Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή
Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών σ’ ένα καρέ τυφλών
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Πιο βαθύ το νόημα των στίχων τώρα...
Πιο μελαγχολική η μελωδία αυτού του τραγουδιού...
Θαρρείς πως γράφτηκε σήμερα ....
Άδειοι οι δρόμοι... άδεια η πόλη... άδεια η ψυχή.. άδειο το βλέμμα...
Όλου του κόσμου οι ελπίδες και τα όνειρα, μαζί και των παιδιών μας καίγονται ...
Ο μαύρος καπνός που απλώνει το φουγάρο της γειτονιάς μας στον αέρα, μυρίζει θλίψη απελπισία και απογοήτευση.... Αποπνικτική κάνει την ατμόσφαιρα στη γη ολόκληρη...
Δεν ξέρω αν όλα αυτά που ζούμε, είναι ο τρίτος ή ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος.. Ίσως έχει σταματήσει η αρίθμηση...
Ξέρω όμως πως τώρα χρησιμοποιούνται τα χειρότερα .. όπλα... Η τρομοκρατία και ο φόβος... Όπλα, που φυλακίζουν την ελευθερία σε σκοτεινά μπουντρούμια, μίσους και φανατισμού...
Μια λύση .. Μια λύση γυρεύουμε όλοι..
Μια λύση, δίχως να σβήσει το φως μήτε στην Ανατολή μήτε στη Δύση.. Άλλωστε και οι δύο, με τόσο όμορφες εικόνες χορταίνουν τα βλέμματά μας σαν μοιράζονται τον ουρανό τόσο αρμονικά!!!
Γιατί όχι και τη γη; Γιατί;
Ίσως γιατί εδώ υπάρχουν σύνορα... που θέλουν να χωρίζουν τους πολιτισμούς, τις θρησκείες και τους ανθρώπους εν τέλει...
Γιατί θα πρέπει να κλαίμε πάντα για κάποιον Τάσο; ο οποίος ή θα πνίγεται στου Αιγαίου τα νερά ή θα σκοτώνεται ως αθώος κι ανύποπτος θεατής στο θέατρο του παραλόγου...
Πόση φρίκη θα αντέξουμε ακόμα;
Όμως.. θεριό είναι ο άνθρωπος.. Είτε όταν αγριεύει, είτε όταν αντέχει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.