"Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση"

Υπογράφουν οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δ.Ε. ΝΟΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

"Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
παντού σ’ όλη την Ελλάδα γίνεται προσπάθεια να πραγματοποιηθούν τα πρώτα σεμινάρια επιμόρφωσης των διευθυντών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς.
Στη συντριπτική πλειοψηφία τους τα σεμινάρια αναβλήθηκαν κάτω από την αγωνιστική συσπείρωση του κλάδου μας αλλά και τη στάση των διευθυντών που συμμετέχοντας στις στάσεις εργασίας που έχουν προκηρύξει οι ΕΛΜΕ-ΟΛΜΕ δεν προσήλθαν σ’ αυτά, γεγονός που αποδεικνύει την καθολική αντίθεσή μας στον κανιβαλικό θεσμό της αξιολόγησης.

Καλούμε το σύνολο των εκπαιδευτικών του νομού μας να πει ΟΧΙ στη διαδικασία της αξιολόγησης.
Καλούμε τους/τις διευθυντές/διευθύντριες να συμμετέχουν στις στάσεις εγασίας που έχουν ήδη προκηρυχθεί κατά τις ημερομηνίες διεξαγωγής τους. Να μη νομιμοποιήσουν με τη συμμετοχή τους τις διαδικασίες αξιολόγησης, να τις ακυρώσουμε στην πράξη έως την πλήρη κατάργηση του αντεργατικού νόμου της αυτοαξιολόγησης-αξιολόγησης εκπαιδευτικών.

Καλούμε το σύνολο του κλάδου στο νομό μας να μπλοκάρει την πολιτική κυβέρνησης , κεφαλαίου, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ. που παγιώνει σε μόνιμο εφιάλτη τη φτώχεια και τις απολύσεις για όλους τους εργαζόμενους.

Η αξιολόγηση είναι το πολυεργαλείο που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να προσαρμόσει όλο το δημόσιο στη δημοσιονομική πολιτική που απαιτεί η Τρόικα. Αυτή της παραπέρα μείωσης μισθών και συντάξεων, των χιλιάδων απολύσεων και της σύνδεσης μισθού- παραγωγικότητας, καταργώντας κάθε κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα και οδηγώντας σε ελαστικοποίηση , ατομικό μισθό, χειραγώγηση, πειθάρχηση. Ειδικότερα, στόχοι της είναι:

· η συνεχής απαξίωση της εργατικής δύναμης για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου

· ένα δημόσιο πιο «αποδοτικό», στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των επιχειρήσεων και γενικότερα των ιδιωτικών συμφερόντων, σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

· ένα σχολείο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς, που θα αποκλείει χιλιάδες μαθητές μέσα και από τον εξεταστικό μαραθώνιο του «νέου λυκείου»

· η αλλοίωση των συνειδήσεων των εργαζόμενων, αφού ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της αξιολόγησης θα υποσκάψει κάθε έννοια συνεργασίας, συναδελφικότητας και αλληλεγγύης µεταξύ τους, θα εντείνει τη ρουφιανιά και τις πελατειακές σχέσεις, καταρρακώνοντας την αξιοπρέπεια του υπαλλήλου

· το κλείσιµο τοµέων και κλάδων που η κυβέρνηση θέλει να παραχωρήσει στους ιδιώτες ( βλ. τομείς των ΕΠΑΛ που καταργήθηκαν), χαρακτηρίζοντάς τους «μη αποδοτικούς» και άχρηστους

· κατάργηση της µόνιµης και σταθερής εργασίας, καθώς η κυβέρνηση παράλληλα προωθεί προσλήψεις συµβασιούχων µε προγράµµατα ΕΣΠΑ πεντάµηνης διάρκειας, µε µισθούς των 490 ευρώ το µήνα, χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώµατα, δηµιουργώντας συνθήκες εργασίας γαλέρας.

Συνάδελφοι/-ισσες, στον αγώνα αυτό δεν είμαστε μόνοι μας. Και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα σήμερα γίνονται παντού μαζικότατες συνελεύσεις και παίρνονται αποφάσεις αντίθεσης και ανυπακοής στη διαδικασία της αξιολόγησης. Συγκροτείται ένα μέτωπο στο οποίο απαιτείται να συμβάλλουμε με:

α) συσπείρωση και μαζική συμμετοχή όλων μας στις διαδικασίες – συνελεύσεις της ΕΛΜΕ, του σωματείου μας.

β) με συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων τόσο στην εκπαίδευση (εκπαιδευτικοί α/θμιας & β/θμιας), όσο και σε όλο το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με συνελεύσεις, οργάνωση από τη βάση και κοινές επιτροπές αγώνα.

Η εμπειρία των δυο τελευταίων χρόνων έδειξε ότι οι εργαζόμενοι με εντεινόμενο ρυθμό αντιλαμβάνονται ότι, για να αντιμετωπίσουν αυτές τις πολιτικές που τους οδηγούν στην ανεργία και στην εξαθλίωση (επίκεινται και:νέο μνημόνιο, νέα μείωση μισθών και συντάξεων, νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων και δημόσιων υπηρεσιών, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου κ.λπ.), δεν αρκούν πλέον μόνο παρεμβάσεις διαμαρτυρίας και καταγγελίας. 

Η απεργία των Χαλυβουργών, η απεργία των καθηγητών, ο αγώνας των απολυμένων της ΕΡΤ, η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων, ο αγώνας των διαθέσιμων καθηγητών και των σχολικών φυλάκων, αλλά πάνω απ’ όλα ο ηρωικός αγώνας των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν το δρόμο για όλους τους εργαζόμενους. Η μέχρι τώρα αδυναμία των αγώνων για ανατροπή αυτής της πολιτικής στο σύνολό της, δείχνει την αναγκαιότητα αναβάθμισης του κινήματος. Καταδεικνύει την απαίτηση για ανυποχώρητο - διαρκή αγώνα, συντονισμό και διεύρυνση του μετώπου των εργαζομένων. 

Η έλλειψη του συντονιστικού κέντρου λόγω της κατάστασης της ΑΔΕΔΥ, αλλά και της στάσης των ομοσπονδιών, οι οποίες αποφεύγουν το συντονισμό και υποχωρούν όταν η κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της, πρέπει να καλυφθεί με τη δημιουργία ανεξάρτητου κέντρου αγώνα και συντονισμού όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων που κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση. 

Έτσι θα βάλουν οι εργαζόμενοι τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις και θα στρέψουν το τιμόνι της πολιτικής σε φιλολαϊκή και εργατική κατεύθυνση. Έτσι θα έχουμε εργατικές και λαϊκές νίκες στην κατεύθυνση της ανατροπής των πολιτικών κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και των κυβερνήσεων τους από αντικαπιταλιστική σκοπιά.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση. Όχι στις απολύσεις, το κλείσιμο σχολείων, τις συγχωνεύσεις προτάσσοντας τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!"