Κλαίω για τους ανθρώπους που χάθηκαν στις φωτιές για τα δάση που κάηκαν για τα ζώα για τον μελισσοκόμο που κλαίει γιατί έχασε τα κορίτσια του τις μέλισσες για τα σπίτια πού κάηκαν αλλά έκαναν με τόσες θυσίες οι άνθρωποι για την γιαγιά που έτρεξαν να σώσουν οι αστυνομικοί να μην καεί και εκείνη θέλησε να τους κεράσει καφέ ως φιλότιμη Ελληνίδα χωρίς να έχει αντιληφθεί πως χάρη στην αυτοθυσία κάποιων σωμάτων ασφαλείας στρατιωτικών εθελοντών πού κατάφεραν να βγάλουν από τα σπίτια κόσμο τους έσωσαν γιατί θα ζούσαμε ένα ακόμα Μάτι ακόμη μια Ηλεία.
Κλαίω για όλα αυτά που δεν είμαστε άξιοι να απαιτήσουμε από το κράτος την πρόληψη γιατί πάντα τρέχουμε την τελευταία στιγμή να σώσουμε, ότι δεν σώζεται γιατί επιτρέπουμε να κάνουν ξεφραγο αμπέλι την Ελλάδα γιατί δεν απαιτούμε έτσι δεν σεβόμαστε όχι μόνο εμάς αλλά και τις επόμενες γενιές που εμείς θα ευθυνομαστε για το χάλι που θα τους αφήσουμε.
Φταίμε εμείς και μόνον εμείς.
Κλαίω και κλαίμε γιατί πονάει η ψυχή μας για τον συνάνθρωπο γιατί νιώθω την ανασφάλεια του για το αύριο γιατί κάποια στιγμή μπορεί να βρεθώ και εγώ όπως και ο καθένας μας στην δική του θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.