Η πιθανή εγρήγορση

Του Φώτη Μισόπουλου
Οι βράχοι δεν βαραίνουν
Πιότερο απ' τους ίσκιους μας
OCTAVIO PAZ [1]

1.
......μπορώ να σου δανείσω το ποτάμι. Για μια νύχτα. Είπε η γυναίκα. Έβγαλε τον αριστερό ώμο και το δεξί χέρι ακούμπησε στα γόνατά μου.
Ευχαρίστησα. Κοίταξα το νερό που σερνόταν στο στήθος μου. Η ζεστασιά διαπερνούσε το κορμί. Εδώ- Και μπροστά τώρα το ξεκίνημα. Αγώνας και πιθανή επιστροφή. Σήμερα βράδυ ο γέρος είμαι εγώ. Γηρατειά που δεν έφτασε ποτέ ο πατέρας μου. Γηρατειά που δεν θα φτάσει κανένας.
Ύστερα πρόσθεσα με χιούμορ ανθρώπου της κρεμάλας, που αντικρίζει το βέβαιο τέλος του: Χειρότερα κι από τον γέρο ναυαγό που άφησε να με γδέρνουν οι γλάροι[2]. Το ενισχυμένο πυκνό σύννεφο: εννοείται αυτό που μοιάζει σα να είναι δύο μαζί. Ξέρεις τόσες πολλές λέξεις αμείλικτες.
Η όχθη. Που θα της φορέσω το δαχτυλίδι. Να θυμίζει πως είναι δικό μου. Δαχτυλίδι αρραβώνων; Όχι- ενθύμιο από τη μητέρα μου Πιστεύεις ότι
θα μπορέσει να μου μιλήσει; Μπορεί να κάνει μόνο τα πράγματα που εκτελεί ένα χέρι; Διέσχισα το λιβάδι κουτσαίνοντας. Βήματα άκαμπτα και μικρά Καλύτερα δεν γινόταν. Η φάτσα της τροτέζας. Γυαλιστερή από τα ψιμύθια. Τρομερά αδύνατη κάτω από το μαύρο βραδινό καπέλο. Κλεφτές ματιές στην πόρτα προσπαθώντας την αναγνώριση του εδάφους: η ελπίδα να βρει λίγο άλεσμα για το μύλο της Ο λόγος ο οποίος φέρθηκε έτσι ήταν επειδή διέκρινε το ίδιο πρόσωπο που είχε αντιληφθεί φευγαλέα το απόγευμα στην προκυμαία.[3] Κλείνω τις κουρτίνες του δωματίου πίσω μου, η θέα κρύβεται από τα κτίρια του εργοστασίου στο βάθος. Δεν μπορώ να καταλάβω αν μιλάτε σοβαρά ή όχι Δεν έχετε άδικο. Ήταν ήδη γυμνή.
Θα σε δω σύντομα Θα είσαι δικός μου Αλλά για μια νύχτα. Στην καμπύλη του ώμου μπορείς να νοιώσεις ακόμα και την κίνηση των ποδιών της.
Τελευταίο μουρμουρητό. Δευτερόλεπτο. Μάτι θολό μαύρο- και λευκό. Μισόκλειστο. Ικετεύοντας σιωπή. Από μακριά περιμένω τον εαυτό μου ν' αρχίσει την ιστορία του. Η κατάσταση του ύπνου ή του ονείρου δεν διαφέρει απ' την εγκυμοσύνη της εγρήγορσης. Ψυχοσωματική: Ετοιμότητα.

2.
........κρυμμένο προσεκτικά κάτω απ' το αδιάβροχο, το ποτάμι. Το χέρι της γυναίκας πιο κρύο τώρα. Η καρδιά μου χτυπούσε- ένοιωθα λαφριά ζάλη. Γι' αυτό ήταν τόσο ζεστά τα μέλη μου. Απ' ο,τι φαίνεται η ανάκριση διεξάγεται προς το παρόν μόνο με βλέμματα Ας την αφήσω λίγο ακόμα. Έπειτα όμως περνά. Τα πάντα περνούν. Κι εγώ είμαι πάλι μακριά. Ξανά κάποια αντικρινή ιστορία. Παρόλο που ετούτος ο άξεστος δυνατός ψίθυρος δεν μπορεί να είναι δικός μου. Αυτή η γεμάτη περιφρόνηση φωνή έρχεται απ' το δωμάτιο που αγκαλιάζει την πλατεία. Βαθιά- μέσα στο σπίτι, αλλά σαν ν' απευθύνεται στο ποτάμι. Γεύομαι το επίστρωμα της βροχής Κάθε σταγόνα που προστίθεται Αισθάνομαι το λεπτό επικίνδυνο βάρος καθώς όλο και πολλαπλασιάζει τη μορφή του Η σκοτεινή κοίτη κυλάει. Την κοιτάζω μαγεμένος. Η βρώμικη επιφάνεια λάμπει και δεν έχει τέλος. Δεν σταματά πουθενά γιατί δεν αρχίζει στα σίγουρα κάπου. Τα εσώρουχά σας για πλύσιμο: Φώναξε η κυρία με το καφέ ταγιέρ. Αν φυσικά αγαπούσαν αληθινά το σύζυγό τους. ΟΠΟΙΟΣ Μ' ΑΓΑΠΑΕΙ, ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΜΟΥ. Ο μηχανισμός της σκέψης αρνιόταν περισσότερα.
Κανένας δεν μπορεί να δώσει ο,τι δεν έχει. Δεν αποτελεί διδακτισμό ούτε ρύθμιση μεταμφιεσμένη. Αλλά μπορεί και να γίνομαι έκπτωτος Η ομίχλη πύκνωνε συνεχώς. Η βραδιά θα ήταν υγρή. Η φωνή του εκφωνητή περιείχε την περιπλάνηση Οι τυχάρπαστες της αποβάθρας χρησιμοποιούσαν βαρύ άρωμα Δε θα μπορούσαν ν' απαλλαγούν εύκολα απ' αυτό Ήλπιζα ότι θα είχα ήσυχο ύπνο Τα δάχτυλα ήταν σφιγμένα. Το μόνο που μπορούσα να δω ήταν τα φώτα του αυτοκινήτου. Ο οδηγός δεν έβλεπε και πάτησε κλάξον. Η γυναίκα κουβαλούσε την υγρή παρουσία τής νύχτας. Ένα θολό φως. Επιτέλους αληθινό καταφύγιο. Σκορπισμένο ερείπια. Γκρίζο. Όμοιο με άμμο. Θα ήθελα να ξέρω τι είδους υπηρεσία ήταν αυτή. Τι περιμένουν άραγε; Όλ' αυτά μόνο σαν καλοστημένη παράσταση μπορεί να τα δει κανείς Οι τρεις νεαροί μπροστά στη φωτο της ανώνυμης καλλονής. Στη σκιά.

3.
.......επέλαση νυχτερινών θορύβων. Μετά από ένα ανιαρό δειλινό. Έβγαλα το καπέλο που ενοχλούσε. Λαχταρούσα τη στέγη: εκείνο τον άδειο χώρο. Κλειστό και ζεστό, την αγορασμένη πρόσφατα λάμπα πετρελαίου. Τυλιγμένη κατά προτίμηση με το παλιό ψάθινο σκιάδιο που κρεμόταν δεξιά. Το γραφείο έπιανε σχεδόν όλο το μήκος του δωματίου. Τοποθετημένο κοντά στο άνοιγμα με τρόπο. Κάθομαι. Η πλάτη γυρισμένη στην πόρτα. Ο επισκέπτης ήταν αναγκασμένος να διασχίσει σαν κανονικός εισβολέας το χώρο για ν' αντικρίσει το πρόσωπό μου- αν δεν είχα τη λεπτότητα να στραφώ νωρίτερα προς το μέρος του. Αισθανόμουν το κενό και την αποθάρρυνση Το αυτοκίνητο που οδηγούσε η γυναίκα μετέφερε τις υγρές συνουσίες της, καθώς θριαμβεύουν οι σκιές τη νύχτα. Η προκάλυψη. Η ομίχλη. Αποσιωπά σαν έλεος. Μπορούσε αλήθεια το ποτάμι που έκρυβα κάτω από την καμπαρντίνα να έχει περιβάλει με την αύρα του την ύπαρξή της, ενώ οδηγούσε μόνη. Μια πορεία όπως αυτή. Δεν κατευθυνόταν άσκοπα. Σαν να είχε ανακαλύψει το μυστικό μου ένστιχτο. Τον πανικό που συνορεύει, όταν ενδώσει κάθε πραγματικό. Στην αρχή μιλούσα πάντα περπατώντας. Τουλάχιστο τέτοια εντύπωση έχω τώρα. Έπειτα άλλοτε περπατώντας και άλλοτε ακίνητος. Στο τέλος μόνο ακίνητος. Νοσταλγία του κόσμου έξω απ' τον κόσμο. Αφού όλα είναι όνειρο και μπορείς να βαδίσεις ολομόναχος, κινδυνεύοντας κάθε στιγμή ν' αγγίξεις το έγκλημα Γιατί πώς αλλοιώς να εξηγήσω την απελπιστική ησυχία. Στάθηκα έξω από την πόρτα και αφουγκράστηκα. Ή εκείνο το νόμισμα στη ράχη του τυφλού σαν να εξαργύρωνα το χέρι μου- μέρα μεσημέρι. Κλαίω, μού λέει, γιατί δεν αποτέλειωσα καμιά εξέγερση, καμιά ηλικία- σύντροφε- / Τελευταίο βράδυ στην Αγία Πετρούπολη. Ύστερη λευκή νύχτα. Ανήκουμε στο σήμερα μόνο μ' αιτία την παρακμή, που έθαψε την Επανάσταση. Κι η γυναίκα στο βάθος του δρόμου λησμονημένη. Τα βήματά της λιώνουν στους λυγμούς. Βέβαιοι για το άγνωστο που οφείλουν τα παλιά χειρόγραφα στην κοίμησή μας.

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] OCTAVIO PAZ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, μτφρ. Μάγια Μαρία Ρούσσου, ΗΡΙΔΑΝΟΣ 1986
[2] Τζαίημς Τζόυς, ΟΔΥΣΣΕΑΣ, μτφρ. Σωκράτης Καψάσκης, ΚΕΔΡΟΣ 1990- [παράφραση]
[3] ο.π.

https://conflict-zones.reviews/wp-content/uploads/2017/12/Screen-Shot-2017-12-20-at-12.36.29-PM.png

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU