανατζήδες, να τους δείχνουν ως υπεύθυνους για τα χάλια των δημόσιων υπηρεσιών, αποσκοπώντας έτσι να κρύψουν τις δικές τους διαχρονικές ευθύνες.
Ως εργαζόμενοι δε συμβιβαζόμαστε και πολύ περισσότερο δεν επιβραβεύουμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Δεν λέμε ότι είμαστε ενάντια στον έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου. Όπως επίσης δε θεωρούμε, ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για τα προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όμως γι’ αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν.
Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Όμως, άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την αξιολόγηση, με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Καλούμε όλα τα πρωτοβάθμια Σωματεία μας να αναλάβουν πρωτοβουλίες και δράση για να μπλοκάρουμε, μαζί με όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, την αξιολόγηση του νόμου Βερναρδάκη.
Έχουμε χρέος να αναμετρηθούμε με υπαρκτές δυσκολίες, με αυταπάτες που υπάρχουν. Να επιταχύνουμε τη δράση μας, την ενημέρωση των συναδέλφων μας. Να οργανώσουμε Γενικές Συνελεύσεις και περιοδείες σε κάθε χώρο δουλειάς.
Έχουμε την πείρα, από την ακύρωση στη πράξη της αξιολόγησης Μητσοτάκη. Μπορούμε και τώρα να τα καταφέρουμε.
Μπορούμε με τη δράση μας για να μπλοκάρουμε την αξιολόγηση του νόμου Βερναρδάκη.
ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΔΕΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΤΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ
Με μαζικές διαδικασίες, Γενικές Συνελεύσεις και συλλογικό αγώνα
προχωράμε απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.