Ήταν εκεί στο τέλος της δεκαετίας του 1950, όταν η τότε κοινότητα Πολυκάστρου των 3500 κατοίκων αποδέχθηκε ομόφωνα το αίτημα του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης για την παραχώρηση εκατοντάδων στρεμμάτων γης, ανατολικά, βόρεια και δυτικά του οικισμού για την ανέγερση κτιρίων για την εγκατάσταση Στρατιωτικών Μονάδων.
Πρόεδρος της τότε κοινότητας ήταν ο Δημήτριος Κουτσουβέλας και σύμβουλοι οι Γαϊτανάκης Γεώργιος, Μαμαγκενίδης Δημήτριος, Μαρμαράς Θωμάς, Παπαδόπουλος Γεώργιος, Τσακιρίδης Ελευθέριος, Χαμουρούδης Γεώργιος και Χρηστίδης Σάββας.
Την 1η Ιανουαρίου 1957 έχουμε πλέον τον σχηματισμό του 33ου Συντάγματος Πεζικού, με πρώτο Διοικητή τον Συντ/χη Μανιμά Θεόδωρο (με θητεία από 1/1/1957 έως 26/11/1958).
Την 1η Ιανουαρίου 1979 έχουμε πλέον την 33η Μ/Κ Ταξιαρχία με πρώτο Διοικητή τον Συν/χη Ρίζο Σταύρο (με θητεία από 1/1/1979 έως 6/6/1979).
Έκτοτε και μέχρι σήμερα με αυξομειώσεις του ανθρώπινου δυναμικού της Ταξιαρχίας μας ανάλογα με τις ανάγκες τουΥπουργείου Εθνικής Αμύνης, η Ταξιαρχίας μας είναι σταθερός πυλώνας ασφάλειας της περιοχής και φυσικά της Πατρίδας μαςκαι ένας από τους 3 λόγους της ανἀπτυξης του Πολυκάστρου (Εθνική Οδός, Εύφορη γη και εργατικότητα των κατοικων και τέλος ο Στρατός).
Πέραν όλων των άλλων η παρουσία του Στρατού πάνω από 65 χρόνια στη πόλης μας ἠταν και αφορμή για την δημιουργία οικογενειών με γαμπρούς στρατιωτικούς, φανταράκια, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί από όλα τα μέρη της Ελλάδας , αγάπησαν και παντρεύτηκαν πάρα πολλές κοπέλες Πολυκαστρινές και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς αγάπησαν και το Πολύκαστρο και έγιναν μόνιμοι κάτοικοι συμβάλλοντας και αυτοί στην πληθυσμιακή αύξηση της πόλης μας.
Ένας από τους πολλούς ήταν και ο Γιάννης Κουτσοβίτης του Παναγιώτη που μας άφησε την 1 Οκτωβρίου και τον αποχαιρετήσαμε στις 2 Οκτωβρίου, με πόνο ψυχής.
Ο Γιάννης γεννήθηκε στις 16 Μαίου το 1940 στο χωριό Αγριάνοι της Λακωνίας, λίγα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σπάρτης.
Το 1960 είναι Εύελπις και μετά την εκπαίδευση και την αποφοίτηση υπηρέτησε σε διάφορες στρατιωτικές μονάδες, στην Δυτική Μακεδονία, στη Θράκη, 2 φορές στην Κύπρο καθώς και σε Αξιούπολη και Πολύκαστρο, όπου και έμεινε για πάντα. Στο τέλος της στρατιωτικής του καριέρας είναι Διοικητής της 33ης Μ/Κ Ταξιαρχίας από 13/11/1989 έως 20/5/1990, στο Πολύκαστρο.
Ο Γιάννης παντρεύτηκε την Πολυκαστρινή, παιδίατρο Νίκη Σπυρίδου το 1968 η οποία ήταν το τρίτο παιδί (όλα κορίτσια) τουΝικολάου και της Καλλιόπης Σπυρίδου, οικογένεια Ποντίων προσφύγων από την πρώην Σοβιετική Ένωση, που εγκαταστάθηκαν στο Πολύκαστρο στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Απέκτησαν 3 παιδιά τον Παναγιώτη, την Αικατερίνη και την Καλλιόπη, στα οποία δίδαξαν τις αρχές και τις αξίες που πίστευαν και οι ίδιοι οι γονείς τους, την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα, το ήθος την θεοσέβεια και τον σεβασμό στις Ελληνοχριστιανικές παραδόσεις.
Ο αλησμόνητος Γιάννης, ο Λακεδαίμων, που αγάπησε στο Πολύκαστρο και αγάπησε το Πολύκαστρο, έζησε πάρα πολλά χρόνια εδώ, συμβιώνοντας αρμονικότατα για πάνω από 54 χρόνια με την αγαπημένη σύζυγο του Νίκη, ήταν υπόδειγμα εντιμότητος, θεοσέβειας, κοινωνικότατος και αγαπητός από όλους όσους τον γνώρισαν, είτε ήταν απλοί φαντάροι είτε αξιωματικοί με τους οποίους συνεργάστηκε καθ όλη την διάρκεια της στρατιωτικής του καριέρας είτε απλοί πολίτες.
Σε μια νοητή ευθεία από τη Σπάρτη μέχρι το Πολύκαστρο, εκεί στις Θερμοπύλες σ έναν τὀπο γνωστό και καταγεγραμμένο στην παγκόσμια ιστορία, στον τόπο της θυσίας του Λεωνίδα και των 300ων Σπαρτιατών, αναγράφεται για τους αθάνατους νεκρούς Σπαρτιάτες ¨Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.”
Στο τέλος της νοητής ευθείας,εδώ στην καρδιά και στην πόρτα της Μακεδονίας μας, στο Δήμο Παιονίας και στα κοιμητήρια του Πολυκάστρου από τις 2 Οκτωβρίου 2022, κοίται ένας Λακεδαιμόνιος στρατιώτης που υπακούοντας στις εντολές της στρατιωτικής ηγεσίας (τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενος) ετελεύτησε τον βίο του στο Πολύκαστρο που αγάπησε και που του ανταπέδωσε την αγάπη του.
Αγαπητέ Γιάννη
- αιωνία η μνήμη σου.
- ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
- ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.