ΓΓ του ΔΣ της ΟΛΜΕ
Με γρήγορους ρυθμούς η κυβέρνηση σπεύδει το τελευταίο διάστημα να «αξιολογήσει» τον εκπαιδευτικό και τα σχολεία. Δεν ενδιαφέρεται βέβαια με την ίδια σπουδή να καλύψει όλα τα κενά εκπαιδευτικών, ακόμα και στο τέλος του πρώτου τριμήνου. Δεν ενδιαφέρεται να βελτιωθούν – αυξηθούν οι δαπάνες για την παιδεία, ή τουλάχιστον να μην μειώνονται χρόνο με χρόνο. Δεν ενδιαφέρεται για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και παραπέμπει το θέμα διαρκώς στο μέλλον. Ακόμα και τα διαθέσιμα κονδύλια του ΕΣΠΑ τα σπαταλά σε δράσης προβολής της άθλιας πολιτικής της.
Η κυβέρνηση καλεί τις εκπαιδευτικές οργανώσεις σε «διάλογο» για την αξιολόγηση, ο διάλογος όμως είναι σικέ, αφού έχει μονομερώς καθορίσει το πλαίσιο μιας ανελέητης αξιολόγησης, ψηφίζοντας το ν.4024/11, που όχι μόνο τη συνδέει με το μισθό και το βαθμό των εκπαιδευτικών, αλλά οδηγεί στον χωρίς όρια ανταγωνισμό των εκπαιδευτικών για το ποιος θα αναδειχθεί «καλύτερος». Η θεσμοθέτηση ποσοστών στους «προακτέους» εκπαιδευτικούς, είναι σαν να μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη στην αρχή της χρονιάς και να λέει στους μαθητές «όσο καλοί και να είσαστε, φέτος θα περάσει μόνο το 50% στην άλλη τάξη»!!
Και βέβαια η σύνδεση των επιδόσεων των μαθητών με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης των σχολείων θα οδηγήσει στην κατηγοριοποίηση τους σε «καλά» και «κακά» σχολεία και στην ενίσχυση των διακρίσεων στο αγαθό της μόρφωσης.
Στις ΗΠΑ, που έχουν ήδη εφαρμόσει ένα τέτοιο σύστημα, η πρώην υφυπουργός η κα Ντ. Ράβιτς, αναθεώρησε ριζικά όλα όσα υποστήριζε παλαιότερα για το θέμα της αξιολόγησης. «Σήμερα, παρατηρώντας τις χειροπιαστές επιπτώσεις αυτών των πολιτικών, έχω αλλάξει γνώμη: θεωρώ πλέον ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης που λαμβάνουν τα παιδιά έχει μεγαλύτερη σημασία από τα προβλήματα διαχείρισης, οργάνωσης ή αξιολόγησης των σχολικών μονάδων».
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704869304575109443305343962.htm
Με γρήγορους ρυθμούς η κυβέρνηση σπεύδει το τελευταίο διάστημα να «αξιολογήσει» τον εκπαιδευτικό και τα σχολεία. Δεν ενδιαφέρεται βέβαια με την ίδια σπουδή να καλύψει όλα τα κενά εκπαιδευτικών, ακόμα και στο τέλος του πρώτου τριμήνου. Δεν ενδιαφέρεται να βελτιωθούν – αυξηθούν οι δαπάνες για την παιδεία, ή τουλάχιστον να μην μειώνονται χρόνο με χρόνο. Δεν ενδιαφέρεται για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και παραπέμπει το θέμα διαρκώς στο μέλλον. Ακόμα και τα διαθέσιμα κονδύλια του ΕΣΠΑ τα σπαταλά σε δράσης προβολής της άθλιας πολιτικής της.
Η κυβέρνηση καλεί τις εκπαιδευτικές οργανώσεις σε «διάλογο» για την αξιολόγηση, ο διάλογος όμως είναι σικέ, αφού έχει μονομερώς καθορίσει το πλαίσιο μιας ανελέητης αξιολόγησης, ψηφίζοντας το ν.4024/11, που όχι μόνο τη συνδέει με το μισθό και το βαθμό των εκπαιδευτικών, αλλά οδηγεί στον χωρίς όρια ανταγωνισμό των εκπαιδευτικών για το ποιος θα αναδειχθεί «καλύτερος». Η θεσμοθέτηση ποσοστών στους «προακτέους» εκπαιδευτικούς, είναι σαν να μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη στην αρχή της χρονιάς και να λέει στους μαθητές «όσο καλοί και να είσαστε, φέτος θα περάσει μόνο το 50% στην άλλη τάξη»!!
Και βέβαια η σύνδεση των επιδόσεων των μαθητών με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης των σχολείων θα οδηγήσει στην κατηγοριοποίηση τους σε «καλά» και «κακά» σχολεία και στην ενίσχυση των διακρίσεων στο αγαθό της μόρφωσης.
Στις ΗΠΑ, που έχουν ήδη εφαρμόσει ένα τέτοιο σύστημα, η πρώην υφυπουργός η κα Ντ. Ράβιτς, αναθεώρησε ριζικά όλα όσα υποστήριζε παλαιότερα για το θέμα της αξιολόγησης. «Σήμερα, παρατηρώντας τις χειροπιαστές επιπτώσεις αυτών των πολιτικών, έχω αλλάξει γνώμη: θεωρώ πλέον ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης που λαμβάνουν τα παιδιά έχει μεγαλύτερη σημασία από τα προβλήματα διαχείρισης, οργάνωσης ή αξιολόγησης των σχολικών μονάδων».
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704869304575109443305343962.htm
Και επειδή η έκθεση της επιτροπής του Υπουργείου μιλά για την προστιθέμενη αξία της αξιολόγησης, ας αφιερώσω στην πολιτική ηγεσία την τελευταία φράση από ένα άρθρο του Steven j. Klees από το Πανεπιστήμιο του Maryland:
«Αν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν τα μοντέλα προστιθέμενης αξίας, τότε ας πειραματιστούμε με την αμοιβή των νομοθετών ανάλογα με την αξία τους και όσους υπερασπίζονται αυτά τα μοντέλα, πριν προσπαθήσουμε να επιβάλουμε αυτά τα συστήματα στους εκπαιδευτικούς».
http://www.educationincrisis.net/blog/item/476-evaluating-teachers-value-added-has-no-value
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.