Πέρασε από στόμα σε στόμα τούτη η κραυγή. Ήταν όρκος τον Μάρτη του Εικοσιένα. Κι έγινε σύνθημα αγαπημένο στα χείλη όλων των Ελλήνων, τα χρόνια εκείνα του αγώνα που η ελπίδα πύρωνε καρδιές.
Γιατί είναι ανυπόφορη η σκλαβιά. Κι όχι μόνο αυτή του κορμιού. Η στέρηση, η κακοπέραση, τα βασανιστήρια, η περιφρόνηση. Πιότερο ακόμη της ψυχής. Αυτή χτυπάνε πιο πολύ οι τύραννοι, μιας και το ξέρουν ότι από κει όλα ξεκινούν. Εκεί φυτρώνει ο σπόρος. Εκεί ανάβει η σπίθα. Εκεί φυσάει ο άνεμος.
Γιατί η λευτεριά είναι θεότητα, που ο επαναστάτης την λατρεύει και χύνει το αίμα του γι’ αυτήν. Κι αυτό, επειδή είναι δώρο του ίδιου του Θεού. Κι ότι έχει χαρίσει ο Θεός, να το αφαιρέσει άνθρωπος δεν γίνεται, εκτός αν το χαρίσεις μόνος σου σαν ελεύθερος που είσαι.
Κι έγιναν κάλεσμα οι λέξεις. Και χαιρετισμός. Κρασί γλυκόπιοτο, μεθυστικό. Και Κοινωνία Άγια. Κι εκείνοι, οι σκλάβοι Έλληνες, με την φωτιά των αιώνων δουλεμένοι, την ελευθερία τους δεν την χάρισαν. Και πάλεψαν γι’ αυτήν. Στον θάνατο αντίκρυ. Με θυσίες και ολοκαυτώματα. Και εκατόμβες νεκρών. Kαι φρόνημα. Και πίστη. Σαν άλλοτε και τότε. Και τώρα. Και πάντοτε…
Γιατί θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Ιστολόγιο του Κώστα Μπούζα: http://bouzaskostas.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.