Δραστηριότητες Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς

Τσικνοπέμπτη Την Τσικνοπέμπτη 7 Μαρτίου 2013, το Λύκειο Ελληνίδων Κιλκίς είχε την τιμή και τη χαρά να φιλοξενήσει στον «μασκαρεμένο» (λόγω ημερών) πολυχώρο του, φίλους του Λυκείου Ελληνίδων που για ακόμη μία φορά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και διασκέδασαν με ζωντανή μουσική. Αυτή τη φορά η ημέρα το απαιτούσε…Η ψησταριά στήθηκε έξω στον προαύλιο χώρο, η μουσική μέχρι αργά έπαιζε ασταμάτητα σε ρυθμούς όχι μόνο παραδοσιακούς αλλά και λαϊκούς και ο χορός, όπως πάντα, αναπόσπαστο κομμάτι σε κάθε γλέντι του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς.

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας Το Λύκειο Ελληνίδων Κιλκίς συμμετείχε την Παρασκευή 8 Μαρτίου, στο χορό που διοργάνωσε ο σύλλογος γυναικών Πολυκάστρου «Ευκράντη» στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της γυναίκας. Κεντρική ομιλήτρια της βραδιάς ήταν η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς κ. Νιάκα Δάφνη με την ομιλία* της να συγκινεί όχι μόνο τις ίδιες τις γυναίκες αλλά και τους άντρες. Μετά την ομιλία, το κοινό του Πολυκάστρου είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει χορούς από την περιοχή της Θράκης αλλά και από τα νησιά του Αιγαίου, από τους χορευτές του τμήματος των Παραστάσεων του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς. 

Αξίζει να παρατεθεί ένα μέρος, ίσως και το πιο συγκινητικό, της ομιλίας της κ. Νιάκα, ώστε να τιμήσουμε με αυτόν τον τρόπο και από μέρους μας τις γυναίκες. Η ομιλία έκλεισε ως εξής: «…Κλείνοντας την ομιλία μου, θα ήθελα να σας διαβάσω ένα πολύ τρυφερό κείμενο – αφιέρωμα στη Γυναίκα του Νίκου Πιλάβιου με θέμα «Και ο Θεός έπλασε τη Γυναίκα» που δείχνει ακριβώς τις ξεχωριστές ικανότητες που μας χάρισε ο Θεός.

«Όταν ο Θεός έπλαθε τη γυναίκα, έφτασε να δουλεύει ως αργά το βράδυ της έκτης μέρας της Δημιουργίας. Κάποια στιγμή, πέρασε ένας άγγελος και τον ρώτησε: «Γιατί ξοδεύεις τόσο χρόνο σ’ αυτό το δημιούργημά σου;» Και ο Θεός, απάντησε: «Έχεις δει όλες τις προδιαγραφές που πρέπει να καλύψω σ’ αυτή τη μορφή; 

Θα πρέπει να είναι φτιαγμένη από εύπλαστο υλικό και να έχει πάνω από 200 κινούμενα μέρη, να λειτουργεί με όλα τα είδη τροφίμων, να μπορεί να αγκαλιάζει κάμποσα παιδιά ταυτόχρονα και την ίδια στιγμή να δίνει ένα χάδι που να μπορεί να θεραπεύσει οτιδήποτε: από ένα τραυματισμένο γόνατο μέχρι μια ραγισμένη καρδιά. Και θα πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά με δύο χέρια μόνο». Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε: 

«Μόνο με δύο χέρια; Αδύνατον! Αυτό, είναι πολύ δουλειά για μια μέρα, Κύριε... Περίμενε μέχρι αύριο, και τότε τέλειωσε την». «Α, όχι», είπε ο Θεός. «Είμαι τόσο κοντά στο να ολοκληρώσω αυτό το δημιούργημα, που το ‘χω μέσα στην καρδιά μου, που δεν μπορώ να σταματήσω. Θα το ονομάσω, “γυναίκα”…». Ο άγγελος πλησίασε κοντύτερα και άγγιξε την γυναίκα. 

«Μα την έχεις κάνει πολύ τρυφερή, Κύριε». «Είναι τρυφερή», είπε ο Θεός, «αλλά την έχω κάνει και πολύ ανθεκτική. Δεν μπορείς να φανταστείς τι θα μπορεί να αντέξει και να ξεπεράσει. Θα μπορεί να εργάζεται 18 ώρες την ημέρα και να γιατρεύει τον εαυτό της όταν αρρωσταίνει». «Θα μπορεί να σκέφτεται;», ρώτησε ο άγγελος. 

Ο Θεός απάντησε: «Όχι μόνο θα μπορεί να σκέφτεται, αλλά θα μπορεί να σκέφτεται πρακτικά και λογικά, και να διαχειρίζεται πολλά διαφορετικά πράγματα μαζί». Ο άγγελος άγγιξε το μάγουλο της γυναίκας. «Κύριε, μοιάζει σαν αυτό το δημιούργημά σου να στάζει κάτι»! «Δεν στάζει...είναι ένα δάκρυ», διόρθωσε ο Θεός τον άγγελο. «Και σε τί χρειάζεται», ρώτησε ο άγγελος. Και ο Θεός είπε: «Τα δάκρυα είναι ο τρόπος της να εκφράζει την λύπη, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, την μοναξιά της, τα βάσανά της και την αξιοπρέπειά της». Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο: «Κύριε είσαι μεγαλοφυΐα! Σκέφτηκες τα πάντα! Η γυναίκα είναι πράγματι έξοχη»! «Ναι, πράγματι είναι», είπε ο Θεός. 

«Η γυναίκα θα έχει δυνάμεις πού θα εντυπωσιάζουν τον άνδρα. Θα μπορεί να αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα και να αντέχει βαριά φορτία. Θα αντέχει χαρά, αγάπη και γνώμες. Θα χαμογελάει όταν νοιώθει την ανάγκη να ουρλιάξει. Θα τραγουδάει όταν νοιώθει την ανάγκη να κλάψει. Θα κλαίει όταν είναι χαρούμενη και θα γελάει όταν φοβάται. Θα μάχεται γι’ αυτό που πιστεύει. Θα αντιστέκεται στην αδικία. Δεν θα δέχεται το «όχι» σαν απάντηση, όταν θα μπορεί να δει καλύτερη λύση. Θα δίνει όλο της τον εαυτό ώστε η οικογένειά της να θριαμβεύσει. Θα παίρνει μια φίλη της ή ένα φίλο της μαζί στο γιατρό όταν φοβάται. Η αγάπη της θα είναι άνευ όρων. 

Θα κλαίει όταν τα παιδιά της πετυχαίνουν. Θα είναι χαρούμενη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν. Θα χαίρεται όταν μαθαίνει για μια γέννα. Η καρδιά της θα ραγίζει όταν ένας συγγενής ή ένας φίλος θα πεθαίνει, αλλά θα βρίσκει την δύναμη να συνεχίζει στη ζωή. Θα ξέρει ότι ένα φιλί και ένα χάδι, μπορούν να θεραπεύσουν μια ραγισμένη καρδιά. Θα υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα μ’ αυτήν: Θα ξεχνάει τι αξίζει…!» 

Τριήμερο Καθ. Δευτέρας Το Λύκειο Ελληνίδων Κιλκίς σας ενημερώνει ότι λόγω του τριημέρου της Καθ. Δευτέρας τα μαθήματα του Σαββάτου 16 Μαρτίου ΔΕΝ θα πραγματοποιηθούν. Το επόμενο Σάββατο 23 Μαρτίου τα μαθήματα θα γίνουν κανονικά. Επίσης, η γραμματεία του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς, λόγω του τριημέρου δε θα λειτουργήσει την Παρασκευή 15 Μαρτίου καθώς επίσης και την ημέρα της αργίας της Καθ. Δευτέρας. Τα γραφεία θα λειτουργήσουν και πάλι κανονικά από την Τρίτη 19 Μαρτίου 6:00 μ.μ. – 8:00 μ.μ.

- Χαιρετισμοί
Εν όψει της Σαρακοστής και συγκεκριμένα της έναρξης των Χαιρετισμών
Το Λύκειο Ελληνίδων Κιλκίς διοργανώνει προσκυνηματικές εκδρομές στα εξής μοναστήρια:

Α’ Χαιρετισμοί (22 Μαρτίου) – ΛΥΔΙΑ - Ασπροβάλτας
Β’ Χαιρετισμοί (29 Μαρτίου) – ΑΓ. ΡΑΦΑΗΛ - Γουμένισσα
Γ’ Χαιρετισμοί (5 Απριλίου) – ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ – Ακριτοχώρι Σερρών

Το εισιτήριο και η ώρα αναχώρησης είναι αντίστοιχα:
Α’ Χαιρετισμοί: 9 ευρώ και 4:00 μ.μ.
Β’ Χαιρετισμοί: 5 ευρώ και 3:30 μ.μ.
Γ’ Χαιρετισμοί: 7 ευρώ και 3:30 μ.μ.

Σημείο αναχώρησης: Ταξιδιωτικό γραφείο Κριεζής

Για δηλώσεις συμμετοχής καλέστε στη γραμματεία (υπεύθυνη γραμματείας: Μιχαηλίδου Μαρία) του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς – τηλ: 2341027684

Δευτέρα – Παρασκευή / 6:00 μ.μ – 8:00 μ.μ.

* ΟΜΙΛΙΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 – ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΚύριε δήμαρχε, κυρία πρόεδρε του Συλλόγου Ευκράντη, αγαπητές φίλες,

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω την πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου Ευκράντη, τόσο για τη δική μου πρόσκληση ως ομιλήτρια στην αποψινή σας εκδήλωση όσο και για την πρόσκληση του χορευτικού τμήματος του Λυκείου των Ελληνίδων Κιλκίς.

Ο σύλλογος Ευκράντη όπως και το Λύκειο των Ελληνίδων, έχουν κοινά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων τα βασικότερα είναι και η ενασχόλησή τους με τα προβλήματα των γυναικών. Σημαντικό επίσης, στοιχείο ταύτισης των δύο συλλόγων, είναι η σύνθεση τόσο των Διοικητικών Συμβουλίων όσο και των τακτικών μελών τους.

Σήμερα λοιπόν αφορμή για τη δική μου παρουσία εδώ, είναι ο εορτασμός της «Ημέρας της Γυναίκας» όπως συνηθίζεται να λέγεται ή πιο σωστά ο εορτασμός της «Διεθνούς ημέρας δικαιωμάτων της Γυναίκας». Μιας ημέρας, που μετά από ενάμιση και πλέον αιώνα, σε πολλές χώρες με «μη» ανεπτυγμένο βιοτικό επίπεδο, συνεχίζει να παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική της σημασία για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητας των γυναικών. Αντίθετα, σε άλλες χώρες που η νόμιμη θέση της γυναίκας δεν είναι διαφορετική από του άνδρα, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα και έχει γίνει απλώς μία ημέρα μνήμης ή απλού εορτασμού.

Αυτό συμβαίνει και στη χώρα μας, γι’ αυτό πιστεύω ότι η βραδιά απόψε δεν ενδείκνυται για βαθυστόχαστες ομιλίες ή ιδεολογικές αναλύσεις.

Τιμώντας όμως τις πρωτεργάτριες του κινήματος, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι αφορμή για την καθιέρωση αυτής της ημέρας έδωσε η μεγάλη διαμαρτυρία γυναικών που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Το κίνημα στην Ευρώπη πέρασε από φάσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δραματικές. Στην Αγγλία και στη Γαλλία το ζήτημα παροχής ψήφου στις γυναίκες πήρε μορφή επαναστατική.

Στην Ελλάδα πρωτοπόρος του γυναικείου κινήματος και από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Ελληνικού φεμινισμού θεωρείται η Καλλιρρόη Σιγανού – Παρρέν, η οποία διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου και εκδότριας, εκδίδοντας το 1888 την εβδομαδιαία εφημερίδα «Εφημερίς Κυριών» με συντάκτες και παραλήπτες αποκλειστικά τις γυναίκες. Γεννημένη το 1861 στα Πλατάνια Αμαρίου, στο Ρέθυμνο της Κρήτης. [έφυγε έξι χρόνια μετά, το 1867 και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. 

Αφού πέρασε τα σχολικά της χρόνια στη γαλλική σχολή Καλογραιών, αποφοίτησε τελικά από το Αρσάκειο το 1878 με άριστα.] Το 1886 παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο και ιδρυτή του Αθηναϊκού πρακτορείου Ιωάννη Παρρέν. Πρωτοστάτησε σε κινήματα υπέρ των γυναικών και αγωνίστηκε με θάρρος και αυταπάρνηση για τα δικαιώματα της Ελληνίδας, με αποκορύφωμα την υποβολή 2.850 γυναικείων υπογραφών, υπέρ της γυναικείας εκπαίδευσης.

Η πολυγραφότατη Καλλιρρόη Παρρέν άφησε πίσω της ως κληρονομιά ένα πλούσιο συγγραφικό έργο με σημαντικότερο έργο της, την «Ιστορία της Γυναίκας». Ίδρυσε τη «Σχολή της Κυριακής των Απόρων Γυναικών και Κορασίων» (1890), το «Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης» (1895), το «Άσυλο των Ανιάτων» (1896) και την «Ένωση υπέρ της Χειραφετήσεως των Γυναικών». 

Το πάθος της, τέλος, για την αναγέννηση και διατήρηση των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων, την οδήγησε το 1911 στη δημιουργία του «Λυκείου των Ελληνίδων» το οποίο σήμερα αριθμεί 50 παραρτήματα στην Ελλάδα και 17 στο εξωτερικό. (Για την Καλλιρρόη Παρρέν θα μου επιτρέψετε να πω ότι ως Λύκειο των Ελληνίδων Κιλκίς νοιώθουμε ιδιαίτερα υπερήφανοι).

Στις 15 Ιανουαρίου 1940 η σπουδαία αυτή αγωνίστρια έφυγε από τη ζωή πλήρης και ευτυχισμένη από τη μέχρι τότε αγωνιστική της πορεία. Σήμερα λοιπόν, μετά από 75 χρόνια από το θάνατο της Καλλιρρόη Παρρέν, ο σπόρος που έσπειρε στην άγονη και πετρώδη γη, βλάστησε και έβγαλε καρπούς.

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι πλέον θέμα των ίδιων των γυναικών η διεκδίκηση θέσεων ευθύνης. Μέσα από τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να υπηρετήσει στη ζωή της, έχει αναπτύξει ιδιαίτερες ικανότητες τις οποίες θα πρέπει να τις αξιοποιήσει.

Κλείνοντας την ομιλία μου, θα ήθελα να σας διαβάσω ένα πολύ τρυφερό κείμενο – αφιέρωμα στη Γυναίκα του Νίκου Πιλάβιου με θέμα «Και ο Θεός έπλασε τη Γυναίκα» που δείχνει ακριβώς τις ξεχωριστές ικανότητες που μας χάρισε ο Θεός.

«Όταν ο Θεός έπλαθε τη γυναίκα, έφτασε να δουλεύει ως αργά το βράδυ της έκτης μέρας της Δημιουργίας. Κάποια στιγμή, πέρασε ένας άγγελος και τον ρώτησε: «Γιατί ξοδεύεις τόσο χρόνο σ’ αυτό το δημιούργημά σου;» Και ο Θεός, απάντησε: «Έχεις δει όλες τις προδιαγραφές που πρέπει να καλύψω σ’ αυτή τη μορφή; 

Θα πρέπει να είναι φτιαγμένη από εύπλαστο υλικό και να έχει πάνω από 200 κινούμενα μέρη, να λειτουργεί με όλα τα είδη τροφίμων, να μπορεί να αγκαλιάζει κάμποσα παιδιά ταυτόχρονα και την ίδια στιγμή να δίνει ένα χάδι που να μπορεί να θεραπεύσει οτιδήποτε: από ένα τραυματισμένο γόνατο μέχρι μια ραγισμένη καρδιά. Και θα πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά με δύο χέρια μόνο». Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε: «Μόνο με δύο χέρια; Αδύνατον! Αυτό, είναι πολύ δουλειά για μια μέρα, Κύριε... 

Περίμενε μέχρι αύριο, και τότε τέλειωσε την». «Α, όχι», είπε ο Θεός. «Είμαι τόσο κοντά στο να ολοκληρώσω αυτό το δημιούργημα, που το ‘χω μέσα στην καρδιά μου, που δεν μπορώ να σταματήσω. Θα το ονομάσω, “γυναίκα”…». Ο άγγελος πλησίασε κοντύτερα και άγγιξε την γυναίκα. «Μα την έχεις κάνει πολύ τρυφερή, Κύριε». «Είναι τρυφερή», είπε ο Θεός, «αλλά την έχω κάνει και πολύ ανθεκτική. Δεν μπορείς να φανταστείς τι θα μπορεί να αντέξει και να ξεπεράσει. Θα μπορεί να εργάζεται 18 ώρες την ημέρα και να γιατρεύει τον εαυτό της όταν αρρωσταίνει». «Θα μπορεί να σκέφτεται;», ρώτησε ο άγγελος. 

Ο Θεός απάντησε: «Όχι μόνο θα μπορεί να σκέφτεται, αλλά θα μπορεί να σκέφτεται πρακτικά και λογικά, και να διαχειρίζεται πολλά διαφορετικά πράγματα μαζί». Ο άγγελος άγγιξε το μάγουλο της γυναίκας. «Κύριε, μοιάζει σαν αυτό το δημιούργημά σου να στάζει κάτι»! «Δεν στάζει...είναι ένα δάκρυ», διόρθωσε ο Θεός τον άγγελο. «Και σε τί χρειάζεται», ρώτησε ο άγγελος. Και ο Θεός είπε: «Τα δάκρυα είναι ο τρόπος της να εκφράζει την λύπη, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, την μοναξιά της, τα βάσανά της και την αξιοπρέπειά της». 

Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο: «Κύριε είσαι μεγαλοφυΐα! Σκέφτηκες τα πάντα! Η γυναίκα είναι πράγματι έξοχη»! «Ναι, πράγματι είναι», είπε ο Θεός. «Η γυναίκα θα έχει δυνάμεις πού θα εντυπωσιάζουν τον άνδρα. Θα μπορεί να αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα και να αντέχει βαριά φορτία. Θα αντέχει χαρά, αγάπη και γνώμες. Θα χαμογελάει όταν νοιώθει την ανάγκη να ουρλιάξει. 

Θα τραγουδάει όταν νοιώθει την ανάγκη να κλάψει. Θα κλαίει όταν είναι χαρούμενη και θα γελάει όταν φοβάται. Θα μάχεται γι’ αυτό που πιστεύει. Θα αντιστέκεται στην αδικία. Δεν θα δέχεται το «όχι» σαν απάντηση, όταν θα μπορεί να δει καλύτερη λύση. Θα δίνει όλο της τον εαυτό ώστε η οικογένειά της να θριαμβεύσει. Θα παίρνει μια φίλη της ή ένα φίλο της μαζί στο γιατρό όταν φοβάται. Η αγάπη της θα είναι άνευ όρων. 

Θα κλαίει όταν τα παιδιά της πετυχαίνουν. Θα είναι χαρούμενη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν. Θα χαίρεται όταν μαθαίνει για μια γέννα. Η καρδιά της θα ραγίζει όταν ένας συγγενής ή ένας φίλος θα πεθαίνει, αλλά θα βρίσκει την δύναμη να συνεχίζει στη ζωή. Θα ξέρει ότι ένα φιλί και ένα χάδι, μπορούν να θεραπεύσουν μια ραγισμένη καρδιά. Θα υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα μ’ αυτήν: Θα ξεχνάει τι αξίζει…!"