Πολίτες Αριστοτέλη: "Η απάντηση του μεταλλειολόγου Γ. Ζαφειράτου σε όσους χαρακτηρίζουν "Φάντασμα", τη μέθοδο της ακαριαίας τήξης"

"Αλλού υπάρχουν φαντάσματα..."

Η απάντηση που μας έστειλε ο κ. Γιάννης Ζαφειράτος, μεταλλειολόγος και τμηματάρχης του Τμήματος Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών της Γενικής Διεύθυνσης Φυσικού Πλούτου του ΥΠΕΚΑ, υπό τη μορφή σχολίου στην ανάρτηση μας με τίτλο: «H ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ..., ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...;», νομίζουμε πως απαντά εμμέσως πλην σαφώς και σε αυτούς, που χαρακτηρίζουν την εφαρμογή της ακαριαίας τήξης (flash smelting) «μέθοδο φάντασμα».
Όπως μας έχουν συνηθίσει άλλωστε, εκμεταλλεύονται κατά συρροή την άγνοια της πλατιάς μάζας της ελληνικής κοινωνίας σε τεχνικά και τεχνολογικά ζητήματα, που αφορούν την πολυσύνθετη μεταλλευτική δραστηριότητα.
Μια άγνοια-θυσία στο βωμό της ακόρεστης επιθυμίας τους για δημιουργία φθηνών εντυπώσεων, με προφανή στόχο την εδραίωση της αντιαναπτυξιακής κουλτούρας στη χώρας μας.
Ο κ.Ζαφειράτος όπως θα διαβάσετε και στην απάντηση του, ξεκαθαρίζει πως:
1) τάσσεται μεν απερίφραστα υπέρ της δημιουργίας μεταλλουργίας στην περιοχή μας, συντασσόμενος με τον υφιστάμενο σχεδιασμό της εγκριθείσας Μ.Π.Ε. Χαρακτηρίζει δε τους «όψιμους μεταλλειολόγους» και όσους γενικά προβάλλουν μια αρνητική επιχειρηματολογία, ως «επιστημονικά αναρμόδιους που δεν έχουν καμία συνάφεια με το αντικείμενο»...
2) υπάρχουν 20 εργοστάσια στον κόσμο, αλλά και αρκετά άλλα στην Ευρώπη, τα οποία εφαρμόζουν τη συγκεκριμένη μέθοδο της ακαριαίας τήξης για την απόληψη χρυσού από το χαλκό.
3) οι αντιρρήσεις που διατύπωσε στο Κιλκίς επάνω στο ζήτημα της μεταλλουργίας είναι τεχνικής φύσεως και αφορούν την επεξεργασία αρσενοπυριτών της Ολυμπιάδας. Για αυτό το λόγο και σύμφωνα και με τον ΚΜΛΕ, προτείνει τη δημιουργία ημιβιομηχανικής μονάδας, η οποία προβλέπεται και μέσα στους ειδικούς όρους της εγκριθείσας από το ΥΠΕΚΑ, τεχνικής μελέτης, που αφορά το μεταλλείο της Ολυμπιάδας. Έτσι ώστε να γίνουν οι σχετικές δοκιμαστικές εφαρμογές σε μικρότερη κλίμακα, για να βελτιστοποιηθεί η συγκεκριμένη μέθοδος.
Όπως υποστηρίζει μάλιστα «αυτός ο τρόπος δεν αποτελεί μια πρωτοτυπία ή εξαίρεση. Είναι κάτι που συμβαίνει πριν χτιστεί το οποιοδήποτε εργοστάσιο στον κόσμο. Κάθε μεταλλείο είναι διαφορετικό — κάθε ένα έχει μοναδικές απαιτήσεις, λειτουργεί σε διαφορετικό περιβάλλον και απαιτεί μια σειρά από προσαρμοσμένες τεχνικές λύσεις και το συνδυασμό τους σε ειδικά προσαρμοσμένη στη μοναδική τροφοδοσία εγκατάσταση επεξεργασίας για την αντίστοιχη εύρυθμη λειτουργία της παραγωγής. Είναι κανόνας που τον ξέρει οποιοσδήποτε ασχολήθηκε σοβαρά με την επεξεργασία μεταλλευμάτων.»
Ακολουθεί ολόκληρη η απάντηση που μας έστειλε ο κ. Ζαφειράτος:

«Αγαπητοί Πολίτες Αριστοτέλη
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω αυτό το σημαντικό θέμα για να μη δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις. Όπως είπα στο Κιλκίς, δεν έχω πεισθεί όχι για την "επιστημονική ορθότητα" αλλά για ζητήματα της βιομηχανικής εφαρμογής της πυρομεταλλουργικής μεθόδου της ακαριαίας τήξης στον τόπο σας. Αν υπήρχε η παραμικρή αντίρρηση στην επιστημονική θεωρητική τεκμηρίωση, στη χημεία της μεθόδου όπως λέγεται, να είστε βέβαιοι ότι θα την απορρίπταμε στην αξιολόγησή της.
Όπως Θα έχετε δει σε δημοσιεύσεις μου, υποστηρίζω απόλυτα τη δημιουργία μεταλλουργίας και τάχθηκα καθαρά με το μέρος των συναδέλφων μου που σχεδίασαν και θα υλοποιήσουν το έργο στην αντιπαράθεσή τους με την άλλη πλευρά για τον πολύ απλό λόγο της έλλειψης επιστημονικής αρμοδιότητας και συνάφειας της άλλης πλευράς, αλλά και της ορθότητας και πληρότητας των απαντήσεων που έδωσαν οι 10 μηχανικοί.
Οι αντιρρήσεις μου για τη βιομηχανική εφαρμογή δεν αφορούν γενικά στην παραγωγή χαλκού, που ο ίδιος έχω γράψει ότι υπάρχουν πάνω από 20 τέτοια εργοστάσια στον κόσμο και αρκετά στην Ευρώπη. Αφορούν σε τεχνικά ζητήματα που προέρχονται από την ψηλή αναλογία του αρσενοπυρίτη στο μείγμα της τροφοδοσίας (για πλήρη ανάλυση δείτε το έγγραφο-γνωμοδότηση που είναι επίσης αναρτημένο).
Αν υπήρχε κάποιο εργοστάσιο με παρόμοια τροφοδοσία θα ανατρέχαμε σε εκείνο να μάθουμε τις λύσεις για τα τεχνικά θέματα. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει, ως υπεύθυνοι από το νόμο και ειδικότερα τον ΚΜΛΕ, οφείλουμε να προτάξουμε μια δοκιμαστική εφαρμογή σε μικρότερη κλίμακα, και να βελτιστοποιήσουμε τη μέθοδο με την πραγματική της τροφοδοσία, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο πριν να χτιστεί το εργοστάσιο. Αυτό δεν είναι εξαίρεση, ούτε πρωτοτυπία. Κάθε μεταλλείο είναι διαφορετικό — κάθε ένα έχει μοναδικές απαιτήσεις, λειτουργεί σε διαφορετικό περιβάλλον και απαιτεί μια σειρά από προσαρμοσμένες τεχνικές λύσεις και το συνδυασμό τους σε ειδικά προσαρμοσμένη στη μοναδική τροφοδοσία εγκατάσταση επεξεργασίας για την αντίστοιχη εύρυθμη λειτουργία της παραγωγής.
Είναι κανόνας που τον ξέρει οποιοσδήποτε ασχολήθηκε σοβαρά με την επεξεργασία μεταλλευμάτων. Και, αν θυμάστε, το ίδιο ορθά είχε γίνει και παλιότερα με τη δική μου μικρή συνεισφορά.»