Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, χαίρετε ἐν Κυρίω πάντοτε.
Ὁ Χριστός μας γιά μία ἀκόμη φορά γεννᾶται καί ἔρχεται μέσα σ’ ἕναν μεταβαλλόμενο κόσμο μέσα σέ μία παλινωδούσα ταλαιπωρημένη ἀνθρωπότητα, που παρασυρμένη ἀπό τό ὑλιστικό φρόνημα καί τήν ἐγωπαθή της τάση, ἀποπροσανατολίστηκε ἀπό τούς ὑψηλούς της στόχους καί κατέληξε στήν πλειονότητά της ὡς «ο ἄσωτος Υἱός» νά βόσκη χοίρους.
Αὐτή ἡ ἐπαναλαμβανόμενη τάση τοῦ ἀνθρώπου νά ἀπομακρύνεται ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, πού εἶναι ὁ γεννηθείς, σταυρωθείς καί Ἀναστάς Ἰησοῦς Χριστός μας καί νά ἀγωνίζεται νά λάβη τήν περιουσία του καί νά ζήση αὐτονομημένα, ξεκωμένα ἀπό τόν Θεό καί Πατέρα μας, μόνο προβλήματα, θλίψη καί πόνο ἐπέφερε στό ἀνθρώπινο γένος.
Καί ἐδῶ φάνηκε καί φαίνεται ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
«Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ, τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων..». Τότε καί τώρα συγκατάβαση, ἀνείπωτη ἀγάπη, μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ ἀνθρώπου στήν φάτνη, στήν ταπείνωση, στήν ἀγάπη, στήν σωτηρία.
Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἦλθε σ’ ἐμᾶς, γιά νά μᾶς πάρη μαζί Του, νά γεννηθοῦμε στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί παίρνοντας τό μέγιστο δῶρο τῆς Ἀγάπης Του, ν’ ἀγαπήσουμε ὁλόψυχα τόν Θεόν καί τόν ἄνθρωπον, νά ζήσουμε τό μεγαλεῖο της Ἑνότητας, τῆς Ἀγάπης, τό μεγαλεῖο του Γεννηθέντος Χριστοῦ, τό μεγαλεῖο της ἑνώσεως Θεοῦ καί ἀνθρώπων καί νά πορευόμαστε μέσα ἀπό τίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες, τῆς ἐποχῆς μας, μέσα ἀπό τήν φτώχεια, τήν ἀνέχεια καί τήν ἀνθρώπινη σκληρότητα, μέσα ἀπό τούς πολέμους καί τίς ἐχθρότητες πού ἐξυπηρετοῦν τόν διαβολικό ἐγωισμό καί τίς μικρότητες συμφερόντων ὁρισμένων ἀνθρώπων, νά ὁδηγηθοῦμε στό μεγαλεῖο καί τήν ἁγιότητα τῆς ἀνθρώπινης φύσεως πού εἶναι πλασμένη γιά τήν ὀμορφιά καί τήν τελειότητα τοῦ οὐρανοῦ.
Ἀδελφοί μου ἀγαπημένοι,
Ἔχει περάσει πολύ καιρός πού οἱ ἄνθρωποι ἔδιναν σημασία στά λόγια ἤ ἔκριναν ἐπιπόλαια καί βιαστικά τά λόγια καί τά ἔργα τῶν ἄλλων.
Ἡ ἐποχή μας καί τό ὑγιές μέλλον ἀποκτοῦν ἀγάπη καί ἀλήθεια. Ἀποκτοῦν αὐτό πού ἔδωσε καί δίδη ἡ Γέννησις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ μας, αὐτό πού χρειαζόμαστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου, ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα, ἄν θέλουμε νά φύγωμε μόνιμα ἀπό τήν κρίση πού μᾶς μαστίζει ὅλους μας καί ὡς πρόσωπα καί ὡς κοινωνία.
Ὁ Χριστός γεννήθηκε καί γεννᾶται γιά ὅλους μας καί γιά τόν καθένα ξεχωριστά.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε ἐπιτέλους αὐτήν τήν διαχρονική εὐκαιρία καί νά χαροῦμε ὅλοι ψάλλοντας μ’ ἕνα στόμα μιά καρδιά.
«Χριστός Γεννᾶται δοξάσατε
Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε»
Μέ πατρικές ἐόρτιες εὐχές
Ὁ Πολυανής καί Κιλκισίου
Ἐμμανουήλ
τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, χαίρετε ἐν Κυρίω πάντοτε.
Ὁ Χριστός μας γιά μία ἀκόμη φορά γεννᾶται καί ἔρχεται μέσα σ’ ἕναν μεταβαλλόμενο κόσμο μέσα σέ μία παλινωδούσα ταλαιπωρημένη ἀνθρωπότητα, που παρασυρμένη ἀπό τό ὑλιστικό φρόνημα καί τήν ἐγωπαθή της τάση, ἀποπροσανατολίστηκε ἀπό τούς ὑψηλούς της στόχους καί κατέληξε στήν πλειονότητά της ὡς «ο ἄσωτος Υἱός» νά βόσκη χοίρους.
Αὐτή ἡ ἐπαναλαμβανόμενη τάση τοῦ ἀνθρώπου νά ἀπομακρύνεται ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, πού εἶναι ὁ γεννηθείς, σταυρωθείς καί Ἀναστάς Ἰησοῦς Χριστός μας καί νά ἀγωνίζεται νά λάβη τήν περιουσία του καί νά ζήση αὐτονομημένα, ξεκωμένα ἀπό τόν Θεό καί Πατέρα μας, μόνο προβλήματα, θλίψη καί πόνο ἐπέφερε στό ἀνθρώπινο γένος.
Καί ἐδῶ φάνηκε καί φαίνεται ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
«Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ, τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων..». Τότε καί τώρα συγκατάβαση, ἀνείπωτη ἀγάπη, μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ ἀνθρώπου στήν φάτνη, στήν ταπείνωση, στήν ἀγάπη, στήν σωτηρία.
Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἦλθε σ’ ἐμᾶς, γιά νά μᾶς πάρη μαζί Του, νά γεννηθοῦμε στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί παίρνοντας τό μέγιστο δῶρο τῆς Ἀγάπης Του, ν’ ἀγαπήσουμε ὁλόψυχα τόν Θεόν καί τόν ἄνθρωπον, νά ζήσουμε τό μεγαλεῖο της Ἑνότητας, τῆς Ἀγάπης, τό μεγαλεῖο του Γεννηθέντος Χριστοῦ, τό μεγαλεῖο της ἑνώσεως Θεοῦ καί ἀνθρώπων καί νά πορευόμαστε μέσα ἀπό τίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες, τῆς ἐποχῆς μας, μέσα ἀπό τήν φτώχεια, τήν ἀνέχεια καί τήν ἀνθρώπινη σκληρότητα, μέσα ἀπό τούς πολέμους καί τίς ἐχθρότητες πού ἐξυπηρετοῦν τόν διαβολικό ἐγωισμό καί τίς μικρότητες συμφερόντων ὁρισμένων ἀνθρώπων, νά ὁδηγηθοῦμε στό μεγαλεῖο καί τήν ἁγιότητα τῆς ἀνθρώπινης φύσεως πού εἶναι πλασμένη γιά τήν ὀμορφιά καί τήν τελειότητα τοῦ οὐρανοῦ.
Ἀδελφοί μου ἀγαπημένοι,
Ἔχει περάσει πολύ καιρός πού οἱ ἄνθρωποι ἔδιναν σημασία στά λόγια ἤ ἔκριναν ἐπιπόλαια καί βιαστικά τά λόγια καί τά ἔργα τῶν ἄλλων.
Ἡ ἐποχή μας καί τό ὑγιές μέλλον ἀποκτοῦν ἀγάπη καί ἀλήθεια. Ἀποκτοῦν αὐτό πού ἔδωσε καί δίδη ἡ Γέννησις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ μας, αὐτό πού χρειαζόμαστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου, ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα, ἄν θέλουμε νά φύγωμε μόνιμα ἀπό τήν κρίση πού μᾶς μαστίζει ὅλους μας καί ὡς πρόσωπα καί ὡς κοινωνία.
Ὁ Χριστός γεννήθηκε καί γεννᾶται γιά ὅλους μας καί γιά τόν καθένα ξεχωριστά.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε ἐπιτέλους αὐτήν τήν διαχρονική εὐκαιρία καί νά χαροῦμε ὅλοι ψάλλοντας μ’ ἕνα στόμα μιά καρδιά.
«Χριστός Γεννᾶται δοξάσατε
Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε»
Μέ πατρικές ἐόρτιες εὐχές
Ὁ Πολυανής καί Κιλκισίου
Ἐμμανουήλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.