«Φαινόμενα σήψης και εκφυλισμού στο Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου των εργαζομένων Ο.Τ.Α. Ν. Κιλκις»

Υπογράφει η  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ  (οι δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ. στους ΟΤΑ ν. Ν. Κιλκίς)
"Η ΔΑΣ-ΟΤΑ Ν. Κιλκίς καταγγέλλει δημόσια τον «δανεισμό-υπεξαίρεση», από το ταμείο του συλλόγου, 8.000€ από τον πρόεδρο του Δ.Σ. και μέλος της πλειοψηφούσας παράταξης «Ενωμένοι Εργαζόμενοι». Για 6 μήνες και μάλιστα χωρίς την έγκριση του Δ.Σ. ή της Γενικής Συνέλευσης τα χρήματα αυτά δεν βρίσκονταν στο Ταμείο του Συλλόγου. Στην απολογία του επικαλέστηκε ότι τέλεσε την πράξη με πρόθεση να βοηθήσει 3 συναδέλφους, που δεν κατονόμασε, οι οποίοι αντιμετώπιζαν προβλήματα οικονομικά και υγείας. Μάλιστα δήλωσε ότι δεν μετανιώνει για την πράξη αφού τα λεφτά επεστράφησαν στο ταμείο, μετά όμως από 6 μήνες. Δεν ζημιώθηκε κανείς αλλά σίγουρα ζημιώθηκε το κύρος του ιδίου, του συλλόγου και των εργαζομένων.

Η Δ.Α.Σ. Ο.Τ.Α κατήγγειλε το μεμπτό της πράξης του χωρίς κανένα ελαφρυντικό και συμφώνησε με την πρόταση μομφής της πλειοψηφούσας παράταξης όχι όμως μόνο στο πρόσωπο του. Απαίτησε η πρόταση μομφής να απευθυνθεί και σε όλο το Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο ελέγχεται πλήρως από την παράταξη «Ενωμένοι Εργαζόμενοι» που όπως αποδείχτηκε μόνο ενωμένοι δεν είναι. Η ευθύνη της πράξης βαραίνει συνολικά την παράταξη, η οποία τώρα στα δύσκολα γύρισε την πλάτη στο «δικό» της παιδί, θέλοντας να του φορτώσει όλη την ευθύνη. Η πρόταση τελικά δεν έγινε δεκτή.

Η ανίερη συμμαχία της Π.Α.Σ.Κ.Ε. από τη μια (με πυρήνα μέλος της παράταξης και εκλεγμένο στο Γενικό Συμβούλιο της Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. και στο Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ με την Π.Α.Σ.Κ.Ε.) και της Δ.Α.Κ.Ε. από την άλλη (με πυρήνα εκπρόσωπο της ίδιας παράταξης στο Γενικο Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ με την Δ.Α.Κ.Ε.) κλονίζεται αλλά δεν διασπάται. Καλά παιδιά οι περισσότεροι, προσφιλή άτομα με καλές προθέσεις και ικανότητες αλλά ας πούμε ότι δυσκολεύονται να δουν πίσω από την βιτρίνα…

Ως πότε σε αυτό το Δ.Σ. θα αντιπολιτεύονται οι μεν του δε, ενώ συγκυβερνούν; Ως πότε θα χρησιμοποιούν ως άλλοθι για την απραξία του συλλόγου, τις δήθεν κόντρες και ανταγωνισμούς τους; Ως πότε θα καπηλεύονται θέσεις και ευθύνες που τους εμπιστεύτηκαν οι εργαζόμενοι για να προσφέρουν και όχι για να επωφεληθούν οι ίδιοι; Κατάντησαν το σύλλογο κέντρο εξυπηρέτησης συναδέλφων με ιδιαίτερες ανάγκες (αποσπάσεις, μετατάξεις, μεταθέσεις, συνταξιοδοτήσεις κ.α.). Αφού εξαπάτησαν τους συναδέλφους τους, ως δήθεν ανεξάρτητοι και ανιδιοτελείς, πούλησαν την ψήφο τους και τις υπηρεσίες τους σε παρατάξεις, διοικήσεις και συμφέροντα που μόνο τους εργαζομένους δεν υπηρετούν.

Η εμπειρία των συναδέλφων άκρως αποκαλυπτική. Δεν οργανώνουν και δεν συμμετέχουν στις απεργίες. Μιλάνε για ενότητα γενικά και αφηρημένα αλλά δεν καλλιεργούν την αλληλεγγύη και την συλλογικότητα, που θα γεννήσει την συσπείρωση, την συνοχή και την αγωνιστική διάθεση.

Καλούν τον εργαζόμενο να αντιμετωπίζει το πρόβλημα του ατομικά, στα πλαίσια τα θεσμικά, ακόμα και όταν αδικείται κατάφορα από την έλλειψη ισοτιμίας, αξιοκρατίας είτε από αποφάσεις της Διεύθυνσης, είτε από αποφάσεις της Διοίκησης. Συνήθως ο εργαζόμενος φοβάται να σηκώσει μόνος του αυτό το βάρος, το βάζει στα πόδια και στο τέλος δεν γίνεται τίποτα.

Ενώ στα χαρτιά παρουσιάζονται ως επαναστάτες και έτοιμοι για όλα, στις πράξεις τους αποδεικνύουν ότι δεν μπορούν να σηκώσουν ούτε στο ελάχιστο αυτό το βάρος. Σε κάθε εκδήλωση αγωνιστικής διάθεσης από τους εργαζομένους καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό. «Να μην ξεκινήσουμε κάτι αν δεν είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα (γιατί άραγε;)… 

Να εξαντλήσουμε τα περιθώρια διαλόγου (του «στημένου» βέβαια κεκλεισμένων των θυρών)… Να συμμαχήσουμε με τους Δημάρχους…Nα φύγει η κυβέρνηση… Είμαστε υπό κατοχή, οπότε ας συμμαχήσουμε με αυτούς που μας εκμεταλλεύονται για να αποτινάξουμε το ζυγό…»

Έτσι έστηναν τους αγώνες τόσα χρόνια. Όποιος αγώνας γινόταν, γινόταν για την τιμή των όπλων, για το θεαθήναι και πάντα αφού τα έβρισκαν κάτω από το τραπέζι με τις Διοικήσεις και τις Κυβερνήσεις.

Δυστυχώς τα φαινόμενα σήψης και εκφυλισμού του συνδικαλιστικού κινήματος δεν έχουν τελειωμό. Οι εργαζόμενοι πρέπει άμεσα να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της υποτέλειας και της συναλλαγής. Μόνο αν διευρύνουν το περιεχόμενο πάλης τους, την κοινή δράση με άλλους κλάδους και τη συμμαχία με άλλα λαϊκά στρώματα ο αγώνας τους θα έχει προοπτική.

Αυτή την στρατηγική υπηρετούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Να καταλάβουν όλοι οι εργαζόμενοι ότι τα προβλήματα είναι κοινά, αποτελούν μια τάξη, και πρέπει να αγωνιστούν ξέχωρα από αυτούς που τους εκμεταλλεύονται. Οι κοινοί αγώνες με τους εκμεταλλευτές μας όπου έφεραν αποτέλεσμα ήταν πρόσκαιρο, για να το πληρώσουμε αργά ή γρήγορα πολύ ακριβά.

Όσο υπάρχει εκμετάλλευση στην κοινωνία, θα υπάρχουν τάξεις, θα υπάρχουν κοινωνικοί αγώνες. Ο άνθρωπος του μόχθου δεν έχει κανένα κοινό συμφέρον με αυτόν που σκέπτεται όλη μέρα πως θα εκμεταλλευτεί ακόμη περισσότερο την εργατική του δύναμη.

Καλούμε τους συναδέλφους να συνεχίζουν να εμπιστεύονται τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους Δήμους. Μας βλέπετε, μας ακούτε καθημερινά στους χώρους δουλειάς. Δίνουμε την μάχη όπου το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Δεν λογαριάζουμε το προσωπικό κόστος όχι γιατί είμαστε ήρωες ή έχουμε άγνοια κινδύνου αλλά γιατί δεν είμαστε μόνοι. Στηριζόμαστε ο ένας στον άλλο και υπηρετούμε στην πράξη την αρχή της αλληλεγγύης και την συλλογικότητας σε κάθε μας βήμα. Τίποτα δεν είναι εύκολο και ανώδυνο. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε περισσότερα αν δεν ανατραπούν οι σημερινοί συσχετισμοί δύναμης.

Στην επερχόμενη ετήσια απολογιστική γενική συνέλευση του συλλόγου καλούμε τους συναδέλφους να καταψηφίσουν τον απολογισμό του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο θα έρθει με νέο κουστούμι, με νέο πρόεδρο και Δ.Σ. για να παρουσιάσει ένα νέο μείγμα ελπίδας από τα ίδια υλικά. Στην προσπάθεια δημιουργίας τεχνητού κλίματος ενότητας και ευφορίας να απαντήσουμε με μομφή στο πρόσωπο των συμβιβασμένων δυνάμεων. 

Να απαιτήσουμε εκλογές, να εμπιστευτούμε νέο Δ.Σ. και χωρίς την «ρετσινιά» από τα τελευταία γεγονότα ο σύλλογος να συνεχίσει την πορεία του. Είναι ευθύνη όλων να το πράξουν. Την αναστάτωση αυτή δεν την προκάλεσαν οι εργαζόμενοι αλλά αυτοί που προσωρινά εμπιστεύτηκαν και κρίθηκαν ανεπαρκείς."