Ο κυβερνητικός κυνισμός

Γράφει ο Γρηγόρης Κυριακού
Αναπληρωτής Συντονιστής
ΟΜ Κιλκίς ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ
Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται ως περίοδος πολιτικού κυνισμού.
Όσο και αν η κυβέρνηση χρεώνει την αποτυχία διαχείρισης των καταστάσεων σε εξωτερικούς παράγοντες, ισχύει το αξίωμα ότι δεν μπορεί να κοροϊδεύει πολλούς για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η προτροπή του πρωθυπουργού προς τους νέους να μην κυνηγούν το χρήμα αλλά να αντιμετωπίζουν ολιστικά τη ζωή, ως φιλοσοφία να είναι ορθή αλλά σε μια χώρα που δεν προσφέρει τίποτα στους νέους καθίσταται κυνική. Αντί να δείξει πυγμή στα συμφέροντα που λυμαίνονται την αγορά, εφαρμόζει το δόγμα «νόμος και τάξη» στα Πανεπιστήμια. Ναι εντός των Πανεπιστημίων υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που πρέπει να θεραπευτούν. 

Η παρουσία αστυνομίας, ο νέος τρόπος διοίκησης των Πανεπιστημίων όπου ο πρύτανης είναι ελεγκτής και ελεγχόμενος και οι… «επινίκιοι» τίτλοι μέσων ενημέρωσης - προσκείμενων στην κυβέρνηση - για κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς όμοιες με εκείνες της 21ης Απριλίου 1967. Οι βιβλιοθήκες δεν ιδρύονται με την αστυνομία. Ιδρύονται με ενίσχυση των πόρων για την παιδεία. Ότι ζητάει δεκαετίες τώρα το φοιτητικό κίνημα, το οποίο ξυλοκοπείται στο ΑΠΘ.

Η δήλωση του Υπουργού Ανάπτυξης σε οικονομικό φόρουμ στην Κύπρο ότι η Ελλάδα διαθέτει υψηλής κατάρτισης επιστημονικό δυναμικό εφάμιλλο με το δυναμικό των Σκανδιναβικών χωρών αλλά προτιμητέο από τις πολυεθνικές λόγω των χαμηλών μισθών συνιστά ωμή αναγνώριση της χώρας ως εργασιακή γαλέρα. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας στον τουρισμό, στον αγροτικό τομέα και αλλού. 

Για όποιον επικαλεστεί τους…ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας θα ήταν ευχής έργον να μην επαληθευθεί η φήμη που θέλει την πρώην διευθύντρια της Τράπεζας Πειραιώς να αναλαμβάνει τη διοίκηση της νέας ανεξάρτητης αρχής. Υπενθυμίζεται ότι η εν λόγω διευθύντρια ήταν υπεύθυνη για τις αδήλωτες υπερωρίες που οδήγησαν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην επιβολή προστίμου ενάμιση εκατομμυρίου ευρώ στην τράπεζα για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας.

Οι τιμές στην αγορά καλπάζουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από τον περασμένο Σεπτέμβριο θέτει το ζήτημα των τιμών στην ενέργεια και η κυβέρνηση 10 μήνες μετά θέτει σε αναστολή τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Υπενθυμίζεται σε όσους δικαιολογούν την κατάσταση με τον πόλεμο στην Ουκρανία ότι τον Σεπτέμβριο του 2021 δεν διεξάγονταν πολεμικές επιχειρήσεις. 

Το γιατί την ίδια περίοδο Έλληνες εφοπλιστές αγόραζαν πλοία μεταφοράς υγροποιημένου αερίου αφήνεται στις συμπτώσεις. Το κόστος μεταφοράς προσώπων και προϊόντων εκτινάσσεται στα ύψη με την τιμή της βενζίνης να ξεπερνά κατά πολύ τα δύο ευρώ την ώρα που χώρες που προμηθεύονται καύσιμα από τα ελληνικά διυλιστήρια την πωλούν χαμηλότερα με διαφορά που προσεγγίζει τα 70 λεπτά στο λίτρο.

Η κοινωνία αδυνατεί να ανταποκριθεί στα βασικά λόγω των πενιχρών μισθών που δίδονται στη χώρα. Στην κυβέρνηση ακόμα το σκέφτονται αν θα παρέμβουν ενώ σε δηλώσεις του το οικονομικό επιτελείο ουσιαστικά προέτρεψε τους πολίτες να αξιοποιήσουν τα…έτοιμα των 40 δις καταθέσεων που δημιουργήθηκαν την περίοδο της πανδημίας. Μετά το «μαζί τα φάγαμε» ήρθε το «μαζί τα έχουμε». Τα παραπάνω ανακλαστικά χαρακτηρίζουν ένα κουρασμένο και ανάλγητο κυβερνητικό προσωπικό που μέσω των απ’ ευθείας αναθέσεων λεηλάτησε τα κρατικά ταμεία.

Την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ αναλώνεται στο να ξιφουλκεί εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με απαξιωτικούς όρους που δεν ταιριάζουν στα θετικά της ιστορίας του άλλοτε κραταιού κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα για περίπου 20 χρόνια με τις γνωστές επιπτώσεις. Εκτός αν έχει αποφασίσει να μιμηθεί αναλογικά τη συνεργασία Κωνσταντίνου Καραμανλή και Γεωργίου Παπανδρέου στο τέλος της δεκαετίας του 1950 απέναντι στην ΕΔΑ και συνεπώς έχει επιλέξει ως ιδεολογικό πολιτικό αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι τη ΝΔ, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα επανέλθει στην εξουσία.

Είναι γεγονός πως όταν ένα κόμμα κυβερνά θα υποπέσει και σε εσφαλμένους χειρισμούς. Αυτό αφορά τα τρία κόμματα που κυβέρνησαν μεταπολιτευτικά τη χώρα, δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να αποφασίσουμε ποιο είναι το επίδικο:

α) η παραμονή της ΝΔ στην εξουσία με όποιο κόστος για την κοινωνία και τον πολίτη

β) η παλινόρθωση του ΠΑΣΟΚ και όσων ζήσαμε την περίοδο διακυβέρνησης του

γ) η σύγκριση του μεγέθους των λαθών

δ) η παλινόρθωση της κοινωνίας και των πολιτών

Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και επιλέγουμε την παλινόρθωση της κοινωνίας και των πολιτών.