Tου Κώστα Μπούζα
Άπλωσε το χέρι του και με το δάκτυλο μάζεψε λίγη δροσιά από το λευκό τριαντάφυλλο που έγερνε μπροστά του, θαρρείς και προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή του. Ύστερα το παραμέρισε με προσοχή, από τ’ αγκάθια του μην τσιμπηθεί, τα φύλλα του μην άθελα πληγώσει. Βιάστηκε να πλησιάσει και τα υπόλοιπα, λες και φοβήθηκε μην τάχα του παραπονεθούν.
Το βλέμμα του έφερε ένα γύρο κι αγκάλιασε, με πατρική σχεδόν στοργή, την επικράτειά του, τον κήπο του. Τα κρίνα, εκεί πιο κάτω, με το βαρύ άρωμά τους σχεδόν να τον αγγίζει. Πιο πέρα τα ζουμπούλια, σ’ εναλλαγές λευκού και κόκκινου, να γυαλίζουν κάτω απ’ τις ακτίνες του ήλιου, που έπεφταν πάνω στην πρωινή δροσιά που’ χε σκεπάσει το κορμί τους. Πιο μακριά ακόμη, στο βάθος, το μάτι χανόταν ανάμεσα σε ορχιδέες, μπουκαμβίλιες, αμαρυλλίδες, γλαδιόλες, καμέλιες, ντάλιες, μπιγκόνιες, μανόλιες, μαργαρίτες. Τόσα πολλά. Τόσο όμορφα. Κι από αρώματα, σωστό μεθύσι.
Όλα τ’ αγαπούσε χωρίς να κάνει διακρίσεις. Ακόμη κι αυτές τις ταπεινές τις παπαρούνες, που ‘χαν φυτρώσει εκεί, κοντά στον φράχτη. Έβρισκε να ‘χει μια μοναδική χάρη το λύγισμα του ευαίσθητου κορμιού τους, όταν φυσούσε εκείνο το αεράκι απ’ τη μεριά του βουνού.
Η πρωινή βόλτα στον κήπο του είχε γίνει απαραίτητη καθημερινή συνήθεια. Σήμερα όμως είχε παρατείνει την διάρκειά της. Την μέρα αυτή ήθελε να βρίσκεται όσο πιο πολύ μπορούσε ανάμεσα στ’ αγαπημένα του λουλούδια. Γιόρταζαν βλέπετε. Ήταν Πρωτομαγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.